«Շվեդիայում մարդիկ ամառն են վայելում»–ը մի քիչ պարզաբանեմ․ ցերեկվա ցանկացած ժամի գնամ տանս մոտի զբոսայգին, ասեղ գցելու տեղ չկա․ մարդիկ խմբերով քիփ–քիփ նստած պիկնիկ են անում, մարզվում են, իրար հետ թիմային սպորտային պարապմունքներ են անում, տարբեր մարտարվեստների սպարինգներ, պարային խմբակներ և այլն․ բնականաբար առանց դիմակ։ Լճերում (իսկ Ստոկհոլմում ամեն քայլափոխի լիճ ա) լողում են ու զագար ընդունում․ ասենք էն օրը էնքան ճղտված վիճակ էր լողափներում, որ ընկերներով լճի ափով մի 15 րոպե քայլել ենք, մինչև ազատ տեղ գտնենք մեր ծածկոցը փռենք նստենք։ Ես ինքս համարյա ամեն օր ընկերներիս հետ լճում լողում եմ կամ կայակ–մայակ․ օր ա լինում մի հատ լանչին, մի հատ էլ երեկոյան։ Կաֆեներն ու ռեստորանները նույնպես լեփ–լեցուն են։
Ճիշտն ասած ամեն անգամ էս նկարագրածս վիճակը տեսնելուց զարմանում եմ․ էս երկրում ոչ մեկ չի աշխատու՞մ ամռանը, որ ցանկացած ժամի էսքան մարդ դուրսն ա
Իմիջիայլոց, էն օրը լսեցի, որ նշածս բուռն լողափային կայֆերի պատճառով կովիդի փոխարեն էս պահին սնկային հիվանդությունների համաճարակ ա։ Ասում ա ամեն 5րդը սնկայինով բժիշկի ա դիմում։ Թու–թու–թու, ես հլը որ լավ եմ
Մեջբերել
Էջանիշներ