Մեր մանկության հեռուստատեսությունը

[Բարեկամ]

Մի քանի ամիս առաջ մի թեմա էի ուզում բացել՝ Մեր մանկության հեռուստատեսությունը։ Ֆիլմեր (ամեն տեսակի, այդ թվում՝ մուլտ), հաղորդումներ, հաղորդավարներ, և այլն։
Մեր մանկության գլխավոր ժամանցներից մեկը հեռուստատեսությունն էր, ու շատ բաներ հարազատության աստիճանի մաս էին կազմում մեր առօրյա կյանքի։
Հիշում եմ՝ Ծրագիրը, որ փոստով ստանում էինք (շաբաթ օրը կարծեմ) հաջորդ շաբաթվա համար, հավեսով նստում ու շրջանակի մեջ էինք վերցնում էն հաղորդումները, որ "լավն" էին, որ բաց չթողնեինք։ Այ տենց հավեսներ կային՝ խաղաղ-կոմունիզմի էպոխան
Հիմա հավես կլիներ վերհիշել-քննարկել ինչն էինք սիրում կամ չէինք սիրում, ինչն էր տպավորիչ, ինչին էինք անհամբեր սպասում, ինչը ոնց էր ազդում/դաստիարակում։

Նմանապես կառաջարկեի բացել թեմաներ՝
Մեր մանկության խաղերը
Մեր մանկության գրքերը

[Գաղթական]

Մի քանի ամիս առաջ մի թեմա էի ուզում բացել՝ Մեր մանկության հեռուստատեսությունը։ Ֆիլմեր (ամեն տեսակի, այդ թվում՝ մուլտ), հաղորդումներ, հաղորդավարներ, և այլն։
Մեր մանկության գլխավոր ժամանցներից մեկը հեռուստատեսությունն էր, ու շատ բաներ հարազատության աստիճանի մաս էին կազմում մեր առօրյա կյանքի։
Հիշում եմ՝ Ծրագիրը, որ փոստով ստանում էինք (շաբաթ օրը կարծեմ) հաջորդ շաբաթվա համար, հավեսով նստում ու շրջանակի մեջ էինք վերցնում էն հաղորդումները, որ "լավն" էին, որ բաց չթողնեինք։ Այ տենց հավեսներ կային՝ խաղաղ-կոմունիզմի էպոխան
Հիմա հավես կլիներ վերհիշել-քննարկել ինչն էինք սիրում կամ չէինք սիրում, ինչն էր տպավորիչ, ինչին էինք անհամբեր սպասում, ինչը ոնց էր ազդում/դաստիարակում։

Նմանապես կառաջարկեի բացել թեմաներ՝
Մեր մանկության խաղերը
Մեր մանկության գրքերը

Էս գրածդ կարդալուց, չգիտես ինչի, Կաշպիրովսկուն հիշեցի )))))
Նենց չի, որ սիրելի էր, ուղղակի ոչ մեկ ոչ մի հաղորդում բաց չէր թողնում..

[Բարեկամ]

Էս գրածդ կարդալուց, չգիտես ինչի, Կաշպիրովսկուն հիշեցի )))))
Նենց չի, որ սիրելի էր, ուղղակի ոչ մեկ ոչ մի հաղորդում բաց չէր թողնում..

Դե տեսնում ես, ահագին հիշելու բան կա

[Վիշապ]

Մի քանի ամիս առաջ մի թեմա էի ուզում բացել՝ Մեր մանկության հեռուստատեսությունը։ Ֆիլմեր (ամեն տեսակի, այդ թվում՝ մուլտ), հաղորդումներ, հաղորդավարներ, և այլն։
Մեր մանկության գլխավոր ժամանցներից մեկը հեռուստատեսությունն էր, ու շատ բաներ հարազատության աստիճանի մաս էին կազմում մեր առօրյա կյանքի։
Հիշում եմ՝ Ծրագիրը, որ փոստով ստանում էինք (շաբաթ օրը կարծեմ) հաջորդ շաբաթվա համար, հավեսով նստում ու շրջանակի մեջ էինք վերցնում էն հաղորդումները, որ "լավն" էին, որ բաց չթողնեինք։ Այ տենց հավեսներ կային՝ խաղաղ-կոմունիզմի էպոխան
Հիմա հավես կլիներ վերհիշել-քննարկել ինչն էինք սիրում կամ չէինք սիրում, ինչն էր տպավորիչ, ինչին էինք անհամբեր սպասում, ինչը ոնց էր ազդում/դաստիարակում։

․․․

Հա, լավ, բացի կինոներից ու մուլտիկից բան չկար առանձնապես նայելու, 3-րդ ալիքն էր էլի ։Ճ

[Բարեկամ]

Հա, լավ, բացի կինոներից ու մուլտիկից բան չկար առանձնապես նայելու, 3-րդ ալիքն էր էլի ։Ճ

Իյա։ Բա երաժշտական փոստարկղը։ Էդ օրինակ, էլի։

Մինչև Երրորդ ալիքը Համաշխարհային կինոյի էջերից-ն էր, որը հետո փոխվեց Հանդիպում հաղորդմամբ։ Էդ Տրիբունը կհիշի։ Դրան մի շաբաթ սպասում էինք։ Միակ հնարավորությունը արտասահմանյան կինո նայելու։ Ուրբաթ ուշ գիշերն էր։ Ու էդ միակ օրն էր, որ տանը թողնում էին ուշ քնել, չնայած մյուս օրը՝ շաբաթ, դասի էինք։ Բայց ոնց էինք սպասում, թե ինչ կինո ցույց կտան, ու ինչ լոմկա էր, երբ որ մի հատ հին սև-սպիտակ անհամ կինո էր լինում։ Դեռ մինչև սկսվելն էլ հաղորդավարը մոտ մի ժամ անջատված խոսում էր ցուցադրվելիք կինոյի ու ռեժիսորի մասին, միալար ձայնով ինչ-որ ձանձրալի լեկցիա, որը ոչ մեկ չէր լսում։

Համ էլ ավելի շատ նկատի ունեի, որ հենց մեր մանկության կինոներն ու մուլտերը հիշենք-քննարկենք։

[Վիշապ]

․․․ Դեռ մինչև սկսվելն էլ հաղորդավարը մոտ մի ժամ անջատված խոսում էր ցուցադրվելիք կինոյի ու ռեժիսորի մասին, միալար ձայնով ինչ-որ ձանձրալի լեկցիա, որը ոչ մեկ չէր լսում։

Զավեն Բոյաջյանի հետ ե՞ս։ Հա, տղեն լուրջ լեկցիաներ էր կարդում էրոտիկ, կամ բայեվիկ կինո մարմաջող մինչև գիշերվա կես սպասած ջահել հեռուստադիտողների գլխին ։Ճ
Ես էլ էի նույն օրին։ Խոխման էն էր, որ Բոյաջյանը լրիվ նույն ինտոնացիայով էր խոսում եսիմ որ թվի սևուսպիտակ պատմական ֆիլմի մասին ու թարմ-թարմ դուրս էկած գրգռիչ մելոդրամայի մասին, մինչև հիմա Ռոման Պոլանսկու «Դառը լուսինը» հիշում եմ

[Բարեկամ]

Զավեն Բոյաջյանի հետ ե՞ս։ Հա, տղեն լուրջ լեկցիաներ էր կարդում էրոտիկ, կամ բայեվիկ կինո մարմաջող մինչև գիշերվա կես սպասած ջահել հեռուստադիտողների գլխին ։Ճ
Ես էլ էի նույն օրին։ Խոխման էն էր, որ Բոյաջյանը լրիվ նույն ինտոնացիայով էր խոսում եսիմ որ թվի սևուսպիտակ պատմական ֆիլմի մասին ու թարմ-թարմ դուրս էկած գրգռիչ մելոդրամայի մասին, մինչև հիմա Ռոման Պոլանսկու «Դառը լուսինը» հիշում եմ

Բոյաջյանը հետո եկավ։ Մինչև էդ սովետահոտ մի ստանդարտ կնիկ-հաղորդավար էր, ոչ պակաս ձանձրալի։
Մեկ էլ՝ էրոտիկ մասերը լրիվ հանած էին լինում սովետահոտ էդ հաղորդավարի ժամանակներում։ Ինչի մենակ էրոտիկ։ Օրինակ՝ Կամակոր տղամարդու սանձահարումը ֆիլմում նույնիսկ մի պուճուրիկ հատված, որտեղ կինը մազերն ա ֆենում, հանել էին (էդ շատ հետո տեսա, երբ նայեցի ամբողջական ֆիլմը)․ շքեղ կյանքի էլեմենտ էր, սովետական կանայք ավելորդ տեղը տենց բաներ չտեսնեն։
Ի դեպ, հանուն արդարության՝ չէին խաբում․ ֆիլմի անունը ասելիս էդպես էլ ասում էին "Այսօր մենք կցուցադրենք հատվածներ ․․․ կինոնկարից"։

[Գաղթական]

Միակ հնարավորությունը արտասահմանյան կինո նայելու։ Ուրբաթ ուշ գիշերն էր։

ԱՐ-ի հետ ե՞ս:
«ՈՒրբաթ գիշե՜ր,
Բոլորովին քուն չունեմ..»

Զավեն Բոյաջյանի հետ ե՞ս։

Բոյաջյանը Արտավազդ չէ՞ր ))

[Տրիբուն]

Արյա, դե չէէէ էլի, չէ։ Սպանեցինք դուք ձեր ԱՐ-ով ու Բոյաջյանով։ Բարեկամը լրիվ ուրիշ բան ա ասում։

Իրա ասած ժամանակ ՏՎ-ով չորս ալիք կար, երկու հայկական, երկու մասկովսկի։ Պրիտոմ, էտ երկրորդ հայկականը ու ռուսականը կես օրից էլ քիչ էին հեռարձակվում ու վաբշե բան չկար նայելու։ Իսկ առաջին հայկականով ուրբաթ երեկոները, որը հետո շաբաթ փոխվեց, կար հաղորդում «Համաշխարհային կինոյի էջերից»։ Այ դրանով էլ մեկ ու մեջ, եթե բախտներս բերեր, իսկ բախտներս բերում էր ամիսը մեկ, կարող ա գունավոր մի բան ցույց տային։ Ու ազգովի անամբեր սպասում էինք սաղ շաբաթ։

Ես Օդրի Audrey Hepburn-ի սաղ կինոները էտ ժամանակ եմ տեսել, Some Like It Hot-ն էլ եմ էտ ժամանակ տեսել, թարգմանված В Джазе Только Девушки, ու լիարժեք dubbing-ով, որը ոնց որ կորել ա Համլետի հայերենի պես, ու որը էնքան որակով էր, որ ոնց որ կինոն ռուսերեն նկարած լինեին, ոչ թե հիմիկվա դիշովկա թարգմանությունները։

Շատ մարդ չի հիշում, բայց Star Wars-ը առաջին անգամ 80-ականների կեսերին ցուցադրվել ա հենց էս հաղորդման տակ: Դե, մեջը էրոտիկա չկար, տիզերքի մասին կինոն ու բարու ու չարի պայքարն էլ տեղավորվում էր բայկանուրի ու սովետական գաղափարախոսության մեջ: Ու տենց, մարդ կա, որ էպիզոդ IV, V, VI-ը դեռ 85-86 թվերին ՏՎ-ով տեսել ա, օրինակ ես

[Բարեկամ]

ԱՐ-ի հետ ե՞ս:
«ՈՒրբաթ գիշե՜ր,
Բոլորովին քուն չունեմ..»




Բոյաջյանը Արտավազդ չէ՞ր ))

Այ մարդ, չէ՜։ Ար֊ը, երրորդ Ալիքը, Արտավազդը հետսովետական շրջանն էր, ես էն գյոզալական սովետական իդիլլիայի ժամանակներն եմ ասում, երբ որ երկուշաբթի օրվանից անհամբեր սպասում էիր, որ ասենք կիրակի ժամը 16։15 "Սև հավը" մուլտը պիտի ցույց տային, ու կապ չունի, որ զզվելի մուլտ էր, կարևորը "մուլտիպլիկացիոն կինոնկար" էր, որոնցից մի քանի հատ էր լինում սաղ շաբաթվա ընթացքում, իսկ նուպագաձիի համար հայաթում խաղալը կիսատ թողնում, վազում էիր տուն։

[Բարեկամ]

Հա, լավ, բացի կինոներից ու մուլտիկից բան չկար առանձնապես նայելու, 3-րդ ալիքն էր էլի ։Ճ

Ի դեպ, էդ Կարեն Քոչարյանն ուր անհետացավ տեսնես։ Հիմա որ նայում եմ՝ ահագին համակրելի հաղորդավար էր։

[Բարեկամ]

Սովետական Մաուգլին չտեսնված սիրուն մուլտ էր...

[Բարեկամ]

Սովետական Մաուգլին չտեսնված սիրուն մուլտ էր...

Էդ մակարդակի մեկ էլ սովետական Ջրահարսն էր

[Բարեկամ]

Ու ինչի ենք մենակ մուլտերի վրա կանգնել։ Իսկ դուք սիրած/սպասված կինոներ չունեի՞ք

[Բարեկամ]

Ու ինչի ենք մենակ մուլտերի վրա կանգնել։ Իսկ դուք սիրած/սպասված կինոներ չունեի՞ք

Ստանդարտ սպասված ֆիլմերից բացի (էլեկտոնիկ, Հյուրը ապագայից, ․․․), ես հատուկ ունեի հետևյալ ֆիլմերի հանդեպ․
Պետրովի և Վասեչկինի արկածները (ընդ որում, գաղտնի սիրահարված էի Պետրովին)
Թոմ Սոյերի և Հեքըլբերի Ֆինի արկածները
Բրոնզե թռչունը
Մերի Պոպինս