Բայց Ոլույի դրած վերլուծությունը էնքանով ճշմարտանման է թվում, որ էդ ժամանակ բոլորն էին փորձում ինչ-որ պետականամետ ստեղծագործություններ գրել, ելույթներ ունենալ, գործունեություն ծավալել։
Դպրոցում Գրականությանս ուսուցչուհին ահագին լավն էր, ու հիշում եմ, նույնիսկ Րաֆֆու "Սամվելի" համար ասում էր ՝ անկախ գործի լավ կամ վատը լինելուց, մեր սիրել չսիրելուց, էդ ժամանակ խնդիր է եղել ազգային ոգին, հայրենիքի ու ազատության գաղափարը պահելու ու հնարավորինս շատ էդ մասին խոսելու։
Էդ ժամանակ էր ձևավորվում ազգային-ազատագրական շարժումը, եթե չեմ սխալվում։
Մեջբերել
Էջանիշներ