ես չգիտեմ ոնց ես կարողանում ապագան մի քանի քայլ առաջ տեսնել, ու հավատալ․․․․․․․․․․․․․․․ ինձ էլ էդ քո հավատով ներշնչել
բայց ․․․․․․․․․․․․․․փորձս վկա․
դեռ կողքիս չէիր, բայց պակերացնում էիր մեր կյանքը, էն ամեն փոքր մանրուքը, մեր կենցաղը, առօրյան, ու եթե գրառումներ արած չլինեի, հիմա ամբողջ մարմնովս չէի դողա ամեն ասածներդ կարդալիս
գիտե՞ս, հիմա ինչ էլ ասես հավատալու եմ
չէ՜․․․․․․․․
ես միշտ հավատացել եմ քեզ, բայց, որ մեր ապագան էսքանից հետո մեկա էդպես լուսավոր ես պատկերացնում, ու հավատացնում, որ մենք խոր ծերության դեռ ինչեր ունենք պատմելու՜․․․․․․․
մեջս նորից ապրելու ցանկույթուն է արթնացել, պայքարելու․․․․․դիմանալու
ոնց որ թե սկսում եմ վերականգնվել, ոտքի կանգնել, չտրտնջալ այլևս․․․․․․․
իսկ ինչու ոչ, ում ես եմ սիրում, ու ով ինձ, բոլորս առողջ ենք------------------ իսկ ուղեղս սկսելա էդ գիտակցել, որ դրանից կարևոր էս աշխարհում ոչինչ չկա․․․․․․․․
Սիրում եմ քեզ, շատ ուժեղ․․․․․․
Էջանիշներ