Սկանդինավիայում էլ ա մոտավորապես նույն վիճակը. օրերով կապույտ երկինք չես տեսնում, իսկ մոխրագույնն էլ առավոտից մինչև ցերեկվա ժամեր ա (ժամը կախված ձմեռվա ու Սկանդինավիայի որ հատվածում ես), ոչ թե երեկո, որտև ուշ կեսօրից սկսած արդեն սեփ-սև ա։ Ու էսքանով հանդերձ մենակ մոխրագույն երկինքը երջանկություն ա, որովհետև սովորաբար դա ուղեկցվում ա շաբաթներ շարունակ չդադարող անձրևով կամ ձյունախառն անձրևով կամ ձյունով, որը սովորաբար չի նստում ու ցեխոտվում ա (էլի կախված Սկանդինավիայում որտեղ ես. Դանիայում ավելի շատ առաջին տարբերակն ա, Ֆինլանդիայում՝ վերջին)։ Ու դա էն ամպրոպն ու աղմկոտ անձրևը չի, այլ հազիվ նկատելի կաթիլներ, որ ընդհանրապես դրսում լինելը տհաճ են դարձնում։ Դե հետո քամիներն էլ (էլի նայած որտեղ ես. Օրհուսում օրինակ ավելի շատ, Կոպենհագենում՝ ավելի քիչ) մեկումեջ չեն, այլ համարյա ամեն օր, առանց էն ոռնացող ձայների (էդպես էլ ա լինում, բայց հազվադեպ), որ ոսկրերիդ մեջ ա մտնում, ու ինչքան էլ տաք հագնված լինես, մեկ ա սառցակալում ես։One_Way_Ticket-ի խոսքերից
Անգամ երբ արև ա դուրս գալիս, ու կապույտ երկինք ես տեսնում ամիսը մի երկու անգամ, էլի երկար չես կարա վայելես, որտև մութն ահավոր շուտ ա ընկնում, լույսն էլ ուշ ա բացվում։
Ինչ վերաբերում ա մարդկանց՝ տներում մնալուն, ապա էդպիսի բան չկա, որովհետև էսպիսի եղանակն առօրյա ա, ամեն օր ա, չես կարա հանկարծ մտածես՝ վայ, էսօր եղանակը վատն ա, տանը մնամ։ Որտև եղանակն ամեն օր ա վատը, ամեն օր պիտի տանը մնաս, եթե եղանակով առաջնորդվես։
Ու դրա համար աշնանային վատ եղանակի մասին ռոմանտիկ պատկերացումները ու դրական զգացողությունները հօդս են ցնդում, հենց սա դառնում ա քո առօրյան։
Մեջբերել
Էջանիշներ