Մեծանալս զգում եմ, օրինակ, նրանից, որ հիմա գրեթե միշտ ունեցածս գնահատելու խոր գիտակցում ունեմ ու մի տեսակ շնորհակալ եմ էն ամենի համար, ինչ ունեմ, ինչ ձեռք եմ բերել, ընդհանրապես կյանքիս ամեն մանրուք գնահատում եմ ու փորձում հնարավորինս վայելել ու պահպանել::
Հետաքրքիր է, ինձ մոտ հակառակն է. ինչքան մեծանում եմ, էնքան «ունենալն» անկարևոր է թվում: Ինչ էլ որ հասկանանք էդ բառի տակ: Տուն-տեղ, դիրք, կարիերա, հարաբերություններ կամ ուրիշ մի բան...
Ամեն ինչ հոսում է, ամեն ինչ անցողիկ է, ու լավն էլ դա է:
Էջանիշներ