Ծլնգը հավեսի քցեց
Բայց էստեղ գրում ենք էն ուտելիքների մասին, որոնց հանդեպ ոչ թե մեծ ախորժակով ենք տրամադրված, այլ ոչ ռացիոնալ հակակրանք ունենք: Ու հետաքրքիր ա՝ ինչի՞ ենք զզվում էդ ուտելիքներից…
խալադեցից միշտ զզվել եմ օրինակ: Կյանքում չեմ կերել ու չեմ ուտի: Ուղղակի զզվելի ա իմ համար … չգիտեմ էլ պատճառը: Ջանս փշաքաղվում ա հենց մտածում եմ:
Կիլկի. ահավոր զզվանք ու հակակրանք ունեմ: Մերոնք որ Հայաստանում առնում ուտում էին սոխով սարքած՝ ես տնից փախնում էի:
Խեցգետին - գիտեմ՝ կասեք՝ ի՜՜նչ մի հաճույքից եմ ինձ զրկել (պիվով բանով)… բայց եղբայր, զզվում եմ ախր: Ի՞նչ հետաքրքիր բան կա դրա մեջ ու ի՞նչն ա դրա համով:
Կաթնով - յախք !! մի տեսակ ոչ ռացիոնալ յախք !!!
Կարմիր լոբին ճզմած սխտորով խառնած:
Խաշ - յախք !
խաշլամա - վաբշե՛ յախք !! ու էս մեկից ոչ թե իրա տեսքի կամ համի համար եմ զզվում … չէ: Էմոցիոնալ պահ կա ստեղ ու մի տեսակ սուիվեռնիություն: Թաղման ու քելեխի հետ եմ ասոցացնում էս ուտելիքը: Կյանքում չեմ ուտի:
Հ.գ. շատ տրավմա ստացած էրեխա եմ մեծացել բայց հա
Էջանիշներ