* * *
Կյանքը պահանջում է փոխակերպում, իսկ փոխակերպումը՝ մեծ աշխատանք է ինքդ քեզ վրա: Սրանք մանկական խաղեր չեն. "Ուղղակի հավատացեք Հիսուսին, նորից ու կրկին կարդացեք Աստվածաշունչը և կփրկվեք":
Կփրկվեք ինչի՞ց:
Փոխակերպումի՞ց:
* * *
* * *
Կյանքը պահանջում է փոխակերպում, իսկ փոխակերպումը՝ մեծ աշխատանք է ինքդ քեզ վրա: Սրանք մանկական խաղեր չեն. "Ուղղակի հավատացեք Հիսուսին, նորից ու կրկին կարդացեք Աստվածաշունչը և կփրկվեք":
Կփրկվեք ինչի՞ց:
Փոխակերպումի՞ց:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
* * *
Կրոնը դատապարտում է սեքսը, դատապարտում է ուտելիքից հաճույք ստանալը՝ դատապարտում է ամենն, ինչից դուք կարող էիք հաճույք ստանալ, - դատապարտում է երաժշտությունը, դատապարտում է կերպարվեստը, դատապարտում է երգը, պարը: Եթե դուք նայեք ձեր շուրջ և մի տեղ հավաքեք ամենն, ինչ դատապարտում են կրոնները, կտեսնեք, որ նրանք դատապարտել են ամենն, ինչ կա մարդու մեջ: Մարդկային էության գոնե մի փոքրիկ մասնիկ նրանք չդատապարտված չեն թողել:
Այո, մի կրոնն ամեն ինչ չի դատապարտի, - որովհետև, եթե մարդու մեջ ամեն ինչ դատապարտես, նա ուղղակի այլևս ապրել չի կարողանա: Պետք է դա անել փոքր բաժիններով, որպեսզի նա զգա, որ սխալ է, որպեսզի նրա մոտ մեղքի զգացում հայտնվի, իսկ հետո նա ցանկանա ազատվել այդ մեղքի զգացումից և սկսի ձեր օգնությունն ընդունել: Ձեզ պետք չէ դատապարտել նրան չափազանց ուժեղ, հակառակ դեպքում նա կփախչի ձեզանից, իրեն կգցի ջուրն ու վերջ կտա կյանքին: Իսկ դա արդեն շահավետ չէ:
* * *
Աստված՝ ոչ այլ ինչ է, քան մեր հասկացումն ամենաբարձրյալ դիկտատորի մասին, ամենաբարձրյալ Ադոլֆ Հիտլերի մասին:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Varzor (30.11.2019)
* * *
Ես դեմ եմ աղոթքներին, որովհետև դա հիմնականում բիզնես է:
Դա կաշառք է Աստծուն:
Դա նրա էգոն ամրապնդելու հույս է. "Դու մեծ ես, դու կարեկից ես, դու կարող ես անել ամենն, ինչ ուզես..." Եվ այդ ամենը դուք ասում եք այն պատճառով, որ ինքներդ նրանից ինչ-որ բան եք ուզում:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
* * *
Գոյատևության համար խոտի ցողունը նույնպիսի կարևորություն ունի, որքան մեծագույն աստղը: Գոյատևության համար վերարքայություն գոյություն չունի, չկա ոչ ոք ավելի բարձր և ավելի ցածր ոչ ոք:
Գոյարևությունը շատ մեծահոգի է, նա ամեն ինչ ներում է, նա երբեք չի պատժում:
Բայց դեպի գոյատևություն տանող միակ ճանապարհն անցնում է ձեր սեփական ներքին լռության միջով:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
* * *
Ազդել՝ նշանակում է խառնվել, չարաշահել իշխանությունը; տանել ձեզ ճանապարհով, որը ձեզ համար չէ, ստիպել ձեզ անել այն, ինչ երբեք չպետք է անեիք:
Ազդելը մարդու վրա՝ բռնության ամենակոպիտ գործողությունն է:
Մի՛ ենթարկվեք ուրիշի ազդեցությանը:
Մի՛ եղեք ոչ մեկով տարված:
Նայեք, ըմբռնեք, գիտակցեք, իսկ հետո ընտրեք:
Բայց հիշեք, որ ամբողջ պատասխանատվությունը ձեր վրա է ընկած:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Varzor (04.12.2019)
* * *
Երբեք ուրիշներին վնաս մի հասցրեք, բայց նաև ուրիշներին էլ մի թույլատրեք ձեզ վնասել; միայն այդ ժամանակ մենք կկարողանանք աշխարհը դարձնել մարդկային:
Մարդ, որը հարգում է ինքն իրեն, չի կարող նվաստացնել ուրիշին, քանզի գիտի, որ ամեն արարածի մեջ կա նույնպիսի ներքին էություն, նույնիսկ ծառերի ու քարերի մեջ: Քարի մեջ այն, հնարավոր է, քնած է, բայց դա կարևոր չէ, դա նույնպես կյանք է, բայց այլ ձևի մեջ:
Մարդ, որը սկսել է հարգել ինքն իրեն, հանկարծ բացահայտում է, որ հարգում է ողջ Տիեզերքը:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Varzor (06.12.2019)
* * *
Զգալ կյանքը, ապրել լիարժեք, ապրել այնքան կրքոտ և այնքան վառ, որ ամեն ակնթարթ հավերժություն դառնա՝ ահա թե ինչի պետք է սովորեցնի կրոնը:
Բայց դրան ձեզ սովորեցրել եմ ես:
Կերեք իմացության ծառի պտուղը:
Դարձեք իմացյալ:
Տգիտությունն ու մութը պետք է լքեն ձեզ: Դուք պետք է դառնաք ավելի գիտակցող, ավելի հասկացող, ավելի ընկալունակ, ահա թե ինչ եմ ես ձեզ սովորեցրել:
Ապրեք այնպիսի փոխհատուցմամբ, այնպիսի սիրով, այնքան լիարժեք, որպեսզի կարողանաք զգալ հավերժությունը:
Եվ այն ակնթարթները, որոնք դուք ապրում եք, մոռանալով անցյալը, մոռանալով ապագան, - կօժտեն ձեզ հավերժության համով:
Ադամն ու Եվան ոչ մի նշանակալի ոճրագործություն չեն կատարել՝ նրանք ուղղակի մի փոքր հետաքրքրասեր էին: Եվ ես կարծում եմ, որ յուրաքանչյուրն, ով զգում է գոնե ինչ-որ բան, նույն բանը կաներ: Դա անխուսափելիորեն պետք է տեղի ունենար, - որովհետև մարդը ճանաչելու խորին պահանջ ունի: Դա տրված է նրան բնության կողմից, դա բոլորովին էլ մեղք չէ:
Ձեզ նվիրվել է կյանք և գիտակցում: Դուք եզակի եք այդ գոյատևման մեջ:
Ծառերն ունեն ուղեղ, բայց չունեն ճանաչելու հնարավորություն: Մարդն ամենազարգացած էությունն է այս ամբողջ գոյի մեջ:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
* * *
Հնազանդությունը՝ մեծագույն մեղք է:
Լսեք ձեր գիտակցությանը, և եթե զգում եք, որ ինչ-որ բան ճիշտ է, արեք, - բայց մի լսեք ուրիշներին, լսեք ձեր գիտակցությանը:
Եթե գիտակցությունը ձեզ հուշում է, որ ինչ-որ բան սխալ է, կանգ առեք և արեք դա յուրովի, ինչ էլ դա արժենա, ինչպիսի հետևանքների էլ դա բերի:
Ձեր գիտակցությունից ավելի վեր որևէ կանոն չկա:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
* * *
Ինչու՞ են կրոնները ձեզ ստիպում պայքարել ձեր բնական բնազդների հետ: Ուղղակի որպեսզի ձեզ մեղքի զգացում ներշնչեն:
Թույլ տվեք ինձ կանգ առնել այդ մեղք բառի վրա:
Դա հնարանք է, որը նրանք գործադրում են, որպեսզի ձեզ այլանդակեն, որպեսզի ձեզ շահագործեն, որպեսզի ծեփեն ձեզ ըստ որոշակի ձևանմուշի, որպեսզի նվաստացնեն ձեզ, որպեսզի սպանեն ձեր մեջ հավատն ինքներդ ձեր հանդեպ:
Հենց որ ի հայտ եկավ այդ մեղքի զգացումը, հենց որ դուք մտածեցիք. "Ես մեղավոր եմ, ես՝ մեղսագործ եմ", - նրանց գործն արված է: Ո՞վ արդեն հիմա կարող է ձեզ փրկել: Հիմա արդեն փրկիչ է պետք: Բայց սկզբում պետք է հիվանդությունը ստեղծվի:
Հենց որ դուք ձեզ մեղավոր զգացիք, դուք հոգևորականի ճանկերում եք:
Այժմ դուք արդեն չեք թաքնվի, որովհետև նա հիմա միակն է, ով կարող է ազատել ձեզ ամոթից, ով ձեզ հնարավորություն կտա կանգնել Աստծո առջև առանց մեղքի:
Նա է ստեղծել Աստծո պատրանքը:
Նա է ստեղծել մեղքի պատրանքը:
Նա է ստեղծել պատրանքը, որ մի օր դուք ստիպված եք լինելու կանգնել այդ Աստծո առջև:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Varzor (08.12.2019)
* * *
Ճշմարտությունը պետք չէ ապացուցել: Երբ դուք ճշմարտություն եք ասում, այն ինքնին ակնհայտ է, ամբողջական է, ավարտուն է: Ավելի ոչինչ ասելու կարիք չկա, ոչ մի ապացույցներ պետք չեն: Այն ապացուցում է ինքն իրեն:
Իսկ սուտը դատարկ է, ապացույցներ չունի: Բայց դուք կարող եք հիմարացնել մարդկանց, ամեն տեսակի սուտ ասել: Կարող է, մի սուտ նրանք դեռ կարող են բացահայտել, բայց երբ սուտը շատ է, այդ խառնաշփոթի մեջ առաջնային սուտը գտնել դառնում է շատ դժվար:
Առաջնային սուտը՝ Աստված է:
Ոչ մի նշանակություն չունի, հավատում եք դուք թե ոչ՝ հավատալու բան չկա, չհավատալու բան էլ չկա:
Ոչ մի Աստված չկա:
Այնպես որ, խնդրում եմ, հիշեք. մի անվանեք ինձ "անհավատ": Ես ոչ հավատացյալ եմ, ոչ էլ անհավատ: Ես ուղղակի փորձում եմ ձեզ ասել, որ բոլոր այդ հավատները՝ մարդկային մտքի պրոեկցիա են, և արդեն եկել է ժամանակը վերջ տալ ինքներդ ձեր դեմ խաղացվող այդ խաղերին:
Եկել է ժամանակը հավերժ հրաժեշտ տալ Աստծոն:
Կատարյալ, բացարձակ, ամենակարող, ամենաիմաց, ամենամուխ Աստված. այս բոլոր բառերը, որոնցով բոլոր կրոններն անվանել են Աստծոն, անկյանք են: Նրանք չեն կարող լինել կենդանի, նրանք չեն կարող շնչել: Ոչ, այդպիսի Աստծոն ես հերքում եմ, որովհետև այդպիսի մեռած Աստծո հետ ամբողջ տիեզերքը մեռած կլինի:
Աստվածայնությունը՝ դա լրիվ այլ տարածք է...
Աստվածայնությունը՝ կանաչն է ծառի վրա; աստվածայնությունը՝ վարդի ծաղկունքն է; աստվածայնությունը՝ ծտի թռիչքն է:
Այդպիսի Աստված անբաժան է տիեզերքից:
Այդպիսի Աստված՝ ինքը տիեզերքի հոգին է:
Այդ ժամանակ ամբողջ տիեզերքը թրթռում է, զարկերակում է, շնչում է աստվածայինով:
Երբ ես ասում եմ, որ Աստված՝ պատրանք է, խնդրում եմ, ինձ ճիշտ հասկացեք: Աստված՝ պատրանք է, բայց աստվածայնությունը՝ դա արդեն պատրանք չէ, դա որակ է: Որպես անձ, "Աստված" պատրանք է, - չկա ոչ մի Աստված, երկնքում նստած և աշխարհն արարող: Մի՞թե դուք հավատում եք այն բանին, որ Աստված կարարեր այն խառնաշփոօը, որը դուք աշխարհ եք անվանում: Այդ ժամանակ ինչների՞դ էր պետք սատանան:
Եթե ինչ-որ մեկը ստեղծել է աշխարհը, ուրեմն դա պետք է լիներ սատանան, այլ ոչ թե Աստված:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Varzor (10.12.2019)
* * *
Դուք կարող եք զարմանալ, եթե ես ասեմ, որ բոլոր քրիստոնյաներն իրենց հոգու խորքում չարացած են Աստծո վրա: Չէ՞ որ նա խոստացել էր նրանց փրկել, բայց այդպես էլ ոչինչ չարեց: Նա խոստացավ դա, ասելով. "Շուտով դուք կմտնեք Աստծո Արքայություն; շուտով դուք կլիլնեք Ինձ հետ Աստծո Արքայությունում": Անցել է արդեն երկու հազար տարի, իսկ այդ "շուտովն" այդպես էլ չեկավ: Ուրեմն ե՞րբ է վերջապես Նա իր խոստումը կատարելու:
Ամեն քրիստոնյա նեղացած է Հիսուսից: Հենց այդ նեղացածության պատճառով քրիստոնյաներն այդքան մոլեռանդ հավատ են ցուցաբերում Հիսուսի հանդեպ՝ որպեսզի ոչ ոք չկռահի, որ նրանք չարացած են նրա վրա: Իրականում, նրանք նույնիսկ ինքները չեն ցանկանում այդ տեսնել, չեն ուզում հասկանալ, որ իրենց խաբել են, որ իրենց կեղծ հավատ են տվել; որ երկու հազար տարվա ընթացքում միլիոնավոր մարդիկ ապրել են այդ հավատով և այդ հավատով մեռել են, - չստանալով ոչ մի աճ, ոչնչի չհասնելով, ոչինչ ձեռք չբերելով: Նրանք վախենում են այդ չարությունից, այդ գաղտնի կատաղությունից: Եվ որպեսզի ճնշեն այն, նրանք գնում են եկեղեցի, աղոթում են Հիսուսին, Քրիշնային ու Մուհամեդին:
Բայց նրանցից յուրաքանչյուրը վաղ թե ուշ հիասթափվում է, որովհետև հավատն այդպես էլ ճշմարտությունը նրանց առջև չբացահայտեց: Կյանքի կենսարար ջուրը նա այնդպես էլ նրանց չտվեց:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
* * *
Երբ Հիսուս դեռ կենդանի էր, նրա կողքին գտնվելը վտանգավոր էր: Ոչ մի գործնական մարդ նրան մոտիկ չէր գնա: Միայն կրքոտ խաղամոլները կարող էին համարձակվել լինել նրա հետ: Վտանգավոր էր նրա հետ մնալը. նրան կարող էին խաչել, ձեզ էլ կարող էին խաչել:
Բայց հենց նա մահացավ, բիզնեսի մեծ հնարավորություններ բացվեցին: Նրա շուրջ հայտնվեցին լրիվ այլ կարգի մարդիկ. հոգևորականներ, տերտերներ, իմամներ, ռաբիներ՝ իմացյալ, կարդացած, ապացուցել կարողացող, անառարկելի: Նրանք ստեղծեցին դավանանք, հավատ: Նրանք ստեղծեցին պաշտամունք:
Հոգևոր մարդու մահից հետո ծնվում է պաշտամունք:
Քրիստոնեությունը՝ պաշտամունք է:
* * *
Այն, ինչը դուք անվանում եք հոգևոր գաղափարներ, բոլորովին էլ հոգևորություն չէ, այլ ընդամենը դարերի խորքից մեզ հասած հավատամք, և այնքան հինավուրց, որ նրանց հնությունը նրանց ճշմարտանման է դարձնում:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
* * *
Հիսուսին ծնել է կույսը, որովհետև սեքսից ծնված լինելը նշանակում է ծնված լինել մեղքից: Սեքսը՝ մեղք է:
Ես մինչև օրս զարմանում եմ. ինչպե՞ս է Սուրբ Հոգին հղիացրել Կույս Մարիամին: Չեմ կարծում, թե նա արհեստական բեղմնավորումից է օգտվել: Ինչպե՞ս է այդ սովորական կինը հղիացել: Քրիստոնյաները ստիպված խեղճ Հիսուսին ապօրինի զավակ են դարձրել, միայն թե հեռացնեն նրան սեքսի մեղքից: Մնացած բոլորը ծնվել են սեքսից, ծնվել են մեղքից՝ միայն Հիսուս է այլ կերպ ծնվել: Հիսուսը հատուկ է:
Սկզբում դուք դատապարտում եք սեքսը, հետո անկարող եք դառնում փոխակերպել նրա էներգիան: Չէ՞ որ դա ուղղակի էներգիա է:
Այն կարող է շարժվել ցանկացած ուղղությամբ, վեր, վար:
Եթե դուք այն ընդունում եք, ուրեմն ընդունումն ինքն արդեն կլինի շարժում դեպի վեր , որովհետև դուք մտերմացել եք նրա հետ:
Բավական է հերքեք նրան, դուք նրանից ձեզ հակառակորդ եք ստեղծում, դուք երկատում եք ստեղծում ձեր ներսում:
Դեպի վար ուղղված սեռական էներգիան սնուցում է մարմինը, դեպի վեր ուղղվածը՝ սնուցում է ոգին: Բայց դա միևնույն էներգիան է:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Varzor (12.12.2019)
* * *
Ինքնահրաժարումը՝ բռնի մերժում է:
Իսկ երբ դուք հրաժարվում եք ինչ-որ բանից բռնի, ուրեմն, իրականում, այն ձեզ բոլորովին էլ չի լքում:
Այն ուղղակի ավելի խորն է ընկղմվում ձեր ենթագիտակցության մեջ: Այն դառնում է ավելի մեծ խնդիր, քան առաջ էր: Հիմա այն դուրս ելնելու փորձեր է կատարելու ամենատարբեր եղանակներով, տարբեր հագուստների մեջ, տարբեր դիմակներով, դուք արդեն նրան ճանաչել չեք կարողանա: Այն սկսելու է իրեն հաստատել, սկսելու է ուժ գործադրել: Դուք ինքներդ տվեցիք նրան այդ ուժը, երբ բռնի խցկեցիք ձեր ենթագիտակցության մեջ:
Երբ ինչ-որ բանի վերաբերյալ ճիգ եք գործադրում, դուք նրան ուժ եք տալիս: Դուք նրան ավելի ուժեղ եք դարձնում, դուք նրան դարձնում եք ձեզ հակառակորդ, թաքնված ձեր ներսում, մթի մեջ, որտեղ դուք ավելի խոցելի եք: Երբ այն դեռ գիտակցության մեջ էր, այն լույսի մեջ էր, և դուք այդքան խոցելի չէիք:
Ինքնահրաժարումը՝ ճնշում է:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
* * *
Կյանքը բաղկացած է շատ աննշան բաներից: Այդ պատճառով, երբ դուք սկսում եք հետաքրքրվել այսպես կոչված կարևոր բաներով, ինքը կյանքը՝ բաց եք թողնում:
Կյանքը բաղկացած է թեյ խմելուց, մտերիմների հետ շաղակրատելուց; առավոտյան զբոսանքներից, երբ դուք ոչ թե գնում եք ինչ-որ տեղ, այլ ուղղակի զբոսնում եք, առանց որևէ նպատակ, որտեղից ասես կարող եք հետ վերադառնալ; սիրելի մարդու համար կերակուր պատրաստելուց, ինքներդ ձեզ համար ուտելիք պատրաստելուց, որովհետև ձեր մարմինը նույնպես դուք սիրում եք; հագուստ լվանալուց; հատակը լվանալուց; այգին ջրելուց՝ բոլոր այդ մանր բաներից, շատ աննշան բաներից, ինչպես, ասենք, ասել "ողջույն" անծանոթին, երբ դրանում ոչ մի անհրաժեշտություն չկար, որովհետև այդ մարդը ձեր հեչ պետքն էլ չէր:
Մարդ, որը կարող է "ողջույն" ասել անծանոթին, կարող է ասել "ողջույն" նաև ծառերին, կարող է երգել թռչունների համար:
* * *
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ