Կներեք, ես էլ փաս։ Վերջրերս հազիվ տեխ սպեկեր եմ հասցնում կարդալ, մեկումեջ էլ լուրեր, ես ռոբոտ եմ։
Կներեք, ես էլ փաս։ Վերջրերս հազիվ տեխ սպեկեր եմ հասցնում կարդալ, մեկումեջ էլ լուրեր, ես ռոբոտ եմ։
Si vis pacem, para bellum
+1․
ivy (17.08.2019)
Եթե դեռ տեղ կա, ինձ էլ կընդգրկե՞ք
ivy (18.08.2019)
ես մեջ
ivy (18.08.2019)
Մինչև հիմա գրանցված յոթ մասնակիցները.
LisBeth
Նիկեա
Sambitbaba
ivy
Progart
տեսիլք
StrangeLittleGirl
Եթե էլի միացող կա, երկար մի մտածեք, միացեք, մի քիչ կարդանք-քննարկենք միասին:
Ձայն հանեք մինչև էսօրվա վերջը (ձեր երկրի ժամանակով):
Արդեն գրանցված մասնակիցներին խնդրում եմ նամակով ինձ ուղարկել ընտրած ստեղծագործությունը:
Հենց բոլորն ուղարկեն, կսկսենք: Հավանաբար վաղը՝ օրվա ավարտին:
Մենք վաղը Վրաստանից գալիս են, մի քանի օր էլ պետք ա, որ հունի մեջ մտնեմ։
Դրանից հետո կուզեմ մասնակցել։
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
ivy (18.08.2019)
Չորս ստեղծագործություն արդեն ընտրվել և ուղարկվել են, սպասում եմ մնացած երեքին։
Իսկ մինչ այդ պստիկ թիզերներ արդեն տեղ հասածներից։
Կարճաժամկետ այցելություն ապագա, որտեղ սեռական ազատություն է տիրում՝ որպես բնականոն երևույթ, իսկ անցյալից եկած պատահական այցելուներին նայում են խղճահարությամբ, դե էդ թշվառները նորից պիտի հետ գնան սեռական կաշկանդվածության ահասարսուռ ժամանակները (այսինքն՝ մեր ներկան)։
Ուկրաինա, պանելային շենք, ջեռուցում չկա, գնում ես, որ հարցը լուծես, ասում են՝ քո շենքը գոյություն չունի։ Հետ ես գալիս, հարևաններդ հարցնում են՝ հն, ինչ եղավ։ Ինչ պիտի լինի, ասեցին՝ ձեր շենքը չկա, ու դուք էնտեղ չեք ապրում։
Ի՞նչ է աուտիզմը ծնողների աչքին, ովքեր փորձում են իրենց աղջկան «նորմալ» դարձնել կամ գուցե ուղղակի «նորմալ» կյանք տա՞լ նրան։ Իսկ ոնց է վերաբերվում աղջիկը ծնողների ցանկությանը։ Ու ոնց է ընդհանրապես ընկալում աշխարհը։
Կար չկար մի ասպետ կար, ում առջև ոլոր-մոլոր ճանապարհներ էին, որոնցով անցնելով միգուցե պիտի գտներ իր իրական ինքնությունը, մի քիչ էլ հասկանար, թե ինչ էր կյանքն ընդհանրապես։
Սպասում եմ մյուսների ընտրած գործերին։
Ու հա, քննարկումներին կարող են մասնակցել բոլորը, ում մտքով կանցնի որևէ ստեղծագործություն կարդալ ու կարծիք թողնել։
kitty (25.08.2019), Sambitbaba (19.08.2019), Նիկեա (19.08.2019)
Չէի տեսել, եթե ուշ չի, կմիանամ ։Դ
The cake is a lie.
Մեկն էլ եկավ․
Նրանք ինձ ատում են, որովհետև մազերս սև են ու իրենց լեզվով լավ չեմ խոսում։ Էստեղ միշտ անձրև է, ու աշխատանքի գնալիս ես հագնում եմ իմ կարմիր կալոշները, որ չտխրեմ, ու թվա, թե արձակուրդ է։
kitty (25.08.2019), Sambitbaba (19.08.2019), Նիկեա (19.08.2019)
Ռուբին էլ միացավ
Ընդհանուր՝ 9 մասնակից.
LisBeth
Նիկեա
Sambitbaba
ivy
Progart
տեսիլք
StrangeLittleGirl
Freeman
Ruby Rue
Ու բոլորն արդեն ուղարկել են իրենց ընտրած գործերը. իրիկունը հասնեմ կոմպին, կդնեմ:
Եվ էսպես, Սանտաների նվերները․
LisBeth-ին՝
Alastair Reynolds "Beyond the Aquila Rift"
Ռուսերեն թարգմանությունը՝ Аластер Рейнольдс "За разломом орла"
Պատմվածք՝ sci-fi-ի լավագույն ավանդույթներով․ ֆիլմն էլ կա, բայց ասում են՝ ստեղծագործությունից տարբերվում է, ամեն դեպքում, երևի կարդալուց հետո արժի նայել։
Նիկեա-ին՝
Nancy Fulda "Movement"
Տարբերվող աղջիկն ու նրա աշխարհը չհասկացող ծնողները կամ պատմություն աուտիզմի մասին:
Sambitbaba-ին՝
Լևոն Խեչոյան «Հողի դողը»
Արցախյան պատերազմի դրվագները՝ ներկա գտնվողի աչքերով:
ivy-ին՝
Robert Fisher "The Knight in Rusty Armor"
Ռուսերեն թարգմանությունը՝ Роберт Фишер "Рыцарь в ржавых доспехах"
Իր զրահներից ազատվել չկարողացող ասպետը՝ ինքնաճանաչման ճամփաներին:
Progart-ին՝
Edgar Allan Poe "The Black Cat"
Հայերեն թարգմանությունը՝ Էդգար Ալան Պո «Սև կատուն»
Սիրուն նմուշ՝ դասականներից:
տեսիլք-ին՝
Անգլերեն թարգմանությունը՝ Dorthe Nors "Hygge: The Dark Side of Danish Comfort"
Հարմարավետություն՝ դանիական ձևով․ փոքրիկ, տարօրինակ (կամ շատ սովորական) էպիզոդ։
StrangeLittleGirl-ին՝
Անգլերեն թարգմանությունը՝ Ana Kordzaia-Samadashvili "Rain" (էջ 212-215)
Պատմություն օտար, աձրևոտ քաղաքում ապրող սևահեր աղջկա մասին։
Freeman-ին՝
Robert Sheckley "The Future Lost" (էջ 45)
Ռուսերեն թարգմանությունը՝ Роберт Шекли "Не надеясь на будущее"
Թե ինչ զարգացում է ունեցել մարդկության սեռականությունը ապագայում։
Ruby Rue-ին՝
Maria Reva "Novostroïka"
Գուցե և գոյություն չունեցող պանելային շենքն ու իր բնակիչները։
Էս շաբաթվա ընթացքում կարդում ու քննարկում ենք։ Կարող եք բացի ձեր «նվերներից» նաև մնացածներին անդրադառնալ։
Մասնակիցներից բացի, թեման բաց է նաև մյուս ակումբցիների համար, եթե ուզենան որևէ պատմվածքի մասին կարծիք հայտնել։
Շաբաթվա ավարտին կամ մյուս շաբաթվա սկզբին (ըստ քննարկումների ակտիվության) կգրեմ Սանտաների անունները։ Կարող եք մինչև էդ գուշակել։
Բոլորին հաճելի ընթերցանություն և բարի քննարկումներ
Freeman (19.08.2019), LisBeth (19.08.2019), Peace (20.08.2019), Sambitbaba (20.08.2019), Նիկեա (20.08.2019)
Wow Շեքլի, Սանտան էս պահին կողքս լիներ, ճակատը կպաչեի
The cake is a lie.
Հայկօ (21.08.2019)
Իմ պատմվածքի կարճամետրաժը Love, Death & Robots - ի սիրածս էպիզոդներից ա։ Մեծ հաճույքով կկարդամ, հնարավորինս արագ ու կգրեմ։ Շատ շատ ապրես սանտաս
SWTS
Հայկօ (21.08.2019)
Ամեն նոր ստեղծագործություն ստանալիս անմիջապես կարդում էի․ էնպես որ ես ձեր բոլոր նվերները մինչև ձեզ բաժանալը բացել նայել եմ, կներեք
Բայց հետո նորից սիրուն փաթեթավորել եմ ու մտածել, թե որը ում բարձի մոտ դնել
Ստեղծագործություններից մեկը համեմատաբար երկար էր մյուսներից (42 էջ), ու մոտս մտավախություն առաջացավ, որ երկար ընթերցանության հավես ոչ բոլորը կունենան։ Ապահովության համար էդ ստեղծագործությունն ինձ վերցրեցի։
Ռոբերտ Ֆիշեր «Ժանգոտ զրահներով ասպետը»
Հեղինակն անծանոթ էր, ու միայն գիրքն ընթերցելուց հետո բացեցի վիքին, որ տեսնեմ, թե ով է Ռոբերտ Ֆիշերը։
«Ժանգոտ զրահներով ասպետը» սիրուն գրված, փիլիսոփայական վիպակ է էն մասին, թե ոնց է մի ասպետ էնքան երկար կրում իր զրահներն ու սաղավարտը, որ այլևս չի կարողանում վրայից հանել դրանք։ Փորձելով լինել լավագույն ասպետը՝ մարտի գնալուն միշտ պատրաստ, ասպետը տարիներով վրայից չէր հանել իր զենքուզրահը։ Իր կինն ու տղան սկսել էին մոռանալ ասպետի դեմքը և նրա հետ իրական շփումը՝ առանց զրահապատված պատնեշի։
Պատմությունը ցույց է տալիս, թե որքան դժբախտ էր ասպետի կինը և ոնց էր մտածում նրան լքելու մասին։ Միայն էդ ժամանակ է, որ ասպետը, վախենալով կորցնել կնոջն ու տղային, որոշում է հանել վրայից մետաղե զրահները՝ հայտնաբերելով, որ դա այլևս հնարավոր չի, և անգամ թագավորության ամենահմուտ դարբինը չի կարող օգնել նրան՝ կոտրելու մետաղե զրահները։
Եվ էդ պահից սկսվում է ասպետի ճամփորդությունը՝ դեպի «զրահներից ազատում»։ Նա իր ճանապարհին հանդիպում է կախարդի, որն օգնում է նրան՝ ճանաչելու ինքն իրեն ու հասկանալու, թե ինչու է տարիներով խցկվել զրահների մեջ ու ինչու այլևս չի կարող ազատվել դրանցից։
Կարդալու ընթացքում բացվում են փոքրիկ ճշմարտություններ էն մասին, որ մեզնից ամեն մեկն էլ իր զրահներն ունի, որոնցով փակված է աշխարհից, և դրանք կոտրել, մի կողմ նետելը հեշտ գործ չի։ Խոսվում է նաև նրա մասին, որ մարդիկ հաճախ շփոթում են կարիքը սիրո հետ։ Նաև նրա մասին, որ մենք ավելի շատ ակնկալում ենք, քան ընդունում, իսկ ակնկալիքները հաճախ են հիասթափության պատճառ դառնում։ Ուրիշ էդպիսի պստիկ իմաստություններ էլ կան գրքում, որոնք պարզ, երբեմն էլ անգամ զվարճալի ձևով են մատուցված ընթերցողին։
Բարի ու թեթև ընթերցանություն էր․ մի շնչով ամբողջը կարդացի։ Ինչ-որ ձևով Կոելիոյի «Ալքիմիկոսը» հիշեցրեց, թեև էդ գիրքը մոտ 17 տարի առաջ եմ կարդացել ու սյուժեն արդեն չեմ էլ հիշում, բայց թողած նստվածքը մոտավորապես նման էր էս մի ընթերցանությանը։ Չնայած գրելաոճը ահագին տարբերվում էր․ էստեղ շատ հավես կատակերգական պահեր կային։
Շնորհակալ եմ նվերի համար
Վերջին խմբագրող՝ ivy: 20.08.2019, 11:18:
Freeman (20.08.2019), Sambitbaba (20.08.2019), Նիկեա (20.08.2019)
Այվի ջան, զգացված եմ հիշատակման ու խաղի համար, բայց ինձ հարմար չէր լինի:
Ամեն դեպքերում հիմա լիքը նոր բան ունեմ կարդալու` հուսանք շատ չի հետաձգվի:
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
ivy (20.08.2019)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ