User Tag List

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 20 հատից

Թեմա: Ծննդյան օրը

  1. #1
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Ծննդյան օրը

    Հետաքրքիր է, թե ում համար ինչ նշանակություն ունի իր ծննդյան օրը: Կամ ունի՞ ընդհանրապես որևէ նշանակություն, թե սովորական օր է՝ մյուսներից չտարբերվող:
    Ո՞րն է ծննդյան օրը նշելու իմաստը: Իսկ ո՞նց եք սիրում նշել կամ էդ օրն անցկացնել: Ինչ-որ ակնկալիքներ ունե՞ք ուրիշներից՝ ձեր ծննդյան օրվա հետ կապված:

  2. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (19.06.2019), Smokie (24.06.2019)

  3. #2
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մյուսներից չտարբերվող օր ա: Փոքր ժամանակ սիրում էի, որտև փող էին տալիս բոլորը :ճ , իսկ հիմա ծնունդիս օրը, ասենք, կարող ա ախպերս ինձնից պարտքով փող ուզի ու մնամ մանթո: Չեմ սիրում էդ տոնը էլ: Վերջին անգամ էլ ընդհանրապես հիասթափվեցի, երբ պապաս 3 օր շուտ շնորհավորեց: Մոռացել էր ամսաթիվը: Մինչև հիմա մուռ եմ պահել )): Ծննդյանս օրն անգիր հիշողները մամաս, մորաքույրս ու մանկությանս ընկերն են: Տարիների ընթացքում շատ անկապ օր ա դարձել ու բացարձակ ոչինչ չեմ կազմակերպում: 2010-2014 թվերին լավ էր, երբ ծննդյանդ օրվա առավոտյան ֆեյսբուքդ բացում էիր ու պատդ ցնծում էր: Բայց հետո դրա հաճույքն էլ մարեց: Հիմա ավելի շուտ մտածում եմ էդ օրը լրիվ մենակ անցկացնելու մասին: Էդ օրն ամբողջովին ինձ նվիրելու մասին ու որ ամենակարևորն ա՝ միայնակ: Հետո կարող ա փոխվի, չգիտեմ …

  4. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (20.06.2019), Freeman (20.06.2019), ivy (19.06.2019), Progart (20.06.2019), Աթեիստ (20.06.2019)

  5. #3
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իմ ծննդյան օրը ինձ համար տարվա ապուշագույն օրն է, որովհետև միշտ տխրում եմ էդ օրը ու աշխատում եմ չքվել բոլորի աչքից, երևի ինքս ինձ էդքան էլ չեմ սիրում, կամ էլ էքզիստենցիալ կրիզիս է էդ օրը առաջանում:
    Ամենապայծառ հիշողություններից, որ էդ օրը անցկացրել եմ՝ ուսանողական ժամանակ ընկերջս հետ լրացուցիչ հեռուստացույց վերանորոգելու դասընթացների էինք գնում, ու
    դասերից մեկն էլ ծննդյանս օրն էր, մի երկու կոպեկ փող կար գրպաններումս, որով հատիկով սիգարետ առանք (նույնիսկ հիշում եմ՝ «More», էն ժամանակ «մորէ» էինք ասում :Ճ) ու մարդա մի շիշ գարեջուր,
    նստեցինք Կասկադի աստիճաններին, ծխեցինք, խմեցինք, երանությամբ նայեցինք Մասիս սարին ու հետո գնացքով գնացինք տուն, այ էդքանը
    Si vis pacem, para bellum

  6. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (20.06.2019), boooooooom (20.06.2019), ivy (20.06.2019), Progart (19.06.2019), Skeptic (24.06.2019), Smokie (24.06.2019), Նաիրուհի (25.06.2019)

  7. #4
    Պապա x3 Աթեիստ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2007
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    45
    Գրառումներ
    8,706
    Mentioned
    49 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Ես որ շատ քիչ եմ հանգստյան օրեր ունենում, էդ օրը դարձնում եմ հանգստյան ։)

    Երեխեքին նայող ենք գտնում, ու տնից փախնում ենք ։)
    Կինո, ռեստորան, պարզապես զբոսանք քաղաքում։ Էս կարգի հանգիստ ։)

    Բայց եթե աշխատանքային օր ա լինում, ամեն դեպքում օրվա սկիզբը հաստատ գործի մեջ եմ

    Ամեն դեպքում սիրում եմ էդ օրը։
    artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.

  8. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (20.06.2019), boooooooom (20.06.2019), ivy (20.06.2019), Progart (20.06.2019), Sambitbaba (20.06.2019), Skeptic (24.06.2019), Smokie (24.06.2019), Նաիրուհի (25.06.2019)

  9. #5
    Պատվավոր անդամ boooooooom-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2009
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    1,814
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մի քանի օր առաջ էր, ուզում էի, որ բոլորի համար սովորական օր լինի, բայց չէ)). ով գիտեր, փորձում էր էդ օրը իմ նկատմամբ հավելյալ հոգատար, բարի լինել։ Իսկ ես նայում էի մամայիս, ու մտածում որ սա ավելի շատ պիտի որ իրա տոնը լինի, ուզում էի մի ձև շնորհակալությունս հայտնեի, բայց բառեր չգտա. ուղղակի ժպտում էի...
    Կարճ
    Կոնկրետ

  10. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (20.06.2019), ivy (20.06.2019), kitty (08.09.2019), Progart (21.06.2019), Sambitbaba (21.06.2019), Skeptic (24.06.2019), Smokie (24.06.2019), Աթեիստ (20.06.2019), Արշակ (17.09.2019)

  11. #6
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Փոքր ժամանակ շատ էի սիրում ծննդյանս օրը: Հիշում եմ` ծննդյանս օրվանից մոտ մի ամիս առաջվանից արդեն սկսում էի ամեն օր հաշվել, թե քանի օր մնաց : Իսկ ծննդյանս օրվան նախորդող գիշերը հաճախ համարյա չէի քնում` արդեն ժամերն էի հաշվում` անհամբեր սպասելով էդ հրաշք օրվան : Բայց ասեմ`էդ շրջանում մոտավորապես նույն կերպ ընտանիքիս մյուս անդամների ծննդյան օրերին էի վերաբերվում էդ առումով: Ծննդյանս օրը միշտ ակնկալում էի, որ պիտի ամեն ինչ հատուկ լինի, հատուկ ուշադրության արժանանամ, օրվա ընթացքում հարազատներս ու մտերիմներս անընդհատ հիշեն ու հաշվի առնեն, որ իմ ծնունդն է : Մի խոսքով` էդ օրը լիքը ուշադրություն էի ուզում: Նաև շատ գնահատել եմ միշտ, որ ծնունդս հիշում են, զանգում կամ գրում, շնորհավորում են: Դե, էն ժամանակներում ինտերնետ չկար, միայն հիշելու վրա էր, ու հեշտությամբ կարելի էր իմանալ` ով է հիշում, ով` չէ: Գիտեմ, որ մարդիկ կան, որ ուղղակի ծնունդներ չեն հիշում, բայց մարդկանց մեծ մասը, կարծում եմ, հիշում է իր համար կարևոր մարդկանց ծնունդները: Ու ահավոր ծանր էի տանում, երբ ինչ-որ մարդիկ, որոնք, իմ կարծիքով, պիտի հիշեին ծնունդս ու շնորհավորեին, չէին հիշում: Նաև սիրում էի, որ նշենք, մտերիմ ազգականներով, ընկերներով:

    Տարիների հետ մի կողմից ակնկալիքներս սկսեցին պակասել, մյուս կողմից էդ հիշել-շնորհավորելու գաղափարը մի տեսակ իմաստազրկվեց ինտերնետային հիշեցումներով պայմանավորված: Մեկ-մեկ մտածում եմ` հետաքրքրության համար բռնեմ, անջատեմ բոլոր տեղեկացումները, տեսնեմ` քանի հոգի կհիշի, բայց վախենում եմ` հիշողների թվից լուրջ սթրես ապրեմ, առանց էդ էլ համարյա միշտ լինում են առնվազն մի քանի հոգի, որոնցից ակնկալում եմ շնորհավորանք, բայց չեն շնորհավորում: Անջատած տեղեկացումներով ծննդյան օր անցկացնելուն դեռ հոգեպես պատրաստ չեմ, բայց հուսով եմ` մի օր պատրաստ կլինեմ, չնայած եթե էդ օրը գա, երևի էդքան նշանակություն էլ չի ունենա ինձ համար, թե ով հիշեց, ով շնորհավորեց, ով հիշեց, բայց չշնորհավորեց, ով չհիշեց, բայց հիշեցվելու շնորհիվ շնորհավորեց և այլն :

    Հիմա ծննդյանս օրը չեմ սիրում առանձնապես, ու հազար տարի է` ինչ-որ հատուկ ձևով չեմ նշել: Ծննդյանս օրը հանդիսավոր ու մարդաշատ հավաքույթներ մենակ պատկերացնելիս վատանում եմ: Վերջերս մտածում էի` իսկ ո՞նց կուզենայի նշել ընդհանրապես, ու հետաքրքիրն էն էր, որ ոչ մի տարբերակ մտքիս չեկավ. ոչ մի բան չկա, որ մտածեմ` կուզենայի ծննդյանս օրը դա լիներ, կամ էնպիսի տեղ, որ կուզենայի լինել, կամ ինչ-որ բան, որ կուզենայի անել: Հիմա էդ օրը կարծես իմը չլինի, ու մի տեսակ չեմ պատկերացնում, թե ոնց կարող է իմը լինել, ու ոչ էլ առանձնապես մտածում եմ էդ ուղղությամբ: Իհարկե, շատ բաներ կան, որ կուզենայի, բայց դրանք հենց ծննդյան օրվա հետ կապել չի ստացվում: Երևի մենակ ուշադրությունն է, որ կուզենայի ինձ համար կարևոր մարդկանցից, բայց էդ առումով գրեթե երբեք ինձ լիարժեք բավարարված չեմ զգում. միշտ լինում են մարդիկ, որոնց հիշելը, շնորհավորելը կարևոր է ինձ համար, բայց չեն շնորհավորում: Գիտեմ, որ ակնկալիքներս պիտի փոխեմ ու էս կամ էն մարդու չշնորհավորելն էդքան չկարևորեմ, աշխատում եմ էդ ուղղությամբ, որոշակի առաջընթաց կա, բայց դեռ լրիվ չի հաջողվում:

    Ի դեպ, մի հետաքրքիր բան. վերջին մոտ տասը տարին նկատել եմ, որ ծննդյանս օրվա նվերները մի տեսակ վրաս չեն գալիս: Չգիտեմ` էդ ինչ անեծք է ինձ կպել, բայց ծնունդիս ինչ նվեր ստանամ` անկախ նրանից` դա անակնկալ նվեր է, թե հատուկ իմ ընտրած նվերն է, անկախ նրանից` հագուստ է, զարդ, կոշիկ, պայուսակ, հարմարավետության պարագա, արվեստի պարագա, սարք, թե այլ բան, ուղղակի էդ նվերը չի հաջողվում օգտագործել ու վերջ. եթե հագուստ է, վրաս ինչ-որ պատճառով լավ չի լինում, եթե կոշիկ է, պարզվում է` հարմարավետ չի, ու էդպես էլ չեմ հագնում, եթե զարդ է, ոչ մի բանի հետ չեմ կարողանում սազեցնել ու կրել, եթե արվեստի պարագա է, ուղղակի ինչ-որ անհայտ պատճառով դրան էդպես էլ ձեռք չեմ տալիս, թեև ուզում եմ: Ես ընդհանրապես հավատում եմ նշաններին, ու դա էլ նշան համարեցի: Արդեն մի քանի տարի է`հրաժարվել եմ ծննդյանս օրվա նվերներից. փոխարենը մերոնց խնդրում եմ, որ նվերիս համար հատկացրած գումարը տան, դրանով բարեգործություն եմ անում: Էդպես գոնե գիտեմ, որ մի լավ բան դուրս է գալիս ծննդյանս նվերից: Համ էլ էդ օրը գոնե դրանով ինձ բավարարված եմ զգում ու համարում, որ ծննդյանս օրը հաջողվել է:
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  12. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (22.06.2019), ivy (22.06.2019), kitty (08.09.2019), Progart (22.06.2019), Smokie (24.06.2019), Աթեիստ (22.06.2019), Գաղթական (22.06.2019)

  13. #7
    Պատվավոր անդամ Freeman-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.05.2010
    Գրառումներ
    4,142
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Երբեք ոչ մի առանձնահատուկ վերաբերմունք չեմ ունեցել, շատ հաճախ դաժե մոռացել եմ, մինչև չեն շնորհավորել ու համարյա միշտ նշում եմ մոտակա ինչ որ հարմար օր։ Նշում եմ էլ էն պատճառով, որ հավաքվել/խմելու առիթ ա։
    The cake is a lie.

  14. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (22.06.2019), ivy (22.06.2019), Skeptic (24.06.2019)

  15. #8
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեկ-մեկ մտածում եմ` հետաքրքրության համար բռնեմ, անջատեմ բոլոր տեղեկացումները, տեսնեմ` քանի հոգի կհիշի, բայց վախենում եմ` հիշողների թվից լուրջ սթրես ապրեմ, առանց էդ էլ համարյա միշտ լինում են առնվազն մի քանի հոգի, որոնցից ակնկալում եմ շնորհավորանք, բայց չեն շնորհավորում:
    Ինձ մոտ էս անգամ ոնց որ թե ոչ մի տեղ տեղեկացում չկար, որ ծննդյանս օրն է. հատուկ չէի արել, ուղղակի առաջ ֆեյսբուքում էր միացրած, հիմա որ չկամ ֆեյսբուքում, տեղեկացումն էլ չկա:
    Ու էս տարի անսպասելիորեն լիքը շնորհավորանքներ ստացա՝ նախկին սկեսուր-սկեսրայրից սկսած, ուսանողական ընկերներով վերջացրած:
    Բայց դե մեկ էլ խորանում ես, թե ինչն է սրա իմաստը, ու ինչն են շնորհավորում: Որ կա՞մ:
    Չնայած չեմ ժխտում, որ հաճելի է
    Ավելի շատ էն, որ հիշել են, քան թե հենց շնորհավորանքը:
    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 22.06.2019, 11:18:

  16. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    boooooooom (22.06.2019)

  17. #9
    Եսիմ
    Յոհաննես-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.02.2014
    Հասցե
    Սլոյի յատաղ
    Գրառումներ
    2,656
    Mentioned
    32 Post(s)
    Tagged
    2 Thread(s)
    Սուրբ օր է

  18. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (22.06.2019), Life (22.06.2019), Varzor (22.06.2019)

  19. #10
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    7,497
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Յոհաննես-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սուրբ օր է
    Ես կասեի Սուրբ ծննդյան օր է
    Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...

  20. #11
    Պատվավոր անդամ boooooooom-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2009
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    1,814
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես չգիտեի, որ էդ տեղեկացումը անջատելու տեղ կա ՖԲ-ում։ Մեծագույն հաճույքով կանջատեմ. գնամ քչփորեմ։ Մի տարի անգամ փորձել եմ նախօրոք ծննդյանս օրը փոխել դրա խաթեր էն էլ ֆբ-ն չֆողեց դա խմբագրել։
    Ոչ թե ինձ հաճելի չի, որ ինձ շնորհավորում են, այլ մի տեսակ չեմ էլ սկի ուզում հաշվեմ էդ տարիները ու նշեմ ծնվածս օրը։ Ամեն օր պատրաստ եմ հիշել ու ծնողներիս շնորհակալություն հայտնել, որ 40 տարի առաջ ինձ ստեղծել են, բայց եսիմ, կարելի էր ծանոթների ծնունդները շնորհավորել ասենք բոլորինը միասին՝ նոր տարվա սկսելու հետ, ծիպը շնորհավորում եմ. ևս մի տարի ողջ մնացիր, հաղթահարեցիր հերթական լեվելդ և այլն։
    Ես հենց տենց էլ միշտ (3տարի ա արդեն))) անում եմ՝ Նոր տարվա հետ բոլորի ծնունդները շնորհավորում եմ (ոչ թե յուրահատուկ մեկի սուրբ ծնունդը)))
    Կարճ
    Կոնկրետ

  21. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ուլուանա (22.06.2019)

  22. #12
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Սիրում եմ էդ օրը ու սպասում անհամբեր:
    Թեման կարդալուց ինձ հարց տվեցի, թե ե՞ս ինչու եմ սիրում: Պատասխանն այն էր, որ շատ եմ ինքս իմ վրա կենտրոնանում: Սովորություն ունեմ ամեն տեղ, թեկուզ անպատեհ պահի, անտեղի խոսքով ինձ մեջ գցել՝ ուշադրության արժանի լինել, հանուն դրա հաճախ նույնիսկ խոսում եմ թերություններցս:
    Երբեմն կարող ա օրվա վերջում դատարկություն զգամ կիսատություն՝ մտածեմ, թե «սրա համա՞ր էր էս ամենը», բայց չեմ դադարում սպասել ծնունդիս, երբ օրը զգալիորեն մոտ ա լինում: Երևի էդպես էլ չմեծացա: Օրինակ հիմա՝ մի ամսից հանած մի շաբաթ ա մնացել, բայց սպասում եմ: Դե՝ գուցե տարբեր տարիների տարբեր մարդկանց շնորհավորանքին եմ սպասում, կամ հետաքրքրում ա թե ո՞նց կշնորհավորեն: Ու սա միանշանակ էդ տարիներից ա:

    2010 թվից՝ երբ արդեն ակումբում էի, արդեն սկսեցի խորանալ վիրտուալ շնորհավորանքների մեջ: Իսկ առաջին անգամ թերևս իմ ծննդյան օրն եմ թե սովորաբար ոնց են Facebook-ով ծնունդ շնորհավորում: Դրանից առաջ երևի էնպես էր, որ FB-ից իմանալով որևէ մեկի ծննդյան օրվա մասին՝ առանձին հաղորդագրություն էի գրում, կամ ակումբում շնորհավորում (FB ընկերներիս մեծ մասը երևի ակումբցիներն էին):
    Հիմա արդեն հետաքրքրությունս մասամբ մարել ա FB-ի հիշեցնող շնորհավորանքների հանդեպ: Ծանր չեմ տանի եթե ոմանք չշնորհավորեն: Գուցե հաճելի կլինի, բայց հակառակ դեպքն էլ աշխարհի վերջը չի:
    Ավելի շատ կնախընտրեի հաճոյախոսությունների փոխարեն օգտակար խորհուրդներ լսել: Հնարավորինս անկեղծ խորհուրդներ՝ թեկուզ եթե հատուկ ու բարձրաձայն նշեին թերություններս ու կոչ անեին դրանցից ձերբազատվել: Չնայած վերջիններս ամեն օր էլ կարող են լինել, եթե ես էլ շարունակեմ անընդհատ դրանց մասին խոսել ու չգործել: Չգիտեմ անգամ թե որքանով են օգնում այդ խորհուրդները և կոչերը:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  23. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Skeptic (24.06.2019)

  24. #13
    קהלת א:ב
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.09.2009
    Հասցե
    Λήθη
    Գրառումներ
    1,936
    Mentioned
    8 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չեմ սիրում, հեռախոսս անջատում եմ, մինչև օրվա վերջ կորում։
    Մտածում եմ էս տարի սրբազան ավանդույթս մասամբ խախտելու հնարավորության մասին

  25. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (10.09.2019), Thom (24.06.2019), Աթեիստ (25.06.2019)

  26. #14
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինձ սկսել է լարել ուրիշների ծնունդներ հիշել-շնորհավորելը, ու քանի որ գնալով ավելի քիչ եմ հասկանում դրա իմաստը, մտածում եմ՝ դադարել ծնունդներ շնորհավորել։
    Հուլիսին նախկին կոլեգայիս 60-ամյակն էր, մի քանի օր առաջ էլ՝ ուսանողական ընկերուհուս 40-ամյակը։ Ու երկուսի համար էլ օրեր շարունակ մտածում էի, որ հանկարծ չմոռանամ, ու լարված էի դրա պատճառով․ հաճախ է լինում, որ ինչ-որ մեկի ծնունդի մասին միայն էդ օրից մի քանի օր անց եմ հիշում, հետո վատ եմ զգում մոռանալու համար։
    Մի խոսքով, զահլես գնացել է էս ամենից։

  27. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (10.09.2019), Աթեիստ (19.09.2019), Տրիբուն (08.09.2019)

  28. #15
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հետաքրքիր է, թե ում համար ինչ նշանակություն ունի իր ծննդյան օրը: Կամ ունի՞ ընդհանրապես որևէ նշանակություն, թե սովորական օր է՝ մյուսներից չտարբերվող:
    Ո՞րն է ծննդյան օրը նշելու իմաստը: Իսկ ո՞նց եք սիրում նշել կամ էդ օրն անցկացնել: Ինչ-որ ակնկալիքներ ունե՞ք ուրիշներից՝ ձեր ծննդյան օրվա հետ կապված:
    Ինձ համար իմ ծննդյան օրը տարվա միակ օրն ա, երբ ոչինչ նախապես չեմ պլանավորում ու ինքս ինձ թույլ եմ տալիս սպոնտան լինել ու անել էն, ինչ էդ պահին սիրտս ուզում ա։ Կարա լինի ձանձրալի, սովորական օր։ Կարա փարթի լինի, որի մասին որոշվի առավոտյան հենց նույն օրը։ Միակ բանը, որ հաստատ ա իմ ծննդյան օրվա հարցում, էն ա, որ ես ու ընկերս պիտի միշտ նույն տեղում լինենք (նույնը վերաբերում ա նաև իրա ծնունդին)։ Էս վերջին տարիների խառը կյանքիս արդյունքում էլ ծնունդս ամեն տարի մի քաղաքում ա նշվում, հաճախ նենց տեղերում, որտեղ ոչ մեկի չեմ ճանաչում։ Մյուս հաստատուն բանն էն ա, որ հորիցս միշտ սմս եմ ստանում էդ օրը։ Մենք երբեք հեռախոսով չենք շփվում, միշտ մեսենջերով ու մեյլերով։ Բայց ծնունդիս օրը սմս ա ուղարկում չգիտեմ ինչու, բայց ահավոր ուրախանում եմ ու ամեն տարի սպասում էդ սմս֊ին։ Մնացած դեպքերում ոչ մեկից ոչ մի սպասելիք չունեմ։ Ով շնորհավորում ա, շնորհավորի։ Ով չի շնորհավորում, թող չշնորհավորի։ Էս դարում որ ֆբ֊ն ամեն ինչի մասին սաղին տեղեկացնում ա, նենց որ հիշել, շնորհավորելը շատ կեղծ ա։ Ինքս էլ եմ խիստ սահմանափակել մարդկանց ծնունդները շնորհավորելը, մենակ ամենամոտիկներին եմ շնորհավորում։

  29. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (10.09.2019), ivy (08.09.2019), Աթեիստ (19.09.2019)

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •