Ահհ..
Վախտին սենց բան էի պատմել ))
ՈՒրեմ հենց ծնունդի նախօրեի իրիկունը, մեր ընտանեկան ավանդույթի համաձայն, սկսեցինք նշել..
Երեխեքն իրանց նվերը տվեցին, ես էլ՝ մի հատ Բարբի տիկնիկ..
ՈՒրախացանք-բան, երեխեքը գնացին քնելու,
ասումա՝ լսի, իսկականի՞ց մենակ էդ տիկնիկն էր նվերս..
Ասեցի՝ իյա.. բա չես ամաչո՞ւմ..
Մի հատ էլ զարդեղենի փոքրիկ տուփ տվեցի..
ՈՒրախացած բացեց ու մեջից գտավ...
սրտիկի բրիլոկ...
Բայց էդ հեչ..
Մյուս օրվա համար էնքան անակնկալներ էի կազմակերպել (ինքը մտածում էր, թե ես գործի եմ ու ծնունդ չենք նշելու) ու էնքան մարդ էր եկել, որ վերջում տվածս ոսկե վզնոցն էլ կարգին բոնուս եղավ..
Գլուխ գովամ էլի՝ իմ ուզած ֆորմաներով Հայաստան ոսկերիչին պատվիրած, բերած..
Բայց էն որ անիկդոտ կա է՝
ասում ա՝ էն օրը մեր տանն էիք ու ձեր գնալուց հետո տեսանք բումաժնիկս կորել ա.
- Հորս արև մենք չենք վերցրել
- Գիտեմ.. Հետո գտանք.. Բայց մեկա նստվածքը մնաց...
Տենց մինչև հիմա էդ բրիլոկը հայտնաբերելու պահի հիասթափությունը հլը հիշում ա )))
Էջանիշներ