Դիլան Թոմաս․ «Մի՛ հեռացիր հեզորեն այդ գիշերով բարի»

[Ծլնգ]

Բնօրինակը․

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.

Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.

Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.

Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.

Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.

And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.

Մի՛ հեռացիր հեզորեն այդ գիշերով բարի,
Օրերի վերջին պիտ բռնկվի տարիքն ահել,
Մոլեգնի՛ր, մոլեգնի՛ր՝ ընդդեմ վախճանը լույսի։

Իմաստուն մարդն իր վերջում գիտի ճիշտը մթի,
Բայց քանզի բառը նրա չի կայծակել, նա էլ
Չի հեռանում հեզորեն այդ գիշերով բարի։

Բարի մարդը՝ վերջին ալիքին հետ, տրված լացի,
Թե գործն իր կարող էր դեռ ալիքներում պարել,
Մոլեգնում է սաստիկ՝ ընդդեմ վախճանը լույսի։

Վայրի մարդը, որ կասեցրել էր սլացքն արևի
Եվ հասցկացել շատ ուշ արարքըն իր անվայել,
Չի հեռանում հեզորեն այդ գիշերով բարի։

Մռայլ մարդը՝ մահամոտ, ով կուրացած կտեսնի՝
Կույր աչքն էլ է կարող ասուպի նման փայլել,
Մոլեգնում է սաստիկ՝ ընդդեմ վախճանը լույսի։

Իսկ դու, հա՛յր իմ, այդտեղ տխուր բարձունքում, օրհնի,
Անիծի ինձ արցունքովդ դաժան, աղաչում եմ։
Մի՛ հեռացիր հեզորեն այդ գիշերով բարի,
Մոլեգնի՛ր, մոլեգնի՛ր՝ ընդդեմ վախճանը լույսի։