Որն է՞
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Խնդրում եմ չմոռանաք հիմնավորել
Որն է՞
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Խնդրում եմ չմոռանաք հիմնավորել
Վերջին խմբագրող՝ Array: 12.03.2007, 19:07: Պատճառ: Գրառման ավելացում
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
Manya (12.06.2009)
Զգացմունքներից ամենադաժանը ատելությունն է: Երբ մարդ ամբողջ հոգով ատում է մեկին, ապա դա բերում է նրան, որ նա սկսում է ատել բոլորը, ինչ կապ ունի իր ատելի անձնավորության հետ: Այդ զգացմունքը կարող է հանգեցնել նրան, որ ատող անձնավորությունը պահի տակ կարող է ատելությամբ համակվել սեփական անձի նկատմամբ: Մի՞թե կա ավելի վատ ու դաժան բան, քան սեփական ես-ի հանդեպ ատելությունը: Չեմ կարծում…
Անվստահությունը ինքդ քո հանդեպ
Կներեք,բայց չեմ կարա հիմնավորեմ,քանի որ բառերով չեմ կարա բացատրեմ
Մեկ էլ այն,երբ թվում է,թե բոլորը քեզ դեմ են,ոչ մեկը քեզ չի հասկանում,ու պարզապես ցանկանում ես հայտնվել մի ամայի տեղ,որտեղ ՈՉԻՆՉ չկա
անպատասխան սերը և ատելությունը (միանշաբնակ համաձայն եմ Cassiopeia-ի հետ)
իսկ անպատասխան սիրուց կյանքդ սկսում է դառնալ մի տեսակ անիմաստ… անկապ…
քեզ թվում է որ դու մարդկությանը պիտանի չես… որ ոչ ոք ուշադրություն չի դարձնում քո վրա… ամեն վայրկյան հուզվում ես… կարոտում…
Manya (12.06.2009)
Ժողովուրդ ջան չե՞ք կարծում,որ ձեր նշած զգացմունքները հաղթահարելի են:Մի հատ ես էլ կարծիք հայտնեմ էլի.իմ կարծիքով ամենա դաժան բանը որ մարդ կարող է զգալ,դա զղջման զգացումն է,որը , եթե զգացիր, կարծում եմ` այլևս դժվար`քեզ լքի:
կետադրականի համար կներեք: Ո՞րն էՈրն է՞
Վերջին խմբագրող՝ Array: 12.03.2007, 21:30:
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
Ապեր էսոր պարզվեց, որ սերը. Դաժանա նրան հասնել, նրան պահպանել եվ այլն
Մենք քիչ ենք սակայն մեզ հայ են ասում,
Մեկ-մեկ էլ չէ են ասում, բայց հայից ավելի շատ են ասում
Պոետին վայել պատասխանPoeT-ի խոսքերից
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
Ես կասեի կարոտն է…
Կարոտը հայրենիքիդ, հարազատ մարդկանց, հարազատ վայրերի նկատմամբ … Զորեղ զգացմունք է, և զգացմունքներից այն միակը, որ ժամանակի ընթացքում չի մարում կամ որոշ չափով սառում, հակառակը՝ ավելի է ուժեղանում:
Կյանքը ծխախոտ է, մարդը՝ թունդ ծխող, իսկ այս աշխարհում ամենաքաղցր բանը թույնն է, երբ այն տրվում է մանր դոզաներով:
Lion (09.11.2009)
Հարազատին կորցնելու ցավը
միանշանակ նախանձը: Սա դաժան է հենց անձի հանդեպ, մարդն ինքն իրեն ուտում է ու չի հանգստանում: Մենակ չասեք, որ բարի նախանձ էլ կա, դա հորինվածք է:
ամեն ինչ հարաբերական է...
Սիրել չկարողանալը կամ Սիրո բացակայությունը սեփական սրտում, որը կախված մարդու անհատական հոգեկան հատկություններից ու որակներից հենց ինքը կարող է պատճառ հանդիսանալ ու ծնել այլ բազմապիսի ու բազմաբնույթ բացասական զգացմունքներ........:
Եվ այս առումով իմ կարծիքով ճիշտ է PoeT-ն, երբ դու սիրում ես ու դա փոխադարձ չէ դա անշուշտ ցավալի է, բայց դու եթե իրոք ու իսկական Սիրում ես չես կարող ատել այդ Սերն ու սիրո օբյեկտը: Հետևաբար դա ճիշտ է նկատում PoeT-ն.Դառը - անպատասխան սերը և քաղցրություն - որ տալիս է քեզ քո սիրելու կարողությունը՝ սրտիդ զգացումը:Անպատասխան սերը, լրիվ ուրիշ զգացմունք է։
Դառը քաղցրություն...
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Հա՛, նշեմ խանդը…թեմային համահունչ Մանավանդ, երբ այն առանց առիթի ու պատճառի է, երևակայության արդյունք …մարդ իրեն ներսից կրծում, կրծում է ու տանջվում
Դաժան ա խղճի խայթը:
Զգացմունքներից յուրաքանչյուրը յուրահատուկ դաժանություն ունի: Ուղղակի կախված կյանքի տվյալ դրվագից, դրանցից մեկը ավելիա հզորանում, բայց հաջորդ պահին կարա մի ուրիշ զգացմունք հզորանա:
Ջան մարդ ջան, ջան հոգի ջան, ջան սիրտ ջան, ջան ժպիտ ջան
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ