ԿարոտըArray-ի խոսքերից
Որն է՞
Խնդրում եմ չմոռանաք հիմնավորել
Ի՞նչ հիմնավորես, երբ մահու չափ կարոտում ես մեկին, բայց գիտես, որ այլևս երբեք նրան չես տեսնի ու երբեք էլ չես զգա այն, ինչ չզգացել ես այն ժամանակ ու նրա հետ միասին...
ԿարոտըՈրն է՞
Խնդրում եմ չմոռանաք հիմնավորել
Ի՞նչ հիմնավորես, երբ մահու չափ կարոտում ես մեկին, բայց գիտես, որ այլևս երբեք նրան չես տեսնի ու երբեք էլ չես զգա այն, ինչ չզգացել ես այն ժամանակ ու նրա հետ միասին...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Չբավարարվածությունը: Դրանից չարանում են:
davidus (11.11.2009), Empty`Tears (10.11.2009), KiLa (31.03.2010), Ungrateful (10.11.2009), VisTolog (10.11.2009), Ուլուանա (10.11.2009), Ֆոտոն (10.11.2009)
Կարոտ? Չէի ասի.. կարոտի մեջ քաղցրություն կա...
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Իմ համար ամենադաժան զգացումը կարոտն է:
Երբ կարոտում ես մեկին, ում էլ երբեք չես կարող տեսնել, զգալ, չես կարող խոսել հետը, որովհետև ինքը էլ չկա: Հետևաբար չկա ոչինչ, ինչ կապված էր նրա հետ:
Тихо, не слышно ни часов, ни чаек...
Արծիվ (11.11.2009)
Այո, կարոտի մեջ քաղցրություն կա, շատ հաճախ մենք ինքներս չենք ուզում ազատվել էդ զգացմունքից.
Օրինակ սիրահարվածության ժամանակ. "Տանջվում ենք"-բայց չենք ուզում թողենք էդ քաղցր զգացմունքը )) Ու չենք էլ ուզում ընդունել, որ այդ ամենը մեծամասմբ մենք ենք ստեղծում մեր կյանքում, կամ ազատվում նրանից )
Համեցիր նորաբաց ֆորում` "ԱՆՁՆԱԿԱՆ ԻՆՔՆԱԿԱՏԱՐԵԼԱԳՈՐԾՄԱՆ ԱԿՈւՄԲ"
Ներքնաշխարհի հոգեվարք...
Այս պահին ինձ համար զգացումներից ամենադաժանը ներքնաշխարհի հոգեվարքի մեջ շարունակել ապրելն է...շատ ծանր է հիմնավորել...
Любовь - история в жизни женщины и эпизод в жизни мужчины.
այդ ո՞րն է
Իրեք որ, էդ որն ա? Կարող ա մեզանից շատերն էլ են ներքնա... հոգևարքի մեջ...
Վերջին խմբագրող՝ Գևոր: 11.11.2009, 00:09:
Ներքնաշխարհի հոգեվարքը շատ ինդիվիդուալ երևույթ է, ինչը ծանր կլինի բացատրել, էլ ավելի ուժեղ ներքնաշխարհի հոգեվարքի մեջ կընկնեմ...
Любовь - история в жизни женщины и эпизод в жизни мужчины.
Չի բացառվում, բայց այն տարբերությամբ, որ խորապես գիտակցելն ու զգալը ահավոր է... Չէի ցանկանա ոչ ոքին...
Любовь - история в жизни женщины и эпизод в жизни мужчины.
Ամենադաժանը դաժանությունն ա
Ամենադաժանը մենք ենք.
Զգացմունքները դրամատիզացնում ենք, կարևորություն ենք տալիս ու "հիանում" դրանց անտանելիությամբ.
Սեփական եսից դաժան բան չկա.
Ամենադաժանը էն զգացողություննա, երբ քեզ մեղադրում են մի հատ պուճուր բանի մեջ ու էտ ներկայացնում են որպես աշխարհի վերջին հանցագործություն, իսկ իրականում, բոլորի մոտ էլ էտպեսա, ուղակի բոլորը թույլ չեն տալիս որ իրանց մեղադրեն ու դու կանգնած բան չես կարում ասես, լուռ լսում ես, որովհետև հասկանում ես որ ինչ էլ ասես, էտ մարդու ուղեղին հասու չի լինի:
Полюбить так короля, своровать так миллион
Король +
Empty`Tears (11.11.2009), Surveyr (11.11.2009)
իսկ դու փորձիր բացատրելՆերքնաշխարհի հոգեվարքը շատ ինդիվիդուալ երևույթ է, ինչը ծանր կլինի բացատրել, էլ ավելի ուժեղ ներքնաշխարհի հոգեվարքի մեջ կընկնեմ...ավելի շուտ դուրս կգաս այդ վիճակից, քան ավելի ուժեղի մեջ կընկնես/եթե դրա մասին խոսես կթեթևանաս/:
ամեն դեպքում անհասկանալի զգացում է ներքնաշխարհի հոգեվարք
Նայած ինչ կարոտ եթե քո նշածը վերաբերվում է նրան որ դու սպասում ես մեկին որին երկար տարիներ է ինչ չես տեսել ու ահա վաղը չէ մյուս օրը դու նրան պետք է կրկին տեսնես այ դա ուրիշ բան է և դա իսկապես քաղցրություն է իսկ ահա այն որ որևէ մարդ իր որևէ մտերիմ անձնավորությանը կորցնում է ու նա շատ լավ գիտի որ նրան էլ երբեք չի տեսնի դա իսկապես սարսափելի բան է:
Վերջին խմբագրող՝ Արծիվ: 11.11.2009, 12:00:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ