Ակումբցուն օգնություն է անհրաժեշտ

[VisTolog]

Ո՞վ կմտածեր, որ չեղած ոտքի զգացողություններն ավելի կտանջեին քան էն ինչ մնացելա։ Հա, ֆանտոմային ցավերի մասին դեռ մի քանի տարի առաջ էի լսել, երբ չեղած վերջույթի ցավեր, քոր, ծակոցներ են զգում ու դա կարա տասնյակ տարիներով չանցնի։ Պատկերացնելու համար, հենց ոտքի ինչ որ հատված քոր գա, փորձեք չքորել մինչև ինքնիրեն կանցնի ))

Եկող շաբաթ կիմանանք քիմիոթերապիայի կարիք կլինի թե չէ։

ԱՄՆ-ի կլինիկան էլ է պատասխանել, հաստատելով առաջին լաբի տված պատասխանը։ Սա կօգնի ճիշտ հետվիրահատական քիմիայի/բուժման պլան կազմել։

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Մի քանի օր է ինչ տանն եմ, ամեն օր մի փոքր ավելի լավ եմ ինձ զգում։


ՀԳ Երբ նոր էի ստացել դիագնոզը, գտա մի աղջկա Ղրղզստանից, ով նույնպես նույն դիագնոզն էր ստացել, վիրահատվել էր /ոչ անդամահատում/, անցել քիմիայի կուրս, ստացել ճառագայթում, ևս մի քանի անգամ վիրահատվել "բուժման" կողմնակի ազդեցությունների հետևանքով։

Մոտ երկու ամիս է չկա, հուսով եմ ողջ է: ))

[Վիշապ]

Համբերություն բրո, ֆիզիո արա, տարբեր ուժային վարժություններ, մարդիկ գիտեմ, որ բոքսի տանձիկով զբաղվելուց, կամ տուռնիկ անելուց լիքցքաթափվում են, տհաճությունը թուլանում է:

[VisTolog]

Ժող ջան, եկա կիսվեմ հերթական բարդ իրավիճակով ))

Այսօր գնացել էի կարաքանդման աշխատանքների, հետն էլ սադրելու։

Հերթը հասավ քիմիկոսներին՝ քիմիաթերապևտներին։


Ուրեմն ունենք իմ օրգանիզմը, որտեղ ըստ բժիշկների ինչ-որ հավանականությամբ կան ուռուցքի բջիջներ, որոնց դեմը պետքա առնել։ Քանի օր սարկոմայի դեպքում օնկոմարկերներ չկան, մենք չենք կարող պարզել արյան մեջ ուռուցքային բջիջների առկայություն/քանակությունը։ Չիմանալով արյան մեջ դրանց առկայությունը, ինձ առաջարկում են քիմիաթերապիա՝ վերացնելու համար մնացորդ բջիջները, որովհետև "այդպես է ընդոնված"։

Հարցերը հետևյալն են

1. մենք չգիտենք արյան մեջ ուռուցքային բջիջներ կան թե չէ
2. մենք չգիտենք քիմիան ի՞նչ ազդեցություն է ունենալու դրանց վրա՝ ճնշող թե վերացնող
3. մենք վստահ չենք, որ կամայական 6 կուրս քիմիայից հետո այն նորից չի կրկնվելու ու նորից չի առաջարկվելու կուրսեր՝ մինչև օրգանիզմի վերջնական քայքայումը դեղերով

ԱՄՆ-ում կարծում են, որ հետվիրահատական քիմիան նշանակվում է միայն այն դեպքում, երբ կան մետաստազներ՝ հիվանդի վիճակը թեթևացնելու, կյանքը երկարացնելու համար։ Չի հաստատվել փաստը, որ հետվիրահատական քիմիան իմաստ ունի կյանքի փրկության հարցում։ Իրականում քիմիայի՝ սարկոմայի բջիջների սպանելու հավանականությունը քիչա։ Չկա էն քանակությամբ փաստագրված դեպք, դեղամիջոց, որը փրկումա հիվանդի կյանքը (լավագույն դեպքում կերկարացնի) ու որի վիճակագրությանը նայելուց կմտածեմ դե լավ, եթե 80% դեպքերում օգնելա, ուրեմն արժի փորձել։

Քիմիայի անհրաժեշտությունն առաջացավ վերջին վիրահատված ուռուցքի հետազոտման արդյունքում։ Եթե նախորդի ագրեսիվությունը (Ki67) 35-40% էր, այս վերջինի ագրեսիվությունը 80-85% է գնահատվել, սակայն մեկ լաբորատորիայի կողմից։ Ասում են, եթե օրինակ լիներ 20-30%, միգուցե քիմիա չառաջարկվեր, բայց հաշվի առնելով շատ բարձր տոկոսը, համարում են, որ քիմիան պետք է։

Այլ լաբորատորիաների նորից կդիմեմ, թեկուզ մենակ ագրեսիվության տոկոսը վերանայելու համար, սակայն մեծ հույսեր չունեմ։

Հիմա պետք է ընտրություն կատարել

- գնալ քիմիայի, անցնել դրա միջով առանց իմանալու թե ինչ օգուտ դա տվեց
- գնալ քիմիայի, անցնել դրա միջով ու ստանալ առնվազն հինգ տարվա առանց մետաստազ ընթացքով կյանք
- չգնալ քիմիայի, պահել հսկողության տակ ու երբ այն գլուխ կբարձրացնի թոքերում /ամենայն հավանականությամբ/, փորձել փրկել կյանքը

Ինքս կարծում եմ, որ քիմիան զուտ երկարացնելու է մետաստազի լինելու ժամկետը։ Այսինքն, եթե լինելու է՝ կլինի, անկախ նրանից բուժում ստանում եմ թե չէ։ Ես ինքս պահում եմ "ամեն ինչ կամ ոչինչ" մոտեցումը, կամ բուժվել վերջնական կամ ոչինչ չանել։

Հուսադրող եմ համարում էն փաստը, որ մոտ 10 ամիս ունեցել եմ 35-40% ագրեսիվությամբ ուռուցք, որը չի տարածվել և մոտ 3 ամիս 80-85% ագրեսիվությամբ ուռուցք, որը նույնպես չի տարածվել։

Ինչևէ, նախընտրում եմ մեռնել առողջ, քան քիմիայից ֆիզիկապես ու հոգեպես քայքայված։

Նորից կկազմակերպեմ ուռուցքի հետազոտումը այլ երկրում, հույսով, որ 80-85% ցուցանիշը լուրջ փոփոխության կենթարկվի, չնայած մինչև վիրահատությունն արդեն հասկանալի էր, որ սա ավելի ագրեսիվ տեսակ է, քանի որ զարգանում էր կրկնակի արագ։

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

[Վիշապ]

Բրո բարդ որոշում ա, երևի էլի մի երկու փորձառու բժշկից կարծիք հարցնես։ Ամերիկյան հետազոտությունները սովորաբար ինտերնետում հրապարակում են, ասենք էս գտա, բայց 2008 թվի է։ Օգտագործիր էն շանսերը ինչ Աստված տալիս է, դրական տրամադրվի, ու լավ կլինի։ ԴՆԹ-ն կարգի բերելու համար ասում են ֆիզիոն ու մեդիտացիան են ամենաշատը օգնում։ Համբերություն քեզ։

[VisTolog]

Նոր ափդեյթներ։

Ճարվեց էն բժիշկը, ով տարիքիցս ավել փորձ ուներ էս ոլորտում և ով բնականաբար Հայաստանում չի աշխատում։

Քիմիաթերապիայից հրաժարվել, որովհետև չկա ապացույց, որ դա օգնումա։
Ճառագայթման տարբերակ չի քննարկվում, որովհետև չունենք ճառագայթման ենթակա օջախ, էս դեպքում ոտք ։ՃՃ

Գնում ենք Վրաստան կամ Մոսկվա անելու պոզիտրոնա էմիսիոն հետազոտություն։ Թե երբ գնալ, կորոշի կլինիկան, հաշվի առնելով վիրահատությունն ու ուռուցքի տեսակը։ Հուսալով, որ հետազոտությունը ոչ մի ռիսկային բան չի տեսնի, անցնում ենք հսկողության տակ՝ էխոներ, ԿՏ-ներ, ՄՌՏ-ներ։ Իհարկե, հսկողության տակ անցնելը իրականում ոչինչ չի տալիս, որովհետև օջախի ստեղծման դեպքում կյանքի փրկությունը մեծ հարցականի տակա /Հայաստանում/։

Համ ավելի թեթևացած եմ, իմանալով, որ քիմիան օգուտ չի տալիս, համ հասկանում եմ, որ դա կարար միակ բուժման հնարավորությունը լիներ ուռուցքի տարածման դեպքում։

Եվ ուրեմն, մտնում ենք անորոշության մեկ այլ, ավելի մեծ շրջան, բայց ներքուստ զգալով, որ էս անգամ ամեն ինչ արդեն ինձնից է կախված։

[Վիշապ]

Վիստոլոգ ջան, կյանքը անխտիր բոլորի համար առհասարակ անորոշություն է, հետևաբար դու նույն ոգով շարունակի ապրել։ Ու ես քո օրինակելի վերաբերմունքով ու մոտեցումներով հիացած եմ, քեզ լիքը համբերություն, առողջություն, սեր ու դրական էներգիա, բրազեր, ամեն ինչ լավա լինելու:
Չնայած անորոշությանը, իսկապես մարդուց լիքը բան ա կախված: Գրի շուտ շուտ, որ իմանանք ոնց ես:

[VisTolog]

@VisTolog ո՞նց ես, առողջություն, քեֆ հալ, @Elmo where the heck are you?

Մէ հրաշք եմ

Առողջությունից չեմ բողոքում

Քեֆ, հալ տեղնա, երբեմն մի քիչ ավել


Թղթաբանական մեծ քաշքշուքներից հետո վերջապես իմ նախատեսածից 10 օր ուշ հասա ortez.am, լավ տրամադրությամբ և լի հավատով ոտքս մղեցի ներս։ Քանի որ մինչև վիրահատվելն էի իրենց մոտ գնացել ասելու, որ մի քանի օրից էլի եմ գալու մի փոքր ավելի հեշտ ստացվեց ամեն բան։ Մի խոսքով երկու օր առաջ չափուձև արեց Արմենը, որ սկսի պրոթեզի պատրաստելը։ Ժամանակին ասեց, որ մի երկու օրվա հարցա։ Եթե բան չի փոխվել, ուրբաթ պետքա որ երկու ոտքով կանգնած լինեմ։ Վատագույն դեպքում կարծում եմ եկող շաբաթ կլինի։ Վերջին հինգ տարվա մեջ երրորդ անգամ նորից կսկսեմ քայլել սովորել։

Ասում են իրենց արտադրանքը լավնա, չնայած որոշ մարդիկ փորձում էին ինձ շեղել իրանց մոտ գնալուց։ Հուսով եմ էն ինչ տալու են գոնե Otto Bock ֆիրմայից մի շուռուփ կպարունակի։

Ինչ վերաբերվումա հետազոտություններին, դրանցով դեկտեմբերի կեսին կզբաղվեմ, եթե բժիշկն այլ բան չառաջարկեց։ Դեկտեմբերին ԿՏ ու սոնո պետքա անեմ։ Քանի որ վիճակագրությունն ասումա, որ մինչև մեկ տարվա մեջ թոքերում հայտնվելու հավանականությունը բավականին բարձրա, առաջնային կարևորություն կտրվի թոքերը նկարելուն։
Պոզիտրոնա էմիսիոնը նախատեսում եմ եկող տարվա գարնանը անցնել, որովհետև ՀըՀը-ից դուրս պետքա արվի ու երկու ոտքով ավելի հարմար կլինի գնալը, բացի դա կհասցնեմ գումար տնտեսեմ ու մի քանի օր ավել մնամ տվյալ երկրում

Դիետա որպես էդպիսին չեմ պահում, որովհետև կարծում եմ պետքա կամ խիստ պահել կամ ընդհանրապես չպահել ու մտածել, որ հացի կամ մսի օգագործումը կարա մետաստազների նպաստի՝ խելքին մոտ չի։ Այ հոգեբանական դիետա պահել եմ ու պահում եմ))

Դուք ո՞նց եք ։Ճ

[VisTolog]

Ոնց որ ասում եմ՝ գնացի ոտքս ձեռքիս տակ դրած բերեցի

Մի երկու օր գնացի մի քանի ժամ մնացի իրենց մոտ, որ ամեն փորձարկման համար չգնայի-գայի։ Ուրախացրեց այն, որ Otto Bock-ի արտադրանքա տրվել հնարավորինս լավ ծնկան ֆունկցիայով։ Սպասվածից շատ ավելի դժվար էր ու դեռ դժվարա իրան օգտագործելը, բայց կարծում եմ ավելի արագ հնարավոր չի, քանի որ տաս օր էլ չկա, ինչ ոտքս ինձ հետա ։ՃՃ

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Փիսոյի հետ ղժժում ենք

ՍԿզբում հենակ-քայլակով էի, հիմա անցել եմ երկու արմնկային հենակների, հետո կանցնեմ մեկի, հետո արդեն ինքս իմ ոտքերով։

Դժվարություններն ու անհարմարությունները շատ են, բայց դրանց մասին մի ուրիշ անգամ։ Ես արդեն հաջորդ հետաքրքիր վիրահատությունն էլ եմ մտածել

Մի քանի օրից անցում եմ անելու դեղաբույսերի օգտագործման, որոնցից մեկը болиголов-նա, որը մի քանի հազար տարի առաջ էլ օգտագործվելա ուռուցքների դեմ։ Ասում են դրանով շատերին են սպանել, էդ թվում Սոկրատին քանի որ խիստ թունավորա։

Ոնց նշել էի, հետվիրահատական առաջին ԿՏ-ն կլինի դեկտեմբերի կեսերին։ Վիճակագրությունն ասումա, որ առաջին 6-8 ամիսների ընթացքումա շատերի մոտ ռեցիդիվ լինում։

Մեկ-մեկ թվումա, որ մինչև վիրահատությունը դեռ էլի հնարավորություններ պետք է օգտագործեի, որ շտապել եմ, որ կլիներ խուսափել և այլն։ Բայց էս մտքերը գալիս են, երբ ոտքիցս ինչ որ դետալ եմ կորցնում ու չեմ կարողանում իրան հագնել ։ՃՃՃ

[VisTolog]

Մի քան օրա մտածում էի գրեմ թե չէ, բայց մտածեցի ինչու ոչ)

Հիշու՞մ եք, որ ասում էի մի աղջիկ կա

ՀԳ Երբ նոր էի ստացել դիագնոզը, գտա մի աղջկա Ղրղզստանից, ով նույնպես նույն դիագնոզն էր ստացել, վիրահատվել էր /ոչ անդամահատում/, անցել քիմիայի կուրս, ստացել ճառագայթում, ևս մի քանի անգամ վիրահատվել "բուժման" կողմնակի ազդեցությունների հետևանքով։

Մոտ երկու ամիս է չկա, հուսով եմ ողջ է: ))

Մի քանի օր առաջ նորից փնտրեցի իրեն, պարզվեց մեր վեջին զրույցից մոտ երկու շաբաթ անց մահացել է։

Հետաքրքիր զուգադիպություններ կան, որոնք նկատեցի։ Մենք նույն տարիքի էինք, մեր մեջ կար մեկ ամսվա տարբերություն, մեր երկուսի դիագնոզը նույնն էր, մեր երկուսի դիագնոզը հաստատվել էր նույն տարվա նույն ամսին։ Ինչ որ "առավելություններ" դիագնոզի ու բուժման առումով ունեմ ես, ինչ-որ "առավելություններ" ուներ ինքը, բայց ես դրա վրա հույս չեմ դնի ու մտածի, թե ես ավելի լավ կարգավիճակում եմ։

Սա էլ պեպենիկը <3

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Իրա ու իրան նշանակված բուժման, դրա վատ հետևանքների մասին այստեղ։

Մեր խոսակցության ընթացքում իմացա, որ մինչև վիրահատությունը ստացելա քիմիա, վիրահատությունից հետո ստացելա քիմիա, հետո ուռուցքա հայտնվել գլխուղեղում, վիրահատել են հետո նորիցա հայտնվել ու նորից են վիրահատել հետո ճառագայթում են նշանակել։ Թե կոնկրետ ինչիցա մահացել՝ չգիտեմ, բայց մետաստազներ չի ունեցել։ Կարծում եմ նորից գլխի հետա եղել խնդիրը։ Մեր վերջին խոսակցության ժամանակ ուզում էր անցներ ոչ ավանդական բժշկությանը, ոնց հասկացա չի հասցրել։ Նաև կարծում եմ, որ իրեն նույնպես անդամահատում են առաջարկել, բայց հրաժարվելա։


Անցնենք ինձ։
Ես ու ոտքս իրար հետ լեզու չենք գտնում դեռ։
Շաբաթ օրը ՄՌՏ-ի եմ հերթագրված (գլխուղեղ, պարանոցի փափուկ հյուսվածքներ, թոքեր, որովայն, փոքր կոնք), քանի որ երեք ամիսն արդեն անցել է։ Բժիշկս ասեց մեր ամենամեծ ռիսկը թոքերնա, բայց ամբողջականն էլ չի խանգարի։ Պատասխանները մի քանի օր հետո նոր կտան, հաշվի առնելով ինֆորմացիայի ծավալը, բայց եթե ինչ որ բան նկատեն կոնտրաստ կառաջարկեն, էդպես էլ կհասկանամ որ ինչ-որ բան էն չի։

Առայժմ այսքանը։ Ժպիտով եղեք))

[Գաղթական]

Ապեր, հուսով եմ քո ու Կրիստինայի մի քանի նմանոտ ընդհանրական տվյալի հիման վրա եզրակացության չես եկել, թե իբր հիվանդության ընթացքն ու ավարտն էլ են նույն կերպ լինելու:

Ճիշտ ա՝ ես նոր եմ էդ ճամփի վրա ու ինֆո հավաքում, բայց 100% կարող եմ ասել, որ 2 լրիվ իրար նման դեպքեր չեն կարող լինել:
ՈՒղղակի չեն կարող:
ՈՒ դրա համար հազար ու մի պատճառ կա, որոնց մասին հաստատ դու էլ կիմանաս, բայց չգիտես ինչի ուշադրությունդ գրավել են դիագնոզի նշանակման ամսվա ու էդ կարգի ոչ կարևոր ֆակտորների նմանություններ:

Պինդ կաց:

[StrangeLittleGirl]

Վիստ, չարորակ նորագոյացությունների բուժման էֆեկտիվության հարցում մի կարևոր բան կա՝առաջնային ուռուցքի հեռացումը։ Ինչքան ռադիկալ ձևով ա առաջնայինը հեռացվում, էնքան լրիվ լավացման հավանականությունը մեծ ա։ Էնպես որ անդամահատումը կարա քեզ ահագին մեծ առավելություն տված լինի։ Հուսանք՝ պատկերները մաքուր կգան։

[VisTolog]

Ապեր, հուսով եմ քո ու Կրիստինայի մի քանի նմանոտ ընդհանրական տվյալի հիման վրա եզրակացության չես եկել, թե իբր հիվանդության ընթացքն ու ավարտն էլ են նույն կերպ լինելու:

Ճիշտ ա՝ ես նոր եմ էդ ճամփի վրա ու ինֆո հավաքում, բայց 100% կարող եմ ասել, որ 2 լրիվ իրար նման դեպքեր չեն կարող լինել:
ՈՒղղակի չեն կարող:
ՈՒ դրա համար հազար ու մի պատճառ կա, որոնց մասին հաստատ դու էլ կիմանաս, բայց չգիտես ինչի ուշադրությունդ գրավել են դիագնոզի նշանակման ամսվա ու էդ կարգի ոչ կարևոր ֆակտորների նմանություններ:

Պինդ կաց:

Ես կյանքի դավադրությունների տեսության սիրահար եմ

Վիստ, չարորակ նորագոյացությունների բուժման էֆեկտիվության հարցում մի կարևոր բան կա՝առաջնային ուռուցքի հեռացումը։ Ինչքան ռադիկալ ձևով ա առաջնայինը հեռացվում, էնքան լրիվ լավացման հավանականությունը մեծ ա։ Էնպես որ անդամահատումը կարա քեզ ահագին մեծ առավելություն տված լինի։ Հուսանք՝ պատկերները մաքուր կգան։

Ես պատրաստվում եմ ոտքի փոխպատվաստման մեջ խորանամ ու վատ նկարների ժամանակ չունեմ

Ի դեպ, պատկերների պահով։ Բժիշկներիցս մեկի հետ էի խոսում, մեկ էլ ֆայմեցինք, որ կարող եմ ուղեգրով անվճար հետազոտվել /ես պատրաստվում էի 200000 վճարել/։ Էս տարի արդեն բոլոր տեղերը զբաղված են, եթե չկարողացա խցկվել ուրեմն հունվարին կմնա /եթե արդեն հունվարն էլ զբաղված չի/։


ՀԳ Մեկը, ով ոչ ավանդական բժշկություն էր մոտս քարոզում տարիներ շարունակ, ինձ համոզելով, որ քաղցկեղը, ուռուցքները հնարավորա բուժել, հիմա ինքնա պատրաստվում քիմիթոերապիայի, երբ ինքն էր ինձ փորձում հասկացնել, որ չգնամ դրան։ Հիմա ես եմ ոչ ավանդական ճանապարհ բռնել, իսկ ինքը գնումա ավանդականով։ Ես՝ ապացուցելու որ ոչ ավանդականը չի աշխատում, ինքն էլ համոզվելու, որ քիմիան չի աշխատում։ Տեսնենք ինչ կստացվի ։ՃՃ

[CactuSoul]

Հիմա ես եմ ոչ ավանդական ճանապարհ բռնել, իսկ ինքը գնումա ավանդականով։ Ես՝ ապացուցելու որ ոչ ավանդականը չի աշխատում, ինքն էլ համոզվելու, որ քիմիան չի աշխատում։

Էս պահը չհասկացա: Հո խաղ ու պար չի՞, եթե կարծում ես, որ չի աշխատելու, ինչո՞ւ ես էս մեթոդն ընտրում: Ասենք՝ կյանքիդ ու առողջությանդ հաշվին ապացուցեցիր, որ ոչ ավանդականը չի աշխատում, բա վերջը՞: Էդտեղ իմաստը ո՞ր մասում ա թաքնված, չեմ ջոկում:

[VisTolog]

Էս պահը չհասկացա: Հո խաղ ու պար չի՞, եթե կարծում ես, որ չի աշխատելու, ինչո՞ւ ես էս մեթոդն ընտրում: Ասենք՝ կյանքիդ ու առողջությանդ հաշվին ապացուցեցիր, որ ոչ ավանդականը չի աշխատում, բա վերջը՞: Էդտեղ իմաստը ո՞ր մասում ա թաքնված, չեմ ջոկում:

Ոչ ավանդականը դեղաբույսերի լուծությա ընդամենը, որը կողմնակի ազդեցություն /որ ես զգամ/ չունի ու առաջին անգամը չի օգտագործվում ուռուցքների դեմ, կյանքիս ու առողջությանս էլ վտանգ չի սպառնում։ Հիմա փորձում ենք կանխարգելել, իսկ կաշխատի թե չէ՝ կիմանանք։ Եթե պետքա ընտրություն անել քիմիոթերապիայի ու պրոֆիլակտիկ դեղաբույսերի մեջ, էն դեպքում երբ քիմիան ոչ միայն չի օգնում այլ նաև վնասումա, ես իհարկե ընտրում եմ դեղաբույսը։ Դեղաբույսն էլ болиголов ու тодикамп, կոնկրետ հիմա մենակ болиголов, կաթիլ առ կաթիլ։ Ինչ վրաբերվումա ապացուցելուն, ես չեմ հավատում ոչ ավանդական բժշկության հրաշքներին, ոչ էլ քիմիոթերապիայի հրաշքներին, չնայած երբեմն փաստվումա, որ ոչ ավանդականով ավելի շատ մարդա առողջացել։

Մենք չենք գնում տարբեր բուժումների զուտ ինչ որ բան ապացուցելու համար, այլ գնալով դրանց մենք կունենանք հնարավորություն համոզվելու կամ հերքելու։

[Sambitbaba]

Վիստ ջան, թույլ տուր մի բան էլ ես ասեմ, լա՞վ...
Դու կարող ես յուրաքանչյուր ընտրություն կատարես ու տարբեր բաներ էլ փորձես, բայց եթե ուզում ես իրոք, որ դրանցից ինչ-որ մեկը քեզ օգնի, ուրեմն պետք է մեջիցդ իսպառ վերացնես այդ թերահավատությունն ու նեգատիվը, հասկանու՞մ ես:

Հա, լիքը մարդիկ կան, որ իրենց ոչինչ չի օգնել: Բայց կան նաև շատ-շատերը, որոնք հասել են հաջողության, ու այդպիսի մարդկանց քանակը գնալով ավելանում է: Որովհետև համ բժշկությունն է առաջ ընթանում, համ էլ մեր ներքին բժիշկն է սկսել արթնանալ:
Բայց երկուսին էլ հավատալ է պետք ուղղակի: Անվերապահորեն, այսինքն, ջնջելով միջիցդ ամեն կասկածներ:

Ռուսաստանում ապրածս տարիներին մի էքստրասենս ընկեր ունեի թատրոնում: Սա որպես երկրորդ աշխատանք ձևակերպված էր Լենինգրադի քաղցկեղի ինստիտուտում, ու սրա աշխատանքն այն էր, որ նա համոզում էր հիվանդներին, որ նրանք կարող են ապաքինվել: Եվ դրանով օգնել էր ահագին մարդկանց: Եվ դա դեռ սովետի ժամանակներում էր, իսկ մենք արդեն ինչքան առաջ ենք գնացել:

Տարբեր օրինակներ կարելի է բերել, բայց ուզում եմ քեզ ասել Վայանա Սթեյբլի մասին, որովհետև մտածեցի, որ քանի որ փորձում ես ոչ ավանդական միջոցներ, նայիր նաև Թեթա (կամ Տետա) - ապաքինումը: Ինքս ոչինչ չեմ ուզում ասել, դու ինքդ կարդա, գիրքը հենց այդպես էլ կոչվում է՝ "Тета-исцеление", կամ նայիր Յութուբում այդ մասին: Բայց նայիր լրջորեն, լա՞վ: Ավելի լավ է, սկզբում կարդա կամ նայիր հենց Վայանայի պատմությունը:
Վերջին տարիների նորություններին տեղյակ չեմ, որ ավելին ասեմ, բայց մի վեց-յոթ տարի առաջ ահագին տպավորություն էր թողել ինձ վրա: