User Tag List

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 26 հատից

Թեմա: ԱՍԱԼԱ (Հայաստանի ազատագրության հայ գաղտնի բանակ)

  1. #1
    alien
    Alphaone-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.11.2012
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    2,780
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    ԱՍԱԼԱ (Հայաստանի ազատագրության հայ գաղտնի բանակ)

    Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia (ASALA)
    Վիկիում ասում են, որ իրենք 1975-ից 1997 թվականներին են ակտիվ գործել, բայց դե մինչև օրս կառույցը կա: Երեկ Գավառ քաղաքի գրադարանում հանդիպում էր՝ կառույցի թե մտավորական ներուժը ներկայացնողներ կային, թե ուղղակի կատարողներ: Պատմում էին կառույցի հիմնադրման պատմական իրադրության մասին: Լիքը բան դասագրքերից գիտեի, հետաքրքիր էր այլ մեկնաբանություն լսել դասագրքայինին զուգահեռ, կային բաներ, որ տեղում պատմեցին, վիկիներում ու հանդիպածս հոդվածներում չէի կարդացել: Իրենք իրենց գործունեությունն անվանում էին «զինյալ քարոզչություն», օրինակներ բերում, որ իրենց քայլերը թուրքական հեռահար քաղաքական ծրագրերը կանխելուն էին ուղղված և այլն...
    Ի՞նչ գիտենք ԱՍԱԼԱ-ի մասին, ո՞նց ենք վերաբերում այսպես կոչված «զինյալ քարոզչությանը», որքանո՞վ եք իրատեսական կամ տեղին համարում այս գործունեության արդյունքում հայկական հարցի առաջխաղացումը:

  2. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Varzor (03.06.2019), Գաղթական (11.12.2021)

  3. #2
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ընդհանրապես, ցանկացած տեռորիստական խմբի/ակտի նկատմամբ խիստ բացասական վերաբերմունք ունեմ։ Բայց մի մեծ բայց կա։ Երբ կատարվում ա որևէ տեռակտ, անմիջական իրականացնողներից բացի պետք ա նաև այլ մեղավորներ գտնել։ Կոնկրետ ԱՍԱԼԱ֊ի դեպքում էդ մեղավորները թուրքական իշխանություններն են ու ընդհանրապես ամբողջ աշխարհը, որ աչքերը փակել, թողել ա, որ հայերին ցեղասպանեն։ Տեռակտը խիստ ծայրահեղ քայլ ա, որին մարդիկ գնում են իրենց հարցերին ուշադրություն հրավիրելու համար։ Չեմ արդարացնում, բայց նաև հասկանում եմ քայլի ծայրահեղ լինելը։

  4. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (03.06.2019), Freeman (03.06.2019), Sambitbaba (03.06.2019), Varzor (03.06.2019), Արշակ (08.06.2019), Գաղթական (11.12.2021)

  5. #3
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    7,497
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Կարծում եմ, որ ցանկացած զինված գործողություն չպետք է ուղղված լինի անզեն ու խաղաղ մարդկանց դեմ։ Հատուկ նշեմ, որ ամեն մի անզեն, դեռ խաղաղ չէ։
    Հակառակ դեպքում դա ավելի շատ վնասում է, քան օգուտ է տալիս։ Թերևս դա է պատճառը, որ ԱՍԱԼԱ-ն արգելված էր որոշ երկրներում որպես ահաբեկչական կազմակերպություն։
    Այդ իսկ պատճառով շատերն, ովքեր այս կամ այն ձևով կապ են ունեցել կամ անդամակցել են ԱՍԱԼԱ-ին խուսափում են նշել կամ հիշատակել այդ մասին, չեն ուզում նաև հիշատակել կազմակերպությունը որևէ կապ է ունեցել ՀՅԴ հետ։
    ԱՍԱԼԱ անդամներն են եղել բավականին տարբեր և նույնիսկ իրենց ոլորտներում նշանակալի անձնավորություններ։
    Արցախյան ազատամարտի հերոս Մոնթե Մելքոնյանը նույնպես եղել է ԱՍԱԼԱ մարտիկ, պաշտոնապես այն ժամանակից, երբ կառույցը տրոհվել էր։
    Իսկ կառույցն "կիսվել" է շատ լուրջ սկզբունքային ու գաղափարական տարաձայնությունների պատճառով։ Փաստացի մի կեսն իրոք դարձել էին վարձու ահաբեկիչներ։

    ԻՀԿ ԱՍԱԼԱ-ն վաղուց արդեն նույնը չի, ոնց որ եղել էև դրա կարիքը չկա, քանի որ արդեն իսկ ունենալով պետականություն (մեկի տեղն էլ երկու հատ ) Հայությունը կարիք չունի նման անվերահսկելի կառույցների։
    Դրա փոխարեն անհրաժեշտ է ուժեղացնել պետական հատուկ ծառայությունները, որոնք անհրաժեշտության դեպքում նաև պատժիչ գործողություններ կիրականացնեն մեր երկրի և ժողովրդի համար ակնհայտ սպառնալիք հանդիսացող, սակայն իրավական դաշտում "պլստացող" անձանց նկատմամբ՝ անկախ նրանց ազգային պատկանելությունից։
    Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...

  6. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (03.06.2019), Freeman (03.06.2019), Sambitbaba (03.06.2019), StrangeLittleGirl (03.06.2019), Արշակ (08.06.2019), Գաղթական (11.12.2021)

  7. #4
    alien
    Alphaone-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    24.11.2012
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    2,780
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Varzor-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հատուկ նշեմ, որ ամեն մի անզեն, դեռ խաղաղ չէ։
    Սա կարդացի, դա՜ռը ժպտացի՝ ավելի քան համամիտ եմ: Ուղղակի երեկվա քննարկումից հետո, երբ հստակ ցույց էին տալիս, որ սպանությունները կանխել են լիքը հակահայկական լայնամսշտաբ գործողություններ, անգամ Եկեղեցիներիի համաշխարհային խորհրդի դդմփը, որ թվում էր թուրքերի հետ ինչ կապ պիտի ունենա, մերձավոր արևելքի հայաթափման ծրագիրը կանխելու համար էր: Բայց կարելի՞ էր սպանության փոխարեն այլ ելք գտնել: Ուսանողական տարիներին միջազգային մարդասիրական իրավունքից մի հատված տաֆտալոգիա էր թվում. «եթե պետությունները չեն գտնում կոնֆլիկտի կարգավորման խաղաղ ճանապարհներ, պետք է փնտրեն այլ խաղաղ ճանապարհներ»: Հիմա մտածում եմ, որ չէ, սա նշանակում ա եթե եղած մեթոդներն իրենց սպառել են, նոր բան մտածեք, բայց մի տվեք, իրար սպանեք: Մի խոսքով, երեկվանից էս քաղաքական-մարդասիրական պաթոսափիլիսոփայական մտորումները խեղդում են: Հետո կարելի՞ է կոնկրետ գործողությունների պատմություններ դնեմ թեմայի տակ, քննարկենք՝ մի քիչ հետազոտություն անեմ, որ ավելի լավ հասկանամ ընդհանուր պատկերը:

  8. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Varzor (03.06.2019), Գաղթական (11.12.2021)

  9. #5
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    7,497
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Alphaone-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սա կարդացի, դա՜ռը ժպտացի՝ ավելի քան համամիտ եմ: Ուղղակի երեկվա քննարկումից հետո, երբ հստակ ցույց էին տալիս, որ սպանությունները կանխել են լիքը հակահայկական լայնամսշտաբ գործողություններ, անգամ Եկեղեցիներիի համաշխարհային խորհրդի դդմփը, որ թվում էր թուրքերի հետ ինչ կապ պիտի ունենա, մերձավոր արևելքի հայաթափման ծրագիրը կանխելու համար էր: Բայց կարելի՞ էր սպանության փոխարեն այլ ելք գտնել: Ուսանողական տարիներին միջազգային մարդասիրական իրավունքից մի հատված տաֆտալոգիա էր թվում. «եթե պետությունները չեն գտնում կոնֆլիկտի կարգավորման խաղաղ ճանապարհներ, պետք է փնտրեն այլ խաղաղ ճանապարհներ»: Հիմա մտածում եմ, որ չէ, սա նշանակում ա եթե եղած մեթոդներն իրենց սպառել են, նոր բան մտածեք, բայց մի տվեք, իրար սպանեք: Մի խոսքով, երեկվանից էս քաղաքական-մարդասիրական պաթոսափիլիսոփայական մտորումները խեղդում են: Հետո կարելի՞ է կոնկրետ գործողությունների պատմություններ դնեմ թեմայի տակ, քննարկենք՝ մի քիչ հետազոտություն անեմ, որ ավելի լավ հասկանամ ընդհանուր պատկերը:
    Դե տենց տարբերակ կա, որ չարը պիտի դեռ սաղմնային վիճակում ոչնչացվի: Բայց դե ստեղ հիշում եմ հին սովետական ցինիկ արտահայտություններից մեկը.
    "Վերջում, ինչպես միշտ, հաղթում է բարին` չարին ծնկի է բերում և դաժանորեն ոչնչացնում":

    "Բռնությունը բռնություն է ծնում" սկսզբունքն անընդհատ ապացուցում է դրա ճշմարտացիությունը: Ատելությունը կույր է, բայց սերն ավելի կույր է` ինչքան կույր, էնքան մանրուքների հետևից քիչ ես ընկնում
    Հետաքրքիր կլինի որևէ գործողություն քննարկել: Ակումբում առողջ քննարկումները մի տեսակ պակասում են
    Վերջին խմբագրող՝ Varzor: 03.06.2019, 23:42:
    Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...

  10. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (04.06.2019), StrangeLittleGirl (03.06.2019), Գաղթական (11.12.2021)

  11. #6
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    ԱՍԱԼԱ (Հայաստանի ազատագրության հայ գաղտնի բանակ)

    ԱՍԱԼԱ-ի «Վան» օպերացիան


    1981թ. այս օրը 20-24 տարեկան չորս հայ երիտասարդներ (Վազգեն Սիսլյան, Արամ Պասմաճյան, Հակոբ Ջուլֆայան և Գևորգ Կյուզելյան), զինված ատրճանակներով, ինքնաձիգներով և պայթուցիկներով, գրավեցին Փարիզի թուրքական հյուպատոսարանը, 15 ժամ պահեցին իրենց հսկողության տակ: ԱՍԱԼԱ-ի չորս մարտիկները տարբեր կուսակցություններից էին. խմբակի ղեկավարն ու փոխղեկավարը Վազգեն Սիսլյանն ու Գևորգ Կյուզելյանը հնչակյան կուսակցության անդամ էին, Արամ Պասմաճյանը դաշնակցական էր, իսկ Հակոբ Ջուլֆայանը՝ անկուսակցական: Սկսվում է Հայաստանի ազատագրության հայ գաղտնի բանակի (ԱՍԱԼԱ) «Վան» գործողությունը, որը կոչված էր պատմական դառնալու հայկական ազգային ազատագրական շարժման տարեգրության մեջ: Պատմական էր դառնալու նաև չորս տղաների դատավարությունը: Առավոտյան ժամը 10-ին երկու խմբով (Գևորգ Կյուզելյան-Արամ Պասմաճյան, Վազգեն Սիսլյան-Հակոբ Ջուլֆայան) տղաներն ուղևորվեցին դեպի «Բալզակ» սրճարան՝ այստեղ հանդիպելու և հյուպատոսարան մտնելու։



    10-ն անց 55-ին երկու խմբերը հանդիպեցին և վերափոխվելով (Վազգեն-Արամ և Գևորգ-Հակոբ)` ժամը 11-ն անց 15-ին մուտք գործեցին հյուպատոսարան։ Յուրաքանչյուրն իր որոշակի տեղը գրավեց։ Վազգենը ծածկեց դուռը, Արամը, ռումբը ցույց տալով գոռաց, որ հյուպատոսարանը գրավված է ԱՍԱԼԱ-ի «Եղիա Քեշիշյան անձնասպանական քոմանտո»-ի կողմից։ Գևորգը նույնը կրկնեց ֆրանսերեն։ Մի թուրք ոստիկան հարձակվեց Գևորգի վրա, փոխադարձ կրակոցներ եղան, որի պատճառով ոստիկան սպանվեց (նա միակ զոհը եղավ)։ Մյուս թուրք պահակները զինաթափվեցին։ Գևորգը զանգահարեց մի շարք թերթերի և լրատվական գործակալությունների, հաղորդելով, որ գործողությունն իրականացնում է ԱՍԱԼԱ-ն՝ առաջնորդվելով քաղաքական նկատառումներով, հյուպատոսարանը գրավված է և 59 պատանդներ գտնվում են խմբի տրամադրության տակ։ Լրատվական գործակալություններն առաջին պահին չհավատացին, որովհետև հինգհարկանի շենքի երկրորդ հարկում գտնվող հյուպատոսարանի գրավումը չորս մարդու կողմից պարզապես անհավանական էր թվում, մանավանդ, եթե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ շենքն ամբողջությամբ ֆրանսիական ոստիկանության հսկողության տակ էր, իսկ բուն հյուպատոսարանը հսկում էին նաև թուրք պահապանները։ Ֆրանսիական “AFB” լրատվական կենտրոնից պատասխանեցին, որ Փարիզում ցանկացած հաստատություն տեսականորեն հնարավոր է գրավել, սակայն թուրքական և իսրայելական հյուպատոսարաններն անգամ տեսականորեն հնարավոր չէ գրավել։ Գործողության սկզբից մոտ մեկ ժամ հետո լրագրողները Հոսման փողոցում էին։ Այդ ընթացքում ֆրանսիական ոստիկաններից մեկը, շենքի hետնամուտքից ներս մտնելով, կրակել էր Վազգենի վրա և նրան վիրավորել: Վազգենը դիմադրել էր, նրան hետ քաշվել ստիպել։ Հակոբը նույնպես վիրավորված էր, և նրա վերքերը ծանր էին։ Պատանդների մեծ մասի հսկողությունն իրականացնում էր Արամը, իսկ մյուս մասինը` Վազգենը, որը նրանց պատմում էր հայ ժողովրդի պայքարի և 1915 թվականի ջարդերի մասին։
    12:00. կոմիսար Բրյուսարը` ֆրանսիական ոստիկանության ամենահմուտ մասնագետներից մեկը, հեռախոսով ցանկացավ բանակցել։ Պատուհանից ներքև նետվեցին թղթեր, որոնք ներկայացնում էին խմբի պահանջները։ Իսկ պահանջները միայն ու միայն քաղաքական էին` ազատել թուրքական բանտերում գտնվող ինչպես հայ, այնպես էլ քուրդ և թուրք քաղաքական բանտարկյալներին։ 12:15. պատանդներից մեկը մոտենում է պատուհանին, մի նամակ է նետում ներքև և հայտնում, որ այս գրությունը ոստիկանության համար է։ Փողոցն արդեն շրջափակված է երկաթե անցարգելներով։ Հյուպատոսարանի դիմացի մայթին թղթակիցներ են հավաքվել։ 13:00. երկրորդ անգամ պատանդներից մեկին կթելադրվի մոտենալ պատուհանին և մի նոր նամակ գցել ներքև` այս անգամ թղթակիցներին։
    13:40. ոստիկանությունը խնդրում է, որ հայդուկները վերին հարկերում գտնվողներին թույլատրեն ներքև իջեցնել։ Տղաները համաձայնում են, սակայն Գևորգը մոտենում է պատուհանին և ոստիկանությանը հայտնում, որ հյուպատոսարանի բոլոր մուտքերում ռումբեր են շարված, ոչ ոք թող չփորձի որևէ հարձակում գործել։
    14:20. ֆրանսիացի մի պատանդի դեղեր են հասցվում, որովհետև նա սրտի տագնապ ուներ ու վիճակը ծանր էր:
    15:00. ապահովվում է պատանդների երեխաների տունդարձը դպրոցից:
    16:00. Վազգենի վիճակը ծանրանում է: Հեռախոսով ոստիկանությունից բժշկական օգնություն է պահանջվում: Ոստիկանությունն այդ պահանջը մերժում է։
    16:10. թուրք պատանդներից մեկը մոտենում է պատուհանին և հայտարարում, որ փոխհյուպատոսը վիրավոր է, բժիշկ չուղարկվելու դեպքում կարող է մահանալ, և պատասխանատվությունը կընկնի ոստիկանության վրա։
    16:20. բժիշկը գալիս է, սակայն վախենում է և հրաժարվում վերև բարձրանալ։
    16:25. կապվում են ոստիկանության հետ և Վազգենի համար «ազիլ փոլիթիք» (քաղաքական ապաստանյալի իրավունք) պահանջում։ Ոստիկանությունը բանակցությունների մեջ է մտնում ներքին գործերի նախարարության հետ:
    17:35. «ազիլ փոլիթիքի» մասին պաշտոնական որևէ հայտարարություն չկա: Պատանդներից մեկը մոտենում է պատուհանին և լաց լինելով հայտարարում, որ եթե «ազիլ փոլիթիք» չտրվի, փոխհյուպատոսի և պատանդների կյանքը կվտանգվի։
    17:55. ոստիկանությունը ներքին գործերի նախարարության անունից պաշտոնապես հայտարարում է, որ «ազիլ փոլիթիքը» կշնորհվի, եթե փոխհյուպատոսն ազատ արձակվի։
    18:20. հեռախոսով ոստիկանության հետ բանակցություն է վարվում Վազգենի հանձնվելու կարգի մասին։ Վերջինս պահանջում է, որ երբ հիվանդանոց հասնի, կարողանա հեռախոսով խոսել ընկերների հետ։ Ոստիկանությունը մերժում է, սակայն քիչ հետո ընդառաջում է։
    18:35. Վազգենը հյուպատոսարանից դուրս է ելնում։ Ոստիկանները փորձում են նրան բժշկական շտապ օգնության մեքենա նստեցնել: Բայց Վազգենն ընդդիմանում է, կանգնում մայթին` աջ ձեռքով հաղթանակի «V» նշանը պարզելով: Գևորգը սպասում է պատուհանի հետևում մի պատանդի հետ։ Վազգենը ցանկանում է գոռալ, բայց չի կարողանում, արյունահոսությունը նրան ուժասպառ էր արել։ Մոտ երկու րոպե մայթին կանգնելուց հետո նա նստում է բժշկական օգնության մեքենան և փոխադրվում հիվանդանոց։
    18:50. Վազգենը հիվանդանոցից խոսում է իր ընկերների հետ և ուղղվում վիրահատարան:
    19:15. պատանդների համար ուտելիք է պահանջվում:
    19:53. սպանված թուրք ոստիկանի դիակը դուրս է հանվում։
    21:00. թուրք ցուցարարները փորձում են մոտենալ հյուպատոսարանին: Գևորգը, Արամը և Հակոբը սպառնում են, որ ձեռնառումբ կնետեն: Ոստիկանությունը կասեցնում է ցուցարարների երթը։ Նրանք մոտ երկու հազար են։ Փողոցի հանդիպակաց կողմում հայերն են ցույց անում։
    22:10. ոստիկանությունն ուտելիք է բերում։
    23:00. ոստիկանությունը մի քանի անգամ բանակցություններ է պահանջում։ Իրադրության տերերը մերժում են։
    23:15. պայմանաժամը, որը նշանակել էին տղաներն իրենց պահանջները բավարարելու համար, ավարտվում է։ Թուրք ցուցարարների աղմուկն ավելի կատաղի է դառնում։
    23:20. հյուպատոսարանի ներսում կրակոց է լսվում։ Կեսգիշերին ներսից հաղորդում են, որ ևս մեկ վիրավոր պատանդ ցանկանում է հանձնվել, և որի համար կրկին «ազիլ փոլիթիք» է պահանջվում։
    00:50. ոստիկանությունը հայտարարում է, որ ֆրանսիական կառավարությունը որոշում է ընդունել` երկրորդ մարտիկին ևս քաղաքական ապաստանյալի իրավունք շնորհել:
    1:00. ոստիկանությանը հայտարարվում է, որ վիրավոր մարտիկը, ինչպես Վազգենը, պետք է ներքև իջնի և փողոցում մնա: Հակոբ Ջուլֆայանը դուրս է գալիս։ Բազում վերքեր ունենալով` ի զորու չի լինում փողոցում կանգնել։
    01:20. Հակոբը հիվանդանոցից հեռախոսով դիմում է իր ընկերներին և ուղղվում վիրահատարան։
    01:30. Գևորգը բանակցում է ոստիկանության հետ և մնացած մարտիկների համար նա «ազիլ փոլիթիք» պահանջում։ Ոստիկանությունը հայտարարում է, որ բոլոր չորս մարտիկներին տրված է այդ իրավունքը։ Մնում է միայն որոշել հանձնվելու ձևը։ Ոստիկանությունը պահանջում է, որ նրանք զենքերը վայր դնեն ու դուրս ելնեն։ Գևորգը և Արամը մերժում են այս պայմանը։ Միևնույն ժամանակ պատանդները հայտարարում են, որ եթե մարտիկներն այդ ձևով հանձնվեն, ոստիկանությունն իրենց վրա կրակ կբացի: Ուստի կին պատանդները փորձում են Գևորգին և Արամին շրջապատելով դուրս գալ: Սակայն ոստիկանությունը մերժում է: Ֆրանսիացի մի պատանդ մոտենում է պատուհանին, խոսում Բրյուսարի հետ և բոլոր թղթակիցների ներկայությամբ խոստում պահանջում, որ ոստիկանությունը չպետք է վնաս հասցնի հանձնվող տղաներին։ Ոստիկանությունը խոստանում է։
    02:00. ոստիկանության հետ համաձայնության գալուց հետո մարտիկները 15 րոպեի ընթացքում լիցքաթափում են ռումբերը։
    02:20. «Եղիա Քեշիշյան անձնասպանական քոմանտոի» մյուս երկու անդամները ևս հանձնվում են։

    Ավելի քան 15 ժամ 59 պատանդ պահելով` Հայաստանի ազատագրության հայ գաղտնի բանակի չորս մարտիկները բանակցությունների մեջ մտան թուրքական կառավարության հետ՝ ֆրանսիական կառավարության միջնորդությամբ: Նրանց պահանջները, բնականաբար, թուրքական կառավարությունը չպետք է ընդուներ: Առանձնահատուկ էր «Վան» գործողության չորս մարտիկների դատավարությունը, որը կայացավ 1984 թ. հունվարի 24-31-ը:
    Դա առաջին քաղաքական դատավարությունն էր 1921թ. Սողոմոն Թեհլիրյանի դատավարությունից ի վեր: Չորս մարտիկների դատավարությունը վերածվեց Թուրքիայի դատապարտության ամբիոնի: Հայության դատը գերազանց պաշտպանեց Ֆրանսիայում շատ հայտնի փաստաբանների մի համաստեղություն` Լեկլերկ, Թեյջան, Սինյար, Պատրիկ Դևեջյան, Ասլանյան, Փեշտիմալջյան: Դատավարությանը ցեղասպան Թուրքիան դատապարտող ելույթ ունեցավ Ֆրանսիայի ազգային հերոս Միսակ Մանուշյանի այրին` տիկին Մելինեն, որ նախագահից թույլտվություն խնդրեց համբուրելու չորս տղաների ճակատը, ինչին նախագահն ընդառաջեց բացառության կարգով: Ընթերցվեցին նաև Շառլ Ազնավուրի և Անրի Վեռնոյի նամակները: Ֆրանսիայի դատարանը չորսին էլ դատապարտեց 7 տարի ազատազրկման: Չորս մարտիկներից բանտից կենդանի դուրս եկավ երեքը՝ Արամ Պասմաճյանը 1985թ. ինքնասպան եղավ: Նա թաղված է Փարիզի Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը (խորհրդանշական գերեզմանը գտնվում է Եռաբլուրում, հայ անմահների պանթեոնի մուտքին կանգնեցված ԱՍԱԼԱ-ի հուշակոթողի շուքին տակ գտնվող նահատակների խորհրդանշական պանթեոնում): Վազգենը, Գևորգն ու Հակոբը ազատ արձակվեցին ժամկետից շուտ` 1986թ. օգոստոսին ու վերադարձան Լիբանան: Տարիներ անց, երեքն էլ հաստատվեցին Հայաստանում՝ Գևորգ Կյուզելյանը «Մեծն Մուրադ» ջոկատի հրամանատարությունն ստանձնելով մասնակցեց Արցախյան ազատամարտին: Վազգեն Սիսլյանը նունպես ունեցավ իր ներդրումը ազատագրական մարտերում:

    Որո՞նք էին նրանց պահանջները.
    1. Անմիջապես ազատ արձակել և Փարիզի օդակայան ուղարկել հայր Մանուել Երկաթյանին և վերապատվելի Հրանտ Կյուզելյանին, ովքեր մշակութային և սոցիալական ծառայություններ էին մատուցել Թուրքիայում բնակվող հայությանը և ովքեր գտնվում էին ազատազրկման մեջ։
    2. Անմիջապես ազատ արձակել և Փարիզի օդակայան ուղարկել քաղաքական նկատառումներով Թուրքիայի բանտերում արգելափակված բոլոր հայ բանտարկյալներին։
    3. Պաշտոնական երաշխիքներ տալ, որոնք պետք է ապահովեն հայկական բռնագրավված հողերում և Թուրքիայի մեծ քաղաքներում ապրող հայության իրավունքը՝ առանց որևէ կաշկանդման արտահայտելու և զարգացնելու իրենց ազգային, մշակութային և կրոնական ավանդույթները։
    4. Պաշտոնական երաշխիքներ տալ, որ միջազգային մշակութային կազմակերպություններին պետք է թույլատրվի մշտական հսկողության և քննության տակ առնել բռնագրավված հայկական հողատարածքներում գտնվող հայկական մշակութային կոթողները։
    5. Անմիջապես ազատ արձակել քաղաքական նկատառումներով ձերբակալված և թուրքական բանտերում արգելափակված 5 թուրք և 5 քուրդ հեղափոխական մարտիկներին։ Այս պահանջները, բնականաբար, թուրքական կառավարությունը չպետք է ընդուներ:

    Հղում
    Վերջին խմբագրող՝ Գաղթական: 11.12.2021, 14:37:
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  12. #7
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իրական կադրեր «Վան» գործողությունից և դատավարությունից.

    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  13. #8
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հայաստանի Ազատագրության Հայ Գաղտնի Բանակն իր ակտիվ ռազմական գործողությունների շնորհիվ կրկին միջազգային քաղաքական և իրավական ասպարեզ բերեց Հայոց Ցեղասպանության ճանաչման հարցը։ Աշխարհի առաջատար լրատվական ընկերությունները, անդրադառնալով ՀԱՀԳԲ-ի գործունեությանը, անպայման բովանդակալից անդրադարձ էին կատարում Հայոց ցեղասպանությանն ու հայկական պահանջատիրությանը։ Պատահական չէ, որ 1981 թվականին Եվրոպական պառլամենտը պաշտոնապես ճանաչեց թուրքիայի կողմից իրականացված Հայոց Ցեղասպանությունը, իսկ 1990-ական թվականներից սկսած այդ քայլը կատարեցին նաև բազմաթիվ երկրների օրենսդիր մարմիններ։
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  14. #9
    Պատվավոր անդամ Overdose-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.03.2008
    Հասցե
    Երեւան
    Գրառումներ
    603
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Սենց բաները կարդալով մոտս դառը ժպիտ ու քմծիծաղ ա առաջանում։ Մենք ընդունակ ենք հիանալ ու աստվածացնել լրիվ անպտուղ ու անհեռանկար ակցիա իրականացրած տղերքով, բայց անընդունակ ենք նույն վերաբերմունքը ցույց տալ ասենք օրինակ Յուրի Խաչատուրովի նկատմամբ, քանի որ մի երկու շառլատան մեզ ասել էին, որ ապրիլյանի ժամանակ ինքը վիսկի խմելով բիլիարդ էր գլորում։ Զուտ հիշեցնեմ, որ առաջին պատերազմի ժամանակ Խաչատուրովը Կապանի անվտանգությունն ապահովելով՝ մինչեւ Զանգելան էր հասել։
    ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…

  15. #10
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Overdose-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սենց բաները կարդալով մոտս դառը ժպիտ ու քմծիծաղ ա առաջանում։ Մենք ընդունակ ենք հիանալ ու աստվածացնել լրիվ անպտուղ ու անհեռանկար ակցիա իրականացրած տղերքով, բայց անընդունակ ենք նույն վերաբերմունքը ցույց տալ ասենք օրինակ Յուրի Խաչատուրովի նկատմամբ, քանի որ մի երկու շառլատան մեզ ասել էին, որ ապրիլյանի ժամանակ ինքը վիսկի խմելով բիլիարդ էր գլորում։ Զուտ հիշեցնեմ, որ առաջին պատերազմի ժամանակ Խաչատուրովը Կապանի անվտանգությունն ապահովելով՝ մինչեւ Զանգելան էր հասել։
    «Անպտուղ ու անհեռանկար»-ի հետ համաձայն չեմ (տես՝ նախորդ գրառումը):

    Իսկ մնացածի վերաբերյալ՝ շատ ՇԱՏ մեծ բացթողում ա, որ ինքներս մեր պատմությունից վաբշե խաբար չենք:
    Խոսքը մասնավորապես Տիգրան Մեծի ու Եղեռնի արանքում ընկած ու դրան հաջորդած զարգացումների մասին ա:
    Նույն Արցախի հարցը՝ ինչո՞ւ էր նման խնդիր առաջացել, ի՞նչ հետագա զարգացումներ էին տեղի ունեցել, Արևելյան Հայաստանում ո՞նց ու ո՞րտեղ էին հայերին կոտորել, ինչո՞ւ էր Արցախն ի վերջո ՀԽՍՀ կազմից դուրս մնացել ու այն վերադարձնելու ի՞նչ հետագա ջանքեր էին գործադրվել՝ մինչև պայքարի թեժ փուլը..

    ՈՒ աբսալյուտ չկրթված ու անգրագետ սերունդով փորձում էին պահել մի բան, որի «իրենց» պատկանելու հեքիաթներով հակառակ կողմի ուղեղները հիմնովին ներծծված էր..
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  16. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Tiger29 (14.12.2021)

  17. #11
    Պատվավոր անդամ Overdose-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.03.2008
    Հասցե
    Երեւան
    Գրառումներ
    603
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    «Անպտուղ ու անհեռանկար»-ի հետ համաձայն չեմ (տես՝ նախորդ գրառումը):

    Իսկ մնացածի վերաբերյալ՝ շատ ՇԱՏ մեծ բացթողում ա, որ ինքներս մեր պատմությունից վաբշե խաբար չենք:
    Խոսքը մասնավորապես Տիգրան Մեծի ու Եղեռնի արանքում ընկած ու դրան հաջորդած զարգացումների մասին ա:
    Նույն Արցախի հարցը՝ ինչո՞ւ էր նման խնդիր առաջացել, ի՞նչ հետագա զարգացումներ էին տեղի ունեցել, Արևելյան Հայաստանում ո՞նց ու ո՞րտեղ էին հայերին կոտորել, ինչո՞ւ էր Արցախն ի վերջո ՀԽՍՀ կազմից դուրս մնացել ու այն վերադարձնելու ի՞նչ հետագա ջանքեր էին գործադրվել՝ մինչև պայքարի թեժ փուլը..

    ՈՒ աբսալյուտ չկրթված ու անգրագետ սերունդով փորձում էին պահել մի բան, որի «իրենց» պատկանելու հեքիաթներով հակառակ կողմի ուղեղները հիմնովին ներծծված էր..
    Ապո, կդորըմ համաձայն չեմ։ Ամեն ինչ կախված ա հարցին նայելու տեսանկյունից։

    Հայաստան պետության տեսանկյունից

    Իմ համար՝ որպես Հայաստանում ապրողի, կարեւորը Հայաստան պետության կենսունակությունն ա, որը իմ ապահովության եւ բարեկեցության երաշխիքն ա։ Էս տեսանկյունից Խաչատուրովը իմ համար ավելի կարեւոր ֆիգուր ա, քան ցանկացած ԱՍԱԼԱ, որովհետեւ մարդը պետության սահմանների անվտանգության տեսանկյունից շատ կարեւոր գործ ա արել։

    Հայության՝ որպես հայ տեսակի պահպանման տեսանկյուն

    ԱՍԱԼԱ-ի ակցիան ես ավելի շատ կկարեւորեի որպես հայ՝ իրենց գոյությունը հիշացնելու տեսանկյունից, այսինքն՝ արեւմուտքի մեռնող ու ձուլվող հայության շրջանակներին հիշացնելու, որ իրենք հայ են, եւ հայրենազրկվել են ցեղասպանությա հետեւանքով, որի մեղավորը թուրքերն են։ Քո համար, որպես դրսում ապրող հայի, միգուցե ավելի կարեւոր ա քո հայ տեսակը պահպանելու խնդիրը, քան Հայաստան պետության ճակատագիրը։ Արի ազնիվ լինենք, դու ապրում ես բարեկեցիկ ու ապահով երկրում, որը գրեթե իդեալական ա ձուլվելու տեսանկյունից, դու ոչ մի երաշխիք չունես, որ քո թոռները քո չափ հայ են լինելու, դրա համար միգուցե ԱՍԱԼԱ-ի՝ Հայաստան պետության տեսանկյունից լրիվ անիմաստ ու անպտուղ տվյալ ակցիան քո աչքերում տենց դրական երանգավորում ա ստանում (Արի մի պահ մոռանանք, որ էդ ժամանակ Հայաստան պետություն չի եղել, ու ԱՍԱԼԱ-ի տղերքը որ ուզենային էլ պետության համար լավ բան անել չէին կարողանա)։
    ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…

  18. #12
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Overdose-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ապո, կդորըմ համաձայն չեմ։ Ամեն ինչ կախված ա հարցին նայելու տեսանկյունից։

    Հայաստան պետության տեսանկյունից

    Իմ համար՝ որպես Հայաստանում ապրողի, կարեւորը Հայաստան պետության կենսունակությունն ա, որը իմ ապահովության եւ բարեկեցության երաշխիքն ա։ Էս տեսանկյունից Խաչատուրովը իմ համար ավելի կարեւոր ֆիգուր ա, քան ցանկացած ԱՍԱԼԱ, որովհետեւ մարդը պետության սահմանների անվտանգության տեսանկյունից շատ կարեւոր գործ ա արել։

    Հայության՝ որպես հայ տեսակի պահպանման տեսանկյուն

    ԱՍԱԼԱ-ի ակցիան ես ավելի շատ կկարեւորեի որպես հայ՝ իրենց գոյությունը հիշացնելու տեսանկյունից, այսինքն՝ արեւմուտքի մեռնող ու ձուլվող հայության շրջանակներին հիշացնելու, որ իրենք հայ են, եւ հայրենազրկվել են ցեղասպանությա հետեւանքով, որի մեղավորը թուրքերն են։ Քո համար, որպես դրսում ապրող հայի, միգուցե ավելի կարեւոր ա քո հայ տեսակը պահպանելու խնդիրը, քան Հայաստան պետության ճակատագիրը։ Արի ազնիվ լինենք, դու ապրում ես բարեկեցիկ ու ապահով երկրում, որը գրեթե իդեալական ա ձուլվելու տեսանկյունից, դու ոչ մի երաշխիք չունես, որ քո թոռները քո չափ հայ են լինելու, դրա համար միգուցե ԱՍԱԼԱ-ի՝ Հայաստան պետության տեսանկյունից լրիվ անիմաստ ու անպտուղ տվյալ ակցիան քո աչքերում տենց դրական երանգավորում ա ստանում (Արի մի պահ մոռանանք, որ էդ ժամանակ Հայաստան պետություն չի եղել, ու ԱՍԱԼԱ-ի տղերքը որ ուզենային էլ պետության համար լավ բան անել չէին կարողանա)։
    Էդ ոնց-որ երեխուն հարցնում են՝ մամային ե՞ս ավելի շատ սիրում, թե՞ պապային ))

    Հետաքրքիր ա, որ մտքովդ անցել ա հայապահպանության հարցն առանձնացնել Հայաստան պետության գոյության գրավականից: Էդ՝ եթե ընդունենք, թե ԱՍԱԼԱ-ն զուտ ընդամենը հայապահպանության խնդիր ա լուծել, ինչն էդպես չի:

    Հայաստան պետությունն ընդհանրապես ու ՀՀ քաղաքացիները մասնավորապես ամենաառաջին բենեֆիցիարն էին հանդիսանալու, եթե ԱՍԱԼԱ-ն հաջողեր Հայ Դատի գործում՝ նաև հանձինս իր ամենագլխավոր նպատակի՝ Արևմտյան Հայաստանի ազատագրում ու ՀՀ-ին կցում:

    Հա դե, հասկանալի ա, որ հիմա արդեն էս վերջինն ավելի հեռու ու անիրականանալի ա թվում՝ Արցախյան թևի զարգացումների ֆոնի վրա, բայց ընդունենք, թե ԱՍԱԼԱ-ն Եղեռնի միջազգային ճանաչման գործում ավելի հեռուն հաջողացրած լիներ հասնել ու թուրքիային ճզմելով տրոհելու նպատակն ինչ-որ պահի համընկներ գերտերությունների շահերին..

    Հ.Գ. Մեկ էլ չմոռանանք, որ ԱՍԱԼԱ-ի շատ մարտիկներ իրենց զենքով պայքարը Արցախում են շարունակել: ՈՒ նրանց ամենավառ ներկայացուցիչներից Մոնթե Մելքոնյանն էր՝ հաղթանակի սիմվոլներից մեկը:
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  19. #13
    Պատվավոր անդամ Overdose-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.03.2008
    Հասցե
    Երեւան
    Գրառումներ
    603
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Էդ ոնց-որ երեխուն հարցնում են՝ մամային ե՞ս ավելի շատ սիրում, թե՞ պապային ))

    Հետաքրքիր ա, որ մտքովդ անցել ա հայապահպանության հարցն առանձնացնել Հայաստան պետության գոյության գրավականից: Էդ՝ եթե ընդունենք, թե ԱՍԱԼԱ-ն զուտ ընդամենը հայապահպանության խնդիր ա լուծել, ինչն էդպես չի:

    Հայաստան պետությունն ընդհանրապես ու ՀՀ քաղաքացիները մասնավորապես ամենաառաջին բենեֆիցիարն էին հանդիսանալու, եթե ԱՍԱԼԱ-ն հաջողեր Հայ Դատի գործում՝ նաև հանձինս իր ամենագլխավոր նպատակի՝ Արևմտյան Հայաստանի ազատագրում ու ՀՀ-ին կցում:
    Գաղթական ախպեր, արի ցավալու աստիճան ազնիվ լինենք։ ՀՀ-ն ու հայկական սփյուռքը ապրում են լրիվ իրարից կտրված, սեփական կյանքերով։ Էդ երկու օրգանիզմները իրար հետ զգացմունքային-էմոցիոնալ կապից բացի որեւէ այլ կապ չունեն։ Ով ա մեղավոր, խի ա տենց, հլը դնենք մի կողմ։ Միջին վիճակագրական սփյուռքահայը մեկ-մեկ մի երկու մանեթ փող ա քցում էս կողմ ու համարում, որ ինքը վերջն ա։ Էս մեղադրանք չի բացարձակ, էս ավելի շատ օբյեկտիվ իրականություն ա։ Ընդամենը մի տարի առաջ ՀՀ-ը դաժանագույն պատերազմի մեջ էր, սփյուռքից քանի՞ հոգի եկավ Ղարաբաղ։ Հանուն ազնվության, պիտի նշենք, որ օրինաչափ հարց ա առաջանում, թե վաբշե ՀՀ-ից քանի հոգի գնաց Ղարաբաղ, բայց դե սա այլ քննարկման թեմայա։ Ասածս էն ա, որ հայապահպանությունն ու ՀՀ-ը ավելի ճիշտ կլինի առանձին դիտարկել, քան միասին։

    Մեկ էլ Արեւմտյան Հայաստանի ազատագրում ու ՀՀ-ին կցելու մոմենտը։ Դու իրո՞ք հավատում ես, որ էդ ակցիան թեկուզ մի հյուլեի չափ կարար նպաստեր էդ հարցին։






    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հ.Գ. Մեկ էլ չմոռանանք, որ ԱՍԱԼԱ-ի շատ մարտիկներ իրենց զենքով պայքարը Արցախում են շարունակել: ՈՒ նրանց ամենավառ ներկայացուցիչներից Մոնթե Մելքոնյանն էր՝ հաղթանակի սիմվոլներից մեկը:
    Մոնթեն ավելի շատ բացառություն ա քան օրինաչափություն։ Եթե Մոնթեի հետ միասին հաշվենք եւվս մի 20 հոգու, մեծ հաջողություն կլինի։
    ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…

  20. #14
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Overdose-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Գաղթական ախպեր, արի ցավալու աստիճան ազնիվ լինենք։ ՀՀ-ն ու հայկական սփյուռքը ապրում են լրիվ իրարից կտրված, սեփական կյանքերով։ Էդ երկու օրգանիզմները իրար հետ զգացմունքային-էմոցիոնալ կապից բացի որեւէ այլ կապ չունեն։ Ով ա մեղավոր, խի ա տենց, հլը դնենք մի կողմ։ Միջին վիճակագրական սփյուռքահայը մեկ-մեկ մի երկու մանեթ փող ա քցում էս կողմ ու համարում, որ ինքը վերջն ա։ Էս մեղադրանք չի բացարձակ, էս ավելի շատ օբյեկտիվ իրականություն ա։ Ընդամենը մի տարի առաջ ՀՀ-ը դաժանագույն պատերազմի մեջ էր, սփյուռքից քանի՞ հոգի եկավ Ղարաբաղ։ Հանուն ազնվության, պիտի նշենք, որ օրինաչափ հարց ա առաջանում, թե վաբշե ՀՀ-ից քանի հոգի գնաց Ղարաբաղ, բայց դե սա այլ քննարկման թեմայա։ Ասածս էն ա, որ հայապահպանությունն ու ՀՀ-ը ավելի ճիշտ կլինի առանձին դիտարկել, քան միասին։
    Օվերդոզ ախպեր, ճիշտն ասած, ես խիստ կասկածում եմ, թե դու երբևէ եղել ես սփյուռքահայ կրթօջախներից որևէ մեկում, կամ շրջել ես համայնքային կազմակերպություններով, զրուցել ես մարդկանց հետ..
    Հա՝ հավանաբար «վերջին շրջանում» սփյուռքահայ դարձած մի քանի հայաստանցու ճանաչես, որ պարբերաբար դրսերից տուն են գալիս՝ ոմանք կարոտախտից, մյուսերն էլ՝ գլուխ գովալու:
    Բայց էդ ֆոնի վրա մի ամբողջ բազմաշերտ ու բազմաբովանդակ Սփյուռքի մասին պատկերացում կազմելը, մեղմ ասած, ինքնախաբեություն ա:

    Իսկ ինչ վերաբերում ա պատերազմի ընթացքում Արցախ գնալուն, հա՝ էդ օրերին լիքը տենց ռեպորտաժներ կային, թե ոնց են մարդիկ հետ գալիս կռվելու:
    Ասենք օրինակ Բրյուսելի հայկական դեսպանատանն էլ յէքա հերթագրվածների ցուցակ կար: Սաղին ասում էին՝ սպասեք, հենց պետք լինի կկանչենք..


    Մեկ էլ Արեւմտյան Հայաստանի ազատագրում ու ՀՀ-ին կցելու մոմենտը։ Դու իրո՞ք հավատում ես, որ էդ ակցիան թեկուզ մի հյուլեի չափ կարար նպաստեր էդ հարցին։
    Այո, իհարկե:
    ՈՒ արդեն գրեցի, թե ինչպես:
    Ընդհանրապես ԱՍԱԼԱ-ի համարյա բոլոր ակցիաները լուսաբանում էին Եղեռնն ու դրա շուրջ ծավալում հանրային քննարկումներ:
    Համ էլ էդ ամենի հաշվին տարբեր երկրներ հերթով ճանաչում էին Ցեղասպանությունը:

    Հիմա եթե էդ պահին գերտերությունների շահերից բխեր թուրքիայի տապալումն ու մասնատումը (ընդ որում՝ կար տենց թեմա), հաստատ հայերն անմասն չէին մնալու փայ ստանալուց:
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  21. #15
    Պատվավոր անդամ Overdose-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.03.2008
    Հասցե
    Երեւան
    Գրառումներ
    603
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Օվերդոզ ախպեր, ճիշտն ասած, ես խիստ կասկածում եմ, թե դու երբևէ եղել ես սփյուռքահայ կրթօջախներից որևէ մեկում, կամ շրջել ես համայնքային կազմակերպություններով, զրուցել ես մարդկանց հետ..
    Հա՝ հավանաբար «վերջին շրջանում» սփյուռքահայ դարձած մի քանի հայաստանցու ճանաչես, որ պարբերաբար դրսերից տուն են գալիս՝ ոմանք կարոտախտից, մյուսերն էլ՝ գլուխ գովալու:
    Բայց էդ ֆոնի վրա մի ամբողջ բազմաշերտ ու բազմաբովանդակ Սփյուռքի մասին պատկերացում կազմելը, մեղմ ասած, ինքնախաբեություն ա:

    Իսկ ինչ վերաբերում ա պատերազմի ընթացքում Արցախ գնալուն, հա՝ էդ օրերին լիքը տենց ռեպորտաժներ կային, թե ոնց են մարդիկ հետ գալիս կռվելու:
    Ասենք օրինակ Բրյուսելի հայկական դեսպանատանն էլ յէքա հերթագրվածների ցուցակ կար: Սաղին ասում էին՝ սպասեք, հենց պետք լինի կկանչենք..
    Գաղթական ախպեր, գալացողը գալիս ա, չի գնում հերթ կանգնում։ Ես լիքը ծանոթ բարեկամ ունեմ, որ գնացել, վայենկոմատի հայաթում մի երկու ժամ ոտը կախ էին գցել, հետո տուն գնացել, ասել թե մեզ չկանչեցին։ Կամ նույն Ակումբի Աթեիստը։ Ակումբից կարծեմ մի հոգու հետ եղունգկտրիչի դանակով զինված-պատրաստված գնացել էր վայենկոմատ, հետո տխուր դեմքերով հետ հետ էր գնացել՝ թե բա չկանչեցին։ Պատերազմ գնալը ծանր բան ա, եթե ստեղի մարդիկ էին մասսայաբար խուսափել պատերազմ գնալուց, դրսի փափուկ-տաքուկ կյանքով ապրող հայը վաբշե չի ուզենա գնա, էդ հերթ -մերթ կանգնելը, մոռացի, "ատոնք պարապ բաներ են, յավրում"․․․

    Ինչ վերաբերվում ա սփյուռքի բազմաշերտությանը, ապա ես դրա հետ չեմ վիճում, իհարկե կան եվ ցեղասպանության վախտերից եկած հին հնաբնակներ, եւ նոր սերնդի խոպանչիներ, բայց էդ բոլորին միավորում ա հավասարաչափ անտարբերությունը առ Հայաստան պետություն, որը իչ որ տեղ նույնիսկ բնական ու օրինաչափ ա։ Տես, ես չեմ ասում անտարբերությունը առ հայություն ու հայապահպանություն, չէ, տենց ասելը սխալ կլինի, լիքը հայեր իրանց երեխեքի հետ հայերեն են խոսում, հայկական դպրոց են տալիս, հայկական եկեղեցի են գնում, բայց էդքանով հանդերձ, բոլորը գործնականում համերաշխորեն անտարբեր են Հայաստան պետության հանդեպ։ Էմոցիանալ կամ հնարավոր ա պահպանված լինի, բայց գործնական քայլերը կամ շատ քիչ են, կամ էլ չկան։

    Բայց իհարկե, էդ գործնական անտարբերությամբ հանդերձ, բոլորը իրենց պարտքն են համարում մասնակցել Հայաստանի ներքաղաքական կյանքին, նիկոլ պաշտպանել, մեզ համարել հետամնաց աբորիգեններ, որոնք իրանց լավն ու վատը չեն հասկանում եւ այլն, եւ այլն․․․․



    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այո, իհարկե:
    ՈՒ արդեն գրեցի, թե ինչպես:
    Ընդհանրապես ԱՍԱԼԱ-ի համարյա բոլոր ակցիաները լուսաբանում էին Եղեռնն ու դրա շուրջ ծավալում հանրային քննարկումներ:
    Համ էլ էդ ամենի հաշվին տարբեր երկրներ հերթով ճանաչում էին Ցեղասպանությունը:

    Հիմա եթե էդ պահին գերտերությունների շահերից բխեր թուրքիայի տապալումն ու մասնատումը (ընդ որում՝ կար տենց թեմա), հաստատ հայերն անմասն չէին մնալու փայ ստանալուց:
    Պատկերացնու՞մ ես, ասենք, եթե ազերները իրանց պետությունն ու բանակը ուժեղացնելու փոխարեն բռնեին ասենք տարին մեկ մի-մի հատ Հայաստանի դեսպան խփեին։ Քանի՞ հազարամյակ հետո Ղարաբաղը իրանցը կդառնար։

    Տես, ես չեմ ասում, թե լրիվ անօգուտ բան են արել, հա, մեկը ինձ անձամբ դզում ա իմանալ, որ ինչ որ տեղ երկրագնդի վրա թուրք ա սատկել, բայց չեմ էլ գերագնահատում էդ ակցիան։ Էմոցիոնալ-զգացմունքային մակարդակում նորմալ գործ ա, բայց արդյունքային տեսանկյունից՝ զրոյին ձգտող։
    Վերջին խմբագրող՝ Overdose: 17.12.2021, 15:10:
    ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •