Ուրեմն ինձ բաժին հասած ֆիլմը՝
The Guilty
Դետեկտիվ դրամա, թրիլլեր
Դանիա
ռեժ՝ Gustav Möller
Առաջին անգամ, որ պոստերն ու նկարագրությունը տեսա, մտածեցի, որ միանշանակ չեմ հավանելու, բայց հիմա շատ գոհ եմ, որ նայել եմ, ավելին՝ շատ հավանել եմ, չնայած բացարձակ էս ոճի կինոների սիրահար չեմ։
Ֆիլմը փրկարար ծառայությունում աշխատող մի մարդու մասին է, որի պարտականությունների մեջ մտնում է միայն հեռախոսազանգերին պատասխանելը ու մարդկանց խնդիրները իր գործընկեր ոստիկաններին փոխանցելը, բայց հերոսը խելոք տեղը չի կարողանում նստի ու ամեն մեկի դարդ ու ցավով տապակվում է, էսպես ասած, խառնվում ոստիկանների հարցերին, երբեմն էլ փորձում սեփական միջոցներով լուծել խնդիրները։ Մի հատ հայտնի խոսք էր պտտվում գլխումս ֆիլմից հետո, մարդիկ կան է՞, որ ասում են «ուզում էինք լավ լիներ, ստացվեց ինչպես միշտ», հիմա էս իմ հերոսն էր, անընդհատ ուզում էր օգներ, բայց արդյունքում խառնվում էր ոչ իր գործին ու իր գլխին փորձանք բերում։
Հետաքրքիրն էն էր, որ ամբողջ ֆիլմը ոնց որ թե մի կադր լինի, միշտ նույն տեսարանը, ուղղակի տարբեր հեռախոսային խոսակցություններ, որ սկզբում մտածում էի ձանձրալի կլինի, հետո չզգացի էլ, թե ոնց եմ կլանված 1,5 ժամ նայել նույն պատկերին։ Սիրում եմ, որ ֆիլմում մարդուն տարբեր դժվար իրավիճակների մեջ են գցում ու դու կողքից կարող ես հետևել, թե ինքն ինչ ելքեր է փնտրում։ Հերոսին շատ եմ հավանել, չնայած, որ մի քիչ իմ վրա էլ ազդեց իրա էդ խորանալու ու կպած իրեն չվերաբերվող ելքեր փնտրելու ցանկությունը։
Կպնելու տեղ չունեմ էս կինոյին, չնայած չի մտնի իմ սիրած կինոների ցանկ, բայց շատ լավ, նայվող ու հետաքրքիր կինո էր, ուղեղն անջատելու համար կարելի ա նայել, որոշ հետևություններ անել։
Սանտաս, ենթադրում եմ, որ Բյուրն ա, որովհետև համ դանիական էր, համ իրա ոճի մեջ էր, եթե Բյուրը չի, ուրեմն Աթեիստն ա, բայց դժվար։
Հ․Գ․ Ռեվյուն գրելուց 10 րոպե անց տեսա, որ Բյուրը չի մասնակցում էս խաղին, թեկնածուս մնաց Աթեիստը ։
Մեջբերել
Էջանիշներ