Զարգացումները հետհեղափոխական Հայաստանում

[Աթեիստ]

Մեջբերման մեջ վատ բան չտեսա եղբայր:
Մենակ չհասկացա, թե ինչ ասել է լաբ թվային քաղաքացի..

Եթե հետաքրքիր ու երեխեքի ուշադրությունը գրավող խաղերով կազմակերպեն, կարծում եմ մեծ դժվարություն չի լինի հասկանալի բացատրել, թե ինչ ա գաղտնաբառը ու ինչի չի կարելի քո անձնական տվյալները ուղարկել պատահական մարդկանց:

Մի հատ սիրողական հարց.
Հիմա երեխեքը քանի՞ տարեկանից են դպրոց գնում Հայաստանում:

Հարցի պատասխանը՝ 6։
Բլեյանի դպրոցում 5 տարեկանից սկսում են դպրոցի կուրսը, ու նորմալ ընկալելու դեպքում 6-ից նստում ա 2-րդ դասարան։

Համակարգչի հետ շփման մասին էլ կասեմ, որ իմոնք 2 տարեկանից են սկսել, ու աղջիկս դպրոց հետը քրոմբուք ա տանում, որին ուսուցիչները ծանոթ չեն (ինքն էլ մինչև դպրոց գնալը ծանոթ չէր, տո նույնիսկ ես ծանոթ չէի), բայց որ ուսուցիչը ինչ որ բան ասում ա սենց չպտի լինի (օրինակ R>Ր, 8>Ռ), ասում ա «իմը տենց ա»։ Մի բան էլ ինքն ա ուսուցչին բացատրում։

Ես միայն ուրախ եմ, որ երեխաները շուտ են սկսում կյանքում ամենաշատ պետք եկող գործիքին ծանոթանալ։ Կարևորը դա նորմալ վերահսկես։

[Գաղթական]

Հա, ես էլ դրա մեջ ոչ մի սարսափելի բան չեմ տեսնում:
Պուճուրս դեռ 1.5տ ա ու երկու քույր ժամերով “YouTube Kids” են նայում տաբլետի վրա:
Տղերքն էլ (9 ու 11տ) արդեն մոտ մի տարի ա մարդա իրա հեռախոսն ունի:

Էդ տանը, իսկ դպրոցում՝ ինչպես վերևում գրել էի, դեռ նախակրթականում են սկսել զբաղվել:
Իսկ նախակրթական ստեղ 2.5-3 տարեկանից են գնում:

[Quyr Qery]

Ինձ էս սաղ պատմության մեջ հետաքրքիր է են, թե ոնց են մարդիկ իրանց կոտորում առարկաների համար, որոնք հիմնականում առաջ էլ բանի պետք չէին, իսկ այ համակարգչայինին գիտելիքներ ստանալու մեջ ինչ-որ սորոսակործան չարագուշակ բան տեսնում: Ես ուրախ եմ, որ կյանքը անկախ ամեն ինչից՝ ճիշտ թե սխալ, անկախ բողոքողների ու պայքարողների՝ զարգացման դեմ, մեկ ա, առաջ է գնալու:
Նույն հիմարագույն պատմությունը եկեղեցու պատմություն առարկայի հետ էր կապված, էդ առարկային երբեք ոչ մեկ չէր նստում, դաս չէր անում, ու թե ինչ էր էդ գրքում գրած, ոչ մեկի հետաքրքիր չէր, բայց սաղ ոգևորվեցին ու հայրենասեր ու եկեղեցասեր դարձան հենց խոսք գնաց հանելու մասին, ու բողոքող կեղծավորների մեծ մասը սկի չգիտեն ինչի ա մեր եկեղեցին առաքելական կոչվում:
Իսկ ինչ հայ գրականությանն է վերաբերվում, նման առարկա չի էլ եղել, եղել է Հայոց լեզու և Գրականություն, որտեղ բացի հայ գրողներից այլազգիներ ևս կային: Իսկ ընդհանուր հայ գրականությունը սարսափելի վատ կողմով էր ներկայացված էդ գրքում, մինչև ինքս չուսումնասիրեցի, չիմացա, որ Շիրազը բացի մեռնող մորից լիքը նորմալ գործեր ունի, որ Մաթևոսյանն ու Սահյանը թույն գրողներ են, որ Րաֆֆու Սամվելը (որով մեզ բռնաբարում են) կամ Քաոսը, որ չկարդայինք էլ, մեծ բան չէինք կորցնի, իսկ եթե Լևոն Շանթ նորմալ դասավանդվեր կամ Բակունց, լիքը բան կսովորեինք, իսկ որ մի քիչ էլ խելոք լիներ էդ առարկան դասավանդողները, Սևակին ամենայն հայոց գրող փիլիսոփա չէին հռչակի իր՝ Մենք մեզ ոչ մեկից չենք գերադասում, սակյան մենք, միայն մենքով...
Ու հա, առավել քան վստահ եմ, որ երեխեքի 90%ը վերջին տաս տարվա կտրվածքով առնվազն, չգիտի, թե ում և որ ստեղծագործության հիման վրա է գրվել մեր հիմնը:
Բայց չորս կողմ կեղծ բարեպաշտություն է:

[Հայկօ]

Ինձ էս սաղ պատմության մեջ հետաքրքիր է են, թե ոնց են մարդիկ իրանց կոտորում առարկաների համար, որոնք հիմնականում առաջ էլ բանի պետք չէին...

Նենց աչքի պոչով հետևում եմ էդ հանրակրթական աղմուկին: Համակարգչային գրագիտությանը՝ որովհետև հետաքրքիր ա, գրականությանն էլ՝ որովհետև ՖԲ-ում ամբողջ պատս էդ գզվռտոցն ա (հիմա սուպեր-երջանիկ եմ, որ էդ միջավայրից շուտ դուրս պրծա):

Ամենասոսկալին ահագին շատ դասատուների արձագանքներն են, մանավանդ հայ գրականության դասատուների: Էդքան անգրագետ, երեսպաշտ ու տափակ տառակույտ, որ էս մի քանի օրվա մեջ եմ կարդացել, երևի երբեք չարդացած չկայի: Լիքը լավերն էլ կան, բայց վատը գոնե իմ ՖԲ-շրջապատում հաստատ գերակշռում ա:

Դրել, նորմերից, նախագծերից ու ծրագրերից ենք խորացել: Մեկ ա՝ վերջում էդ սրբազնագույն ու իդեալականագույն ծրագրերը գնալու-ընկնելու են էդ խայտառակ դասատուների ձեռքը: Շատ կներեք, բայց կապիկի ձեռը ուզում ես՝ հարթուկ տուր, ուզում ես՝ մանրադիտակ, մեկ ա՝ պոպոք ա ջարդելու:

[Varzor]

Հարցի պատասխանը՝ 6։
Բլեյանի դպրոցում 5 տարեկանից սկսում են դպրոցի կուրսը, ու նորմալ ընկալելու դեպքում 6-ից նստում ա 2-րդ դասարան։

Համակարգչի հետ շփման մասին էլ կասեմ, որ իմոնք 2 տարեկանից են սկսել, ու աղջիկս դպրոց հետը քրոմբուք ա տանում, որին ուսուցիչները ծանոթ չեն (ինքն էլ մինչև դպրոց գնալը ծանոթ չէր, տո նույնիսկ ես ծանոթ չէի), բայց որ ուսուցիչը ինչ որ բան ասում ա սենց չպտի լինի (օրինակ R>Ր, 8>Ռ), ասում ա «իմը տենց ա»։ Մի բան էլ ինքն ա ուսուցչին բացատրում։

Ես միայն ուրախ եմ, որ երեխաները շուտ են սկսում կյանքում ամենաշատ պետք եկող գործիքին ծանոթանալ։ Կարևորը դա նորմալ վերահսկես։

Ճիշտ պատասխանը՝ 5 տարեկան 8 ամսական

Բլեյանը կրթկան լորտում հակասական կերպար է, ես թեմայում չեմ անդրադառնա։
Խոսքը շուտ կամ ուշ ծանոթանալու մասին չէ, բանականաբար ամեն երեխայի համար անհատական է։
Խոսքը ծրագրի բովանդակության և մասնագետների մասին է։ Այ հենց հիմնական խնդիրը նորմալ վերահսկելն է։ Ծնողների մեծ մասը չունի անհրաժեշտ գիտելիքներն ու փորձը։
Հազարավոր ծնողներ այսօր խնդիր ունեն իրենց երեխաների համակարգիչային և ինտերնետային կախվածության հետ։

[Գաղթական]

Հայաստանում դասատուները ակրեդիտացիա, վերապատրաստում, բան, չե՞ն անցնում:

[Varzor]

Հայաստանում դասատուները ակրեդիտացիա, վերապատրաստում, բան, չե՞ն անցնում:

Դե նման մի բան կա, ում բախտը կբերի՝ նորմալ տեղ նորմալ վերապատրաստում կանցնի, բայց մեծամասնությունը զրկված են նման "ճոխությունից"։
Ճիշտն ասած, հույսերը մեծ չեն, բայց դե կան

Ու էդ չեղած բագաժով էլ ուզում են նոր ծրագիր մտցնել։
Դրա համար էի բարկացել։ Երկրում միակ պետական ԲՈՒՀ-ը, որ իբր թե մանկավարժներ է պատրաստում, իրենց ծրագրի համակարգչային մասնագետները ոչ ունեցել է, ոչ էլ ունի։ Բա ո՞նց են անելու։
Այ ուրիշ բան, եթե սպասեն մի քանի տարի, մինչև գոնե համապատասխան քանակով մասնագետներ վերապատրաստեն, բայց դե զուտ տրամաբանորեն նման վերապատրաստումների կարիքը կլինի մայն ծրագիրը հաստատելուց հետո։ Ամեն դեպքում, բավականին դրական փոփոփխությունների հետ զուգահեռ նաև հեչ լավ բաներ չեն տեղի ունենում։

Հայկօն լավ էլ ասեց՝ եղած մանկավարժական կազմով ոչ մի ծրագիր էլ մեզ մոտ չի ստացվի։

[Quyr Qery]

Նենց աչքի պոչով հետևում եմ էդ հանրակրթական աղմուկին: Համակարգչային գրագիտությանը՝ որովհետև հետաքրքիր ա, գրականությանն էլ՝ որովհետև ՖԲ-ում ամբողջ պատս էդ գզվռտոցն ա (հիմա սուպեր-երջանիկ եմ, որ էդ միջավայրից շուտ դուրս պրծա):

Ամենասոսկալին ահագին շատ դասատուների արձագանքներն են, մանավանդ հայ գրականության դասատուների: Էդքան անգրագետ, երեսպաշտ ու տափակ տառակույտ, որ էս մի քանի օրվա մեջ եմ կարդացել, երևի երբեք չարդացած չկայի: Լիքը լավերն էլ կան, բայց վատը գոնե իմ ՖԲ-շրջապատում հաստատ գերակշռում ա:

Դրել, նորմերից, նախագծերից ու ծրագրերից ենք խորացել: Մեկ ա՝ վերջում էդ սրբազնագույն ու իդեալականագույն ծրագրերը գնալու-ընկնելու են էդ խայտառակ դասատուների ձեռքը: Շատ կներեք, բայց կապիկի ձեռը ուզում ես՝ հարթուկ տուր, ուզում ես՝ մանրադիտակ, մեկ ա՝ պոպոք ա ջարդելու:

Ես էլ էնքան երջանիկ եմ, որ չկամ ֆեյսբուքում ու լուրեր էլ կողքից-կշտից եմ իմանում ընդամենը։ Լիքը անիմաստ ու զզվելի վերլուծություններից էլ հեռու եմ։
Չգիտեմ ոնց, բայց առաջինը պետք է էդ պաթոսն ու կեղծ բարեպաշտությունը մի ձև արմատախիլ անել դասատուների միջից, հետո նոր առարկաների մասին մտածել, ասենք չպիտի էլի էդ վեհամբարձ տոնն ու իրենց սուբյեկտիվ հայրենասիրական պատկերացումները տեղ գտնեն էնտեղ, որտեղ միայն գիտելիքը պիտի տեղ ունենա։

[Quyr Qery]

Հայաստանում դասատուները ակրեդիտացիա, վերապատրաստում, բան, չե՞ն անցնում:

Դա ի՞նչ ա։
Վերապատրաստում անցնելիս կլինեն, բայց քո ասածն ու էն ինչ տեղի ա ունենում իրենց մոտ երևի շատ տարբեր ա։ ։D

[Varzor]

Ես էլ էնքան երջանիկ եմ, որ չկամ ֆեյսբուքում ու լուրեր էլ կողքից-կշտից եմ իմանում ընդամենը։ Լիքը անիմաստ ու զզվելի վերլուծություններից էլ հեռու եմ։
Չգիտեմ ոնց, բայց առաջինը պետք է էդ պաթոսն ու կեղծ բարեպաշտությունը մի ձև արմատախիլ անել դասատուների միջից, հետո նոր առարկաների մասին մտածել, ասենք չպիտի էլի էդ վեհամբարձ տոնն ու իրենց սուբյեկտիվ հայրենասիրական պատկերացումները տեղ գտնեն էնտեղ, որտեղ միայն գիտելիքը պիտի տեղ ունենա։

Դե էդ կեղծ բարեպաշտությունը իրականում սեփական շահերը պաշտանելու միակ արգումենտն է՝ անորակ մանկավարժությունը չի ուզում տեղը հեշտ զիջել, զարգացողներին և կրթվողներին ճանապարհ բացել։
Ի դեպ, էդ երևույթը մենակ դպրոցում չի։

[Տրիբուն]

Ճիշտ պատասխանը՝ 5 տարեկան 8 ամսական

Բլեյանը կրթկան լորտում հակասական կերպար է, ես թեմայում չեմ անդրադառնա։
Խոսքը շուտ կամ ուշ ծանոթանալու մասին չէ, բանականաբար ամեն երեխայի համար անհատական է։
Խոսքը ծրագրի բովանդակության և մասնագետների մասին է։ Այ հենց հիմնական խնդիրը նորմալ վերահսկելն է։ Ծնողների մեծ մասը չունի անհրաժեշտ գիտելիքներն ու փորձը։
Հազարավոր ծնողներ այսօր խնդիր ունեն իրենց երեխաների համակարգիչային և ինտերնետային կախվածության հետ։

Այսինքն, եթե ծնողները համակարգիչը չգիտեն ինչ ա, երեխեքն էլ պիտի չիմանան։

[Varzor]

Այսինքն, եթե ծնողները համակարգիչը չգիտեն ինչ ա, երեխեքն էլ պիտի չիմանան։

Չէ է, սխալ ես հասկանում։
Ծնողների մեծ մասը ունեն գոնե տարրական կրթություն և գոնե էդ հարցերում իրենց զավակներին կարողանում են քիչ թե շատ վերահսկել։

1․ Երեխեքին համակարգչից օգտվելիս որոշակի վերահսկողություն և սահմանափակումներ են պետք։ Գաղտնիք չեմ ասի, որ ամեն ինչ չի, որ երեխաներին պիտի հասանելի լինի։
2․ Շատ երեխաների մոտ լուրջ կախվածություն է առաջանում։ Հաև հոգեբանական խնդիրներ են լինում, կապված վիրուալ աշխարհի հեշտ և "կառավարելի" լինելու հետ։

Համակարգիչն ընդամենը իր է՝ գործիք, խաղալիք, աքսեսուար և այլն։ Բայց էդ իրն ինչպես կիրառել և վերահսկել ծնողների մեծ մասը տեղյակ չեն։
Ըստ այդմ, առաջին հերթին ծնողներին է պետք կրթել։
Վիշապը օրինակ գրել էր "ինտերնետի բովանդակությունն ու ժամերը կառավարելու" հնրավորության մասին։ Քանի՞ հոգի գիտի թե դա ինչ է և ինչով են ուտում։

Արդյոք ճիշտ չի, որ "լիկբեզ" կորսերը ծնողներից սկսեն, հետո նոր անցնեն երեխաներին։ Թե՞ հույսները դրել են, որ էս սերունդը իր գիտելիքները հաջորդի հարցում կկիրառի

Ի դեպ, ասեմ, որ շատ ծնողների համար էլ համակարգիչն ու խելախոսն ուղղակի անգնահատելի միջոց են երեխեքից գլուծներն ազատելու և նրանցով չզբաղվելու։ Բայց դե էդ ոնց որ ուրիշ թեմա է։

[Աթեիստ]

Չէ է, սխալ ես հասկանում։
Ծնողների մեծ մասը ունեն գոնե տարրական կրթություն և գոնե էդ հարցերում իրենց զավակներին կարողանում են քիչ թե շատ վերահսկել։

1․ Երեխեքին համակարգչից օգտվելիս որոշակի վերահսկողություն և սահմանափակումներ են պետք։ Գաղտնիք չեմ ասի, որ ամեն ինչ չի, որ երեխաներին պիտի հասանելի լինի։
2․ Շատ երեխաների մոտ լուրջ կախվածություն է առաջանում։ Հաև հոգեբանական խնդիրներ են լինում, կապված վիրուալ աշխարհի հեշտ և "կառավարելի" լինելու հետ։

Համակարգիչն ընդամենը իր է՝ գործիք, խաղալիք, աքսեսուար և այլն։ Բայց էդ իրն ինչպես կիրառել և վերահսկել ծնողների մեծ մասը տեղյակ չեն։
Ըստ այդմ, առաջին հերթին ծնողներին է պետք կրթել։
Վիշապը օրինակ գրել էր "ինտերնետի բովանդակությունն ու ժամերը կառավարելու" հնրավորության մասին։ Քանի՞ հոգի գիտի թե դա ինչ է և ինչով են ուտում։

Արդյոք ճիշտ չի, որ "լիկբեզ" կորսերը ծնողներից սկսեն, հետո նոր անցնեն երեխաներին։ Թե՞ հույսները դրել են, որ էս սերունդը իր գիտելիքները հաջորդի հարցում կկիրառի

Ի դեպ, ասեմ, որ շատ ծնողների համար էլ համակարգիչն ու խելախոսն ուղղակի անգնահատելի միջոց են երեխեքից գլուծներն ազատելու և նրանցով չզբաղվելու։ Բայց դե էդ ոնց որ ուրիշ թեմա է։

Դրա համար էդ ծնողները երեխաներին բերում են Բլեյանի դպրոց, որտեղ երեխաները կոմպից օգտվում են ԿՈՆԿՐԵՏ նպատակներով։
Տանն էլ ԿՈՆԿՐԵՏ հանձնարարություններ են տալիս, ու ծնողը կարա երեխային կոմպին մոտիկ թողնի ՄԻԱՅՆ էդ առաջադրանքները կատարելու համար։
Համ ինքը ահագին բան կսովորի երեխայից, համ էլ երեխան չի մտնի նենց տեղեր, որտեղ պետք չի։

[Varzor]

Դրա համար էդ ծնողները երեխաներին բերում են Բլեյանի դպրոց, որտեղ երեխաները կոմպից օգտվում են ԿՈՆԿՐԵՏ նպատակներով։
Տանն էլ ԿՈՆԿՐԵՏ հանձնարարություններ են տալիս, ու ծնողը կարա երեխային կոմպին մոտիկ թողնի ՄԻԱՅՆ էդ առաջադրանքները կատարելու համար։
Համ ինքը ահագին բան կսովորի երեխայից, համ էլ երեխան չի մտնի նենց տեղեր, որտեղ պետք չի։

Ապեր, մենք խոսում ենք պետական դպրոցների և դրանց ծրագրերի մասին։ Երեխաների բացարձակ մեծամասնությունը հաճախում է պետական դպրոցներ։ Դե սահմնադրական իրավունքի մասին կարիք էլ չկա հիշեցնելու
Իմ երեխաներն էլ պետական դպրոց չեն հաճախում, բայց դե հո կղզիացված չենք ապրում։
Ի դեպ, եթե Բլեյանի դպրոցի ծրագիրն այդքան լավն է և արդյունավետ (անձամբ շատ ծանոթներ ունեմ որ գոհ են), ապա ինչու՞ դա չեն վերցնում որպես հիմք և պետական դպրոցներում կիրառեն։ Եթե արդեն կա լավ և փորձված ծրագիր, ինչու՞ են նորն ու չփորձվածը ուզում հորինել։ Էս հարցս հռետորական էր, քանզի պատասխանը գիտեմ։

Վերջին նախադասությանդ հետ առավելապես համաձայն չեմ, բայց դե դա էս թեմայի հարցը չի։

Հ․Գ․
Բլեյանին էլ ձեռնտու չէ, որ իր դպրոցի ծրագիրը գոնե մոտավոր վերցնեն՝ եզակիությունը և պահանջարկը կկորցնի, գործին կխփեն

[Lion]

Եթե ուզում ես հաղթել մի ժողովրդին, գրիր նրա պատմության դասագրքերը: Տեսեք, փաստորեն, մինչ մենք սահման ենք պահում զենքը ձեռքներիս, գաղափարական և մտավորական դիվերսանտները ուզում են մտնել մեր դասագրքերը և... գրել դրանք: Սա գրողները ՊԱՏՐԱՎՈՐ են մեկնաբանել և ՊԱՏԱՍԽԱՆ տալ: Նայեք և լսեք, ուղղակի...

Անընդունելի է, մեղմ եմ ասում, ով ուզում է սա արած լինի: