Ո՞նց չի եղել. էս հո մեր մանկության «Յո մա հո, յո մա սո»-ն ա:
Ընդհանրապես էդ թվերին շատ զավեշտալի ձևով էինք երգերի տեքստերը վերծանում. քանի որ ինտերնետ-բան չկար, երգերի տեքստերը հասանելի չէին, անգլերեն էլ որ չգիտեինք, անկապ փորձում էինք նմանակել, ու հաճախ լրիվ աբսուրդ բաներ էին ստացվում: Կարելի ա դրանք էլ հիշել էս թեմայում:
Տենց չէր, սենց էր.
«Շո՜րերդ հանի,
Արի հետս լամբադա պարիիի..».
Մյուս տունն էլ սենց էր.
«Ա՜հ է Կովկասում,
Լալալալա (չգիտեմ ինչ)»:![]()
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Բա «մեր» աղջի՞կը.
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Աֆրիկ Սայմըն - Հաֆանանա... էս երգից թատրոնի տոնածառային ներկայացման հոտ ա գալի… ու որ ձմեռ պապն էլ մոտենում փոքրիկ ցելոֆանե կապոցով սնիկերս ու մանդարին ա տալիս ու ուտելով գնում ես տուն
![]()
Հա, Աբբան հին օրերի հիթ չի, էն կլասիկ ա։
Բա Արամ Ասատրյանի «Սև-սև աչերն» ու «Հայ եմ ես, հայ ես դու»-ն, որի տակ անցնում էին մեր բոլոր դասարանային քեֆերը:![]()
![]()
![]()
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Adam (12.04.2019)
Adam (12.04.2019)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ