2005 թիվ, երևանյան ամառվա կիզիչ շոգ: Ես (14 տարեկան) Թումանյանի վրի «Զեոնում» նստած աղի ֆիստաշկա եմ ուտում ու կոլա եմ խմում (կողքի «SAS»-ից եմ առել) ու չատ եմ անում:
Էլի Զեոնում հավայի լռված եմ կոմպի դեմը:
Adam (12.04.2019)
Էս երգը հիշու՞մ եք, նոր մտքիս եկավ
Մոդեռն Թոքինգից « No face no name no number «
Ես մոդեռն թոքինգի ահավոր ուժեղ ֆանատ էի առաջ… ու ինձ ներվայնացնում էր, որ Ամերիկայում ոչ մեկ չգիտեր իրանց մասին (Եվրոպայից մենակ Աբբա գիտեին, էն էլ՝ էրկու երգ, ոչ ավել):
Իտալական ու ֆրանսիական շկոլաներն էլ են բեսամբ հզոր եղել:
Ադամո, Ժո Դասեն, Էդիթ Պիաֆ...
Ըսիգ էլա նմուշ.
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
աաաա համալսարանում մի հատ ծիտ անգլերենի դասախոս ունեինք։ Մագ էր բերում Դեպեշ մոդի երգերը լսել էր տալիս, որ լսեինք ու բառերը գրեինք։ ՈՒ համ էլ իննսունականների ինտերնետ չաթերի իր սիրային արկածներից էր պատմում։ էդ ժամանակ ես դեռ ինտերնետ չունեի, լրիվ Wow էֆֆեկտ էր որ Հայաստանից ամերիկա կարող էիր չաթ անել։ Ափսոս հետո պսակվեց, հղիացավ, մյուս կիսամյակից մի զառամյալ տատիկ ուղարկեցին մեզ «Բոնկախեղդ» անելու։
Մեֆը ո՞ւրա, մի հատ Բիթլզ դնի..
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ