Հին օրերի հիթերը

[StrangeLittleGirl]

Էդ «Բուրգ», «Արձագանք», «Վան» ու չգիտեմինչ մի երկու տարի ուշ հայտնվեցին, ու արդեն աջաբսանդալ սարքեցին սաղ ժանրերն էլ, որակներն էլ, հաղորդավարներն էլ մեկը մյուսից ջրիկ ու տափակ: Մի խոսքով՝ 105.5 ֆորեվր, չնայած վաղուց էլ առաջվանը չի

Բուրգը սկզբերում լավն էր։ Հետո որ ծախեցին, աջափսանդալ դառավ։ Արձագանքով էլ ժամից կախված եթե նորմալ բաները բռնացնեիր, լավ էր։ Թե չէ, Արման Բարդումյան ու Արփինե Բեկջանյան։ Իսկ Վանը հենց սկզբից զիբիլ մտավ։ Հերիք չի երաժշտությունն էր զիբիլ, հաղորդավարներն էլ սաղ ռուսախոս ու իրանցից գոհ։ Նենց տհաճ էր։

[Նիկեա]

չգիտեմ սա ինչքանով ա հիթ համարվում, բայց ամեն դեպքում

[StrangeLittleGirl]

Չգիտեմ, թե ե՞ս եմ հարցս էդքան անհասկանալի ձևակերպում, թե՞ դու ես դրան ուղիղ պատասխանելուց միտումնավոր խուսափում:

Հարցը քո ու մնացածի ճաշակի տարբերությունների մասին չի:
Այլ՝ քո վերաբերմունքի՝ քեզնից այլախոհների նկատմամբ:

Մի տեսակ անհարմար եմ զգում, ճիշտն ասած, որ սենց հրապարակային քննարկումա ստացվում:
Ինքս կնախընտրեի նման թեմաները անձնական նամակագրությամբ շոշափել:
ՈՒղղակի բոլորին քո վիրավորելնելա հրապարակային եղել ու սա առաջին դեպքը չի:

Հասկանո՞ւմ ես, մի տեսակ, մեղմ ասած, տարօրինակա ստացվում այլախոհների ու փոքրամասնությունների իրավունքների պաշտպանի քո որդեգրած կերպարը, երբ ինքդ ես անընդհատ անհանդուրժողականություն դրսևորում քեզնից տարբերվողների հանդեպ՝ վիրավորելով ու անպատվելով նրանց զգացմունքները:
Էլ «տականք երգեր», էլ «էշ կերած, էշ մեծացած», էլ «աղբի տակ մեծացած»...

Իմ աչքին էստեղ սուր հակասություն կա, քանի որ մեծ հաշվով սա նույն ագրեսիվ վերաբերմունքն է, որին օրերս ականատեսն եղանք հայտնի տրանսգենդերի միջադեպում...

Ուրեմն նայի, ես ինձնից այլախոհների նկատմամբ բացարձակապես բացասական վերաբերմունք չունեմ, հակառակը, իրանց հետ ամեն օր շփվում եմ, ոմանց հետ էլ նույնիսկ մտերիմ եմ, որովհետև երկու հոգի ուղղակի չեն կարա լրիվ նույն ձևով մտածեն։ Նույնն էլ ճաշակներին ա վերաբերվում։ Նայի, Շինը Արամ Ասատրյան ա լսում, բայց մեկ ա իրան սիրում եմ Դեռ ավելին՝ նաև հասկանում եմ, թե ինչու կարա իրան Արամ Ասատրյանը դուր գա։

Հետո, բոլորին վիրավորելը չգիտեմ, բայց որ դու բռնում ու վիրավորվում ես, էդ իմ խնդիրը չի։ Հիմա էս թեմայում տեղադրված երաժշտությունը աղբ ա։ Դա նույնիսկ երաժշտագետները գիտեն։ Եթե դու դրանից վիրավորվում ես, դա խորապես քո պրոբլեմն ա ու ինձ չի վերաբերում։ Նույնն ա, ինչ եթե հոմոֆոբին ասես՝ անգրագետ ես, գիտելիք չունես, վիրավորվի ու ասի՝ հրապարակային վիրավորում ես։

Ու անկեղծ ասած, ես կարամ սաղի իրավունքները պաշտպանեմ, բայց ես պարտավորված չեմ սաղի հետ մտերիմ լինել կամ սաղին սիրել։ Քեզ չեմ սիրում, ակումբցիներից շատերին չեմ սիրում։ Դու էլ, շատերն էլ ներվերիս վրա ազդում եք, ու քանի ակումբում ես կամ, դա տարբեր տեղերից անընդհատ դուրս ա սպրդելու, ուզես, թե չուզես։ Եթե մեկը ուզենա քեզ վառել կամ հասարակությունից վտարել քո լսած երաժշտության համար (ինչքան էլ լսածդ աղբ լինի), քո քաղաքական հայացքների համար (քանի դեռ դանք ֆաշիզմի չեն հասնում), քո մաշկի գույնի, սեռի, ազգային պատկանելության և այլնի համար, հա՛, ես քո իրավունքները պաշտպանելու եմ։ Բայց երբե՛ք, երբե՛ք քեզ հետ մտերիմ չեմ լինելու։

Բայց էս թեմայում ընդհանրապես ուրիշ բան էր կատարվում։ Էս թեմայում ուղղակի շատ սուր զգացի, թե ինչքան եմ տարբերվում ակումբցիների մեծամասնությունից (լինի դա դրական, թե բացասական իմաստով), ու դա, անկեղծ ասած, մի քիչ ցավ ա պատճառում, որովհետև ակումբը ես միշտ տեսել եմ որպես համախոհների անկյուն, ու գնալով ավելի ու ավելի շատ եմ հայտնաբերում, որ ակումբցիներից շատ ավելի տարբեր եմ, քան ասենք աշխարհի տարբեր ծերերից էկած կոլեգաներիցս։ Հավանաբար ակումբի մասին ունեցածս պատկերացումներն էին սխալ։ Ի՞նչ ա մնում անել։ Մնում ա հարմար պահ գտնել ու էլ ակումբ չմտնել։ Ու անկեղծ ասած չգիտեմ՝ ինչու եմ մտնում, որովհետև ինձ ստեղ տհաճ ա, իմ ներկայությունը շատերի համար տհաճ ա։ Իմ ներվերի վրա գրեթե բոլորն ազդում են, ես գրեթե բոլորի ներվերի վրա ազդում եմ։

[StrangeLittleGirl]

Էէ՜՜հ …փչացրիք թեմայի ամբողջ կոլորիտը ձեր կարգին ու մակարդակով երգերով: , Հ.Գ. ես չե՛մ մեծացել տենց երգերի տակ ու ինձ հավասարապես հպարտ քաղաքացի եմ համարում , Հ.Գ. Արփինե Բեկջանյանիս ու Կարինե Մովսիսյանիս հետ բերեք. մոնախոո՜՜ս , տա՛տլեե՜՜ֆիի՜՜սսս … ադենաֆիսսսի՜՜ս… ադինատյա՜՜պոռնիի՜սսս…մոնախոո՜՜սս … Հ.Գ.

Բռնի

[Տրիբուն]

Բյուրակնի լսած ու սիրած երաժշտությունը էն ժամանակ (94-98 թվերին) FM-105.5 ռադիոյի ժանրերից էր, որը երևի առաջին FM-ներից էր «ցուրտումութ» տարիներից հետո, ու էդ ռադիոյով իսկապես «մակարդակ» երաժշտություն էր, հաղորդավարներն էլ կարգին դեմքեր էին: Այսինքն ցերեկը հիմնականում փոփ ժանրեր էին, իսկ իրիկվա կողմ էլեկտրոնային, չիլլ, հաուս, գոա և այլն (Արամ Չախոյան անունով կարգին DJ կար): Ես ուշքից գնում էի էդ ռադիոյի համար, նույնիսկ դրա խաթեր ինքնաշեն ռադիո էի սարքել, տանս կրիշում հատուկ անտենա և այլն, հետո նորմալ ռադիո առա, ու սաղ օրն ու գիշերը էդ ռադիոն էր: Էնպես որ էդ ժամանակ ով ռադիո չուներ կամ չէր ֆայմել միացնել, ապա տելեվիզոռի քյառթու երաժշտության տակ ա մեծացել, ալյա մակարենա-կոկոջամբո, ու Բյուրակնին բան չասեք

Ես էտ հիշողությունների պատճառով մինչեւ հիմա ավտոյի մեջ մենակ 105.5 եմ լսում: Ու որտեղ ռադիո լինի իներցիայով առաջինը 105.5 եմ բռնում, դաժե Հայաստանից դուրս: Բայց թեման ուրիշ բանի մասին ա, ու Բյուրը ահավոր սնոբ ա:

[StrangeLittleGirl]

Ես էտ հիշողությունների պատճառով մինչեւ հիմա ավտոյի մեջ մենակ 105.5 եմ լսում: Ու որտեղ ռադիո լինի իներցիայով առաջինը 105.5 եմ բռնում, դաժե Հայաստանից դուրս: Բայց թեման ուրիշ բանի մասին ա, ու Բյուրը ահավոր սնոբ ա:

Սնոբիզմ ես ուզում, դե բռնի։ Էս երգը երբևէ հիթ չի էղել, բայց գլուխս գովամ, որ լսել եմ իննսունականներին։

[Յոհաննես]

Էս վերջի քննարկմանը չեմ ուզում մասնակցել ու մեր մանկությունից սրտաճմլիկ բաներ գրեմ,ոչ էլ կուզեմ ասել,որ դե դուք վերի արտի ցորեն,մենք էլ խիյարի մեշոկ :Դ այլ էդ թեման համարենք փակված,կամ ուրիշ բաժին տեղափոխեք,իսկ ստեղ շարունակենք մեր ուրախութունը

[Գաղթական]

Ուրեմն նայի, ես ինձնից այլախոհների նկատմամբ բացարձակապես բացասական վերաբերմունք չունեմ, հակառակը, իրանց հետ ամեն օր շփվում եմ, ոմանց հետ էլ նույնիսկ մտերիմ եմ, որովհետև երկու հոգի ուղղակի չեն կարա լրիվ նույն ձևով մտածեն։ Նույնն էլ ճաշակներին ա վերաբերվում։ Նայի, Շինը Արամ Ասատրյան ա լսում, բայց մեկ ա իրան սիրում եմ Դեռ ավելին՝ նաև հասկանում եմ, թե ինչու կարա իրան Արամ Ասատրյանը դուր գա։

Հետո, բոլորին վիրավորելը չգիտեմ, բայց որ դու բռնում ու վիրավորվում ես, էդ իմ խնդիրը չի։ Հիմա էս թեմայում տեղադրված երաժշտությունը աղբ ա։ Դա նույնիսկ երաժշտագետները գիտեն։ Եթե դու դրանից վիրավորվում ես, դա խորապես քո պրոբլեմն ա ու ինձ չի վերաբերում։ Նույնն ա, ինչ եթե հոմոֆոբին ասես՝ անգրագետ ես, գիտելիք չունես, վիրավորվի ու ասի՝ հրապարակային վիրավորում ես։

Ու անկեղծ ասած, ես կարամ սաղի իրավունքները պաշտպանեմ, բայց ես պարտավորված չեմ սաղի հետ մտերիմ լինել կամ սաղին սիրել։ Քեզ չեմ սիրում, ակումբցիներից շատերին չեմ սիրում։ Դու էլ, շատերն էլ ներվերիս վրա ազդում եք, ու քանի ակումբում ես կամ, դա տարբեր տեղերից անընդհատ դուրս ա սպրդելու, ուզես, թե չուզես։ Եթե մեկը ուզենա քեզ վառել կամ հասարակությունից վտարել քո լսած երաժշտության համար (ինչքան էլ լսածդ աղբ լինի), քո քաղաքական հայացքների համար (քանի դեռ դանք ֆաշիզմի չեն հասնում), քո մաշկի գույնի, սեռի, ազգային պատկանելության և այլնի համար, հա՛, ես քո իրավունքները պաշտպանելու եմ։ Բայց երբե՛ք, երբե՛ք քեզ հետ մտերիմ չեմ լինելու։

Բայց էս թեմայում ընդհանրապես ուրիշ բան էր կատարվում։ Էս թեմայում ուղղակի շատ սուր զգացի, թե ինչքան եմ տարբերվում ակումբցիների մեծամասնությունից (լինի դա դրական, թե բացասական իմաստով), ու դա, անկեղծ ասած, մի քիչ ցավ ա պատճառում, որովհետև ակումբը ես միշտ տեսել եմ որպես համախոհների անկյուն, ու գնալով ավելի ու ավելի շատ եմ հայտնաբերում, որ ակումբցիներից շատ ավելի տարբեր եմ, քան ասենք աշխարհի տարբեր ծերերից էկած կոլեգաներիցս։ Հավանաբար ակումբի մասին ունեցածս պատկերացումներն էին սխալ։ Ի՞նչ ա մնում անել։ Մնում ա հարմար պահ գտնել ու էլ ակումբ չմտնել։ Ու անկեղծ ասած չգիտեմ՝ ինչու եմ մտնում, որովհետև ինձ ստեղ տհաճ ա, իմ ներկայությունը շատերի համար տհաճ ա։ Իմ ներվերի վրա գրեթե բոլորն ազդում են, ես գրեթե բոլորի ներվերի վրա ազդում եմ։

ՃՃՃ

Ապրես:
Գլխանց ասեմ, որ եթե ինձ վառելուց լինեն, դու հանկարծ չխառնվես:
Մնում էր մի հատ էլ քեզ պատական լինեմ կյանքս փրկելու համար )))

Ոչ էլ քո մտերմություննա ինձ պետք:
Սխալ ենթադրություն ես արել:

Ահագին վախտա քեզ արհամարհում էի:
Էդ դու էիր պարբերաբար գնում-գալիս, գրառումներս մեջբերում:

ՈՒղղակի՝ վիրավորանքին վիրավորանքով պատասխանելու փոխարեն, մտածեցի փորձեմ իր սխալը բացատրել:
Մեկ էլ տեսար՝ էս անգամ հասկանա..

Խոստովանում եմ՝ սխալվեցի:

Լավ լեր

[Յոհաննես]

ԽՍՀՄ-ի փլուզումը

[Adam]

Շին-ի Արամ Ասատրյան լսելը ինձ էլ նեղեց մի տեսակ… հիասթափվեցի: :ճճ … ոնց որ վերջերս պապայիցս հիասթափվեցի երբ մտա իր տուն մեկ էլ տեսնեմ՝ Արամ Ասատրյան ա լսում : Աչքերս արցունքոտվեցին… ինձ դավաճանված ու խաբված զգացի: Ասեցի. ո՛նց … դու՞՞՞ … մենակ թե ո՛չ դու, խնդրում եմ… սա մեջքից խփելու պես մի բան ա. մի՛ արա, հեր, ես առանց էն էլ տռավմաների մեջ մեծացած էրեխա եմ… հիմա էլ դու՛ ես ինձ է՛ս ձևով նագլիաբար քցու՞մ: Ախր չէ՞ որ դու՛ էիր ամբողջ կյանքումդ իմ ներկայությամբ քֆրտում ռաբիզն ու ամեն տեսակ Թաթուլ-Հայկոներին… ախր չէ՞, որ ես քո երաժշտական ճաշակից ոգեշնչվել եմ դեռ պատանի հասակից, օտեց... մի՛ արա սենց բան էս ազիզ օրով, խնդրում եմ քեզ: Մեկ էլ շուռ գա ու ի՞նչ ասի. «չէ, Արամ Ասատրյանը կարո՛ղ ա ռաբիզ ա, բայց մի տեսակ համո՛վ ռաբիզ ա»: Վա՜՜՜յ Ադամ, վառվես դու գեհենի կրակների մեջ, սեփական օտե՛ցդ քեզ մեջքից խփեց … ի՞նչ Կեմերոն, ի՞նչ Դեյվիդ Ֆլինչ կամ փինք ֆլոյդ … կամ էլ Մորիկոնե կամ Զիմմեռ … սաղ ֆիգնյա ա Ադամ… կեղծավոր են մարդիկ … խաբում են քեզ բոլորը: Բո՛լո՛րը՛: Բա:

[StrangeLittleGirl]

ՃՃՃ

Ապրես:
Գլխանց ասեմ, որ եթե ինձ վառելուց լինեն, դու հանկարծ չխառնվես:
Մնում էր մի հատ էլ քեզ պատական լինեմ կյանքս փրկելու համար )))

Ոչ էլ քո մտերմություննա ինձ պետք:
Սխալ ենթադրություն ես արել:

Ահագին վախտա քեզ արհամարհում էի:
Էդ դու էիր պարբերաբար գնում-գալիս, գրառումներս մեջբերում:

ՈՒղղակի՝ վիրավորանքին վիրավորանքով պատասխանելու փոխարեն, մտածեցի փորձեմ իր սխալը բացատրել:
Մեկ էլ տեսար՝ էս անգամ հասկանա..

Խոստովանում եմ՝ սխալվեցի:

Լավ լեր

Ահ, փաստորեն ձերդ մեծությունը դեռ ուզում ա սխա՞լ բացատրել։ Շնորհակալ եմ, դու հաստատ էն մարդը չես, որը պիտի ինձ սխալ բացատրի։

[StrangeLittleGirl]

Շին-ի Արամ Ասատրյան լսելը ինձ էլ նեղեց մի տեսակ… հիասթափվեցի: :ճճ … ոնց որ վերջերս պապայիցս հիասթափվեցի երբ մտա իր տուն մեկ էլ տեսնեմ՝ Արամ Ասատրյան ա լսում : Աչքերս արցունքոտվեցին… ինձ դավաճանված ու խաբված զգացի: Ասեցի. ո՛նց … դու՞՞՞ … մենակ թե ո՛չ դու, խնդրում եմ… սա մեջքից խփելու պես մի բան ա. մի՛ արա, հեր, ես առանց էն էլ տռավմաների մեջ մեծացած էրեխա եմ… հիմա էլ դու՛ ես ինձ է՛ս ձևով նագլիաբար քցու՞մ: Ախր չէ՞ որ դու՛ էիր ամբողջ կյանքումդ իմ ներկայությամբ քֆրտում ռաբիզն ու ամեն տեսակ Թաթուլ-Հայկոներին… ախր չէ՞, որ ես քո երաժշտական ճաշակից ոգեշնչվել եմ դեռ պատանի հասակից, օտեց... մի՛ արա սենց բան էս ազիզ օրով, խնդրում եմ քեզ: Մեկ էլ շուռ գա ու ի՞նչ ասի. «չէ, Արամ Ասատրյանը կարո՛ղ ա ռաբիզ ա, բայց մի տեսակ համո՛վ ռաբիզ ա»: Վա՜՜՜յ Ադամ, վառվես դու գեհենի կրակների մեջ, սեփական օտե՛ցդ քեզ մեջքից խփեց … ի՞նչ Կեմերոն, ի՞նչ Դեյվիդ Ֆլինչ կամ փինք ֆլոյդ … կամ էլ Մորիկոնե կամ Զիմմեռ … սաղ ֆիգնյա ա Ադամ… կեղծավոր են մարդիկ … խաբում են քեզ բոլորը: Բո՛լո՛րը՛: Բա:

Ադամ ջան, իրականում Արամ Ասատրյանը էնքան էլ ցածրորակ արվեստ չի, ինչքան տարածված կարծիք կա։ Ինքը իրա տեքստերով բավական հետաքրքիր ա, ինչ֊որ տեղ նույնիսկ պոետիկ։ Անձամբ ես չեմ լսի, բայց (այլևս) չեմ զարմանում, որ Շինը կարող ա լսի։ Իրոք, մի ալարի, դիր մի քիչ ուսումնասիրի երգերը։

[Adam]

Ադամ ջան, իրականում Արամ Ասատրյանը էնքան էլ ցածրորակ արվեստ չի, ինչքան տարածված կարծիք կա։ Ինքը իրա տեքստերով բավական հետաքրքիր ա, ինչ֊որ տեղ նույնիսկ պոետիկ։ Անձամբ ես չեմ լսի, բայց (այլևս) չեմ զարմանում, որ Շինը կարող ա լսի։ Իրոք, մի ալարի, դիր մի քիչ ուսումնասիրի երգերը։

մենակ էն, որ Արտաշն իրա տղեն ա ՝ չէ :

[Յոհաննես]

Ախր,շատ լավնա,հրաշք գործա

[Adam]