Ոչ մի բան էլ չի ենթադրում, այլ հիմնվում ա քո ասած/գրածների վրա․․․ ասում ես տան հետ կապված էս էն չեմ ուզում, ես էլ դրանց եմ արձագանքում, բայց դե եթե քո համար տուն չուզենալը մենակ տուն չուզենալու պատճառով ա, ուրեմն հա, բզիկ ա, էլ ասելու բան չկա։
Նայիր, մարդ եկել ասում ա զարմանալի ա, որ էն ինչը չի ձգտում տան ստաբիլությանը, ու կարծես բոլորն էլ հասկանում են, որ մարդն իր անձնական վերաբերմունքով աբայդպիսի զարմանք արտահայտում, բայց դու գալիս ասում ես «էդի կեղծ ա, ու կեղծ պարտադրանքները չեք հարցաքննում, այլ տակն եք մտնում»։ Մարդիկ էլ քեզ մեծամասամբ նորմալ տոնով բացատրում են, որ կեղծ բան չկա, որ դա կարող ա լավ ներդրում լինել, լավ ինքնազգացողության բարելավման ձև լինել և այլն․․․ ու էլի, բոլորն էլ հասկանում են, որ սա իհարկե իրենց կենսական փորձի վրա հիմնվելով են ասում, բայց դու էլի յաթաղանդ հանում ու գոռում ես՝ կեղծ, հա կեղծ։ Օքեյ, քեզ էդ բոլորը պետք չի, ասա՝ պետք չի, ձեր ճաշակով տենց ա, իմ համար էլ բզիկիս պատճառով տենց չի։
Իսկ հաջողակ/անհաջողակը էս զրույցին մի քիչ ուղղահայաց էր, ու ինչքան հիշում եմ դու առաջինը ներմուծեցիր ու դեռ էդ թամբից չես իջել։ Մի քանի հոգի նույնիսկ ասեցին, որ Թիկետին համարում են գերհաջողակ մարդ, քեզ էլ ու Այվիին էլ հետը, բայց դու մեկ ա հա բրթում ես, թե բա հաջողակ, հա հաջողակ․․․ ու սա իմ աչքին ավելի շատ ցուցադրում ա քո այս պիտակների նկատմամբ անտարբերությունը, քան որևէ այլ բան։ Ինձ համար հաջողակությունը ոչ մի ձևով հասարակության կարծիքի հետ կապված չի, ու թող մի հատ մեկն ինձ պարտադրի տուն առնել էլի․․․ տես ոնց ա ջարմի տակ ընկնում (հբա հո պարտադրելը ձրի չի լինում, թե ուզում ես մի բան անեմ՝ պլատիտ էղի
) Իմ համար հաջողակությունը պարզեցված տեսանկյունից դա անելն ա էն, ինչ ուզում ես։ Հիմա եթե մեկը ուզում ա տուն առնել բայց չի կարում, ուրեմն դեռ ամբողջությամբ հաջողության չի հասել ու միգուցե աշխատելու տեղ ունի, իսկ եթե մեկն ուզում ա քարանձավում ապրել, բայց բնակարան ա վարձում, հա՝ լուզեր ա, որտև քարանձավում ապրելուն դեռ չի հասել, չնայած դա իր ցանկությունն ա։ Բայց ամեն դեպքում «հասարակությունը պարտադրում ա» ասողները կարծում եմ հենց նրանք են, ով դժվարություններ ունեն այդ «հարասակության պահանջներին» դիմակայելու․․․ իմ համար հասարակությունը էն կարգի օրակարգից դուրս ա, որ դրա մասին խոսելը հակատրամաբանական ա․ ի՞նչ ա նշանակում հասարակությունը պարտադրում ա, բլին, կարծես ոչ մեկս Հյուսիսային Կորեայում չենք ապրում։
Բացարձակ։ Եթե մեկն ասի որ բուսակեր ա, բայց նկարագրի իր վերջին կերած խորովածի համը, էլի չեմ հավատա։ Նորից, միգուցե սեփական տան ստաբիլությունը քեզ պետք չի, բայց դա չի նշանակում, թե ստաբիլության նկատմամբ ալերգիա ունես ու քո ահագին ակումբում գրառումներից էլ ա երևում, որ շատ ու շատ հարցերում ստաբիլությունը քո համար կարևոր ա, հենց մեկը թեկուզ էն выключатель հարաբերությունների թեմայում։
Հաջողակ լինելու բազում չափանիշներ կան, ու ֆինանսական կարողություններն այդ չափանիշներից
մեկն է։ Տուն ունենալն էլ որոշ չափով ցուցադրում ա ֆինանսական կարողությունների առկայություն (լիքը պատճառներ կան, թե ինչու ֆինանսական կարողությունները հաջողության ցուցանիշ կարող է ծառայել, բայց մենակ մեկը բերեմ, որ դա տալիս ա ահագին ազատություններ, որ նյութական անապահովությունը չի տալիս)։ Բայց իմ մտքի ծերով էլ չի անցել, թե տուն չունենալը կարա անհաջողության չափանիշ լինել։ Հակառակը, եթե մարդ ունի հնարավորությունները սաղ աշխարհով մեկ ֆռֆռալու, դա ավելի քան փոխարինում ա տուն չունենալու փաստը, մեկն իմ համար, էլի։ Իսկ մնացած արժեքները․ երեխա ունենալ բան․․․ անլուրջ ա էլի։ Մանկապարտեզում չենք․ ով ուզում ա, թող ունենա, ով չի ուզում՝ թող չունենա, բայց հասարակության պարտադրանքի մասին խոսալը էլի ցուցադրում ա որ հասարակությունն ու իր կարծիքները քո օրակարգի մեջ ա։ Հանի դուրս գցի դրան։
Ծլնգ-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ