Ինչպե՞ս ենք սիրում/ուզում, որ մեզ դիմեն

[LisBeth]

Քանի որ անունս բավական բարդ ա շատերի համար, ես հազար ձևի կարճ դիմելաձևեր ունեմ։ Բոլորն էլ սիրում եմ, բայց ինձ համար շատ կարևոր ա, որ մարդիկ մնան իրենց դիմելաձևի սահմաններում։ Երբ գրեթե անծանոթ մեկն ասում ա «Բյուրակ», ֆազերս քցում են, որովհետև էս ձևով մենակ ընտանիքիս անդամներն են դիմում։ Կամ էլ երբ լրիվ նոր ակումբցին, որին բացարձակ չեմ ճանաչում, մեկ էլ գրում ա «Բյուր»։

Անվանս հետ կապված մի հետաքրքիր բզիկ էլ ունեմ։ Քանի որ Հայաստանից դուրս եմ ապրում, անընդհատ ներկայանում եմ տարբեր մարդկանց, որոնք, բնականաբար, անունս արտասանելու դժվարություն ունեն։ Եթե շատ են խնդրում, որ կարճ տարբերակ ասեմ, ասում եմ «Բյուր»։ Ավելին՝ երբեմն էլ ասում են, թե՝ արևմտյան անուն չունե՞մ, ոնց որ չինացիները։ Էդպիսի մի երկու դեպքից հետո ավելի հազվադեպ եմ սկսել կրճատ տարբեր առաջարկել ու ստիպում եմ, որ անունս սովորեն։

Հա, ուսանողներս էլ են ինձ անունով դիմում, բայց ֆազերս քցում են, որ մեկ էլ մեյլ ա գալիս զանազան դիմելաձևերով, պլյուս ազգանունս։

@StrangeLittleGirl սիրուն ա, բայց շատ անհարմար դիմելաձև, ոնց որ մարդուն որակում տաս առանց ճանաչելու։ Խնդիրը կարծում եմ ածականներն ա։ Էն գլխից Բյուր եմ ասել։ Ներողություն չեմ խնդրում

Ասում են էքստրովերտ մարդու համար շատ բնական ա միանգամից սկսել կրճատ դիմել մարդկանց։ Իսկ ինտրովերտներին ժամանակ ա պետք որ թույլ տան իրենց տենց դիմել կամ իրենք դիմեն։

[StrangeLittleGirl]

@StrangeLittleGirl սիրուն ա, բայց շատ անհարմար դիմելաձև, ոնց որ մարդուն որակում տաս առանց ճանաչելու։ Խնդիրը կարծում եմ ածականներն ա։ Էն գլխից Բյուր եմ ասել։ Ներողություն չեմ խնդրում

Ասում են էքստրովերտ մարդու համար շատ բնական ա միանգամից սկսել կրճատ դիմել մարդկանց։ Իսկ ինտրովերտներին ժամանակ ա պետք որ թույլ տան իրենց տենց դիմել կամ իրենք դիմեն։

Հիմա դու էքստրավե՞րտ ես

[Բարեկամ]

Ինչպես ժամանակին ակումբցիներից մեկն էր ասել, մի հազվադեպ անուն էլ լինի ։))
Բայց Սայաթը նենց էր ասում ոնց որ դա միակ անունն ա աշխարհում։ Ոնց որ Դանթեն Բեատրիչեի մասին, որ երբեք ոչ ոք չի ասել ու չի կարա ասի ինչքան էլ մեջտեղից ճղվեն։

Իմ Աննա, ասում էր։

Ես չեմ սիրում էս անունը։ Ու մնացած բոլոր անունները։ Մենակ ակումբային նիքեր եմ սիրում, որպես դիմելաձև։ Ինչ խոսք որոշ մարդկանց մոտ դա նույն բանն ա։ Իրանց բախտը բերել ա։

Իսկ իմ կյանքում միշտ հազվադեպ ա եղել, մինչև վերջերս։
Ամբողջ դպրոցում (!) մենակ ես էդ անունն ունեի, ու բակում էլ միակն էի։ Բայց այ երկիրս փոխելուց հետո, համարյա բոլոր հայ ընկերուհիներս ու ծանոթներս էդ անունն ունեն, ու հատկապես հավես ա, որ տենց մի յոթ-ութ անվանակիրներով հավաքվում ենք ու միմյանց լրիվ նույն կերպ դիմում

[Գաղթական]

Բայց այ երկիրս փոխելուց հետո, համարյա բոլոր հայ ընկերուհիներս ու ծանոթներս էդ անունն ունեն,

Տենց եք անում էլի, որ բոլոր հազվադեպներով հեռանում եք )))

[Գաղթական]

Անունս ես էլ եմ սիրում:
Հազարից մեկնա եղել, որ փորձելա կրճատի, քանի որ ինքը պրինցիպի կրճատման ենթակա էլ չի:

Հայաստանից դուրս գալուց հետո՝ Շվեյցարիայում, բեսամբ շատ էի անունիս ճիշտ արտասանությունը կարոտում:
Դե, խոսքը մեր մեջ, վաբշե հայոց լեզուն էի շատ կարոտում:
Էն վախտ հիմիկվա պես չէր, որ երբ մտքովդ անցնի զանգես:
Հայաստան չատը բան, նոր-նոր էին մոդա ընկնում:
ՖԲ բան էլ դեռ չկար:
Տուն մենակ հատուկ քարտերով էի զանգում, էն էլ՝ հատուկ առիթներին, որտև 10ֆրանկը եքա փող էր, իսկ էդ 10 ֆրանկանոց քարտով 20 թե 30 րոպե կարայիր խոսալ:

Բայց շեղվեցի ՃՃ

Տենց պահ էլա եղել, որ հայրս համոզում էր, թե անունդ փոխի:
Էն ժամանակ նենց էր, որ տենց էր պետք: Տենց վտանգն ավելի քիչ էր:
Ես էլ սկզբունքորեն չփոխեցի:
Ասում էր՝ լավ, գոնե մեջը մի տառ փոխի: Ես ե՞մ քեզ էդ անունը տվել, ես էլ ասում եմ փոխի..
Ես էլ թե՝ ձև չկա, դու էս անունն ե՞ս ինձ տվել, ես էլ դա չեմ փոխելու:

Տենց էլի ))
Ընկերներիցս ոմանք էլ կան, որ ազգանունով են դիմում:
Տենց էլա դուրս գալիս:
Դա պաշտոնական ձև չի, երբ ընկերդ կամ մոտիկդա էդ ձևով դիմում:

Իսկ հիմա էլ ֆլամանացիներն ավելի հեշտությամբ են արտաբերում:
Չգիտեմ՝ վռոձի հոլանդերենն էլա գերմանիկ լեզու, բայց փաստորեն գերմանախոս միջավայրում շատ մեծ դժվարությամբ էին ճիշտ արտասանում, եթե իհարկե տենց բացառություն լինում էր:

[LisBeth]

Հիմա դու էքստրավե՞րտ ես

Էս հարցը միանշանակ պատասխան ունի՞ ։ Պարբերաբար դրսևորում եմ հատկանիշներ, երևի սենց

[Ուլուանա]

Անա-ն, իհարկե, վատ ա, բայց էստեղ էլ ավելի վատն ա արտասանությունը՝ Էնը

Էստեղ էլ են մոտավորապես տենց ասում, դե, Անա-ի ու Էնը-ի մեջտեղում մի բան, էլի, անգլերենին բնորոշ հնչողությամբ:

[Բարեկամ]

Էստեղ էլ են մոտավորապես տենց ասում, դե, Անա-ի ու Էնը-ի մեջտեղում մի բան, էլի, անգլերենին բնորոշ հնչողությամբ:

Վատ ա, էլի Տռուզ-թոթոլ անունը դառնում ա փսկած, թլֆած անվադող․․․

[A. Hayrapetyan]

Իմ անվան ուղիղ ձևն ինձ ամենաշատնա դուր գալիս, ու հիմնականում տենցել դիմում են, չհաշված 6 ամիսը մեկ ինչ-որ մեկը կարճա դիմում։
Լավ էս մի կոմ։
Ինտրովերտության ու էքստրովերտության մասին խոսք գնաց, դրանից բան հիշեցի մի քիչ խորանամ։
Անկեղծ ասած մինչև հիմա չեմ կողմնորոշվում , որ խմբին եմ ավելի շատ պատկանում, որովհետև սաղիցել կա մեջս, բայց ինչ վերաբերվումա դիմելուն` էտ կախվածա, թե ում հետ էս շփվում։
Օրինակ` մարդ կա հետը շատ կարճ շփվելուց հետո քեզ կարճ ձևովա դիմում ու զգում էս, որ ուզում շողոքորթած ըլնի իրա պահով, բայց չի մտածում, որ դեմինը զզվումա իրա պեսներից, եթե առաջ մտածում ես մարդա էլի նորմալ շփում, հիմա դիստանցիա էս պահում, որովհետև տենց մարդիկ հաճախ սուտ խոսալու հավեսել ունեն։
Բայց հակառակնել կա, որ մարդը կարճա դիմում բայց ջոկում ես, որ մարդը ատդուշիա խոսում, ոչ թե... ու հարաբերությունները լավ պահպանվում են։
Ընդհանրապես խորհուրդ կտամ անվան ուղիղ ձևով դիմեք մարդկանց, հաստատ տենց ավելի հուսալի հարաբերություններ կստեղծեք։