Ինչպես ժամանակին ակումբցիներից մեկն էր ասել, մի հազվադեպ անուն էլ լինի ։))Բարեկամ-ի խոսքերից
Ես իմ անունը բավական հնչեղ եմ համարում (համենայնդեպս հայերենով ու ռուսերենով), բայց անգլերենով երևի ամենատափակ, անշուք ու անգույն հնչողություն ունեցող անուններից ա՝ իրենց տեղական արտասանությամբ։ Իսկ երբ փորձում եմ իմ իսկական արտասանությամբ ներկայանալ, հասկանում են թե անունս Հաննա ա ու սկսում էդպես դիմել
Բայց Սայաթը նենց էր ասում ոնց որ դա միակ անունն ա աշխարհում։ Ոնց որ Դանթեն Բեատրիչեի մասին, որ երբեք ոչ ոք չի ասել ու չի կարա ասի ինչքան էլ մեջտեղից ճղվեն։
Իմ Աննա, ասում էր։
Ես չեմ սիրում էս անունը։ Ու մնացած բոլոր անունները։ Մենակ ակումբային նիքեր եմ սիրում, որպես դիմելաձև։ Ինչ խոսք որոշ մարդկանց մոտ դա նույն բանն ա։ Իրանց բախտը բերել ա։
Մեջբերել
Էջանիշներ