Բասկետբոլ ա, իմ արև, ֆուտբոլ չի
Բասկետբոլ ա, իմ արև, ֆուտբոլ չի
Էս ի՞նչ են անում Տոտենհեմն ու Սիթին
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Շան տղեքը խաղից առաջ մանանեխ են ծխել
արաաաաաա,էս ինչ բոմբ խաղ էր,դզե՜ց
Էս ի՜՜՜նչ էր։ Սենց խաղ ե՞րբ էր եղել վերջին անգամ։
Ասում եմ չէ, ՉԼ-ն էս տարի ոտից գլուխ բոմբ ա։
Տրիբուն (18.04.2019)
Այաքս-Բարսելոնա
Ներսես_AM (21.04.2019)
Առաջին կիսաեզրափակիչի կանխագուշակությունս լրիվ սխալ դուրս եկավ Չնայած Այաքսն իմ համար սև ձիուկն էր այս մրցաշարի ու արժանի անցան։ Ման Սիթի-Տոտտենհամ խաղն էլ, հա, բոմբաստիկ էր, բայց նաև տեղերով շատ թավաքյալի․ առաջին կեսում կենտրոնում մեծամասամբ խառնաշփոթ էր, Ման Սիթիյից վաղուց չէի տեսել սենց թափթփված խաղ։ Բայց Տոտտենհամի պաշտպանությունը լավ էր արձագանքում, ու առանց Քեյնի Տոտտենհամը շատ ավելի լավ ա խաղում, ԻՀԿ - Քեյնի խաղալու վախտ սաղ հարձակումը Քեյնի վրա ա հիմնված, ու լիքը հնարավորություններ են բաց թողում։
Կարծում եմ Այաքսը Տոտտենհամին բմբլահան կանի։ Բարսային էլ թե ով կարողանա կանգնացնի, Լիվերն ա․․․ բայց եսիմ։ Հա, ես էլ եմ ուզում Այաքս-Լիվերպուլ ֆինալ, ու թող արժանին հաղթի։
Չելսի-Սլավիա խաղը նայեղ եղե՞լ ա․․․ առաջին 25 րոպեում 5 գոլ, Սիթի-Տոտտենհամ խաղից ոչ պակաս բասկետբոլի թեկնածու էր․․․ իսկ Սլավիայի վերջին երկու գոլը նկարներ էին
Անվերնագիր (19.04.2019), Տրիբուն (19.04.2019)
Իտալական թիմերը շատ են թուլացել։ Յուվենտուսը առանց Ռոնալդուի ավելի ուժեղ թիմ էր։ Մեսսին բոլոր ժամանակների լավագույնն ա ու գազան ֆորմի մեջ, Այաքսը գրավել ա բոլորի սրտերը։
Thom Ջան,սենց բաներ որ կարդում եմ,էն 17 տարեկան Ռոնս աղջիկներ եմ հիշում,որ ֆուտբոլից բան չեն ջոգում ու զուտ Ռոնալդուի համար են նայում,տարբերությունը էնա,որ էս դեպքում էլ իրան չսիրելով են նայում :Դ Ռոնալդուն մեծագոււյն ֆուտբոլիստ է ու թիմը մենակ կարա ուժեղացնի,Յուվենթուսի խնդիրները այլ են,որոնք վստահաբար կապված չեն Ռոնալդուի հետ :Ճ
Մեսսին նույնպես մեծագույն ֆուտբոլիստ է,լավագույններից մեկը ֆուտբոլի պատմության ընթացքում,բայց ֆուտբոլում ու մնացած ասպարեզներում բոլոր ժամանակների լավագույն հասկացությունը ամենասխալներիցա: (հեսա կբերեն դեյ-Լուիսին աչքս կկոխեն )
Եթե քեզ կոնկրետ վերլուծություն ա պետք, ես կարամ էտ էլ գրեմ, ուղղակի Ակումբում ֆուտբոլը ոնց որ մեռած թեմա ա։ Ռոնալդուն մեծագույն ֆուտբոլիստ ա, ես հակառա՞կն եմ ասել։ Բայց միշտ չի, որ ուժեղ ֆուտբոլիստ առնելը թիմը ավելի ուժեղ ա դարձնում։ Կոնկրետ Յուվեի ու Ռոնալդուի դեպքում իմ կարծիքով Յուվեն սպորտային տեսանկյունից տուժել ա, չնայած որ շահել ա օրինակ մարքեթինգային առումով։ Թիմի խաղը անցած տարիների համեմատ շատ միօրինակ ա դարձել։ Բոլոր 10 ֆուտբոլիստները ման են գալիս մի մարդու՝ Ռոնալդուին։ Ու էտ հիմնականում անում են կրոսների ու ինչ-որ բավական պարզ այլ տարբերակների միջոցով։ Էն, որ Ալեգրիի համար գլխացավանք ա դարձել Ռոնալդուին թիմի մեջ տեղավորելը (իսկ Յուվեն մինչև Ռոնալդուն ուժեղ ու վաղուց արդեն ձևավորված հստակ համակարգ էր, որտեղ ի սկզբանե դժվար էր Ռոնալդուի դերը պատկերացնելը) մենակ իմ կարծիքը չի, այլ նաև շատ-շատ վերլուծաբանների։ Ռոնալդուն մեծագույն ֆուտբոլիստա, բայց իրա թիմը Ռեալն էր, Ռեալում իրան համապատասխան խաղ ու ոճ էր դրված։ Յուվենտուսի թուլանալու համար էլ շատ խորանալ պետք չի, պետք ա ուղղակի թիմի վերջին տարիների արդյունքներն ու խաղային պոտենցիալը համեմատել էս տարվա վիճակի հետ։ Կոնկրետ իմ համար, Յուվեն վերջին 3 տարիների 3 ամենաուժեղ թիմերից մեկն էր ու գոնե մի ՉԼ պետք ա տարած լիներ Ռեալի հետ ֆինալում։ Էս տարի էտ խաղը չկար։ Էլ չեմ ասում, որ Ռոնալդուի գալով տուժեց համ Իգուաինը (հանին ս․․․․․ արին), համ էլ Դիբալան (իսկ ի՜նչ արեց Դիբալան նախանցած տարի Բարսային)։ Երկու ֆուտբոլիստի խաղից հանել ա մի մարդու պատճառով։ Արդյունավե՞տ ա։ Կյանքը ցույց ա տալիս, որ չէ։ Ու եթե Հիգուայինի վրա թքած ունեմ, Դիբալան էն խաղացողն ա, որ միշտ պետք ա խաղար ու խաղը իրա շուրջ կառուցվեր։
Ինչ վերաբերում ա Մեսսիին․ մարդը ամեն ինչ ա անում դաշտում։ Խոսքը մենակ գոլերի ու գոլայինների մասին չի։ Գնդակը հասավ դաշտի կենտրոն թե չէ, մնացած ամեն ինչ Մեսսիի վրա ա․ գրոհների կազմակերպում, ճիշտ ուղղության ընտրություն, տո որ պետք ա դրիբլինգով էս էն ու տենց շարունակ։ Խաղից չի ստացվում, տուգանայինից ա խփում։ Ես ավելի մեծ օգտակար գործողության գործակից ունեցող ֆուտբոլիստ էսքան ժամանակ չեմ տեսել ու էլի եմ կրկնում՝ խոսքը մենակ գոլերի կամ փոխանցումների մասին չի։ Չնայած թերություն էլ ունի, պաշտպանական ֆուտբոլում օգտակարությունը բավական ցածր ա։ Մեսսին էլ մինչև վերջերս ահագին փչացնում էր Բարսայի թիմային խաղը։ Վալվերդեի համար պրոբլեմ էր, որովհետև ինքը պրոգրամատիկ ֆուտբոլ ա դավանում ու Մեսսիին նման թիմում տեղավորելը խնդիր էր (օրինակ պաշտպանվելուց կամ գրոհների միանմանության առումով)։ Մեսսիակախվածություն կար։ Բայց տպավորություն ա, որ էտ խնդիրը ոնց որ քիչ քիչ լուծել ա, ու հիմա էն խաղերում, երբ Մեսսին ուղղակի քայլում ա, մնացածն են իրանց գործը անում։
Խմբ․ Ավելացում․ Ու մի բան էլ․ Ահավոր սիրում էի անցած տարիներին նայել Յուվեի խաղերը։ Ինչի․ որովհետև Ալեգրին կրված խաղերը 1-2 փոփոխություն 180 աստիճան փոխում էր։ Մարզչական հաղթանակների համար խելքս իմս չի։ Օրինակ, Տոտենհեմի հետ խաղը անցած թե նախաննցած Չլ-ում։ Իսկ էս տարի ոչ առաջնությունում, ոչ ՉԼ-ում Ալեգրին խաղ երբեք չփոխեց։ Ու պատճառը իմ համար պարզ ա․ Ռոնալդուի դաշտում լինելը իրա ձեռքերը կապում ա։
Վերջին խմբագրող՝ Thom: 22.04.2019, 00:24:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ