User Tag List

Էջ 43 76-ից ԱռաջինԱռաջին ... 3339404142434445464753 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 631 համարից մինչև 645 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 1131 հատից

Թեմա: Օրագրային զրույցներ

  1. #631
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    գիտես, ինձ մի բան ա խանգարում քո ասածների մեջ. էն, որ մենք ենք մեր սեփական աստվածը: Երբեք չեմ կարողացել դա ընդունել: Ո՞նց կարանք մենք ինչ-որ մի բան որոշենք մեր կյանքի վերաբերյալ… ախր մենք ոչ մի բան ենք , որ մի հատ էլ ինչ-որ որոշումներ կայացնենք:

    Քո ասածներից բխում ա էն փաստը, որ մենք ոնց կուզենք՝ նենց էլ կկերտենք մեր ճակատագիրը: Ես տենց չեմ կարծում: Մեր տեղը որոշող կա: Չգիտեմ դա ով ա կամ ինչ ա: Բայց ինքն ա որոշում, էդ հաստատ ու ինքն ա քո «ընտրությունը» վավերացնում ու կանաչ լույս տալիս կամ էլ չէ:

    Ես դրանում ուղղակի համոզված եմ:

    Մասոնների մոտ ինչն եմ օրինակ պարադոքսալ համարում … էն փաստը, որ բոլորը հավատում են որ պատահականություն գոյություն չունի ու դրա հետ մեկտեղ պնդում են, որ մարդն ինքն իր աստվածն ա:

    Ախր էդ երկուսը իրար միասին չեն քայլում:
    Եթե պատահականություն գոյություն չունի, դու չես կարող ինքդ քո աստվածը լինել:

    Քո տեղը որոշող կա:
    Ինձ թվում ա մարդ արարածը շատ մեծամիտ ա էդ հարցում՝ կարծելով որ ինքը իրանից ինչ-որ բան ա ներկայացնում որ որևէ բան որոշի էս աշխարհում:

    Սա ասում եմ լինելով զատ բոլոր կրոններից ու անտեսելով բոլոր դոգմաներն ու հավատքները… դրանք սուտ բաներ են: Բայց որ էդ որոշողը կամ որոշիչը ինքն ա վավերացնում ամեն ինչ՝ էդ իմ համոզմունքն ա:

    պատահականություն գոյություն չունի: Մենք մեր աստվածը չենք կարա լինենք:

    Դրանք իրար հակասող բաներ են ըստ իս:

  2. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Sambitbaba (08.01.2022)

  3. #632
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես, իհարկե, մասոն չեմ, կամ էլ որևէ կրոնի հետևորդ չեմ, բայց էդ հարցում մասոնների հետ ճիշտ նույն կերպ եմ մտածում։
    Գիտեմ, ձեզանից շատերի կարծիքով իմ ասածները քարոզի պես մի բան են, քանի որ համարում եք, որ եթե մարդ Աստծո մասին է խոսում, ուրեմն կրոնից է խոսում։ Սկզբի ժամանակները ես վիզ դրած փորձում էի համոզե, որ այդպես չէ, բայց հետո որոշեցի, որ իմ գործը նյութը ներկայացնելն է, իսկ դուք ինքներդ որոշեք, թե դրա հետ ինչ եք անելու։ Բայց այնտեղ Աստված ավելի շուտ դեմ է կրոնին, քան կողմ։ Ահա, օրինակ, մի փոքրիկ հատված բերեմ.

    Մոռացեք կրոնը:
    Դիմեք հոգևորին...

    - - -
    ... Ինչու՞ ես Դու ասում,
    որ պետք է մոռանալ կրոնը:

    Որովհետև կրոնը
    քեզ բարիք չի բերում...


    ...Յուրաքանչյուր առողջ դատող մարդ,
    երբ նայում է, թե ինչեր է արել կրոնը,
    Պետք է ենթադրի ամենայն հավանականությամբ,
    Որ կրոնի մեջ Աստված... բացակայում է:


    Այդ գրքում սրանք հենց Աստծո խոսքերն են…

    Չեմ ուզում համոզել, բայց և այնպես, եթե դու կարդայիր կամ լսեիր "Մատեան Երանությանը", քո այս առաջադրած հարցերի բովանդակալից պատասխանները, համոզված եմ, կգտնեիր։

    Բայց մեկ է, լավ է գոնե, որ համաձայն ես, որ պատահականություններ չկան։ Սա արդեն իսկ թույլ է տալիս համոզված լինել, որ մարդը նույնպես պատահականություն չէ։ Շատերը նույնիսկ դրա հետ համաձայն չեն…

    Իսկ մնացածի խնդիրը… Ինքնարժեքի լիմիտն է։ Թե որքան ես բարձրացնում քո ձողանիշը։ Եթե դա պլինտուսի մակարդակի է, ուրեմն իհարկե, մեր զրույցն իզուր է…

    Բայց հիմա դու ապրում ես քո ինչ-որ կյանքով, չէ՞։ Ո՞վ է քեզ համար ստեղծել այդ կյանքը, եթե ոչ դու ինքդ։ Դա՝ քո ընտրությունը չէ՞։ Ինչ-որ մեկը փաթաթե՞լ է դա քո գլխին։ Քո մեկ օրը։ Մի տարին։ Տաս տարին… Մի կյանքդ, տաս կյանքդ, հարյուր կյանքըդ…

    Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե ինչպիսին ես դու քեզ ընկալում։

    Իսկ իրականությունը դրանից չի փոխվում. նա իր ճանապարհով, մեկ է, գնում է…
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  4. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (08.01.2022), Varzor (08.01.2022), Ուլուանա (08.01.2022)

  5. #633
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ադամ ջան, խոսքի վրա կատակեցի ուղղակի։
    Ես հո չեմ ստիպում…
    Իմ առաջարկը՝ ծանոթանալն է նյութերին, դրա համար էլ թարգմանում եմ։ Իսկ թե ով կընդունի առաջարկս…
    Ընդ որում, ընթերցողների պակաս էլ, կարծես, չկա։ Հրեղեն Հոգու էջն, օրինակ, ամեն օր 150 - 300 մուտք ունի։
    Սամ ջան, իհարկե չեմ ուզում հիասթափեցնել, բայց փաստն էն է, որ Ակումբի թեմաներում հիմնականում բոթերն են ներսուդուրս անում՝ ապահովելով թեմաներում մուտքի թվերը:


  6. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Tiger29 (16.01.2022), Աթեիստ (16.01.2022)

  7. #634
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սամ ջան, իհարկե չեմ ուզում հիասթափեցնել, բայց փաստն էն է, որ Ակումբի թեմաներում հիմնականում բոթերն են ներսուդուրս անում՝ ապահովելով թեմաներում մուտքի թվերը:

    Չգիտեմ, ուզում ես, թե չես ուզում, Այվ ջան։ Ու այդ ցուցակից էլ բան չեմ հասկանում։ Բայց 2017-ին, երբ նոր սկսել էի Հրեղեն Հոգին, քո ասած 3-5 բոթ ներսուդուրս անեին, թե չէ։ Հետաքրքիր է ընդ որում, որ Ակումբի ակտիվությունը պասիվանում է, իսկ բոթերի պասիվությունն ակտիվանում…

    Իմ տեսածը սա է.

    Հրեղեն Հոգի (Ագնի Յոգա)
    Հեղինակ՝ Sambitbaba‎, 14.11.2017 11:35
    12345...79
    2 Կցորդ(ներ)
    Գրառումներ: 1,177
    Դիտումներ: 171,449
    Sambitbaba
    14.01.2022, 12:18 Գնալ վերջին գրառմանը
    Դիտումներ: 171,449, վաղը մի 200 կավելանա։

    Ձեր թեմաները չգիտեմ, բայց իմ ուրիշ թեմաներում, չգիտես ինչու էդքան բոթեր չեն լինում…

    Ու, ճիշտն ասած, Ադամին գրածս էական էլ չի։ Ուղղակի խոսք էր, ձեռի հետ ասացի։ Բայց էս 11 տարիների ընթացքում մի անգամ չի, որ ասել եմ, որ եթե մի հոգի էլ կարդա թարգմանություններս, ուրեմն էս ամենն իզուր չի։
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  8. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (17.01.2022), Tiger29 (17.01.2022), Աթեիստ (17.01.2022)

  9. #635
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ուլուանա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Էսօր մի տեղ ստատուս տեսա էն մասին, որ, իբր, միայնակ կինո ու ռեստորան գնացող մարդն էս կյանքում ամեն ինչ էլ ի վիճակի է անելու, ու մի դեպք հիշեցի հեռավոր ուսանողական տարիներիցս:

    4-րդ թե 5-րդ կուրսում էինք: Կուրսեցի մի քանի ընկերուհիներով որոշել էինք կինո գնալ` «Մոսկվա կինոթատրոն»: Ինչ-որ կոնկրետ ֆիլմ չէինք նախատեսում նայել: Պարզապես դասերի ավարտից հետո պայմանավորվեցինք, որ կգնանք տուն ու որոշ ժամանակ անց կոնկրետ ժամի կլինենք մեր բուհի` Բրյուսովի գլխավոր մուտքի դիմաց, էնտեղից միասին կշարժվենք դեպի կինո «Մոսկվա»: Էդպես գնացի տուն, որոշ ժամանակ հետո, երբ պատրաստվում էի տնից դուրս գալ, զգացի, որ ուշանում եմ: Բայց դե էդ ժամանակ դեռ բջջային հեռախոսներ չկային, հետևաբար աղջիկներից ոչ մեկին զգուշացնել չէի կարող, տուն զանգելն էլ իմաստ չուներ, քանի որ իմ հաշվարկներով բոլորն արդեն պիտի որ տնից դուրս եկած լինեին: Դե, ի՞նչ կարող էի անել, բացի հնարավորինս արագ պայմանավորված տեղում լինել փորձելուց: Բայց տրանսպորտն էլ թարսի պես հեչ իմ կողմից չեղավ. տեղ հասա ուշացած, պայմանավորված տեղում աղջիկներից ոչ մեկին չգտա ու ենթադրեցի, որ երևի մտածել են` էլ չեմ գա, առանց ինձ գնացել են կինո, հետևաբար պետք է ուղղակի ամեն գնով հետևներից հասցնել: Ու որոշեցի ինչքան հնարավոր է` արագ վազել դեպի «Մոսկվա» կինոթատրոն` հուսալով, որ կամ ճանապարհին, կամ գոնե էնտեղ կհանդիպեմ իրենց:

    Կայծակնային արագությամբ սկսեցի սլանալ դեպի կինո «Մոսկվա»: Կյանքումս էդքան երկար ճանապարհ էդպիսի արագությամբ անցած չկայի. բառացիորեն մի երկու րոպեում տեղ էի հասել: Ես էլ էի ինձ վրա զարմացել, թե ոնց կարողացա էդ ամբողջ ճանապարհն անդադար համարյա նույն արագությամբ վազել: Երևի կողքից էլ մարդիկ նայում էին ու մտածում, թե ով է էս խելագարը, բայց դե ես կողքերս նայելու ժամանակ չունեի, որ հաստատ իմանայի: Ամեն դեպքում ենթադրում եմ, որ էդպիսի արագությամբ անդադար վազող մարդը պիտի որ շատ տարօրինակ տեսարան լիներ:

    Էդպես շնչակտուր մտա կինոթատրոն, առանց հետաքրքրվելու, էդ պահին սկսվող կինոյի տոմսն առա ու մտա` ենթադրելով, որ աղջիկներն արդեն դահլիճում կլինեն: Մտա, տեսնեմ` դահլիճում մի քանի անծանոթ մարդ կա, իսկ աղջիկների հետքն էլ չկա: Բայց դե արդեն տոմսն առել, մտել էի, ի՞նչ պիտի անեի, որոշեցի ամեն դեպքում նստել ու նայել կինոն: Դե հիմա էդպես էլ կպատահի, ի՞նչ կա որ. մի օր էլ կինոթատրոնում մենակ կինո կնայեմ:

    Կինոյի վերնագիրն իմացա, երբ արդեն սկսվեց: Billy Elliot ֆիլմն էր, որն, ի դեպ, հետագայում երբևէ ո՛չ ուրիշ առիթով տեսել եմ, ո՛չ էլ դրա մասին ընդհանրապես որևէ մեկից լսել: Ֆիլմը բալետով տարված մի տղայի մասին էր, որի հայրը խիստ դեմ էր նրա` բալետ պարելուն` ելնելով բալետ պարող տղաների մասին կարծրատիպերից: Ֆիլմի սկզբում Բիլլին դպրոցական տղա էր, իսկ վերջում` արդեն երիտասարդ: Չգիտեմ` ուրիշ ժամանակ, ուրիշ իրավիճակում նայելիս ինչ կզգայի, ոնց կգնահատեի էդ ֆիլմը, բայց էդ օրվա կինոդիտումս բացառիկ հաճելի, հուզառատ ու կլանող փորձառություն էր: Մի ուրիշ կարգի կլանված եմ նայել ամբողջ ֆիլմը: Ավարտվելուց հետո էլ էնպիսի առանձնահատուկ դրական զգացողություն ունեի. մի թեթևություն, մի անբացատրելի երջանկության, ազատության զգացողություն:

    Դուրս եկա կինոթատրոնից ու էդպես գոհ ու երջանիկ գնացի տուն` մտքումս շնորհակալություն հայտնելով ընկերուհիներիս, որ ինձ էդպիսի բացառիկ հնարավորություն տվեցին, թե չէ` ես իմ հոժար կամքով հո մենակ կինո գնացողը չէի: ) Դա մինչև հիմա միակ դեպքն է եղել, երբ մենակ կինո եմ գնացել:Հետո պարզվեց, որ աղջիկներից ամեն մեկն ինչ-որ պատճառով չէր կարողացել գալ, ու ամեն մեկը մտածել էր, որ երևի մենակ ինքն է, որ չի գնում, ու իր չգնալով բան չի փոխվի:
    Մենակ էդ մի դեպքը, էն էլ՝ չպլանավորած. բա սազե՞ց քեզ նման ինտրովերտ մարդուն

    Սելֆ-դեյթերից էլ լավ բա՞ն
    Կինո, ռեստորան և ուրիշ տեղեր մնակ գնալուն շատ լավ եմ վերաբերվում. ինքդ քեզ հետ անցկացրած ժամանակը կարևոր է: Տարվա մեջ աշխատում եմ նաև հաջողացնել գոնե մի շաբաթ մեն-մենակ ճամփորդել. շատ հանգստացնող է ու հաճելի:

  10. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Freeman (17.01.2022), StrangeLittleGirl (17.01.2022), Աթեիստ (18.01.2022), Ուլուանա (18.01.2022)

  11. #636
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մենակ էդ մի դեպքը, էն էլ՝ չպլանավորած. բա սազե՞ց քեզ նման ինտրովերտ մարդուն

    Սելֆ-դեյթերից էլ լավ բա՞ն
    Կինո, ռեստորան և ուրիշ տեղեր մնակ գնալուն շատ լավ եմ վերաբերվում. ինքդ քեզ հետ անցկացրած ժամանակը կարևոր է: Տարվա մեջ աշխատում եմ նաև հաջողացնել գոնե մի շաբաթ մեն-մենակ ճամփորդել. շատ հանգստացնող է ու հաճելի:
    Հա իրոք, դրանի՞ց էլ լավ բան։ Ես էլ սինգլ վախտերովս ինչքա՜ն էի մենակով կինո, համերգ, ռեստորան գնում ու ճամփորդում։ Հիմա մենակ ճամփորդելն ա մնացել դրան ուղեկցող ռեստորաններով-բանով, էն էլ հազվադեպ։

  12. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Freeman (18.01.2022), ivy (18.01.2022), Աթեիստ (18.01.2022)

  13. #637
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մենակ էդ մի դեպքը, էն էլ՝ չպլանավորած. բա սազե՞ց քեզ նման ինտրովերտ մարդուն

    Սելֆ-դեյթերից էլ լավ բա՞ն
    Կինո, ռեստորան և ուրիշ տեղեր մնակ գնալուն շատ լավ եմ վերաբերվում. ինքդ քեզ հետ անցկացրած ժամանակը կարևոր է: Տարվա մեջ աշխատում եմ նաև հաջողացնել գոնե մի շաբաթ մեն-մենակ ճամփորդել. շատ հանգստացնող է ու հաճելի:
    Էստեղ պետք ա հաշվի առնել էն հանգամանքը, որ բացի ինտրովերտ լինելուց, ես նաև կոմպլեքսավորված ու բացառիկ հուշտ եղած էի, ինձ համար ընդհանրապես տեղ գնալն արդեն իսկ ծանր պարտականություն էր, էլ ուր մնաց` մենակ: Տենց տեղեր գնալիս էլ հո մենակ չե՞ս լինում. իսկ մենակ անծանոթների մեջ լինելը շատ ավելի վատ էր, քան, ասենք, մի քանի մտերիմների հետ անծանոթների մեջ լինելը:

    Բայց ընդհանրապես ինքս ինձ հետ մենակ լինելու պակաս, կարելի ա ասել, երբեք էլ չեմ ունեցել, հիմա` հատկապես: Ինքս էլ միշտ շատ կարևորել եմ դա: Ուղղակի ինքդ քեզ հետ մենակ մնալու համար պարտադիր չի կինո կամ ռեստորան գնալ:
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  14. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (18.01.2022)

  15. #638
    Պապա x3 Աթեիստ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2007
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    45
    Գրառումներ
    8,706
    Mentioned
    49 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Ես գործի մեջ որտեղ սովածացա, էդ տարածքում մի հարմար տեղ մտնում սնվում եմ։ Ու հիմնականում հենց մենակ եմ լինում։ Ու կապ չունի ռեստորան ա, թե փոքր ինչ որ բիստրո.
    Իսկ կինո գնալուց վաբշե կապ չունի մենակ ես, թե խմբով, մեկ ա լռության ու մթի մեջ արդեն լրիվ մենակ ես։
    Բացառություն ա երեխեքի հետ գնալը, որտև ստիպված եմ Տրդատի համար թարգմանել ։)
    artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.

  16. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (18.01.2022), StrangeLittleGirl (18.01.2022)

  17. #639
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Աթեիստ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ կինո գնալուց վաբշե կապ չունի մենակ ես, թե խմբով, մեկ ա լռության ու մթի մեջ արդեն լրիվ մենակ ես։
    Ինձ համար կապ ունի․ ընթացքում կամ վերջանալուց հետո, ոնց էլ լինի, կողքինի վերաբերմունքը ֆիլմի հանդեպ զգացվում է։ Հատկապես, որ ընթացքում նկատում ես՝ ֆիլմի հանդեպ քո էմոցիաները չեն կիսվում կողքինիդ հետ, ահագին ազդում է ֆիլմի դիտման վրա (ինձ վրա որ հաստատ ազդում է)։ Դրա համար շատ ֆիլմեր կան, որ նախընտրում եմ մենակ նայել՝ կինոթատրոնում լինի, թե տանը, որ լրիվ հաճույք ստանամ դիտելուց՝ ինքս իմ մտքերի ու էմոցիաների հետ առանձին մնացած, առանց կողքից եկող շեղող հանգամանքների։
    Նախկին աշխատավայրս City Kino-ի հարևանությամբ էր, էդպես աշխատանքից հետո երբեմն մտնում էի կինո՝ իմ ուզած ֆիլմերը նայելու, ու շատ հավես էր, որ մենակ էի։

  18. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Աթեիստ (18.01.2022), Նաիրուհի (18.01.2022), Ուլուանա (18.01.2022)

  19. #640
    Բարի ճանապարհ One_Way_Ticket-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.03.2009
    Հասցե
    Ուղևորի ծոցագրպան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,573
    Բլոգի գրառումներ
    32
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Բար ու սրճարան ես հանգիստ գնում եմ մենակով, բայց fine dining ռեստորաններից խուսափում եմ։ Էդ սպիտակ սփռոցը, կոկիկ հագնված մատուցողներն ու ընդհանուր մթնոլորտը մի տեսակ դիսկոմֆորտ են առաջացնում, տխրեցնում են, որ մենակ ես։

  20. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Աթեիստ (18.01.2022), Ուլուանա (18.01.2022)

  21. #641
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ինձ համար կապ ունի․ ընթացքում կամ վերջանալուց հետո, ոնց էլ լինի, կողքինի վերաբերմունքը ֆիլմի հանդեպ զգացվում է։ Հատկապես, որ ընթացքում նկատում ես՝ ֆիլմի հանդեպ քո էմոցիաները չեն կիսվում կողքինիդ հետ, ահագին ազդում է ֆիլմի դիտման վրա (ինձ վրա որ հաստատ ազդում է)։ Դրա համար շատ ֆիլմեր կան, որ նախընտրում եմ մենակ նայել՝ կինոթատրոնում լինի, թե տանը, որ լրիվ հաճույք ստանամ դիտելուց՝ ինքս իմ մտքերի ու էմոցիաների հետ առանձին մնացած, առանց կողքից եկող շեղող հանգամանքների։
    Նախկին աշխատավայրս City Kino-ի հարևանությամբ էր, էդպես աշխատանքից հետո երբեմն մտնում էի կինո՝ իմ ուզած ֆիլմերը նայելու, ու շատ հավես էր, որ մենակ էի։
    Հա, հասկանում եմ ու համաձայն եմ: Ուղղակի ես տենց շատ կինո նայող չեմ եղել երբեք, որ հատուկ գնայի կինո նայելու: Ինչ ամուսնացել եմ, միշտ Վազգենի հետ եմ կինոներ նայել թե՛ տանը, թե՛ կինոթատրոնում: Տանը մի երկու անգամ եմ մենակ նայել, մնացած ժամանակ կամ ինքը մենակ ա նայում, կամ երկուսով, կամ ամբողջ ընտանիքով: Ուղղակի էն կինոները, որ միասին ենք գնում նայելու, սովորաբար մոտավորապես նույն էմոցիաներն ենք ունենում` մի քիչ էս կողմ, մի քիչ էն կողմ, բայց տենց չի լինում երբեք, որ ֆիլմը դիտելիս դիսկոմֆորտի զգացողություն ունենանք վերաբերմունքի տարբերության պատճառով, հակառակը` հավես ա ընթացքում մեկումեջ քոմենթներ անելը, ինչ-որ մտքեր փոխանակելը (շշուկով, բնականաբար ): Իսկ էն կինոները, որոնք ի սկզբանե պարզ ա, որ ինձ չեն հետաքրքրի, Վազգենը մենակ ա գնում նայելու:
    Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 18.01.2022, 21:45:
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  22. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (19.01.2022)

  23. #642
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում One_Way_Ticket-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բար ու սրճարան ես հանգիստ գնում եմ մենակով, բայց fine dining ռեստորաններից խուսափում եմ։ Էդ սպիտակ սփռոցը, կոկիկ հագնված մատուցողներն ու ընդհանուր մթնոլորտը մի տեսակ դիսկոմֆորտ են առաջացնում, տխրեցնում են, որ մենակ ես։
    Հա, խոսքը հենց էդ ավելի «լուրջ» տեղերի մասին էր, որտեղ գնալը մի տեսակ հանդիսավոր, պաշտոնական ա, թե չէ` նենց, կարծում եմ, բոլորն էլ գնում են, երբ սոված են լինում ու պետք ա տեղում մի բան ուտել:
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  24. #643
    Պապա x3 Աթեիստ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2007
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    45
    Գրառումներ
    8,706
    Mentioned
    49 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում Ուլուանա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հա, խոսքը հենց էդ ավելի «լուրջ» տեղերի մասին էր, որտեղ գնալը մի տեսակ հանդիսավոր, պաշտոնական ա, թե չէ` նենց, կարծում եմ, բոլորն էլ գնում են, երբ սոված են լինում ու պետք ա տեղում մի բան ուտել:
    Ես ցանկացած տեղ պատրաստ եմ մենակով գնամ ։)
    Վաբշե չեմ նեղվի ։)

    Ու ասեմ ձեզ, որ եթե սովորական տեղերում արագ ուտում դուրս ես տալիս, տենց ռեստորանում ավելի երկար են պատվերդ բերում, ու հասցնում ես նորմալ կողքերդ նայես, տարածքն ու մյուս այցելուներին ուսումնասիրես ։)
    artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.

  25. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (19.01.2022)

  26. #644
    Պապա x3 Աթեիստ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2007
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    45
    Գրառումներ
    8,706
    Mentioned
    49 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Նոր ֆեյսը բերեց ։)

    artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.

  27. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (18.01.2022), StrangeLittleGirl (19.01.2022)

  28. #645
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես կինո մենակ էլ եմ սիրում գնալ, խմբով էլ, մենակ ամուսնուս հետ էլ։ Ամեն ձևն էլ իրա էֆեկտն ունի։ Անկախ դիմացինի ստացած տպավորությունից՝ լիքը քննարկելու բան ա լինում մեկ ա, ու էդ քննարկումները շատ հավես են։ Ռեստորաններ էլ։ Fine Dining մենակով չէի գնա ոչ թե հուշտ ըլնելու, այլ զուտ գնի (ձեռս չի գնա էդքան փող ծախսել մենակ ինձ վրա) ու ընդհանրապես մի հոգու համար սեղան ամրագրելու անհնարինության պատճառով։ Ի դեպ, մեզ մոտ՝ Կոպենհագենում, որ աշխարհի ռեստորանային մայրաքաղաքներից ա, ամենալավ ռեստորանները երբեք չունեն էդ սպիտակ սփռոց-մփռոցները, լրիվ նորդիկ դիզայն ա։
    Մեջբերում Աթեիստ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Նոր ֆեյսը բերեց ։)

    Ու հա, վաբշե սա ճիշտ բան ա Ես մենակով էկել-հասել եմ օտար երկիր առանց էս երկրում ձևի համար մի հոգու ճանաչելու, զրոյից կյանք եմ կառուցել։ Մի ռեստորան կամ կինո գնալն ի՞նչ ա, որ չանեմ։

  29. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Աթեիստ (19.01.2022)

Էջ 43 76-ից ԱռաջինԱռաջին ... 3339404142434445464753 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •