Աաաա
Էս պատմության մեջ ինձ վախեցնող էր էն, որ ամեն մեկը իր կյանքի դրամայի մեջ ա փորձում խառնել, այսինքն որ դայակ ա ու երեխայիդ պիտի պահի, որոշակի աստիճանով ընտանիքների 《ձուլում》 կարծես պարտադրի։ Ամեն դեպքում դրա հետ եմ կապում էն, որ բոլորը բավականին զգայուն ինֆորմացիա էին տալիս իրենց մասին, մեծ մասը խնդիրները կամ առավելությունը` խնդիրը քողարկած։
Դեմ չեմ իրենք իրենց մասին խոսեին, որովհետև հարցազրույցը հենց էդ ա ենթադրում, բայց իրանք իրենց շղթայի սաղ մասնակիցների հետ ծանոթացնում էին ճանապարհին ։))
40֊ից ավել արձագանք էլ ֆեյսբուքով եմ ստացել ու նենց տպավորություն էր, որ 90%֊ից ավելին որպես գործ չէր նայում, այլ կամ իր ընտանիքի/անցյալի բացն էր ուզում լրացնել նոր ընտանիք մտնելով, կամ էլ ձանձրույթից սեփական կյանքի դրաման ուրիշի ընտանիքում էլ տարածել։ Իհարկե դայակի գործը իսկապես զգայուն ա, որովհետև երեխայի հետ որոշակի կապվածություն ա ենթադրում ու չես կարա չոր անես, բայց մի տեսակ ինքս իմ փրկիչի սինդրոմները ճանաչելով չեմ ուզում ներքաշվեմ ուրիշի կյանքում կատարվող ցիկլերի ու էմոցիաների մեջ
Enna Adoly-ի խոսքերից
Հա, էդ տեսանկյունից չէի մտածել, բայց ինձ համար անհասկանալի էր, թե ո՞նց են իմացել, որ փնթի ա/իմ դիտարկումներով/
Մեջբերել
Երևի արժի ճշտել՝ մեկ-երկուսն են ասում, թե տարածված փաստ է։ Իսկ գյուղական վայրերում հարևաններն իրարից լավ տեղյակ են։ Ու բնականաբար, ես նկատի չունեի OCD-ի մակարդակի պահանջները մաքրության ու կարգուկանոնի հանդեպ, ու հատկապես, եթե ասածիդ պես, անգամ գյուղում են այդ կնոջը փնթի համարում․․․
Էջանիշներ