User Tag List

Էջ 24 76-ից ԱռաջինԱռաջին ... 142021222324252627283474 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 346 համարից մինչև 360 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 1131 հատից

Թեմա: Օրագրային զրույցներ

  1. #346
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արշակ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ՈՒ հիմա մտածում եմ․ բա որ ես մի շաբաթ չկա արդեն ներվայնանում եմ, ուզում եմ դուրս գամ քարվան կտրելու, բա իրանք իրանց հետ մենակ մնալու անսովոր գերէստրովերտները ո՞նց են ինքնամեկուսանալու շաբաթներով ու գուցե նաև ամիսներով։
    Նախ, տարբերություն կա՝ մենակ ես ապրում, թե չէ։ Որովհետև եթե ինտրովերտ ես ու մենակ ես ապրում, պտի որ էս վիճակը առանձնապես չնեղի (կամ քիչ նեղի), բայց եթե ինտրովերտ ես ու մի բնակարանում փակված ես ուրիշների հետ, կարող ա շատ էլ վատ տանես։ Էնպես որ էս իրավիճակում ինտրովերտներն էլ կարող են տուժել։

    Ամուսնական զույգերի վիճակն էլ հեշտ չի՝ օրուգիշեր իրար հետ չորս պատի մեջ, էրեխեքն էլ կողքից․ էս իրավիճակը կարող ա և ահագին վատ ազդի շատ մարդկանց ընտանեկան հարաբերությունների վրա։

  2. #347
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    էս իրավիճակը կարող ա և ահագին վատ ազդի շատ մարդկանց ընտանեկան հարաբերությունների վրա։
    Մյուս կողմից էլ՝ ծնելիությունը կբարձրանա )))
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  3. #348
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մյուս կողմից էլ՝ ծնելիությունը կբարձրանա )))
    Հա՞ որ, բա ասում են՝ սթրեսային վիճակում մարդկանց լիբիդոն թուլանում ա, չնայած հայերին սա երևի չի վերաբերվում

  4. #349
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Շինարար-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես ամեն օր դուրս եմ գալիս, զբոսանքի ընկերոջս հետ, հետո օֆիս, օնլայն դասավանդման ծրագրերը փորձարկելու, ծանոթներ հանդիպելիս մի թեթև զրուցում ենք՝ առանց շատ մոտենալու, առանց փաթաթվելու, երկուշաբթի օրվանից ջիմը բացօթյա են անելու, գնալու եմ, չէի գնում, չնայած որոշել էի անդամավճարս շարունակեմ վճարել մարդկանց համար էս ծանր վիճակւմ, բայց հիմա ավելի լավ, կգնամ պարապունքների, սկսել եմ մերոնց հետ ամեն օր խոսալ, երեկոյան մի քիչ ավելի մտերիմ ընկերներիս հետ եմ զրուցում: Օֆիս գնալու եմ էնքան, մինչև պաշտոնապես արգելվի: Հերթեր չեմ կագնում, սրճարանից միայն to go եմ վերցնում, չնայած առաջ էլ սովորություն չունեի նստելու, փաբեր չեմ գնում, նենց չի, որ խելքս գնում էր: Մի խոսքով, չափավոր եմ անում social distancing-ը: Ես հաստատ կխելագարվեմ եթե բանը հասնի տանից ընդհանրապես դուրս չգալուն: Ինձ թվում ա:
    Ես էլ եմ ամեն օր դուրս գալիս։ Աղջկաս հոմսքուլինգից հետո, որը օրական մոտ 5 ժամ ա տևում, փորձում եմ գոնե մի քանի ժամով օֆիս գնալ․ լիքը հաշվետվություններ ունեմ, որոնք տնից դժվար ա անել, հատկապես երբ սովոր չես հոմօֆիսին։
    Համ էլ վատ եմ լինում անընդհատ տանը մնալուց․ չգիտեմ՝ ուրիշների համար սա կարող ա հաճելի արձակուրդ ա, բայց ինձ համար էդպես չի, ու եթե էս վիճակը երկար շարունակվի, կարող ա հոգեկանս լրիվ շեղվի, տեղից էլ մի բան չէի։

  5. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Շինարար (20.03.2020)

  6. #350
    Պատվավոր անդամ Freeman-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.05.2010
    Գրառումներ
    4,142
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հա՞ որ, բա ասում են՝ սթրեսային վիճակում մարդկանց լիբիդոն թուլանում ա, չնայած հայերին սա երևի չի վերաբերվում
    Պարապ ժամանակ էլ բարձրանում ա, մնում ա հասկանալ որը կգերակշռի
    The cake is a lie.

  7. #351
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Նախ, տարբերություն կա՝ մենակ ես ապրում, թե չէ։ Որովհետև եթե ինտրովերտ ես ու մենակ ես ապրում, պտի որ էս վիճակը առանձնապես չնեղի (կամ քիչ նեղի), բայց եթե ինտրովերտ ես ու մի բնակարանում փակված ես ուրիշների հետ, կարող ա շատ էլ վատ տանես։ Էնպես որ էս իրավիճակում ինտրովերտներն էլ կարող են տուժել։

    Ամուսնական զույգերի վիճակն էլ հեշտ չի՝ օրուգիշեր իրար հետ չորս պատի մեջ, էրեխեքն էլ կողքից․ էս իրավիճակը կարող ա և ահագին վատ ազդի շատ մարդկանց ընտանեկան հարաբերությունների վրա։
    Իրար հասկացած զույգերի համար չեմ կարծում վատ անդրադառնա, որոշակի խնդիրներ ունեցողների համար երևի թե հա, ամեն բան ջրի երես դուրս կգա:

  8. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Quyr Qery (30.03.2020), Varzor (23.03.2020), Ուլուանա (20.03.2020)

  9. #352
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Adam-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    էն, որ թքած ունեմ, թե մեծ չարչարանքով 7 կիլո չեմ կորցրել. հեսա կարանտինը հենց պրծավ՝ հայդե դեպի կաեֆսիի բուդիկները մի շաբաթ շարունակ…
    պլյուս բուրգեր քինգի ուոպեռը, մկդոյի պոտատոսը, սաբուեյի սեզամ հացով բուղաչեն, թաքոսի բռտուձներն ու ֆայվգայզի էն կծու ֆրի կարտոշկեքը …
    Դու ասա էդ կորցրածդ կիլոները ու դեռ վրայից էլ մի քանի ուրիշ կիլո մինչև կարանտինի ավարտը չհավաքես՝ առանց բուղաչա-մուղաչայի


  10. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (28.03.2020), Varzor (28.03.2020), Գաղթական (28.03.2020)

  11. #353
    ալոգիկ Արշակ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2006
    Հասցե
    Շվեդիա
    Տարիք
    39
    Գրառումներ
    3,408
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ինչ հետաքրքիր ա։ Կպատմե՞ս էդ փորձառությանդ մասին․ ի՞նչ նոր բան հայտնաբերեցիր (ինքդ քո մասին կամ առհասարակ); ի՞նչ տվեց քեզ; կկրկնեի՞ր արդյոք; թերությունները/դժվարությունները/առավելությունները; սննդի, քնելու, մյուս առաջին անհրաժեշտության հարցերն ինչպես էին լուծվում; առհասարա՞կ ոչ մեկին չէիր տեսնում կամ որևէ ձևով առնչվում; ինչ նախազգուշություններ կամ սերվիս կար; վճարովի՞ էր էդ ամենը ու որքա՞ն, մի խոսքով․․․
    Սկսեմ նրանից, որ Վիպասսանա մեդիտացիան չնայած ծագում ա բուդդիզմից, բայց իր մեջ առանձնապես որևէ կրոնական բան չունի ու կիրառելի ա ցանկացած կրոնի ու իդեալոգիայի մարդու համար։ Ծագել ա Հնդկաստանում, ուսուցչից աշակերտին սերնդեսերունդ փոխանցվելով հասել ա մեր օրեր ու վերջին տարիներին մեծ տարածում ա գտել ողջ աշխարհով, նույնիսկ Ամերիկյան բանտերում են սկսել կազմակերպել ու ասում են ահագին դրական ազդեցություն ա թողնում բանտարկյալների վրա՝ ավելի հավասարակշռված ու համբերատար են դառնում, ազատվում են կախվածություններից և այլն։

    Աշխարհի բազմաթիվ քաղաքներում Վիպասսանա ռեթրիթ կենտրոններ կան որոնք բացառապես գործում են կամավոր աշխատանքի ու հանգանակությունների հաշվին։ Սկզբունքը էս ա․ ցանկացած մարդ կարող ա գրանցվել ու մասնակցել անվճար, ու միայն ավարտելուց հետո, եթե կարծում ես, որ քեզ օգուտ տվեց, ու ուզում ես այլ մարդիկ էլ օգուտ քաղեն էս մեթոդից, կարող ես գումար հանգանակել ինչքան սիրտդ ուզում ա, կամ երբեմն գալ որպես կամավոր աշխատել։ Անձամբ իմ փորձից կարող եմ ասել, որ փողի մասին որևէ խոսք չկար, միայն ամենավերջին օրը ասեցին, որ կարող եք հանգանակել, բայց նենց չէր որ գալիս աչքերիդ մեջ նայում են ու ակնկալում որ փող տաս, ոնց հաճախ լինում ա տարբեր թեմաներով հանգանակությունների ժամանակ Չէ, ուղղակի վերջին օրվա ընթացքում տարածքում չնկատվող մի անկյունում մի կին կար նստած, որ կարող էիր քեզ հարմար պահին մոտենալ ու գումար տալ առձեռն կամ փոխանցումով, գրանցում էին վճարումդ, գնում էիր։ Որ չվճարեիր, ոչ ոք չէր էլ նկատի։ Անձամբ ես վճարեցի էնքան, որ վստահ լինեմ որ ինձ ուտացնելու–քնացնելու ծախսը հաստատ փակել եմ։ Էդ կենտրոնում աշխատող բոլոր մարդիկ էլ՝ մեդիտացիայի ասիստենտները, կազմակերպչական հարցեր լուծող մենեջերները, խոհարարներ և այլն, բոլորը չվճարվող կամավորներ են՝ նախկին վիպասաննայի աշակերտներ, որ արդյունքները հավանելով փորձում են աջակցել, որ ուրիշներն էլ մասնակցեն։ Որոշները տարին մեկ գալիս են էլի 10 օրով համ կուրսն են նորից անցնում, համ կամավոր աշխատանք են անում։ Որոշ կամավորներ մի քանի ամսով են գալիս մնում տեղ։


    Ես էս Վիպասսանայի մասին տարբեր ծանոթ–ընկերներից լսել էի դրական կարծիքներ, մի քիչ էլ գուգլելցի, ինտերնետը լիքն էր տարբեր տիպի հիացական տպավորություններով, մարդիկ պատմում էին թե ինչ դրամատիկ ապրումների մեջով էին անցնում ու վերջում ինչ էրանելի թեթևություն էին զգում, վերափոխվում և այլն։
    Ինձ կոնկրետ հետաքրքրեց աշխարհից 10 օրով լրիվ մեկուսանալու ոչ մի խոսք ու ինֆորմացիա չփոխանակելու հանգամանքը, հետաքրքիր էր, թե ոնց կազդի վրես, դժվար կլինի՞ բացարձակ լուռ լինելը ու ոչ մեկի հետ չշփվելը, թե՝ ոնց։ Մտա սայթում դիսցիպլինայի կանոններն էլ կարդացի, դուրս եկավ, պարզվեց սկանդինավների միակ Վիպասանա ռեթրիթ կենտրոնն էլ Շվեդիայում ա, մտածեցի գուցե փորձեմ Էն էլ պարզվեց մի քանի ամսանոց մեծ հերթեր են, բայց waiting list կար, գրանցվեցի հաջորդ ամսվա waiting list–ում ու կուրսը սկսելուց մի շաբաթ առաջ նամակ եկավ, թե տեղ ա ազատվել, հաստատեցի որ դեռ ուզում եմ մասնակցել, ահագին էլ երկար հարցաշար էր պետք լրացնել, որում հարցնում էին մեդիտացիայի ինչ փորձ ունես, տարբեր թմրանյութեր, ալկոհոլ օգտագործում ես թե չէ, եթե հա, ինչքան հաճախ, վերջին անգամ երբ ես օգտագործել և այլն, կարծեմ նաև ֆիզիկական ու հոգեկան առողջության մասին հարցեր կային։ Նայում են լրացրածդ ու վերջում կամ հաստատում են կամ՝ չէ։ Ճիշտն ասած չգիտեմ թե կոնկրետ հարցերի պատասխանները ոնց են ազդում որոշման վրա, բայց դե ես ոչ սիստեմատիկ ալկոհոլ եմ օգտագործում, ոչ թմրանյութեր, ֆիզիկական ու հոգեկան առողջության լուրջ խնդիրներ էլ իմ իմանալով չունեմ, մի խոսքով ինձ ընդունեցին։ Մեդիտացիա էլ նախկինում ընդամենը մի քանի անգամ էի արել ամբողջ կյանքումս, մի խոսքով, կարելի ա ասել առանձնապես փորձ չունեի։ Հա, մեկ էլ ես երկար չեմ կարողանում նստած մնալ․ մեջքս սկսում ա ցավել ու պետք ձգվեմ, մեջքս ոլորելով ճտտացնեմ, որ անցնի։ Բայց էդ մասին չգրեցի, որ հանկարծ չմերժեն․ մտածեցի կակրազ կփորձեմ սովորել նստած երկար մնալ։

    Մի խոսքով, գործի տեղից վերջին վայրկյանին արձակուրդ վերցրեցի, հավաքվեցի ու ճամփա ընկա դեպի Վիպասսանա ռեթրիթ կենտրոն, որը աշխարհից լրիվ կտրված մի տեղ էր․ երեք գնացք փոխեցի, գնացքի վերջին կայարանից էլ հատուկ վարձած ավտոբուսը բոլոր հավաքված մասնակիցներին հասցրեց տարածք, որը բնության մեջ կորած մի տեղ էր, մոտակա բնակավայրից ահագին հեռու։ Տարածքը բաղկացած էր երեք շենքից․ կենտրոնում մի մեծ երկհարկանի շենք էր, որում կային նախասրահ, մի մեծ մեդիտացիայի դահլիճ, երկու ուրիշ մեծ սենյակներ, խոհանոց, ճաշարան։ Կենտրոնական շենքի աջ ու ձախ կողմերում ևս երկու երկհարկանի շենք կար․ մեկը տղամարդկանց քնի, հանգստի սենյակներն էին ու բաղնիք–զուգարանները, մյուսը՝ կանանցը։ Շենքի դիմացը բակն էր, դիմացով անցնող ճանապարհը, ճանապարհի մյուս կողմում ամայի դաշտ էր, իսկ շենքերի հետևում մեծ անտառ էր, որի որոշ հատվածը լարերով նշած–առանձնացված էր, տեղ կարելի էր զբոսնել հանգստի ժամին։ Բայց անտառի էդ հատվածը նույնպես առանձնացված–կիսված էր երկու մասի՝ տղամարդկանց ու կանանց համար։
    Վերջին խմբագրող՝ Արշակ: 30.03.2020, 03:17:
    Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило

  12. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Բարեկամ (30.03.2020), Գաղթական (30.03.2020), Ուլուանա (30.03.2020)

  13. #354
    ալոգիկ Արշակ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2006
    Հասցե
    Շվեդիա
    Տարիք
    39
    Գրառումներ
    3,408
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ժամանելուց հետո մի քանի կամավորներ օգնում էին գրանցվել, ստորագրում էինք, որ ծանոթ ենք պայմաններին ու մտադիր ենք մինչև վերջ մնալ ու հանձնում էինք հեռախոս–գիրք–և այլն, որ կուրսից հետո նոր հետ ստանանք։ էդ ամենը մի երկու ժամ տևեց,որի ընթացքում հավաքված մասնակիցների հետ խառը խմբերով աշխույժ շփվում ծանոթանում էինք, մասնակիցների մի մասը էլի էին Վիպասսանա կուրսին մասնակցել ու սկսնակներս ահը սրտներումս հարցուփորձ էինք անում մեր գլխին գալիքի մասին Ընդհանուր կարծեմ մի 40 կին, 40 տղամարդ էինք, մեծ մասը Շվեդիայից ու Դանիայից էին, բայց եվրոպական այլ երկրներից էլ կային, նաև մի քանի հոգի ամերիկաներից էին։ Տենց բոլորին գրանցելուց հետո բոլորիս կանչեցին սենյակներից մեկը ու ծանոթացրեցին կազմակերպչական հարցերին ու դիսցիպլինայի կանոններին։ Տեղեկացրեցին ով որ համարի սենյակում ա քնելու, ամեն մի սենյակում 2-4 հոգի, ու առաջարկեցին էս հավաքից հետո գնալ ծանոթանալ սենյակակիցների հետ ու պայմանավորվել տեխնիական հարցեր՝ դուռ–պատուհան բաց ու փակ պահել, լույսը միացնել–անջատել և այլն, որտև կուրսը սկսելուց հետո իրար հետ խոսել չի կարելի

    Իսկ դիսցիպլինայի հիմնական կանոնները պարզ էին․ կուրսի ընթացքում պետք ա հրաժարվել որևէ էակի սպանելուց, գողանալուց, սեռական գործողություններից, սուտ խոսելուց ու ալկոհոլ ու այլ տոկսիկ նյութերից։ Չսպանել, չգողանալը հեշտ ա, բայց այ ստելը ոչ միշտ ա հնարավոր բացառել, եթե խոսում ես, կարող ա օրինակ չգիտակցված ինչ–որ բան չափազանցնես, կամ թերի ասես և այլն, ու էստեղից էլ գալիս ա չխոսելու պայմանը՝ եթե ընդհանրապես չխոսես, ստելն էլ կբացառվի։ Մասնակիցների հետ հայացք փոխանակելը նույնես արգելվում ա, քանի որ հայացքով էլ ա հնարավոր ինչ–որ բան ասել, էմոցիա հաղորդել, որը նույնպես կարող ա սուտ պարունակի։ Գիրք, երաժշտություն և այլն նույնպես արգելվում էր, նույն պատճառով՝ ոչ մի արտաքին ինֆորմացիա, որ կարող ա իրականությունից քեզ շեղի։ 10 օրվա ընթացքում տարածքը լքել չէր կարելի․ ծայրահեղ դեպքերի համար հարազատներդ կարող են կապվել կուրսի կազմակերպիչների հետ։ Որևէ այլ տեսակի մեդիտացիաներից, աղոթքներից, ֆիզիկական սպորտաձևերից կուրսի ընթացքում պիտի զերծ մնայինք՝ տվյալ մեթոդին հնարավորինս մաքուր, այլ միջամտություններից զերծ կիրառելու հնարավորություն տալու համար, որ հետո օբյեկտիվ գնահատական կարողանանք տանք, թե ինչքանով էր էս մեթոդը օգտակար։

    Ամենօրյա ռեժիմը մոտավորապես սենց էր․ առավոտյան ժամը 4:00 գալիս միջանցքով պտտվում գոնգ ու զանգակ էին խփում, որ բոլորը զարթնեն․ կես ժամ ժամանակ ունեիր զուգարան–բաղնիքի համար, որ 4:30 մեդիտացիան սկսում էր։
    Ամբողջ օրվա ընթացքում մեկից երկու ժամանոց մեդիտացիաներ էին, որոնց մի մասը պարտադիր ընդհանուր դահլիճում պիտի անեիր, մի մասը կարող էիր քո սենյակում կամ դահլիճում անել, ըստ ճաշակի։ Մեդիտացիաների արանքում մի քանի րոպեանոց հանգիստ կար, բացի դրանից թեթև նախաճաշ, ճաշ, ու ընթրիք, որոնցից յուրաքանչյուրին մեկուկես ժամ էր տրամադրվում։ ՈՒտելը վերջացնելուց հետո մնացած ժամանակը կարող էիր սենյակումդ հանգստանալ, անտառում զբոսնել կամ օգտվել բաղնիք–զուգարանից։ Սնունդը ամբողջությամբ բուսական էր, նախաճաշը ստանդարտ նախաճաշային ուտելիքներ կային, ճաշը ահագին համով մի քանի տեսակ ճաշեր էին, համարյա ամեն անգամ տարբեր, ինչքան ուզում լցնում ուտում էիր։ Ընթրիքին ամեն մեկին ընդամենը երկու կտոր միրգ էր հասնում ու թեյ։
    Վիպասսանայի կանոններին ու օրվա ռեժիմին կարաք ստեղ ավելի մանրամասն ծանոթանաք․ https://www.dhamma.org/en/about/code

    Դահլիճում ամեն մեկը իրեն հատկացված տեղում փոքր դմփիկ–գորգիկը ուներ, տալիս էին նաև ծածկոց ու ոտքը հենելու բարձանման բաներ։ Դահլիճը կիսված էր․ մի կեսում տղամարդիկ էին նստում, մյուս կեսում կանայք․ ընդ որում դահլիճը երկու մուտք ուներ, որ տղամարդիկ ու կանայք առանձին մուտքերից մտնեն, իրար հետ կոնտակտ չլինի, անիմաստ սեռական կրքեր չբորբոքվեն Անտառն ու խոհանոցը նույնպես առանձին էր տղամարդկանց ու կանանց համար։

    Մեդիտացիայի ցուցումները տրվում էին Վիպասսանան պոպուլարիզացրած Ս․ Ն․ Գորկայի ձայնագրված խոսքով, որ բարձրախոսներով միացված էր դահլիճում։ Մեդիտացիաներն էլ սկսում էին Գորկայի ինչ–որ տարորինակ չգիտեմինչերեն երգով, որից հետո 1-2 ժամ լռության մեջ աչքերդ փակ մեդիտացիա էիր անում, մինչև նորից լսեիր Գորկայի երգը։ Առաջին անգամ որ սկսեց երգել, նենց ծիծաղալու էր, ուզում էի հռհռոցս գցեի, էն էլ տեղա բոլորը լուրջ են, մի կերպ փռթկոցս զսպեցի Հետո ընտելացա ու ճիշտն ասած հատկապես սեանսի վերջում Գորկայի ձենը մի առանձնահատուկ երանություն էր բերում, որտև էդ նշանակում էր, որ էս մի սեանսը հեսա ավարտվում ա, ու կարամ մի քիչ հանգստանամ։
    Ամեն օրվա վերջում լսում էինք Գորկայի ձայնագրված լեկցիան Վիպասսանա մեդիտացիայի էության ու իմաստի մասին ու պրակտիկ ցուցումներ էինք ստանում հաջորդ օրվա մեդիտացիայի վերաբերյալ‎։ Երեկոյան 9:30 մեդիտացիան ավարտվում էր ու շտապում էինք բաղնիք–զուգարան, որ շուտ քնենք, որ առավոտյան 4–ին գոնգը նորից խփելու ա Զուգարանները 40 հոգու համար 4–ն էին ընդամենը, նենց որ հաճախ լուռ հերթեր էին գոյանում։
    Մեդիտացիան վարում էին մի տղամարդ, մի կին ուսուցիչ–ասիստենտները, որոնց դերը սահմանափակվում էր ձայնագրությունները միացնել անջատելով ու խմբի դիմացը նստած սուս–փուս մեդիտացիա անելով օրինակ ծառայելով, ու նաև կարող էիր հերթագրվել ու ընդմիջման ընթացքում քեզ հուզող հարցեր տալ մեդիտացիայի մասին։ ՈՒ սուտ կլինի, որ ասեմ, թե իմ հարցերին առանձնապես օգտակար պատասխաններ էի ստանում․ մոտավորապես կրկնում էր նույն բաները, ինչ արդեն լսել էի Գորկայի ձայնագրություններից‎։ Հա, էդ ասիստենտներին հարցերը միակ իրավիճակն էր, որ ձայնալարերդ կարող էիր օգտագործել։

    Առաջին մի ժամանոց մեդիտացիան սկսեց հենց ժամանելու օրը երեկոյան, որի ժամանակ արդեն զգացի ինչ կրակն եմ ինձ գցել կես ժամ ծալապատիկ նստելուց հետո արդեն մեջքից ու ոտքերիս ցավից մեռնում էի Բայց էդ պրոբլեմներիս միայն սկիզբն էր․․․

    Բայց արդեն ուշ ա․ գնամ քնեմ, հետո կշարունակեմ
    Վերջին խմբագրող՝ Արշակ: 30.03.2020, 03:29:
    Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило

  14. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Quyr Qery (30.03.2020), Բարեկամ (30.03.2020), Գաղթական (30.03.2020), Հայկօ (30.03.2020), Ուլուանա (30.03.2020)

  15. #355
    Կատու Quyr Qery-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.06.2010
    Հասցե
    կինոներում
    Գրառումներ
    727
    Mentioned
    4 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Նախ, տարբերություն կա՝ մենակ ես ապրում, թե չէ։ Որովհետև եթե ինտրովերտ ես ու մենակ ես ապրում, պտի որ էս վիճակը առանձնապես չնեղի (կամ քիչ նեղի), բայց եթե ինտրովերտ ես ու մի բնակարանում փակված ես ուրիշների հետ, կարող ա շատ էլ վատ տանես։ Էնպես որ էս իրավիճակում ինտրովերտներն էլ կարող են տուժել։

    Ամուսնական զույգերի վիճակն էլ հեշտ չի՝ օրուգիշեր իրար հետ չորս պատի մեջ, էրեխեքն էլ կողքից․ էս իրավիճակը կարող ա և ահագին վատ ազդի շատ մարդկանց ընտանեկան հարաբերությունների վրա։

    Օր ութերորդ.
    Ես ու մարդս դեռ փակված ենք տանը: Ինքը ինտրովերտ է, ես՝ եսիմ
    Աշխատում եմ տանից, ինքը՝ չի աշխատում հիմա: Օրվա մեջ ժամ ունենք կարդալու, միասին կինո նայելու, օնլայն բլոտ խաղալու: Բացի դրանից ես անպայման օրը գոնե մի ժամ տանը պարապում եմ գանտելներովս, ինքը էդ ընթացքում իր դրսի քոլերն է անում՝ նոր ծրագրերի հետ կապված: Երեք օրը մեկ իջնում ենք խանութ միասին տաս րոպեով՝ միրգ-բանջարեղենի:
    Հըլը որ երջանիկ ենք:
    Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.

  16. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Alphaone (30.03.2020), boooooooom (30.03.2020), Sambitbaba (30.03.2020), Varzor (31.03.2020), Աթեիստ (11.04.2020), Արշակ (30.03.2020)

  17. #356
    Պատվավոր անդամ Ներսես_AM-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.06.2006
    Գրառումներ
    4,303
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    5 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Էն որ միշտ ներվերիս վրա ազդել ա մահմեդականների ինձ իրանց սվոյ համարելու սովորությունը:
    Ասենք խի՞ էլի:
    Հա, մենք էլ ենք, ծանոթ դիմագծեր տեսնելով, մտածում, թե սա հայ կլինի:
    Բայց գոնե մոտենում հարցնում ենք՝ հայ ե՞ս:

    Իսկ իրանք՝ սենց ափաշքյարա՝ սալամ..
    Բայց խի՞ սալամ, այ ընկեր:
    Մարդ ենք՝ կանգնած ենք: ՈՒրեմն եթե մահմեդական չենք՝ հալլօյի արժանի չե՞նք..

    Վաղուց ա, որ սենց բան չէր եղել..
    Կանգնած ծխում եմ, եկել ա կողքովս անցնի, թե բա՝ սալամ..
    Ես էլ՝ վաղեմի սովորությանս համաձայն՝ «ԲԱՐԵՒ»!

    Մոլորված գառի հայացքով դեմքիս ա նայում..
    Նորից.
    - Սալամ
    - «Ասինք՝ բարև»
    - Էդ ի՞նչ ա
    - Դե դու քո ձևով ես բարևում, ես էլ՝ իմ..

    Էլի տենց մոլորված տեսքով շուռ եկավ գնաց:
    - Մի հատ էլ՝ հաջող վրից...
    Հենց մորուք եմ սկսում պահել, էլ «սալամ», էլ «ախպերս ստեղ մզկիթը որտեղ ա», էլ «ստեղ ամենամոտիկ թուրքական խանութը որտեղ ա»։
    Հենց թրաշվում եմ տենց դեպք չի լինում։

  18. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (02.04.2020), Varzor (02.04.2020), Գաղթական (02.04.2020)

  19. #357
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Դեպք հիշեցի.
    Ցյուրիխի Արմինեն էր պատմում:
    Ասում ա՝ կայարանում կանգնած հեռախոսով հայերեն եմ խոսում ու կողքիցս 2 տղու դիալոգ եմ լսում.
    - Էսի հա՛յ ա
    - Գժվա՞ր: Ի՞նչ հայ՝ քթին ականջող ունի...
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  20. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (02.04.2020), Varzor (02.04.2020), Աթեիստ (11.04.2020), Ներսես_AM (02.04.2020), Շինարար (02.04.2020), Տրիբուն (02.04.2020)

  21. #358
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    7,497
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում boooooooom-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ....
    Ես, գիտակցելով, որ շատ ավելի քիչ եմ ինֆորմացված ու մասնագիտացած, քան անհրաժեշտ է և կոմպետենտ չեմ նման ծանր իրավիճակում երկրի կառավարման վերաբերյալ ճիշտ որոշումներ ընդունելու հարցում, ՎՍՏԱՀՈՒՄ եմ մասնագետներին. պատրաստակամ սպասելով նորից աշխատելու ու իմ ոլորտում էլ ավելի մասնագիտանալու հնարավորությանը։"
    Այ ստեղ մեխը հենց ընդգծածս բառն է: Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե ում ենք համարում մասնագետ: Ու ամեն մասնագետ չի, որ վստահության է արժանի: Մասնագետ էլ կա, մասնագետ էլ
    Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...

  22. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Freeman (02.04.2020)

  23. #359
    Պատվավոր անդամ boooooooom-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2009
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    1,814
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Գաղթական-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դեպք հիշեցի.
    Ցյուրիխի Արմինեն էր պատմում:
    Ասում ա՝ կայարանում կանգնած հեռախոսով հայերեն եմ խոսում ու կողքիցս 2 տղու դիալոգ եմ լսում.
    - Էսի հա՛յ ա
    - Գժվա՞ր: Ի՞նչ հայ՝ քթին ականջող ունի...
    Երբ դեռ չէի քաչալացել ու մազերս կարգին երկար էին, փողոցով քայլելուց նենց ստացվեց (կարծեմ ուսերով իրար խփեցինք), որ մի հայ տղա ներողություն խնդրեց, բայց անգլերեն թե բա "էքսքյուզմի"։ Հազիվ իրանց մոտ խնդալս պահեցի, ժպիտով գլխով նշան արեցի "ներված ես"֊ի փոխարեն։
    Կարճ
    Կոնկրետ

  24. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Freeman (02.04.2020), Quyr Qery (03.04.2020), Varzor (02.04.2020), Աթեիստ (11.04.2020), Գաղթական (02.04.2020), Տրիբուն (02.04.2020)

  25. #360
    Պատվավոր անդամ boooooooom-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2009
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    1,814
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Varzor-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այ ստեղ մեխը հենց ընդգծածս բառն է: Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե ում ենք համարում մասնագետ: Ու ամեն մասնագետ չի, որ վստահության է արժանի: Մասնագետ էլ կա, մասնագետ էլ
    Ճիշտ ես։ Բայց երբ "տաքսու վարորդը" խելք ա սովորացնում ասենք առողջապահության նախարարին, կամ խանութպանը՝ վարչապետին, կամ գաջ քսողի աշակերտը՝ պարետին, մտքում ա ասվում ամեն ինչ, որովհետև միշտ չի որ մարդուն հարմար ա հիշեցնել թե ինքը ով ա ու ում մասին ա խոսում։ (արհեստներն ու պաշտոնները պայմանական ա ընտրված)։
    Ես էլ ոսկերիչ եմ, ու հաճախ դժվար եմ մտքերս կարողանում ճիշտ տեղ հասցնել. հաճախ ինչ որ հասարակ ասելիք եմ ուզում տեղ հասցնեմ, իսկ տեղ ա հասնում ինչ որ մեծամիտ կամ մունաթով կամ հնարավոր ա անգամ վիրավորական ինչ որ իմ համար իրականում օտար միտք։
    Դժվար ա))
    Ես իհարկե հասկանում եմ, որ էս կոնտրաստը գալիս ա իմ անինքնավստահությունից, որն էլ իր հերթին մի շարք կիսատ թողած, չիրականացած նպատակներից ա, երբ շատ հաճախ "խաչմերուկի սխալ ելքն եմ ընտրում ու լրիվ ուրիշ տեղ հասնում", բայց ախր մեկ մեկ նենց անհիմն ինքնավստահության պոռթկումներ ա նկատվում, որ մտածում եմ "այ մարդ, ես էս ամենի մասին երկու քո չափ գիտեմ, բայց լռում եմ", "ի՞նչն ա քեզ ստիպում էս պահին սենց անպատրաստ "բեմ դուրս գալ""։
    Վերջին խմբագրող՝ boooooooom: 02.04.2020, 11:00:
    Կարճ
    Կոնկրետ

  26. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Varzor (02.04.2020), Աթեիստ (11.04.2020), Վիշապ (02.04.2020)

Էջ 24 76-ից ԱռաջինԱռաջին ... 142021222324252627283474 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •