Ես էլ շնորհակալ եմ, որ կարդացիր ու հետաքրքիր էր։ Անգերենի հետ կապված, դե, այնպես չէր, որ բոլորովին իմացող չկար, բայց ճնշող մեծամասնությունը կա՛մ հազիվ էր էշը ցեխից հանում, կա՛մ բոլորովին չգիտեր, նույնիսկ սպասարկման ոլորտի աշխատողները։ Բայց ավելի հետաքրքիր էր, որ դրանից ոչ մեկ չէր նեղվում, ու կարծես դա չափանիշ չէր անգամ տուրիստների հետ կապված ոլորտում աշխատանքի ընդունվելու համար (օրինակ, արագընթաց գնացքների տոմսավաճառները), քանի որ հանգիստ ու անվրդով օգտվում էին էլեկտրոնային թարգմանիչներից այնպես, ասես՝ ուղիղ հաղորդակցվում էին քեզ հետ։
Մինչ ճամփորդությունս լսել կամ կարդացել էի, որ լավ կլինի սովորել մի քանի կիրառական արտահայտություններ ճապոներենով (բարև, շնորհակալություն)՝ օգտագործելու համար, որովհետև դա դուր կգա ճաապոնացիներին։ Թեև ողջունելու ու շնորհակալության խոսքերը գիտեի ճապոներեն, բայց լեզուս այդպես էլ չպտտվեց դրանք արտասանել․ դա անելը մի տեսակ ծամածռություն էր ինձ թվում, երբ իրականում լեզվին չես տիրապետում։ Եվ այնուամենայնիվ, ճապոնացիները (խանութում, ռեստորանում) շարունակում էին քո անգլերենին, այդ թվում բարևին ու շնորհակալությանը, պատասխանել ճապոներեն, ու դա ինձ ավելի արժանապատիվ էր թվում թե՛ իմ, թե՛ իրենց դիրքերից․ յուրաքանչյուրս՝ մեր լեզվով, ու հարգում ենք մեզ ու միմյանց, ու կոտրտվելու կարիք չկա։
Անկապ օրագրում դրած դիտարկումներս քաղվածք էին օրագրային ավելի մեծ գրառումիցս, որտեղ օր առ օր գրանցել եմ այցերս տարբեր տեղեր՝ իմ գնահատականներով և տպավորություններով։ Եթե թեկուզ մի հոգու այստեղ հետաքրքիր կլինեն նման գրառումները, կտեղադրեմ Ակումբի անձնական օրագրումս։
Էջանիշներ