Օրագրային զրույցներ

[մարդ եղած վախտ]

Կուռտկայիս թևատակը պատռվել էր։ Քանի որ մնացած առումներով դեռ լավ վիճակում է ու ինձ դուր է գալիս, որոշեցի տանել ատելյե կարելու։ Հանում եմ տոպրակից, ասում եմ՝ "подмышка порвалась" ու պատռված տեղն եմ փնտրում, որ ցույց տամ։ Դերձակը սակայն լսում է "подружка порвалась" ու զարմանում է, թե էս ինչ ռոմանտիկ զգացմունքներ ունեմ կուռտկայիս նկատմամբ։ Իսկ դուք ձերինի հետ ի՞նչ հարաբերությունների մեջ եք։

Հագուստեղենիս հետ՝ ոչ մի տիպի, բայց հեծանիվիս հետ՝ ընկերական ^.^

[One_Way_Ticket]

Մի սերիալ եմ նայում, կոչվում է Слово пацана, չգիտեմ հայերեն ճիշտ ոնց թարգմանել։ Երևի թե բոլորդ էլ դիտում եք կամ գոնե լսել եք սերիալի մասին, քանի որ բոլոր սոց ցանցերում ամեն երրորդ պոստը էս սերիալի մասին է։ Էնքան ուժեղ էմոցիաներ ունեմ ֆիլմի հետ կապված, որ արտահայտվելու տեղ էի փնտրում, թեև արդեն մի քանի օր է՝ խոսում եմ դրա մասին, տանը քննարկում ենք, բայց միևնույն է, ուզեցի հին ու բարի մի տեղ էլ գրել, մանավանդ, որ հիմա բոլորը քնած են, իսկ ես՝ ոչ։
Չեմ պատմի, սփոյլ չեմ անի, ուղղակի կուզեի իմանալ, եթե կա ինչ-որ մեկը, ով դիտել է ու ասելիք ունի, գուցե չալարի, թեմա բացի, ես էլ գուցե չալարեմ, գամ քննարկման։ Ուղղակի էնքան ժամանակ էստեղ չեմ եղել, որ թեմա ստեղծելը ինձ հիմա մի տեսակ չթույլատրված արտոնություն է թվում։
Սերիալում խոսքը գնում է Կազանում գոյություն ունեցող հանցագործ խմբավորումների մասին, որոնց մասնակիցների ճնշող մեծամասնությունը անչափահասներ են։ Կան իրական կերպարներ, որոնց իրական ճակատագրի մասին էսօր կարդացի ու երևի թե շատը հենց էդ պատճառով էլ քունս չի տանում։

Լինում են կյանքում մանր-մունր տարօրինակ զուգադիպություններ, որոնց վրա այլ դեպքերում գուցե ուշադրություն չդարձնես, բայց նաև լինում է այնպես, որ անգամ անծանոթ երգի բառերից ես կառչում, եթե երգն առնչվում է քեզ էդ պահին հուզող թեմայի, ու փառք տալով ինտերնետին, ընկնում ես փնտրտուքների մեջ՝ ավել ինֆորմացիա ստանալու համար։ Իմ այսօրվա փնտրտուքը Սև դելֆինն էր։
Չգիտեմ՝ դուք գիտեիք, թե ոչ, բայց Սև դելֆինը աշխարհի ամենադաժան վայրերից մեկն է՝ ի հեճուկս իր ռոմանտիկ անվանը։ Այդպես է կոչվում ամենախիստ ռեժիմի գաղութներից մեկը, որտեղ պահվում են առանձնակի դաժանությամբ հանցագործություն կատարած մարդիկ՝ սերիական մարդասպաններ, բռնաբարողներ, մանկապիղծներ ու անգամ հաննիբալներ։ Սև դելֆինը հայտնի է նրանով, որ էնտեղից դուրս չեն գալիս։
Մի քանի բան նայեցի Youtube-ում, ու փոշմանեցի, որ նայեցի։ Չեմ ուզում Սև դելֆինի մասին պատմել, Youtube-ի տեղը բոլորս էլ գիտենք, այլ ուզում եմ խոսել էդ զուգադիպության մասին։ Մի քանի օր է՝ ես էդ սերիալով եմ շնչում, ու էսօր մի երգ էր միացրած, որտեղ լսեցի էդ Սև դելֆին արտահայտությունն ու անմիջապես փորձեցի հասկանալ, թե խոսքն ինչի մասին է։ Ես սպասում էի ռոմանտիկ մի բան, բայց գտա աշխարհի ամենադաժան ու տխուր տեղը, որը, տարօրինակ կերպով, թեմատիկ կապ ուներ սերիալի հետ։ Իսկ Սև դելֆինի մասին մի քանի բան նայելուց հետո, երբ որոշեցի, որ էլ վերջ, մոռանում եմ դրա գոյության մասին, ու սկսեցի էլի բութ մատս մարզել սքրոլլի առաջնությունում, մեկ էլ մատս կանգ առավ մի ռիլի վրա, ուր պատմում էին, որ սերիալի հերոսներից մեկը, ով իրական կերպար էր, վերջում հայտնվում է հենց Սև դելֆինում։

Հիմա հասկանում եմ, որ կասեք՝ ինչ էլ դարդ ես գտել քեզ, գնա ապրի էլի։ Իրականում ես էլ չեմ ընկալում, թե ինչի եմ սենց ազդվել էս ամենից, բայց քանի որ իմ մոտակա ժամերը փչացան, արթուն մարդ էլ չկա՝ հետը շփվեմ, էկա ստեղ։ Ներող կլինեք, դուրս եմ գալիս, դուրս եմ գալիս։

Թեմա բացելու ցանկություն ես էլ չունեմ։ Առաջին երեք սերիան եմ դեռ նայել։ Ընդհանուր տպավորությունները՝ շատ դրական։ Որոշ պահեր, իստ իս, переигрывают, բայց աննշան, մնալով ռեալիզմի ժանրի մեջ։ Ժամանակակից ռուս ռեժիսյորներից սենց կինոներ մենակ Խլեբնիկովից էի տեսել։ Պետք է էս ռեժիսյորի մասին քչփորել, ակնհայտ տաղանդ ունի։

[Բարեկամ]

Ճապոնական ամեն ինչը զուտ հավայի տուֆտա գովազդա։ Ճապոնացիք էլ տուֆտա ազգ են, 3-4 սորտի դեմքեր են։ (Նենց չի մենք 1-ին 2-րդ սորտ ենք) ու հա Նոլան ձյան Ճապոնացիքի վրով սաղ ասեց էս տարի

Ազգերը սորտերի բաժանելն էլ ա տուֆտություն։

[Յոհաննես]

Ազգերը սորտերի բաժանելն էլ ա տուֆտություն։

Խի՞ Բարեկամ տան, թե՞ սաղ նույնն են։
Հուսամ հիմնավոր պատասխան կտաս

[Բարեկամ]

Խի՞ Բարեկամ տան, թե՞ սաղ նույնն են։
Հուսամ հիմնավոր պատասխան կտաս

Իհարկե նույնը չեն․ ազգերն ունեն նմանություններ, տարբերություններ և առանձնահատկություններ։ Բայց էդ նմանությունները, տարբերություններն ու առանձնահատկությունները սորտավորելը՝ առաջին, երկրորդ, ․․․, վեցերորդ կարգ, ես չեմ հասկանում։ Սորտավորում ես (նշածդ կարգերով) ապրանքը կամ ծառայությունը՝ ըստ որակի․ առաջին սորտի սաղմոն, երկրորդ կարգի վագոն․․․ Հիմա ըստ քեզ, ովքե՞ր են առաջին սորտի ազգերը, ո՞ր չափանիշով ու դա ոնց ես "համտեսում" կամ "զգում"։

[ivy]

Ազգերը սորտերի բաժանելն էլ ա տուֆտություն։

Ու տուֆտության էդ ձևը հատուկ անուն էլ ունի՝ ռասիզմ:

[Յոհաննես]

Ու տուֆտության էդ ձևը հատուկ անուն էլ ունի՝ ռասիզմ:

Սիրելի Այվի, ռասիզմը ինչա՞
Կամ հայը ո՞նց կարա ռասիստ լինի
Դու Գերմանիայում ես ապրում, խոսքի շուրջդ նայի, ես ի՞նչ ռասիստ

[ivy]

Սիրելի Այվի, ռասիզմը ինչա՞
Կամ հայը ո՞նց կարա ռասիստ լինի
Դու Գերմանիայում ես ապրում, խոսքի շուրջդ նայի, ես ի՞նչ ռասիստ

Մարդկանց ըստ ազգային (կրոնական և այլ) պատկանելության «ցածրակարգ ու բարձրակարգ սորտերի» բաժանելը ռասիզմ է:
Մնացածը՝ դու գիտես, գլուխ դնելու հավես չկա:

[One_Way_Ticket]

Բարեկամ ջան, մերսի գրառման համար, շատ հետաքրքիր դիտարկումներ են։ Անգլերենի հետ կապված իմ հիշելով բավական էլ նորմալ լինում էր հաղորդակցվել։ Ի դեպ, ժամանակին մի հետաքրքիր բլոգ էի գտել գերմանացի էքսպատի, ով Ճապոնիայում է ապրում։ Ասում է՝ բավական սահուն տիրապետում է ճապոներենին, բայց մարդիկ համառորեն հետը անգլերեն են փորձում խոսել։

https://zoomingjapan.com/life-in-jap...king-japanese/