Օրագրային զրույցներ

[Վիշապ]

Մի գրառում էլ անեմ, քանի լեզուների պահով հավեսի եմ ընկել։

Վերջերս ինձ հետաքրքրեց, ինչպիսին է հայերենը օտարալեզու սովորողների համար։ Գուգլեցի ու բավական հետաքրքիր պատասխաններ գտա (իհարկե, հայերի կողմից)։ Ամենալավը սա էր։
https://www.quora.com/How-difficult-...nglish-speaker
Հատկապես այբուբենի պահը այն էր, ինչ ես ինքս ինձ չէի ուզում խոստովանել ու նույնիսկ մտածել դրա մասին։ Ոնց կլինի, մեր հպարտությունն է, Մեսրոպ Մաշտոց, և այլն։ Բայց եկեք ընդունենք՝ շատ թերի այբուբեն է, լիքը իրար նման տառերով։

Վերլուծությունը հետաքրքիր էր, բայց իմ կարծիքով տառերը չեն հայերենի մեծագույն խնդիրը, էդ տառերի իրար նման լինելու տրամաբանությամբ արաբերենն ու հինդին ներվային ծխում են, իսկ շատ բզբզողներին խորհուրդ կտամ գնալ ու չինարեն ու ճապոներեն գրել սովորել:
Հայերենի մեծագույն խնդիրն իմ կարծիքով ցածր պրակտիկ արդյունավետությունն է, հայերենով որևէ բան լակոնիկ բացատրելը լուրջ ճիգեր է պահանջում, ու տեխնիկական ասպարեզում նման է, որ ժամանակակից տերմինների լուրջ պակասություն կա, որն իհարկե օբյեկտիվ պատճառներ ունի։