Ինքնիկ/Selfie

[ivy]

Ըհը, Բարեկամն իր գեղեցիկ բացումն արեց:
Սրտատրոփ սպասենք շարունակությանը...

Էսօրվա հանդերձարանային ինքնիկ՝ հատուկ Գաղթականի համար

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

[Գաղթական]

Էսօրվա հանդերձարանային ինքնիկ՝ հատուկ Գաղթականի համար

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Շատ մերսիներ, Այվի ջան:
Մազն անգամ չէի կասկածում, որ չնաշխարհիկ ինքնիկների մեջ ոչ մի չափազանցություն չկար:
*

[Գաղթական]

Էս էլ՝ Կարմիր Գլխարկը..
Ճիշտա՝ նախորդ գցածս հեքիաթի հերոսի «չարաշահած» պոչին չի հասնի, բայց կարևորն անկեղծա՝ առանց կեղծ ժպիտի )))

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

[boooooooom]

Վերջին անգամ անցած դեկտեմբերի սկզբերն էր, որ գնացի վարսավիրանոց, հիմա՝ սենց ա, հետո՝ պատկերացում չունեմ)))
Կցորդ 56073

[ivy]

Վերջին անգամ անցած դեկտեմբերի սկզբերն էր, որ գնացի վարսավիրանոց, հիմա՝ սենց ա, հետո՝ պատկերացում չունեմ)))
Կցորդ 56073

Կցորդը չի բացվում:

[boooooooom]

Իմ մոտ բացվում ա։ Լավ, մի հատ ավելի սիրուն ինքնիկ կանեմ, նորից կփորձեմ տեղադրել։
Հ.Գ. Ես էլ ասում եմ էս խի "շան" տեղ դնող չկա

[Ուլուանա]

Ես ինքնիկներ անելիս մեծ մասամբ ինքս ինձնից հիասթափվում եմ, որովհետև ինքնիկի և հայելու մեջից ինձ ահագին տարբեր մարդիկ են նայում : Ինչքան էլ իմ դիրքը փոխեմ, հեռախոսի կամ ապարատի դիրքը փոխեմ, մեկ ա, ինքնիկի մեջինը միշտ ավելի գեշ ա: Շատ հազվագյուտ դեպքերում եմ ինքս ինձ դուր գալիս: Ապարատով դեռ ոչինչ, հեռախոսով մեծ մասամբ սարսափներ են ստացվում...

[boooooooom]

Տեսնես էս անգամ կստացվի՞։ Հա, ինչ էի ասում, մացերս երկարացնում եմ, որովհետև կյանքում երկար մազեր չեմ ունեցել, ուղղակի հետաքրքիր ա։
Իսկ սելֆի անելուց ինձ մոտ էլ ա տենց, երբեք էն սիրուն տղեն չի ստացվում, որին կոճակը սեղմելուց առաջ էկրանին տեսնում եմ։ Ոշմ ուզում եք՝ էս ա, չեք ուզում՝ էս ա))

[Գաղթական]

Տեսնես էս անգամ կստացվի՞։ Հա, ինչ էի ասում, մացերս երկարացնում եմ, որովհետև կյանքում երկար մազեր չեմ ունեցել, ուղղակի հետաքրքիր ա։
Իսկ սելֆի անելուց ինձ մոտ էլ ա տենց, երբեք էն սիրուն տղեն չի ստացվում, որին կոճակը սեղմելուց առաջ էկրանին տեսնում եմ։ Ոշմ ուզում եք՝ էս ա, չեք ուզում՝ էս ա))

Սերգեյ Դանիելյանի ոճի մեջ )))

[boooooooom]

Սերգեյ Դանիելյանի ոճի մեջ )))

Հա))) տնեցիք էլ են էդ ասում։ Բայց մտածում եմ, որ մի քիչ էլ երկարի կկարողանամ մի ձև "սանձել":

[Ուլուանա]

Տեսնես էս անգամ կստացվի՞։ Հա, ինչ էի ասում, մացերս երկարացնում եմ, որովհետև կյանքում երկար մազեր չեմ ունեցել, ուղղակի հետաքրքիր ա։
Իսկ սելֆի անելուց ինձ մոտ էլ ա տենց, երբեք էն սիրուն տղեն չի ստացվում, որին կոճակը սեղմելուց առաջ էկրանին տեսնում եմ։ Ոշմ ուզում եք՝ էս ա, չեք ուզում՝ էս ա))

Վայ, ինչ դեմք նկար ա, շատ արտիստիկ տեսք ունես :

[Գաղթական]

Պատկերացրեք՝ ոնց էր Բումն էս դեմքով նստած ռեակցիաների սպասում ու մտածում.

Ես էլ ասում եմ էս խի "շան" տեղ դնող չկա

[Ուլուանա]

Երկու օր առաջ մազերս կտրել եմ, կտրելուց մի երկու օր առաջ երկար մազերիս հրաժեշտի ինքնիկ արեցի, հետո էլ` կտրելուց հետո.

[Smokie]

Տեսնես էս անգամ կստացվի՞։ Հա, ինչ էի ասում, մացերս երկարացնում եմ, որովհետև կյանքում երկար մազեր չեմ ունեցել, ուղղակի հետաքրքիր ա։
Իսկ սելֆի անելուց ինձ մոտ էլ ա տենց, երբեք էն սիրուն տղեն չի ստացվում, որին կոճակը սեղմելուց առաջ էկրանին տեսնում եմ։ Ոշմ ուզում եք՝ էս ա, չեք ուզում՝ էս ա))

Մի այլ կարգի կայֆ ու հումորային ա ստացվել:

Իմ մազերը երբեք աղջկա մազերի չափ չեն եղել, բայց համարյա միշտ ուշ եմ կտրել` դառել եմ ադուվանչիկ մինչև թերթիկներս չեն փչվել:
Ինձ էլ նույն կերպ հետաքրքիր էր բեղ պահելը, բայց ոչ մորուք: Որոշել էի, որ մի օր կպահեմ, անգամ որոշել էի մինչև 30 տարեկանը, բայց աչքիս չստացվի, էլի հետաձգվի:
Երբեմն մտածել եմ նաև քաչալանալու, կամ երկար մազերի մասին, բայց դե հըլը բեղերին հասնե՞նք, նոր կանցնենք առաջ:

Ի դեպ, մի անգամ հիվանդ, անթրաշ հալով` ինձ Ջիմի Հենդիրքսի երևակայելով սելֆի էի գցել մի 2 հատ, ակումբում ու հենց բումը ինձ վարկանիշով համեմատեց խատուտիկի հետ:
Անցած տարի էլ քույրիկս նենց հանկարծակի ու ծիծաղելով ինձ նայեց էւ ասեց "ադուվանչիկ":

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Այո-այո, գիտեմ, որ նկարները ջնջվել են

Սերգեյ Դանիելյանի ոճի մեջ )))

Դիպուկ էր, բայց էդ իրեն ես արդեն վաղուց չեմ սիրում:

[Smokie]

Ասելիքս շատ չի էս երևույթի մասին, բայց կարծում եմ սենց թեմա արժե ունենալ։
Երեկ մտածում էի, որ անկեղծ ինքնիկը կամ սելֆին, պիտի որ լուրջ դեմք պատկերի։ Դեմք, որը հաճախ տեսնում ենք հայելու մեջ սանրվելիս։ Դե հա, հնարավոր է, որ պատհաբար հենց էդ պահին ծիծաղես կամ ժպտաս, ինչ որ բան հիշես, բայց հիմնականում բոլորս էլ ձևացնում ենք թե ժպտում ենք նկարվելիս։
Չնայած ինչի մենակ սելֆին, նկարների մեծ մասում մարդիկ կեղծ ժպտում են: "Չիիզ", "Լուցկի" հազար ու մի մեթոդ ենք հորինել արհեստական ժպտալու։
Երբ ժպտացող մարդու նկար եմ նայում, էդ կեղծ ժպիտը ինձ խանգարում ա, ոնց որ ինչ որ մեկը էդ պահին ինձ խաբելու փորձ անի։ Հեռախոսիս մեջ ունեմ սելֆիներ, անգամ ձևացրած թե ժպտում եմ, բայց հենց էդ կեղծ ժպիտի պատճառով հաճախ չեմ հրապարակում։ Ինչի՞ պիտի մարդը ժպտա ինքն իր դեմքը տեսնելուց (եթե իհարկե առաջին անգամ չի օգտվում հայելուց կամ դիմացի տեսախցիկից)
Մի քանի անգամ աչքովս ընկել են հոդվածներ, որ հաճախակի սելֆի անելը հոգեկան խնդիր է. լուրջ չեմ ընդունել, բայց ինչ որ փոքր ճշմարտություն ամեն դեպքում ոնց որ կա դրա մեջ։
Դուք ո՞նց եք վերաբերվում նկարներում ցուցադրված կեղծ էմոցիաներին, որը շատ ավելի խտանում է, ըստ իս, սելֆի նկարների դեպքում։

Հ.Գ. Էս ամենը գրելու ընթացքում, մտքիս եկան դերասանները, որոնց խաղը նույնպես կեղծ է, բայց թատրոնում կամ կինո դիտելու ժամանակ, դա ինքնաբերաբար անտեսում եմ, իսկ իրական կյանքում նկար նայելիս՝ չի ստացվում։

Ես գրեթե ամեն օր եմ հայելում նայելուց ժպտում ինքս ինձ: Կեղծիք չեմ զգացել դեռ տեսածս լուսանկարային ժպիտների մեջ: