User Tag List

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 22 հատից

Թեմա: Shopping-ից ստացած բավարարվածությունը

  1. #1
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Shopping-ից ստացած բավարարվածությունը

    Մարդիկ ասում են՝ երբ տրամ չունես կամ դեպրեսիայի մեջ ես՝ գնա խանութից ինքդ քեզ համար մի բան գնիր ու դրանից ստացած բավականությունը կնպաստի տրամադրությանդ կամ դեպրեսիոն վիճակիդ դեպի դրական փոփոխմանը: Առաջ չէի հավատում: Բայց, անգիտակցորեն հենց մի բան էի գնում ինձ համար՝( կարևոր չի՝ ինչ) տրամի հսկայական բարելավվում էի զգում: Ձեզ մոտ էլ է՞ էդպես: Մարդկային հոգեբանության մեջ խորացած կամ հենց հոգեբանության background-ով մարդիկ. ի՞նչ եք կարծում, ինչո՞վ ա պայմանավորված էս էֆեկտը: Ինչի՞ հենց շոպինգ, այլ ոչ ասենք՝ որևէ միջոցառում, կամ ռեստորան (վերջինս, չնայած, լա՜վ էլ կարա փոխարինի՝ իմ համար՝ շոպինգին), կամ լող, կամ հեծանիվ: Ենթագիտակցորեն, մեկ-մեկ էս երևույթը նմանեցնում եմ կլեպտոմանիային (տարբերությամբ, որ չես գողանում, այլ գնում ես), որտև երկու դեպքում էլ ապրանք ձեռք բերելուց՝ աննկարագրելի բավականություն ես ստանում: Մի խոսքով. շոպինգից ստացած հոգեկան բավարարվածություն. զուտ ինդիվիդուալ զգացու՞մ, թե՞ համատարած երևույթ:

  2. #2
    nocturnus Հայկօ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.08.2008
    Գրառումներ
    8,423
    Բլոգի գրառումներ
    4
    Mentioned
    10 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես նույն զգացումն ունենում եմ նոր տեխնիկա առնելիս: Հագուստ-կոշիկի դեպքում ավելի քիչ ա: Ամեն դեպքում՝ վերջում ունենում ես մի նոր բան, որ քո սրտով ա ու կյանքդ մի քիչ փոխում ա դեպի ավելի լավը. էս էլ քեզ բարձր տրամադրություն ու դրական փոփոխություն:

    Հա, ռեստորանի ու շոփինգի առանցքային տարբերությունը «լինելու» ու «ունենալու» տարբերությունն ա: Ում՝ ոնց, էլի: Չնայած, իհարկե, նոր շորն էլ ա ի վերջո դառնում «լինել»:
    DIXI
    carpe noctem

  3. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (18.09.2018), Վիշապ (20.09.2018), Տրիբուն (18.09.2018)

  4. #3
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Հայկօ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես նույն զգացումն ունենում եմ նոր տեխնիկա առնելիս: Հագուստ-կոշիկի դեպքում ավելի քիչ ա: Ամեն դեպքում՝ վերջում ունենում ես մի նոր բան, որ քո սրտով ա ու կյանքդ մի քիչ փոխում ա դեպի ավելի լավը. էս էլ քեզ բարձր տրամադրություն ու դրական փոփոխություն:

    Հա, ռեստորանի ու շոփինգի առանցքային տարբերությունը «լինելու» ու «ունենալու» տարբերությունն ա: Ում՝ ոնց, էլի: Չնայած, իհարկե, նոր շորն էլ ա ի վերջո դառնում «լինել»:
    Տեխնիկայի պահով չոտկի համամիտ եմ: Էդ ի՜նչ ահավոր մի հատ կայֆ ա տալիս ինձ՝ ամեն անգամ մտնել որևէ տեխնիկայի խանութ ու հաճախ (թերևս, երևի, հիմնականում) ոչինչ չառնել ու ուղղակի զբոսնել, նայել մարդկանց էնտուզիազմին, գնալ խաղերի բաժին, լսել ջահելների ոգևորված խոսակցությունները է՛ս ու է՛ն փլեյսթեյշընը առնելուց կամ տեղում ծրագրեր ու խաղեր փորփրելուց... հետո գնալ հեռախոսների բաժին տեսնել՝ ինչ թազա բան կա: Դրոնների բաժին և այլն… ու ընդհանրապես՝ իմ համար տեխնիկայի խանութները յուրօրինակ ինչ-որ հոտ ունեն, որը տրամս հազար ա բացում: Էդ կանդիցիաների հոտը խառնած թազա ապրանքի փաթեթավորախառը հոտի հետ )))))))… որ նույնիսկ բան է՛լ չես առնում, բայց էն թազա մակբուքերի կողքով զմայլված անցնում ես՝ մարդկանց հետևելով ու իրանց հետաքրքրությամբ տնտղելուն ականատես լինելով: Չգիտեմ… տեխնիկայի խանութ մտնելն իմ համար ասոցացվում ա ջահելության հետ: Ու ջահել ու ոգևորված մնալու հետ: Վերջերս էլ տրամ չունեի ու չունեի նաև փաուըր բենք… ասի՝ գնամ առնեմ մի հատ: Կա՜յֆ …… բերեցի տուն, տենց դրեցի սեղանին ուպակովկի մեջ ու մուշ-մուշ քնեցի: Ու արդեն մի ամիս ա չեմ բացել, որ օգտագործեմ: Չէ, աչքիս՝ ես թաքնված կլեպտոման եմ, բայց հլը առաջին ստադիան ա մոտս, որ հլը որ ամոթից վճարում եմ: :Դ

  5. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Անվերնագիր (18.09.2018), Հայկօ (18.09.2018)

  6. #4
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Adam-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մարդիկ ասում են՝ երբ տրամ չունես կամ դեպրեսիայի մեջ ես՝ գնա խանութից ինքդ քեզ համար մի բան գնիր ու դրանից ստացած բավականությունը կնպաստի տրամադրությանդ կամ դեպրեսիոն վիճակիդ դեպի դրական փոփոխմանը: Առաջ չէի հավատում: Բայց, անգիտակցորեն հենց մի բան էի գնում ինձ համար՝( կարևոր չի՝ ինչ) տրամի հսկայական բարելավվում էի զգում: Ձեզ մոտ էլ է՞ էդպես: Մարդկային հոգեբանության մեջ խորացած կամ հենց հոգեբանության background-ով մարդիկ. ի՞նչ եք կարծում, ինչո՞վ ա պայմանավորված էս էֆեկտը: Ինչի՞ հենց շոպինգ, այլ ոչ ասենք՝ որևէ միջոցառում, կամ ռեստորան (վերջինս, չնայած, լա՜վ էլ կարա փոխարինի՝ իմ համար՝ շոպինգին), կամ լող, կամ հեծանիվ: Ենթագիտակցորեն, մեկ-մեկ էս երևույթը նմանեցնում եմ կլեպտոմանիային (տարբերությամբ, որ չես գողանում, այլ գնում ես), որտև երկու դեպքում էլ ապրանք ձեռք բերելուց՝ աննկարագրելի բավականություն ես ստանում: Մի խոսքով. շոպինգից ստացած հոգեկան բավարարվածություն. զուտ ինդիվիդուալ զգացու՞մ, թե՞ համատարած երևույթ:
    Ինձ համար շոփինգից սթրեսային բան չկա աշխարհում։ Վերջերս փորձում էի ամեն ինչ օնլայն պատվիրել, էն էլ փոստը լրիվ հաբրգել ա, պատվիրածս տուն չի բերում, պիտի 2 կմ քշեմ, փոստից վերցնեմ, էն ա միանգամից կգնամ, խանութից կառնեմ։ Մի խոսքով, ինձ վրա շոփինգը վատ ա ազդում, ու չեմ հասկանում, թե մարդկանց ոնց կարա թեթևացնի։ Երևի միակ տեսակի խանութը, որտեղ ինձ լավ եմ զգում, գրախանութն ա, էն էլ էնտեղից պարտադիր չի, որ որևէ բան առնեմ։ Ուղղակի զուտ մտնել ու գրքերն ուսումնասիրելն ահագին հավես բան ա։

  7. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Նաիրուհի (25.09.2018)

  8. #5
    Պապա x3 Աթեիստ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2007
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    45
    Գրառումներ
    8,706
    Mentioned
    49 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Շոփփինգից ես ամենաշատը էս փուլն եմ սիրում ։)



    Որ կարամ նստեմ, նայեմ, թե ՏԵՍԱԿԱՆՈՐԵՆ ինչքան բան կարամ առնեմ։
    Հազվադեպ եմ կոնկրետ էս վիդեոներում եղած բաներից ուզում, բայց գիտակցումը, որ սենց բաներ կան, ու ցանկացած պահին կարաս առնես, դզում ա։

    Բայց առնելուց ես առնում եմ միայն անհրաժեշտ բաներ, դրա համար դա առանձնապես հաճույք չի պատճառով. պետք ա, առնում եմ։
    artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.

  9. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (19.09.2018), Հայկօ (19.09.2018)

  10. #6
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ինձ համար շոփինգից սթրեսային բան չկա աշխարհում։ Վերջերս փորձում էի ամեն ինչ օնլայն պատվիրել, էն էլ փոստը լրիվ հաբրգել ա, պատվիրածս տուն չի բերում, պիտի 2 կմ քշեմ, փոստից վերցնեմ, էն ա միանգամից կգնամ, խանութից կառնեմ։ Մի խոսքով, ինձ վրա շոփինգը վատ ա ազդում, ու չեմ հասկանում, թե մարդկանց ոնց կարա թեթևացնի։ Երևի միակ տեսակի խանութը, որտեղ ինձ լավ եմ զգում, գրախանութն ա, էն էլ էնտեղից պարտադիր չի, որ որևէ բան առնեմ։ Ուղղակի զուտ մտնել ու գրքերն ուսումնասիրելն ահագին հավես բան ա։
    Ես հենց էդ ա՝ օնլայնից էդքան կայֆ չեմ ստանում, ինչքան ռեալից: Որտև ռեալ շոփինգն իր մի ամբողջ րիտուալն ունի. որ դուրս ես գալիս տնից, հատուկ գնում ես էդ բանը առնելու: Կամ՝ մի քանի բան: Հետո՝ կասսայի մոտ հերթ կանգնելը, վճարելը, փաթեթավորումը ձեռքումդ շոշափելը …(իմը՝ շատը տեխնիկայի պահով): Հետո՝ անհամբերությամբ սպասելը, թե երբ ես տուն հասնելու, որ բացես: Էդ ամբողջ րիտուալը մի այլ կարգի իմ վրա դրական ա ազդում: Իմիջիայլոց, օնլայնի պահով մեր մոտ առանձնակի չոտկիության մի հատ սիստեմ ա գործում: Մի օր առաջ էլ sms ես ստանում, որ վաղը էս ինչ ժամին առաքիչը անցնելու ա ու առաքի գնածդ: Էսքան վախտ նույնիսկ կես ժամ ուշացած չի եղել ոչ մեկ՝ իրանց ասած նախորոք ժամից ու օրից:

  11. #7
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Adam-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մարդիկ ասում են՝ երբ տրամ չունես կամ դեպրեսիայի մեջ ես՝ գնա խանութից ինքդ քեզ համար մի բան գնիր ու դրանից ստացած բավականությունը կնպաստի տրամադրությանդ կամ դեպրեսիոն վիճակիդ դեպի դրական փոփոխմանը: Առաջ չէի հավատում: Բայց, անգիտակցորեն հենց մի բան էի գնում ինձ համար՝( կարևոր չի՝ ինչ) տրամի հսկայական բարելավվում էի զգում: Ձեզ մոտ էլ է՞ էդպես: Մարդկային հոգեբանության մեջ խորացած կամ հենց հոգեբանության background-ով մարդիկ. ի՞նչ եք կարծում, ինչո՞վ ա պայմանավորված էս էֆեկտը: Ինչի՞ հենց շոպինգ, այլ ոչ ասենք՝ որևէ միջոցառում, կամ ռեստորան (վերջինս, չնայած, լա՜վ էլ կարա փոխարինի՝ իմ համար՝ շոպինգին), կամ լող, կամ հեծանիվ: Ենթագիտակցորեն, մեկ-մեկ էս երևույթը նմանեցնում եմ կլեպտոմանիային (տարբերությամբ, որ չես գողանում, այլ գնում ես), որտև երկու դեպքում էլ ապրանք ձեռք բերելուց՝ աննկարագրելի բավականություն ես ստանում: Մի խոսքով. շոպինգից ստացած հոգեկան բավարարվածություն. զուտ ինդիվիդուալ զգացու՞մ, թե՞ համատարած երևույթ:
    Մեջբերում Adam-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես հենց էդ ա՝ օնլայնից էդքան կայֆ չեմ ստանում, ինչքան ռեալից: Որտև ռեալ շոփինգն իր մի ամբողջ րիտուալն ունի. որ դուրս ես գալիս տնից, հատուկ գնում ես էդ բանը առնելու: Կամ՝ մի քանի բան: Հետո՝ կասսայի մոտ հերթ կանգնելը, վճարելը, փաթեթավորումը ձեռքումդ շոշափելը …(իմը՝ շատը տեխնիկայի պահով): Հետո՝ անհամբերությամբ սպասելը, թե երբ ես տուն հասնելու, որ բացես: Էդ ամբողջ րիտուալը մի այլ կարգի իմ վրա դրական ա ազդում: Իմիջիայլոց, օնլայնի պահով մեր մոտ առանձնակի չոտկիության մի հատ սիստեմ ա գործում: Մի օր առաջ էլ sms ես ստանում, որ վաղը էս ինչ ժամին առաքիչը անցնելու ա ու առաքի գնածդ: Էսքան վախտ նույնիսկ կես ժամ ուշացած չի եղել ոչ մեկ՝ իրանց ասած նախորոք ժամից ու օրից:
    Դե օնլայն ինձ համար մենակ ըստ անհրաժեշտության ա, այսինքն՝ շոփինգը դիտարկում եմ զուտ որպես ինչ֊որ իր ձեռք բերելու պրոցեդուրա, իսկ ես նենց իրեր չեմ առնում, որոնց կարիքն իրոք չունեմ։ Ու մենակ էն մտքից, թե ինչքան ժամանակ կարա ծախսվի շոփինգի վրա, վատանում եմ։

    Դե մեզ մոտ փոստը ծախեցին մասնավոր ընկերության, մասնավոր ընկերությունը փոստատարներին լավ չի վարձատրում, փոստատարներն էլ չեն ուզում իրանց գործն անեն։ Արդյունքում՝ նամակներից բացի ուրիշ ոչինչ չի գալիս տուն։ Հաճախ նույնիսկ խաբում են, թե էկանք, տանը չէիր։

  12. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Adam (19.09.2018)

  13. #8
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Բյուր, շոկային ա Դանիայի մասին տենց բան կարդալ

  14. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ուլուանա (19.09.2018)

  15. #9
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինձ վրա էլ ա միշտ լավ ազդել, բայց վերջին տարիներին, երբ աշխատում եմ մինիմալիստ լինել ու հնարավորինս խուսափել ավելորդ ծախսերից ու իրերից, շոփինգաթերապիան էլ համապատասխանաբար թարգել եմ, չնայած նենց չի, որ մինչև էդ հաճախ էի դիմում էդ միջոցին: Հիմա հազարից մեկ, եթե հանկարծ տրվում եմ նման գայթակղության, հետո խիղճս էնքան ա տանջում ավելորդություն գնելու գիտակցումից, որ էդ հաճույքը լրիվ հեչ ա անում, մի բան էլ ավել, դրա համար հիմա մի տեսակ իմաստ էլ չունի, չեմ էլ մտածում դրա մասին, ոչ էլ նեղվում եմ: Հիմա ինձ մենակ թույլ եմ տալիս պարբերաբար գնալ արվեստի ու ձեռքի աշխատանքների պարագաների խանութ, որն ինձ համար իսկական դրախտավայր ա: Այ, էնտեղ մեկ-մեկ ինձ թույլ եմ տալիս թուլանալ, բայց էլի չափի մեջ: Ժամանակին շատ-շատ եմ անկապ տրվել գայթակղությանը ու լիքը ավելորդ, բայց հավես բաներ առել էդ խանութից, հիմա զգալի չափով ինքնավերահսկվում եմ ու ընդհանուր առմամբ գոհ եմ ինձնից : Հա, կոնկրետ էդ խանութում նաև ահագին հաճույք եմ ստանում զուտ նայելով, նույնիսկ եթե բան չառնեմ:

    Կարճ ասած` հիմա դեմ եմ ինքնանպատակ` թերապևտիկ շոփինգին: Լիքը ուրիշ միջոցներ կան վատ տրամադրությունից կամ հոգեվիճակից դուրս գալու: Ես նախընտրում եմ էն միջոցները, որոնք հետագայում ափսոսանքի զգացում չեն առաջացնում:
    Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 19.09.2018, 05:46:
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  16. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (19.09.2018), Progart (19.09.2018)

  17. #10
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շոփինգից ավելի ատելի, ձանձրալի ու հոգնեցուցիչ բան ինձ համար այս պահին դժվարանում եմ մտաբերել։ Այդ ամենին գումարած՝ ժամանակի կորուստ։ Չեմ սիրում ձեռք բերել ապրանք՝ նյութական իրի տեսքով, դա ինձ ահավոր խանգարում է, խախտում մինիմալիստական կոմֆորտս։ Չեմ սիրում շոփինգը նաև այն պատճառով, որ ստիպված եմ լինում ինչ-որ բան ընտրել, իսկ ինձ հազվադեպ է մի բան դուր գալիս այնքան, որ ուզենամ կյանքս ծանրաբեռնել դրանով։

    Բայց, բնականաբար, իսպառ խուսափել շոփինգից անհնար է, և այն հազվադեպ անգամները, որ ստիպված եմ լինում օրս ծախսել դրա վրա, օրվա վերջում սովորաբար ունենում են ուժեղ գլխացավ՝ սրտխառնոցով, ու, սովորաբար, գնումներիս 70-80 տոկոսը ենթակա են լինում վերադարձի։

    Այն, որ շոփինգը շատ-շատերի համար դրական թերապիա է, ինձ համար խորթ ու անհասկանալի զգացողություն է։

  18. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Freeman (19.09.2018), StrangeLittleGirl (19.09.2018)

  19. #11
    Մշտական անդամ Progart-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.05.2016
    Գրառումներ
    301
    Mentioned
    16 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    հին իրերը դէն նետելուց կամ ջնջելուց աւելի շատ բաւականութիւն եմ ստանում, քան նոր բաներ գնելուց ։դ

  20. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Բարեկամ (19.09.2018), Ուլուանա (19.09.2018)

  21. #12
    Անմոռուկ
    Գաղթական-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.06.2007
    Հասցե
    Լեռնաղբյուր
    Գրառումներ
    5,264
    Mentioned
    27 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ժողովուրդ ջան, ձեր գրառումները կարդալով եկա եզրակացության, որ մեծամասնությունը ոչ թե բուն շոփինգիցա հաճույք ստանում, այլ՝ այս կամ այն պրոֆիլով խանութում գտնվելիս:
    Այլ խոսքերով ասած՝ իր սիրելի առարկաների/պիտույքների առատությունից ու դրանցով շրջապատված լինելուց:

    Հետաքրքիրա..
    Առաջարկում եմ կամ էս թեմայի շրջանակներում, կամ մեկ այլ նոր թեմայում քննարկել, թե որքանով էս երևույթը կարող է բնութագրել անհատին, նրա հոգեբանությունը:
    Ասենք կարողա նենց եզրակացությունների հանգենք, որ հետո, իմանալով նոր ծանոթի որ պրոֆիլով խանութում իրեն լավ զգալու պատասխանը, մոտավոր պատկերացքւմ կազմենք նրա ներաշխարհի մասին:

    Հ.Գ. ես ել միշտ գրենական պիտույքների խանութում եմ ինձ լավ զգացել:
    Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..

  22. #13
    Բարև
    Տրիբուն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.05.2008
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    15,977
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    34 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Այ դեպրեսնյակներ

    Շոփինգը կայֆոտ բան ա։ Սկսած տեխնիկայի խանութներից, մայկա-տռուսիկով, մինչև սուպերմարկետից սմետան, երշիկ, կոկա-կոլա ․․․․ Պրիտոմ, համ սիրում եմ, երբ ինձ եմ մի բան առնում, համ ընտանիքիս անդամներին եմ մի բան առնում, համ էլ պռոստը նվերներ ուրիշ մարդկանց համար։ Ու հեչ պարտադիր չի թանկ ու բեռուբարձված շոփինգ անել, կարելի ա ման գալ, նայել, մի փոքր բան առնել, ու դրանից կայֆ ստանալ։

  23. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Հայկօ (19.09.2018), Վիշապ (20.09.2018)

  24. #14
    Ձայ Ձայնալար-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.04.2007
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    5,289
    Բլոգի գրառումներ
    3
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես էլ ժեշտեղենից եմ կայֆ ստանում, դռել բալգառկա, լոբզիկ, կվալդ, քլունգ Եթե ինձ թուլացնեմ, կարամ էդ տիպի խանութները դատարկեմ սկսած սոսինձների տեսակներից վերջացրած հաստոցներով: Երևի պետք էր արհեստավոր դառնալ

  25. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (19.09.2018), Progart (19.09.2018), Բարեկամ (19.09.2018), Վիշապ (20.09.2018)

  26. #15
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Տրիբուն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այ դեպրեսնյակներ

    Շոփինգը կայֆոտ բան ա։ Սկսած տեխնիկայի խանութներից, մայկա-տռուսիկով, մինչև սուպերմարկետից սմետան, երշիկ, կոկա-կոլա ․․․․ Պրիտոմ, համ սիրում եմ, երբ ինձ եմ մի բան առնում, համ ընտանիքիս անդամներին եմ մի բան առնում, համ էլ պռոստը նվերներ ուրիշ մարդկանց համար։ Ու հեչ պարտադիր չի թանկ ու բեռուբարձված շոփինգ անել, կարելի ա ման գալ, նայել, մի փոքր բան առնել, ու դրանից կայֆ ստանալ։
    Տրիբուն ջան, "կարելի ա"-ն ո՞րն ա, մեկի համար տվյալ բանը կայֆ ա, մյուսի համար՝ չէ, էդ հո համոզելու չի, առավելևս՝ մեղադրելու։ Մարդիկ տարբեր են, էդ տարբերություններով էլ կիսվում ենք, առանց գնահատականների։

Էջ 1 2-ից 12 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •