Ինքնակառավարում (self-control)

[enna]

...Ես չես պատկերացնի, թե ինչ աստիճանի չեմ սիրում մարմինս ժեշտին տալ ու հատկապես ինչ աստիճանի չեմ սիրում քրտնել։ ...Երեքից ոչ մեկի դեպքում չես քրտնում։ Հետո, կարևոր նաև նենց անել, որ հենց էդ պահին վայելես։ Օրինակ յոգայի գնալիս հենց էնպիսի ուսուցիչ ա լինում, որ դուրս չի գալիս, իրա դասերին էլ չեմ գնում։

Բյուր, ասեմ քեզ, որ մեկ-մեկ շատ բարդ ա լինում հասկանալը, թե կոնկրետ ինչը դուրդ չի գալիս էդ պրոցեսի մեջ, մեկ-մեկ ուղեղդ ինքն ա բլոքում էդ հասկանալը, ինձ թվում ա էդ կախված ա նրանից էլ, թե ինչքան ուշադիր ա մարդը հետեւում իր մտքերին ու էմոցիաներին։ Ստեղ արդեն սկսում եմ հանգել ցածր ինքնագնահատակին, նենց որ ստոպ կտամ , ի դեպ՝ կարա՞ ցածր ինքգնահատականը պատճառ լինի թույլ ինքնակառավարում ունենանալու համար։

Հեհե, իմ մոտ էլ մեյլ մտնելու խնդիրն էր, անընդհատ մեյլս էի ստուգում, երբ ազատ էի մնում, երբ մեյլում էլ «փորելու» տեղ չկար, ֆբ-ն էի բացում։ Նախ ջնջեցի մեյլի էփփ-ը հեռախոսիցս, ծայրահեղ դեպքում կարամ բռաուզերով մտնեմ, բայց «լռվելու» համար բռաուզերը էնքան էլ հարմար չի, դրա համար երկար չեմ մնում։ Ֆբ-ն էլ ծրագիր արդեն երկու տարի ա կլինի չունեմ, բայց մեկ ա բռաուզերով երկար մնում եմ ու մինչեւ հիմա միակ լուծումը ֆբ-ն մի քանի օրով ապաակտիվացնելն ա հենց սկսում եմ շատ երկար մնալ։ Ու իրոք օգնում ա՝ որոշ ժամանակ ֆբ-ի մասին չեմ էլ հիշում։

Մեկ էլ էն գրքի տեխնիկաներից «վաղվա օրվա մասին մտածելու»-նն եմ օգտագործում։ Ասում ա, որ եթե ուզում ես ասենք ծխես, ծխի, բայց պիտի հաջորդ օրն էլ էդ քանակությամբ ծխես, էդ պահին սկսում ես գիտակցել, որ էդ վնասը վաղվա օրվա վրա էլ տարածվելու։ Սրանով արդեն 2 օր ա քաղցրավենիք ու շաքար չեմ ուտում ։դ (ամբողջ կյանքը գդալով շոկոլադի կրեմ ու քաղցրի պակասից ագրեսիվ դարձող մարդու համար 2 օրը թիվ ա )

[boooooooom]

Ես չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչ մեխանիզմ կարա լինի։ Երևի ընդամենը պետք ա ֆիքսել, թե ինչ իրավիճակներում ա "կորում" ինքնակառավարումը և նման իրավիճակներից առաջ փորձել "գետի հունը փոխել", այլ/նոր կերպ պատասխանել/անել, կամ միգուցե մի քանի վայրկյան դադար տալ ու ոչինչ չանել
Չէի ասի թե հաճախ է ստացվում, բայց վերջերս ստացվում ա որոշ "գետեր լրիվ այլ, նոր ուղղությամբ տանել" ու "նոր ելքային տվյալներ ստանալ", ու դա ոգևորում ա, որովհետև դա մինի հաղթանակ ա ինքդ քեզ տանջող քո դեմ պայքարում։

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, ասեմ քեզ, որ մեկ-մեկ շատ բարդ ա լինում հասկանալը, թե կոնկրետ ինչը դուրդ չի գալիս էդ պրոցեսի մեջ, մեկ-մեկ ուղեղդ ինքն ա բլոքում էդ հասկանալը, ինձ թվում ա էդ կախված ա նրանից էլ, թե ինչքան ուշադիր ա մարդը հետեւում իր մտքերին ու էմոցիաներին։ Ստեղ արդեն սկսում եմ հանգել ցածր ինքնագնահատակին, նենց որ ստոպ կտամ , ի դեպ՝ կարա՞ ցածր ինքգնահատականը պատճառ լինի թույլ ինքնակառավարում ունենանալու համար։

Էդ ցածր ինքնագնահատականի հետ կապված մի բան պատմեմ։ Ուրեմն տարիներ առաջ որ մագիստրոսական թեզ էի գրում, ձեռի հետ մի հատ գիրք էի կարդում պրոկրաստինացիայի մասին, որտեղ քննարկում էր պրոկրաստինացիայի տարբեր պատճառները, ու հա՛, պատճառներից մեկը հենց ցածր ինքնագնահատականն էր։ Այսինքն, դիտմամբ էնքան էիր ձգձգում գործդ, որ վերջին վայրկյանին անես, լավ չստացվի, հետո ասես՝ այ որ ժամանակ լիներ, ավելի լավ կանեի։ Էդ որ հայտնաբերեցի, սկսեցի գոնե էդ հողի վրա պրոկրաստինացիա էլ չանել։

[enna]

Էդ ցածր ինքնագնահատականի հետ կապված մի բան պատմեմ։ Ուրեմն տարիներ առաջ որ մագիստրոսական թեզ էի գրում, ձեռի հետ մի հատ գիրք էի կարդում պրոկրաստինացիայի մասին, որտեղ քննարկում էր պրոկրաստինացիայի տարբեր պատճառները, ու հա՛, պատճառներից մեկը հենց ցածր ինքնագնահատականն էր։ Այսինքն, դիտմամբ էնքան էիր ձգձգում գործդ, որ վերջին վայրկյանին անես, լավ չստացվի, հետո ասես՝ այ որ ժամանակ լիներ, ավելի լավ կանեի։ Էդ որ հայտնաբերեցի, սկսեցի գոնե էդ հողի վրա պրոկրաստինացիա էլ չանել։

Բյուր, իմ մոտ հիմա տենց ա, նույնիսկ ավելի վատ՝ ցածր ինքնագնահատականի պատճառով կոլեգաներիս հետ հարաբերություններս ժամանակ առ ժամանակ ճգնաժամ են ապրում, գործս էլ հետը, չգիտեմ ոնց անեմ, որ համոզեմ ինքս ինձ, որ էդ ամենը իմ ներսում ա մենակ ու միջավայրը ոչ գիտի, ոչ էլ հետաքրքիրա ։Դ