Ժող, ես արդեն տարիներ շարունակ ֆասթֆուդերից կախվածություն ունեմ (չգիտեմ՝ զգացածս կախվածություն ա, թե չէ, որտև շատերդ կարող ա ասեք՝ դա բուլեմիա ա, ուղղակի) ու արդեն 2 ամիս ա չեմ օգտվում ոչ մի տեղից ու ուտում եմ տանը: Հավատացեք՝ դեպրեսիայի սիմպտոմներ եմ սկսել ձեռք բերել: Բայց հենց ասենք գնում եմ KFC-ի հավիկն իրա ֆրի-ով ու մայոնեզով ծորացնում եմ շուրթերիս՝ հոգեկանս տեղն ա գալիս: Կամ Բուրգեր Քինգի մաքսի whopper-ն իրա թաշախուստներով: Ըստ ձեզ, սա կախվածություն ա ֆասթֆուդի՞ց (տենց բան հնարավոր ա՞) … որտև ես բուլեմիայով չեմ տառապում ու տանը ինչքան էլ համով բան լինի ուտելու, մեկ ա՝ էն ֆասթֆուդից ստացած բավարարվածությունը չեմ ստանում: 2 ամիս ա թարգել եմ նաև կոկա կոլան: Ու ինձ լավ չեմ զգում: Ուտում եմ ավսյանկա, նուշ, չրեր, հատապտուղներ, մրգեր, գազարի սոկ եմ խմում՝ ինքս պատրաստելով (նույնն էլ խնձորի), ձուկ եմ շատ փորձում ուտել, սխտոր, սոխ ու բանջարեղեն, բայց մեկ ա՝ էլի էն չեմ զգում ինձ: Հենց մտա KFC՝ դառնում եմ հին՝ իմ ամեն գույներով ու էնտուզիազմով ես-ը: Սա կախվածություն ա՞:
Էջանիշներ