Ժողովուրդ, ես ձեզ չեմ հասկանում:
1. Առանց սևուսպիտակ բաժանման հեղափոխություններ չեն լինում: Էս հեղափոխության հաջողության հիմքը հենց երկուական կոնկրետ նպատակի վրա կենտրոնանալն էր, կամ կողմ ես, կամ՝ դեմ ես:
2. էս հեղափոխությունը վայթե գաղափարական է, անձերի չի: Նիկոլ Փաշինյանը «կուռք» դառավ որպես կոնկրետ գաղափարի իրականացնող, նենց չէր, որ ինքը մինչև հեղափոխությունը կուռք էր, կամ հեղափոխությունը իր կուռք լինելու շնորհիվ տեղի ունեցավ: Ցավոք ՀՀ-ում Նիկոլ Փաշինյանին ադեկվատ այլընտրանքների պակասություն կա:
3. Դժգոհների կամ քննադատողների գաղափարական հիմնավորումները անձամբ ես դեռ չեմ տեսել, առայժմ մենակ անձնական շահից ու դիրքից բխող սուբյեկտիվ դժգոհություններ: Պետք է հիշել, որ հեղափոխությունները սովորաբար սելաֆի նման են, մաքրում են ճամփին դիմադրող ամեն ինչ ու հաճախ մի բան էլ ավել: ՀՀ-ի պարագայում առայժմ «փառք է», որ սելաֆը մեծ ավերվածություններ դեռ չի առաջացնում:
4. «թավշա հեղափոխությունը» քննադատողներին հիվանդագին ընդունելը բնական է, որովհետև քննադատողների այլընտրանքը ավտոմատ դառնում է Սերժ Սարգսյանն ու Սաշիկն ու Մանվելն ու Ռոբը: Կոնստորւկտիվ քննադատություն կլինի, եթե ուղղված լինի կոնկրետ խնդրի և ոչ թե ընդդեմ «թավշյա հեղափոխության»:
Որո՞նք են ձեր քննադատական գաղափարները, կամ գաղափարական քննադատությունները:
Մեջբերել
Էջանիշներ