Պատանեկան մրցույթ․ գեղարվեստական ժանր

[Բարեկամ]

ողջույնն-ողջույնն,

Ես Անահիտն եմ ու հա՝ ինձ թվում ա՝ ճիշտ էիք հասկացել, որովհետեւ էս օրերի ընթացքում անընդհատ հետեւում էի, գրեթե հասկացել էի՝ որ ակումբցին քանի րոպեում ա գրառում կատարում :ճ
Դրա հետ մեկտեղ Ակումբն էի փորփրում, հավես խոսակցություն ունեցա ընթացքում, սիրեցի շատ:

Հիմա ուրախ եմ, շատ եմ ուրախ: Հիշեցի, որ մարիօն փոստեց էս մրցույթի մասին ու ինձ ասաց՝ հուսամ դեռ 23-դ չի լրացել: Թե չէ ես գրողը չէի՜:

Տարիներ առաջ (երեք տարի) մի մրցույթի էլ եմ մասնակցել, չորրորդ տեղում էի, անկապ բան էի գրել, հիմա կամաչեմ կարդալ: Երեկ գիշեր մտածեցի՝ իսկ եթե ամեն տարին ինձ մի հորիզոնականով բարձրացնի՞:

Շատ արագ եմ գրել՝ կես ժամ էլ չի տեւել, էնքան արագ, որ վերնագիրը մոռացել էի հավաքել, հետո առանձին մեյլով ուղարկեցի :ճ Ոչ մի անիրական բան չկա, անուններն էլ համապատասխանում են: Ինձ անընդհատ շատ ջերմացնում, մոտեցնում, հարազատեցնում էր էն, որ գրում էիք՝ բանաստեղծություն ոնց որ լինի: Որովհետեւ հա, ես բանաստեղծություններ եմ գրում արդեն վաղուց ու երբեմն արձակում լինելս էնքա՜ն հեռու ա թվում:

«Մայրենիք» բառը: Ես բանաստեղծությունիցս կտրել էի սիրելի հատված, իրականում ինքը սկսվում է էսպես՝ «Մեր հայրենիք,
մայրենիք,
տուն-տեղ,
ծննդյյան վկայական,
տատիկի գաթա,
անասֆատ փողոց,
երեւանի ճռճռան արեւ...»:

Շատ շնորհակալ եմ բոլորիցդ, խենթանալու բան ա էսքան կարծիք կարդալը, ոնց որ մի օր մարիօն ասաց՝ եթե նույնիսկ չկրես էս մրցույթը, լավ բաներ ես լսում ու կարդում:

Ապրեք բոլորդ, գրկում եմ ամուր-ամուր

Ամենայն հարգանքով ու հիացմունքով մյուս ստեղծագործողների հանդեպ, @Պի319, պատմվածքդ այսօր հինգերորդ անգամ կարդացի (մեկի համար էի կարդում բարձրաձայն, ով հայերեն չի կարդում) ու ուզում եմ ասել, որ կարդալիս դժվար էր հաղթահարելը կոկորդս սեղմվելն ու պապանձնվելը հուզմունքից, հերթական անգամ․․․