Վարդաններն ու լիլոներն են մեզ տարիներով ճահիճի մեջ պահել, իրենք էլ դեռ չեն շտապում դուրս գալ, փոխել հագուստն ու մերժել ներսի փտած ռեժիմին: Ես ու Թավշյա հեղափոխությունը «գրազ ենք բռնում»՝ մի քիչ այլ ֆորմատով․ երկուսս էլ հասնելու ենք ամենաիսկական ու «զտարյուն» Հեղափոխությանը՝ առանց վարդանների, լիլոների ու դե՜ աշոտների։ Եթե հաղթեմ, Թավշյա հեղափոխությունն էլ կհաղթի, եթե պարտվեմ, ինքն էլ տանուլ կտա «գրազը», որովհետև երկուսս էլ նույն բանին ենք ձգտում։ Մոտեցումն է տարբեր․ ես ներքևից եմ բարձրանում վեր, ինքը վերևից իջնում է ներքև։ Ինձ համար Հեղափոխությունը ՀՈԳԻՆԵՐԻ հեղափոխությունն է, Թավշյա հեղափոխության համար՝ լիդերների հեղափոխություն։ «Գրազակիցս» իր գործն արդեն արել է ու լավ է արել, բայց ամեն անգամ բախվելով «զոռբայության» հասնող անհանդուրժողականությանը, բուհից, համայնքի բյուջեից, պետությունից ու աշխարհից անվերջ «քերելու» նկրտումներին ու տեղ-տեղ անտանելիորեն կուտակված մշակույթի չգոյությանը, հասկանում եմ, թե ինչքան անելիքներ կան սեփական հոգիներում։
Ու եթե կուզեք՝ ես ու Հեղափոխությունը սեղմում ենք միմյանց ձեռքերը ի նշան խորը ու երկարատև դաշինքի։
Էջանիշներ