Մի կոնֆլիկտի ու գրառման քննարկում

[Lion]

Ակումբն, ընդհանրապես, նոր մարդկանց համար ահագին վանող տեղ ա։
Ես որ նոր էի գրանցվել, շատ ծանր էի տանում երբ բանավեճերում ակումբցիները սկսում էին իրար ոչ թե մականուններով, այլ անուններով ու քաղցր մեղցր մակդիրներով դիմել։ Բանավեճի թեման կամ մոռացվում էր, ու անձնական զրույցներ էին սկսվում, կամ խմբակային «հարձակում» էր սկսվում, ամեն դեպքում նոր մարդուն էդպես էր թվում։
Ահագին էլ վիճել եմ էս թեմայով ժամանակին։
Բայց էդ զգացողությունն անցնում ա հետո։ Ժամանակի հետ սկսում ես էլ չնկատել սենց բաներ։
Լիզբեթի ասած կարծրանալը հենց էս ա երևի։

Հա, էդա - էս որ մի 11 տարի առաջ նորեկ էի, լրիվ էդ վիճակն էր: Հետո... կաշիս երևի հաստացավ, մանավանդ Տրիբունի ոճի պահով: Մի քանի անգամ ասել եմ, որ հենց էս պահնա մասնավորապես ընկած ակումբի պասիվացման հիմքում...