Բարեկամ-ի խոսքերից
Ես ավելի շատ տեսա խորացած procrastination, որը գուցեև դեպրեսիայի ածանցյալներից ա։ Այսինքն՝ ոչ ամեն procrastination ա դեպերսիայից ծնվում, բայց դեպերսիայից կարող ա և ծնվում ա procrastination։
Ընդհանրապես, ես մի գնահատական ունեմ դեպրեսիայի հետ կապված։ Ինձ թվում ա՝ դեպրեսիայի աղբյուրը ցածր ինքնագնահատականն ա։ Ցածր ինքնագնահատականով մարդիկ հակված են դեպրեսիայի մեջ ընկնելու, առանց որևէ ակնառու պատճառի։ Եթե Լիլիթի մոտ ցածր ինքնագնահատական կա նաև /որի մասին ոչ մի ինֆո/ակնարկ չի տրվել, բայց չի էլ բացառվում/, ապա իր մեջ աուտիկին բացահայտելը գուցե օգնու՞մ ա հաղթելու էդ ինքնագնահատականը։ Բայց մյուս կողմից էլ՝ ինձ համար մութ ու կասկածելի մնաց էն հանգամանքը, որ ուտիզմի դրսևորումներին հետևելը հուշելու կարիք ուներ, այսինքն՝ կինը չէր ֆայմում, որ իրեն հաշվել էր պետք, դա ինքնաբերաբար չէր դրսևորվել, ինչպես Միքայելի մոտ էր։
Մեջբերել
Էջանիշներ