Մեջբերում Ծլնգ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Համաձայն եմ առաջին մասում ասածիդ հետ, ու դրա պատճառով օրինակ Բարեկամի վերևի կարծիքը համարում եմ դրական, ինքան էլ որ ինքը սա գրական գործ չհամարի, քանի որ ինքն էլ խոստովանում ա, որ բոլոր իրարից այդքան տարբերվող կարծիքների հետ մասամբ համաձայն ա, և ուրեմն, այս գործը գրականության բավական լավ նմուշ ա, որ դրա մասին այդքան իրարամերժ կարծիքների արձագանքները կարող են մի մարդու մեջ տեղավորվել (դե համ էլ ակհայտորեն գործը այնքան է իրեն կպել, որ ուզեցել է առաջին կարծիքից հետո մնացածի կարծիքներն էլ կարդալ, ու շարունակել մտածել գործի մասին)։

Another story-ի առումով էլ եմ հետդ համաձայն, ու ավելի կոռռեկտ կլիներ ասածս ձևակերպել որպես the story about the story is part of the story, բայց մտածեցի, որ սա ակնհայտ կլինի․․․ ու կարծում եմ մեր տարըմբռնումը գալիս է նրանից, որ դու դիտարկում ես միայն story-ն, այն ինչ ես պատմում եմ story-ն, ինչը նեյրոբազմազանությունն-ա, և դրա մաս է կազմում և այս համանուն գեղարվեստական գործը (story), և այդ գեղարվեստական գործի քննարկման այս թեման (story), ու այդ բոլորի ընթացքում ես իմ sotryteller-ի հմտությունների չափով ներկայացնում եմ նեյրոատիպիկության նորմալությունը․․․ (և story-ն միայն այդ երկուսով չի վերջանալու)

Բայց իհարկե յուրաքանչյուրս էլ իրավասու է իր ընտրած պատմությանն ականջ դնել։
Այ էդ գունավորը փոխում ա տպավորությունը։ Երևի կարելի ա story-ն առանձնացնել որպես ուրիշ ժանր։
Ու մեկ ա իմ համար ամենակարևորը կմնա story-ն, առանց կողմնակի բաների, իսկ եթե story-ին ուսումնասիրեմ էլ՝ էլի որպես լրիվ ուրիշ story կանեմ էդ, առանց խառնելու story-ի հետ։