Ինձ հետաքրքիր է, թե հեղինակն այնուամենայնիվ ինչ է ուզել ներկայացնել։
Կլինիկական դե՞պք՝ դեպրեսիայով տառապող ու դեղորայքով բուժվող կի՞ն, կողքից էլ՝ հոգատար ամուսի՞ն։ Էդ դեպքում՝ ո՞նց են մարդուն էդպիսի վիճակով թողնում երկու երեխայի հետ մենակ։
Թե՞ ներկայացված է մեկը, ով չի ուզում լինել էն իրականության մեջ, որում ապրում է, և դա ներառում է նաև ծնող լինելը։ Ու էդպիսի մարդուն իմաստ որոնել օգնելու փոխարեն դեղեր են դեմ տալիս՝ սիրային երկտողով, որը նույնպես այդ անտանելի իրականության մի մասն է միայն ու չէր կարող ոչ այլ ինչ թվալ, քան տձև ու կեղծ, ինչքան էլ դա գրողն անկեղծ լիներ։
Էջանիշներ