էնպես չի, որ ինձ չեմ մեղադրում

բայց որ տղա լինեի, ինձ էլ էնպես կդաստիարակեին, որ ոչ թե հեզիկ ու ենթարկվող կլինեի, այլ՝ կամային ավելի բարձր որակներով անձ մը, անգամ էդ հեզիկ վիճակներում ես 18-ում տնից չթռա, քանի որ հայրիկիս կյանքի ամենաբարդ շրջաններից էր ու չնայած ինքն ասում էր, որ տղու նման իր կողքին էի, իր տղեն էի էդ օրերին ես, ես կայի ու շարունակում եմ մնալ իր դուստրը:
Էջանիշներ