Ի՞նչ անել

[Artgeo]

Հարգելի Հայրենակիցներ, Դուք հաշվի չեք առնում, որ ադրբեջան պետությունը ամեն տարի 1 միլիարդ է ծախսում իր ռազմական կարիքները հոգալու համար եւ այդ պատճարով մեր իշխանությունը ստիպված է ետ չմնալու համար, ընդլայնել իր ռազմական բյուջեն Ձեր իսկ ապահովության համար.

Ադրբեջանի ռազմական ծախսերը խիստ ուռճացված են և իրականությանը չհամապատսխանող: Բացի այդ, այդ ամենը որևէ կապ չունի մարդկանց թալանող ու կողոպտող օլիգարխ չինովնիկների հետ: Իշխանությունը իր պարտականությունները կատարելու դեպքում այսօր Հայաստանը իրոք, ոչ միայն Հ1-ի եթերում կծաղկեր:

Եթե ուզում եք լավ ապրել, ընդամենը եկեք հրաժարվենք Արցախից.

Այս թեզը մի երկու ամիս է հրամցվում է հասարակությանը:

պատճարով քայքայվեց բազում ազգերի ոգի, որի վերականգնման համար պայքարում ենք մենք հիմա.

Հիմա պետք է պայքարել ժողովրդավարական և արդար հասարակություն ստեղծելու համար, իսկ ազգային հոգին կվերականգնվի ինքստինքյան: Չի կարող սոված, վախեցած մարդը մտածել ազգային շահերի մասին:

շատ պարզ, թող հանեն նոր օրենք,

Հազարավոր օրենքներ են հանել: Ո՞ր մեկն է գործում: Օրենքը լավն է, երբ այն կիրառվում է: ԱԺ-ի մեծ մասը սեփական բիզնես ունի, մի՞թե նրանք իրենց դեմ օրենք կկիրառեն:

Այսպիսով ժողովուրդի հեղափոխության արդյունքում Ուկրաինայում մինչ այսօր իշխանություն ձեւավորված չէ՛, նրանք նույնպես ունեցել են 10% տոկոս տնտեսական աճ, որը հեղափոխությունից հետո հասավ 2% տոկոսի, անկայունության պատճարով.

Պետք չէ աղավաղել իրականությունը: Ուկրաինայի ներքաղաքական լարված իրավիճակը Ռուսաստանի կոպիտ միջամտության արդյունք է: Նույնը ծրագրավորված էր Վրաստանում, ինչը փառք աստծո չստացվեց:

Վրաստանում վիճակը ավելի անկայուն է, քան Շվարնաձեի օրոք էր. Պարոն Սահակաշվիլին Քութաիս (Քութա) քաղաքը առհասարակ չի՛ կառավարում, նրա իշխանությունը, այն էլ մասնակի, տարածվում է միայն Թիֆլիս քաղաքի վրա. Քութաիս (Քութա) քաղաքում տարբեր ցեղերի միջեւ ավելի է սաստկացել պայքարը, ներկա վրացական երկրորդ քաղաքի համար.

Տենց բան չկա:

Հ. Գ.
Հայաստանը տնտեսությունը այսօր երկնիշ թվով է զարգանում, որովհետեւ հետ մնացաց երկրների պոտենցյալը մեծ է, դրա համար զարգացաց երկրներում զարգացման աճը միանիշ թիվ է կազմում.

Հայաստանում զարգացումը այնքան է, որքան որոշում են նկարել իշխանությունները: Միակ տարօրինակությունն այն է, որ կան մարդիկ, որոնք հավատում են այդ թվերին:

[Vishapakah]

Ադրբեջանի ռազմական ծախսերը խիստ ուռճացված են և իրականությանը չհամապատսխանող: Բացի այդ, այդ ամենը որևէ կապ չունի մարդկանց թալանող ու կողոպտող օլիգարխ չինովնիկների հետ: Իշխանությունը իր պարտականությունները կատարելու դեպքում այսօր Հայաստանը իրոք, ոչ միայն Հ1-ի եթերում կծաղկեր:

Պահանջում եմ, ասածտ հիմնավորես. Այն բոլոր նոր զինատեսակները, որոնք հայտնվում են ներկայիս ազերական բանակում, հենց տարեկան մեկ միլարդի է. Զենքերի վաճառքը բավականին բաց գործնթաց է եւ փակ միայն կատարվում է ավել զինատեսակներ ձեռք բերելու ժամանակ, այսինքն բացարված չէ՛, որ ադրբեջանի ռազմական բյուջեն մեկ միլիարդը գերազանցի.

Հայաստանը վերահսկում է մոտ 45 հզ. կք տարածք, համեմատած ադրբեջանին մնացաց մոտ 70 հզ. կք. տարածքի եւ ելնելով այս տարբերությունից, մեզանից ավելի քիչ պակաս ծախսեր է պահանջում սպառազինությունը, բայց պահանջում է, որը աննաֆթ պետության համար, այն էլ փակ սահմաններով քիչ չէ.

Այս թեզը մի երկու ամիս է հրամցվում է հասարակությանը:

Ես էլ եմ դեմ այդ թեզին, բայց իրականությունը աղավաղում ես. Ներկայիս Նախագահը եւ Վարչապետը ծակումով Արցախից են եւ նրանք Երեւան գալով չէին կարող Արցախից հրաժարվելու քաղաքականություն բանեցնել.

Հիմա պետք է պայքարել ժողովրդավարական և արդար հասարակություն ստեղծելու համար, իսկ ազգային հոգին կվերականգնվի ինքստինքյան: Չի կարող սոված, վախեցած մարդը մտածել ազգային շահերի մասին:

Կարող է եւ մտածում է. Չմտածել, դա՛ նշանակում դադարել ապրել. Կյանքը իրենից պայքար է, անգամ սոված վիճակում, իսկ մեր ազգը ոչ թե՛ սոված է, այլ չբավարարված ներկա վիճակից, իր ապագան տեսնելով այլ կերպ. Քանզի ազգը տեսնում է իր ապագան, ուրեմն մտածում է, իսկ դու ասում ես, չեն կարող մտածել.

Հազարավոր օրենքներ են հանել: Ո՞ր մեկն է գործում: Օրենքը լավն է, երբ այն կիրառվում է: ԱԺ-ի մեծ մասը սեփական բիզնես ունի, մի՞թե նրանք իրենց դեմ օրենք կկիրառեն:

Կգա օրը եւ այդ օրենքն էլ ոչ՛ միայն կհանեն, այլեւ կգործածեն. Հայաստանը գտնվում է ժողովրդավարություն կառուցելու ճանապարհին եւ նման հուսահատ կարծիքներով ապագա չեն կառուցում. Մենակ չասես ձենս տաք տեղից է գալիս.

Պետք չէ աղավաղել իրականությունը: Ուկրաինայի ներքաղաքական լարված իրավիճակը Ռուսաստանի կոպիտ միջամտության արդյունք է: Նույնը ծրագրավորված էր Վրաստանում, ինչը փառք աստծո չստացվեց:

Պետք չէ աղավաղել իրականությունը. Ուկրաինայի ներքաղաքական լարված իրավիճակը ԱՄՆ-ի կոպիտ միջամտության արդյունք է. Նույնը ծրագրավորված էր Հայաստանում, ինչը փառք Աստվածներին չստացվեց.

Տենց բան չկա:

Սվան ընկերոջիցս լսածն եմ ասում, մի երկու ամիս առաջ ասաց. Ի դեպ, այդ քաղաքի առումով, Սվաններն էլ հավակնություններ ունեն. Հասկանում եմ որ լրագիր շատ ես կարդում, բայց կլանային պայքարների մասին, լրատվամիջոցները աշխատում են զերծ մնալ հայտարարություններից, նաեւ չնշելով նրանց քաղաքական հավակնությունների մասին.

Հայաստանում զարգացումը այնքան է, որքան որոշում են նկարել իշխանությունները: Միակ տարօրինակությունն այն է, որ կան մարդիկ, որոնք հավատում են այդ թվերին:

Իրոք տարորինակ է, ինչու ամերիկյան որոշ կազմակերպություններ պետք է նախորդ տարվա Հայաստանի տնտեսական աճը նշեին մոտ 13,5% տոկոս, դա՛ այն դեպքում, երբ Հայաստանը ԱՄՆ-ի ստրատեգիական դաշնակիցը չի՛ հանդիսանում, իսկ ստրատեգիական Ուկրանինայի համար, նշում են 2% տոկոս, վրաստանում էլ հրաժարվելով ներդրումներ կատարելոց, պատճարաբանելով տվյալ պետության ներքին անկայունությունը եւ վրաստանը ճանաչելով բիզնեսի համար, որպես ռիսկային գոտի.

[dvgray]

Շատ հետաքրքիր է, թե մինչև երբ պետք է շարունակվի էս չուզողությունը: Նորմալ ազգերը ուրախանում են իրենց հարևանների հաջողությամբ: Իսկ մերոնց մեծ մասը ոնց-որ առավոտից-իրիկուն վրացիներին ու իրենց ղեկավարին պախարակելով, նսեմացնելով ու վերջապես լավը չուզելով են տառապում:
Ռուսի տիրապետությունը շատ է ազդել վրեքներս: Պատրաստ են ապրել ցեխի մեջ մենակ թե հարևանը իրենցից լավ չապրի...
Մի հատ լավ հեքիաթ կար ընչաքաղցի ԱՉՔԻ մասին: ԱՉՔ, որ փոքրացավ ու հանգստացավ միայն էն ժամանակ, երբ վրան հող լցրին...

[Նախարար]

Մեծարգո տիկնայք և պարոնայք

Մեծ հետաքրքրությամբ ուսումնասիրեցի ձեր բոլոր գրառումները և մի քանի միտք ինձ ուղակի հիացրեց:

Այս մի տողում երևումե իշխող դասակարքի ամբողջ մեծամիտությունը և ատելությոնը աշխատավոր ժողովուրդի (Հայաստանի 90 տոկոս բնակչությունը) հանդեպ: Բայց նրանք մոռանումեն վոր ամբողջ իրենց հարստություները այս աշխարհում ստեղծվումեն աշխատավորների ձեռքերով

Որ Հայաստանի 90 տոկոսը աշխատավոր է դա ուղակի հիանալի փաստ է, իսկ մեկ տողով այնքան էլ հեշտ չէ կարծիք կազմել մի ողջ իշխող դասակարգի մեծամտության մասին:
Մեջբերման մեջ գրված տողերը ուղակի նպատակ ունեն ատելություն սերմանել ժողովրդի այս կամ այն խմբերի միջև, որը ես գնահատում եմ ազի դավաճանություն:

Հարգելիս, դու ժողովուրդ ասելով ու՞մ ի նկատի ունես, այն մի չնչին մասը, որն ապահովված է աշխատանքով:

Եթե կարդանք վերևի մեջբերումը կտեսնենք, որ այդ չնչին մասը կազմում է 90 տոկոս:

Թե՞ փորձում ես հավատալ հեռուստացույցով ու թերթերով մեզ մատուցված տնտեսական աճի ցուցանիշներին: Ահավոր արագությամբ զարգացող երկրի ենք:

Հեռուստացուցյով ու հատկապես թերթերով մեզ մատուցված տնտեսական աճին հատկապես չեմ հավատում, քանի որ այն միշտ ավելի քիչ է ներկայացվում, պետք չէ մոռանալ, որ ՀՀ-ում գոյություն չունի ոչ ընդիմադիր թերթ: Տնտեսական աճը ես տեսնում եմ միջազգային կառույցների ուսումնասիրություննորում ու դրանց եզրակացություններում, որը ի դեպ հավաստի են:

Դա նշանակում «գրագետ Հայոց Նախարար» փողի արժեզրկում, ինֆլյացիա, որը բերումե իրական աշխատավարձի անկմանը:

Հավատա, փողի արժեզրկումը բոլորովին այլ բան է նշանակում

Իսկ կյանքի բարելավման մասին կասեմ մի երկու խոսք:
Ձեզանից շատերը կարծում եմ հիշում են 1990-ից 95 թվականները, հիշեք Լևոն Տեր-Պետրոսյանի իշխանության շրջանը (ինչ ունեինք վաճառվեց նույնիսկ ուրանը, որը մեր կյանքը կարող էր լուսավորել) և կարծում եմ կհամաձայնեք ինձ հետ:

[Պանդուխտ]

Այս թեզը մի երկու ամիս է հրամցվում է հասարակությանը:

Այս թեզը ծաղր է այն կարծիքի համար, որ հրամցուել է տարիներ...: Ոմանք ուզում են բարի դրացիական յարաբերանք հարեւանների հետ, բայց իրենց խօսքով՝ ազգայնական հայերը խանգարում են: Ես ասացի քանիցս, որ թուրքերը եւ այժմ ազրբաջինի կոչուած թուրքերը ուզում են Արցախը, որի տնօրինումը (հայաթափում) թուրքերին յանձնելուց ետքը, ինչու չէ նաեւ ազգովին Կանադա տեղափոխուելուց ետքը «բարիդրացիական» յարաբերութւին կը կառուցենք թուրքերի հետ: թուրք կոչեցեալները ուզում են այն ինչ մնացել է շատից: Չէք հասկանում, չէք ուզում հասկանալ, որ նրանց միտումը եղել է ու է ջնջել Հայաստան Երկիրը տարածքից: Ուստի. Մարդկայնօրէն, եւ ձեր խօսքով. «տաք տեղում» նստած իրաւունք չունենք ձեզ կրակի մէջ թողնելու, դրա համար ասում եմ՝ «թողէք Արցախը թուրքին» անշուշտ թուրքի հետ լաւ լինելու ձեր թախանձանքն ի տես:
Հայոց պատմութեան վէրջին 700 տարիների ամէնամեծ յաղթանակ էր Արցախը, որ պատիւ եւ հպարտութիւն է տալիս մեզ բոլորիս: Այս յաղթանակի փոխարժէքը պէտք է վճարենք: Կը վճարեն սերունդներ, ետքը դրա բարիքը կը քաղի այլ սերունդներ: Այժմեան սերունդը շատ եսասէր եւ ինքնակենտրոն է: Պետութիւն, Հայրենիք, ազգ կերտւում են հարիւրամեակների ընթացքում: Մենք պիտի տառապենք, որպէսզի յաջորդող սերունդը աւելի բարւոք, ապահով կեանք ապրի: Հայրական զգացմունք ունենալը պէտք է սովորենք:
Անապատներից ովասիսներոմ հաւաքուած հայի բեկորները սկսեցին ոչինչից: Նրանք կորցրել էին հարազատներ, տուն, հող, հարստութիւն, հոգեկան խաղաղոթիւն: Կերտեցին նախ դպրոց ետքը եկեղեցի եւ տուն: Ապրեցին աճեցին, բիւր զոհողութեամբ հայ մնացին, իսկ այժմ պայքարում են Հայաստանի բարօրութեան համար:
Հաաը իր տեսակը, իր ամրութիւնը, յամառութիւնը, իր աշխատասիրութիւնը, հնարամտութիւնը, քարից հաց քամելու ունակութիւնը, ժուժկալութիւնը պէտք չէ կորցնի: Ես նախանձում եմ ձեզ, բայց ինքներդ չգիտէք, չէք անդրադառնում ինչ հրաշքի մէջ ապրում էք: Երբ կորցնէք՝ այնժամ կը նկատէք արժէքը նորա:

[Գաղթական]

Հարգելի Հայրենակիցներ,

ես, ճիշտ է, նորեկ եմ այս ֆորումում, և տեղի ընդունված կարգերին այնքան էլ լավ ծանոթ չեմ, բայց արդյո՞ք ձեզ չի թվում, որ դուք խոսում եք համարյա ամեն ինչի մասին, բացի թեմայի հեղինակի կողմից առաջ քաշված կոնկրետ հարցադրումից(ներից)..

իմ համեստ կարծիքով՝ ՈՒկրաինայի և Վրաստանի քաղաքական ասպարեզներին վերաբերվող հարցերը, և, նամանավանդ, Հայաստանի տնտեսական աճի քննարկումը քիչ ընդհանուր բան ունեն յուրաքանչյուրիս պարտքի հետ՝ Հայաստանի Հանրապետության բարգավաճման և ծաղկման հետ..

Արդյո՞ք միայն օրինապաշտ լինելը, ընտրակաշառք չվերցնելը և փողոցը անցումով անցնելը բավական է:

dzainalar, շնորհակալությո՛ւն թեմայի համար: անձամբ ինձ շատ հետաքրքրեց թեմայի բնույթը և առաջ քաշված հարցադրումը:

ինչ վերաբերվում է ամենահասարակ քաղաքացու պարտքին՝ կարծում եմ մեջբերման մեջ թված օրինակները (որոնց շարքը կարելի է անվերջորեն շարունակել) պիտի որ բավական լինեն, որ ինքն իր պարտքը կատարած համարի:

օրենքներին հետևելը, փողոցն անցումով անցնելը, աղբը ոչ թե հենց այնպես, այլ՝ աղբարկղում գցելը, լավ և ազգի ու պետության համար պիտանի երեխեք մեծացնելը և համապատասխան դաստիարակություն տալը՝ արդեն իսկ նշանակում է, որ քաղաքացին սիրում և գուրգուրում է սեփական երկիրը, ասել է թե՝ սեփական ազգի բնօրրանը, ասել է թե՝ Հայրենիքը, ասել է թե՝ սեփական Տունը:

Ի՞նչ անենք սպասենք մտածելով, որ սա անցումային շրջան է և ամեն ինչ աստիճանաբար կշտկվի, թե՞ սպասենք գունավոր հեղափոխականների, գնանք ցույց անե՞նք, ծե՞ծ ուտենք, նստե՞նք, էլի ցույց անե՞նք:

բնականաբար սա, այսպես կոչված, "անցումային շրջան" է, որը, ուզած թե չուզած, անցնում է ցանկացած երկիր, որը հեղափոխություն է ապրել..
մեր երկիրը բացառություն չէ..
մենք էլ դա պիտի անցնենք, մինչև մեր այսօրվա Հայաստանից ստացվի մեր երազների Հայաստանը..

դա է մեր երկիրը, ուրիշը չունենք.. մեզ էլ այդ տարածաշրջանում ապրելու ու գոյատևելու բախտ է պարգևվել ի վերուստ..

և արժի՞ արդյոք այստեղ հիշատակել մի հուզված ծեր Ասորու խոսքերը.
- մենք երկիր չունենք.. մենք Հայրենիք չունենք.. Աստված տար երկիր ունենայինք՝ այն Դրախտի կվերածեինք.. իսկ դուք Երկի՛ր ունեք.. դուք ունեք մի հողակտոր, որը ձեզ, միայն ձեզ է պատկանում.. որը փայփայել, կյանքի գնով պահպանել, ու ձեզ են փոխանցել ձեր նախնիները.. և դուք էլ անպիտան չեք.. խելացի ու աշխատավոր ժողովուրդ եք.. հապա ինչու՞ եք լքում ձեզ բաժին հասած սեփականը.. լքում եք, պատառ-պատառ լինում, հեռանում օտար ափեր՝ ուրիշի երկիրը ծաղկացնելու և ուրիշի մեջ տարրաձուլվելու ու քայքայվելու..

Համբերությամբ է պետք զինվել օ՛վ Հայեր.. Համբերություն, որը մենք ժառանգել ենք գեներով, որը պարփակված է մեր արյան բջիջների մեջ.. Համբերությո՛ւն, Կա՛մք և Հավա՛տ.. Հավատ՝ որ չենք վատնի այն ամենը, ինչ ժառանգել ենք, կուլ չենք գնա "գլոբալիզացիա" կոչված մի սատանայական արհավիրքին և կպահպանենք մեր Ազգային դեմքը՝ ըստ արժանվույնս այն փոխանցելու մեր ապագա սերունդներին, ինչպես դա արել են մեզանից առաջ հազարավոր Հայի սերունդներ..

իսկ դրա համար եռանդ է պետք.. եռանդ՝ մերը մեր ուզած ձևով սարքելու, մեր սարքածը գուրգուրելու և մերը մեզանից գողանալ ցանկացողի գող ձեռքը անողոքոբար կտրելու..
իսկ Հեղափոխության գաղափարը խորդ է մեր ժողովրդին.. դա մեզ սազական չէ.. դա կկործանի այն ամենը, ինչ գոնե ունենք այսօր.. ինչը լավ վատ, բայց ստեղծվել է անցած 15-16 տարիների ընթացքում..

շնորհակալություն մեր ԱրևմտաՀայ եղբայրներին, ովքեր իրենց լուման ներդնելով՝ թույլ չտվեցին, որ ծվատած Հայաստան Աշխարհից այդ մի բուռ հողը, որն այսօր ունենք՝ ՀՀ-ն ու ԼՂՀ-ն, կուլ չգնան պանթուրքիստական հայակործան գաղափարներին ու ձեռք ձեռքի տված նպաստում են երկրի ԵՐԿԻՐ դառնալուն..


Պանդուխտ, ես ուղղակի հիացած եմ Ձեր մտքի թռիչքով ու առաջարկած գաղափարներով: Դուք իրատես մարդ եք, ու, ինչքան հասկացա՝ շատ լավ Հայ:
խնդում եմ՝ շարունակեք Ձեր մտքերը: Անձամբ ինձ՝ անչա՛փ հետաքրքիր է հետևել դրանց:
Նախապես` Շնորհակալություն

[բիթի հարիֆ]

Այնպիսի կարձիգ է ստեղծվում վոր ժողովրդին հարկավորե միայն դեմոկրտիա ( տնտեսական աճը կա ու կա) և մեր բոլոր պրոբլեմները կլուծվեն: Մոտավորապես նույն դրախտն եին մեզ խոստանում ՍՍՀՄ-ը փլուզելուց նորաթուխ ազգային ժողովրդավարները և անկախակաները:
Թե ինչ հետևանքներ ունեցավ այդ անցումը դեպի
ժողովրդավարություն և շուկայական տնտեսություն
կարելի իր անկման և կորուստների չափով համեմատել միաին Եղերնի հետ: Այսորվա ազգային պետականության անսահման պաշտպաները կասեն, թե որ անցումային պահերին միշտել տենցե լինում: Զարմաալի է մոտատավորապես նույնեն ասում այսորվա Թուրքիայի ազգային ժողովրդավարները. թե 1915-ին համաշխարային պատերազմեր, Օսմանյան կայսրությոնը փլուզվումեր և այդ խարն վիճակում 1,5 միլիոն հայեր հանկարծակի զոհվեցին: Ւնչպիսի
նմանություն պարոնայք ազգային ժողովրդավարներ:
Բայց ոչ բոլորնեին ինչպես այսոր նույնպես այն ժամանակ տառապում: Ւշխաության տիրացաց ազգային ժողովրդավարները օգտագործելով պատերազմը ուղակի զբաղվումեին թալանով ուղարկելով անմեղ երիտասարդներին մահվան:
Սեփականետերների նորաթուխ դասակարքը կուտակեց իր հարստությունը տարիներով փող չվճարելով աշխատավորներին և շահագործելով մարդկանց օրեկան մինջև այսոր 10-12 ժամ առանց
հանգստյան օրերի:
Այսքանից հետո ի՞նչոր մեկը ասումե թե մեզ հարկաորե ավելի շատ դերմոկրատիա, ավելի շատ շուկայական տնտեսություն և իհարկե ավելի շատ հզոր պետություն:
Ինչ վերաբրվումե ՀՀ-ի հարաբերություներին իր հարևվաերի հետ որ Հայաստանի և Ադրբեջանի աշխատավորերը ավելի շատ ընդհանուր բան ունեն իրար հետ քան իրենց սեփական շահագործողները և ցանկացած քաղաքական գործիչները:
Մենք ոչմի բան չունենք կիսելու որովհետև ոչմի բանել մեզ չի պատկանում «մեր» ազգային պետությւունում:
Բայց մենք ունենք ընթհանուր թշնամիներ, դա մեզ ազգային պետության սահմաներում շահագործող և ճնշող ազգային իշխող դասակարքներնեն:

Այս քաղաքատնտեսական համակարգը կարելի միայն կազմալուծել,բարեփոխել նրան փորցում են արդեն 200 տարուց ավելի:

[Artgeo]

Ի՞նչ անել
Ամեն կերպ թույլ չտալ նորից ստեղծել այն, ինչ 70 տարի կար:

[Ջուզեպե Բալզամո]

Մի 2 բան կա որ կարելի է անել…
կարելի է սկսել ինքդ քեզանից… քեզ գնահատելուց,քեզ քո իրական գինը տալուց… անաչառ,խիստ ու կատարելապես արդար դատավորի նման… դու ես ու քո խիղճը…ուրիշ մեկը քո ինքնադատաստան-ինքնագնահատմանը ներկա չի,հանգիստ դատվիր:
Հետո երբ կիմանաս թե ով ես և ինչ ես ուզւմ… փորձիր կողքինիդ էլ օգնել,որ ինքն ել նույնն անի…
ահավոր ժամանակատար պրոցես է,համբերություն է ուզում ու ինֆորմացիա… արմատներիդ մասին,անցյալիդ մասին,գիտակցությանդ մասին,կրոնիդ մասին… թուլություններիդ ու առավելություններիդ, ոգուդ և մտքիդ, բիլակիդ ու ջեբիդ մասին…
… վաղվա ու եկող տարվա մասին…ու էլի մի վախտ կարևոր բաների մասին…
կողքինիդ կարծիքը համբերությամբ լսելով, իրա ներսի ցավն ընդունելով,քեզանից մի քիչ տարբեր լինելուն ուրախանալով,իրա թերությունների ու քո կատարելության պատճառներն ըմբռնելով և էտ պատճառները դրոշակ չդարձնելով… իրար օգնելով… մեր բոլորի միացյալ ԳԵՆը մի քանի հարուրամյակ էլ ապրեցնելու հավատով՝ դառնում ես ավելի կատարյալ, ուժեղ, ամուր… հավաքվում եք քո ու ձեր գտած ԻՆՔՆՈՒԹՅԱՆ շուրջ, սեղմվում,խտանում,բյուրեղանում ու կարծրանում… ինքությանդ դեմ ոտնձգողի հանդեպ դառնւմ դահիճ ու վրիժառու դավաճանի հանդեպ…դառնում անխոցելի,անմահ:
Սկսում ես հենց էսօր…հենց հիմա… ժամանակը քիչ ա …մենք դանդաղ մեռնում ենք…

…մեռնող ազգերի միակ փրկությունը՝նրանց վերադաստիրակությունն է… Նժդեհ

[Grieg]

կրթել և կրթվել, ծառայել օրինակ հաջորդ սերունդի համար, ցույց տալ որ հաջողության համար մարդ պետք է լինի ազնիվ, խելացի, պատրաստ օգնելու անհաջողության մեջ գտնվողներին:եթե ունենանք կիրթ հասարակություն իշխանության մեջ խուլիգաների թիվը կպակասի

[Լէգնա]

Ի՞նչ էլ որոշես անել` սկսիր քեզնից , քո ընկերներից, քո հարազատներից և հետո նորոգման փայտիկը ձեռքիդ,`անցիր աշխարհին

[Վիշապ]

Ի՞նչ էլ որոշես անել` սկսիր քեզնից , քո ընկերներից, քո հարազատներից և հետո նորոգման փայտիկը ձեռքիդ,`անցիր աշխարհին

Փայտիկս ջարդվեց, ինձ մի փայտիկ կտա՞ք Գիտե՞ք ինչ էի ուզում անել այդ փայտիկով, ուզում էի դիկտատուրա մտցնել ներկայիս հասարակության համար, ու զոռով Բուդդիզմի ուսմունքը սերմանել

[Zodiac]

Համբերենք, մինչև ժողովրդի համբերությունը պրծնի: Քիչ մնաց
էտ վախտ կտենանք ով ա ուժեղ. իրա՞նք, թե՞ ժողովուրդը:

Սա գրվել է ութ տարի առաջ:

ժողովրդի համբերությունը չի պրծել, ժողովուրդն է համարյա պրծել:

[Արշակ]

Ռեժիմը չափից դուրս շատ լծակներ ունի ժողովրդի վրա, արդյունքում քաղաքական մեխանիզմները չեն աշխատում առանձնապես։

Մի խոսքով, կարծում եմ լուծումը հնարավորինս անկախանալն ա քաղաքական իրավիճակից ու ռեժիմից։
Անկախանալու տարբերակների մի երկու օրինակ բերեմ, համ էլ պարզ կլինի «անկախանալ» ասելով ինչ նկատի ունեմ․

1. Պետք ա ազգովի IT–շնիկ դառնանք։
Որտև այթիշնիկների, ծրագրավորողների տնտեսական վիճակը շատ ավելի քիչ ա կախված ռեժիմից, քան պետական ստրուկտուրաներում ու լֆիկա–դոդական լոկալ բիզնեսներում աշխատողներինը։ Ծրագրավորողների աշխատավարձը բարձր ա ու դրսից ա գալիս փողը, լֆիկ–մֆիկների ուղեղի ծալքերը էդքան չեն հերիքում որ էդ ոլորտը իրանցով անեն և այլն։ Արդյունքում ծրագրավորողը լֆոների առաջ վիզը ծռած չի, 5000 դրամով չի ծախվում, ավելի ազատամիտ ա, իր աշխատավայրում նորմալ պայմաններ ա պահանջում, գիտի իր իրավունքները ու քաղաքացիական առումով էլ ակտիվ ա ավելի։ Որտև տնտեսապես անկախ ա նեխած համակարգից։
Բացի դրանից, IT-ն ավելի ազատ ու ճկուն ինֆորմացիայի փոխանակման հնարավորություն են տալիս, ինչը շատ կարևոր ա ռեժիմի դեմ պայքարում։
Հլը խորացեք․ ինչքան քաղաքացիական ակտիվություն կա էս երկրում, մտնում ես մեջները, տեսնում ես պայքարողների կեսից ավելը այթիշնիկ էն։
ՈՒ վաբշե, ծրագրավորողները ստեղծագործ, պրակտիկ ու լուծումներ գտնող ժողովուրդ են։

2. Ձևավորել տնտեսապես ինքնաբավ էկո–ավանատիպ ապրելակերպ, որի դեպքում համակարգից կախվածությունդ էլի էականորեն քչացնում ես։ Էս երկար թեմա ա, շատ չխորանամ, բայց կարծում եմ ցանկության դեպքում ընդհանուր առմամբ հասանելի ու իրագործելի ա շատ–շատերի համար։

Չգիտեմ ուրիշ էլ ի՞նչ տարբերակներ կան անկախանալու․ որ մտածենք գուցե այլ տարբերակներ էլ գտնենք, բայց կարծում եմ ասածիս էությունը հասկացաք։ Հասարակությունը ինչքան տնտեսապես ու հոգեպես անկախ լինի պետական ստրուկտուրաներից, էնքան ավելի հեշտ կարող ա քաղաքական դաշտում անկախ գործել, ընդդիմանալ ու հաղթել թալանչիներին։
Նշածս օրինակները գուցե ավելի երկարատև ջանքեր են պահանջում, քան էս պահի քաղաքական դաշտում կռիվ տալը, բայց ինձ թվում ա պետք ա սենց հեռահար նպատակներ դնել, թե չէ միայն էս պահին դեմներս էկած անցյալի հետևանքների դեմ պայքարելով ոչ մի տեղ չենք հասնի‎։

[Chuk]

1. Պետք ա ազգովի IT–շնիկ դառնանք։

Առնվազն 70 տարի ա պետք:

2. Ձևավորել տնտեսապես ինքնաբավ էկո–ավանատիպ ապրելակերպ

Առնվազն 700 տարի ա պետք:

Չգիտեմ ուրիշ էլ ի՞նչ տարբերակներ կան անկախանալու

Հիասթափություններն ու մնացած նման բաները դնել մի կողմ ու պայքարել: Ամեն օր: