Թավշյա հեղափոխություն. փողոցային պայքարից հետո

[Ծլնգ]

Հա, տենց խոստում իրան կարող ա տված լինեն, էդտեղ բան չասեցի: Բայց դե իրողություններ են փոխվել :ճ
Ասենք չլինես էդ հաստիքին ու գաս սկսես «գործ անել»:
Եթե նույնիսկ խոստում ա եղել, պետք ա սպասես, ընթացակարգերն անցնեն, քեզ հաստատեն էդ պաշտոնում, նոր անցնես գործի:
Այսինքն ինձ նույնիսկ իրա էս խայտառակ նամակը չի հետաքրքրում, դրան ես կարամ թեթև նայեմ: Բայց իրա ինքնիրավչությունը անթույլատրելի ա:

Չուկ ջան, նորից, այդ ինստիտուտը «իրենն ա», ինքն ա այդ ինստիտուտը գրեթե ոչինչից կառուցել։ Ու սենց տիպի դեպքերում, շատ երկրներում այդպիսի տնօրենը ինտիտուտում ցմահ գրասենյակ ա ունենում։ Ու սա նենց չինովնիկական պաշտոն չի, էլի, որ խոստացված կամ չխոստացված լինի։ Սենց պաշտոնում առաջատար գիտ հեղինակություն պիտի լինի, ու Դեմոյանը հենց դրա վրա էլ իր կլյաուզայում նապոռ ա անում, որ ստեղ սաղդ իմ հեղինակության կեսն էլ չունեք, ու այդ ոլորտում իմ դեմը Հայաստանում խաղ չկա, էդ ո՞ւմ պիտի նշանակեք։ Ինչ էլ որ չի եղել, իր հետ սենց չեն վարվում, ու ֆսյո։

Հա, ինքան էլ լրիվ քաքի համը չհանեց, ու ինքն իր պաշտոնավարության մահախոսականը չստորագրեց, բայց դրա հերն եմ անիծել, գիտական ինստիտուտ ու ոլորտ ա, թե՞ կրկես։

[Chuk]

Չուկ ջան, ինչ պաշտոնավարում ա, կարծես կրթական ոլորտում ԱԱԾ-ի թևը լինի։ Հա, հասկացանք կոռուպցիա կա, բան, բայց կրթության ոլորտում տոննայով ուրիշ հարցեր կան, որ պաշտոնափոխություններից բացի տեսլականներ ու մտածելակերպի փոփոխություն են պահանջում։ Ու Այբ-ի մոմենտով էլ հեչ վարքը սրտովս չէր։ Ու այս հարցում էլ, նույնիսկ եթե այդ պաշտոնը արդեն իրավականորեն Դեմոյանինը չէր, այդ ինստիտուտը դեմոյանական ա, ու սենց չես վարվում էլի իր հետ։ Ու ճիշտն ասած իր պատասխանները ինձ այնքան էլ չհամոզեցին, որ համպատրաստի գնացել էր խնդիրներին ծանոթանալու՝ լուծելու։ Եթե իսկապես այդքան զբաղված է, ու այդ ինստիտուտը ԿԳ-ի ենթակայության կարևոր կազմակերպություններից չէր, ապա այդտեղից պիտի պատվիրակություն գար իր մոտ, ոչ թե ինքը գնար, ու երկու ոտով սենց պատմության մեջ ընկներ։ Հետո իր պատասխանը, թե որպես ԿԳ նախարար ինքը իր պաշտոնի բերումով ուր ու ոնց ուզում ա կարա ԿԳ-ի ենթակայության տակ գտնվող բոլոր տեղեր մտնի, մեղմ ասած բլթ ա։ Գոյություն ունի ակադեմիական ազատություն գաղափարը, ու քաղաքական պաշտոնյայի այսպիսի վերաբերմունքը ցույց ա տալիս, որ այդ նախարարությունը դեռ սովետից դուրս չի եկել։ Ամենափոքր մի բանը ասեմ, խոսքի ինչ-որ մեկի անձնական գրասենյակում մի ասպիրանտի գործով ղեկավարի մեկնաբանություններ-որոշումներով փաստաթղթեր են։ Սրանց լրիվ գաղտնիություն պիտի ապահովվի, այլապես գիտությունը դառնում ա քաղաքականացված ֆարս։ Ու այն որ նախարարը սենց բաներից կարծես տեղյակ էլ չի, հա, չեկիստության գարշահոտ ա տարածում։

Ծլնգ ջան, ինքը պետք ա բոլոր իր ենթակայության հիմնարկներով շրջի, ծանոթանա, քննարկի: Էդ սովետական մոտեցում չի, էդ անհրաժեշտ բան ա իրականում:

Հիմա նայի, խնդիրը գալիս ա «Դեմոյանի սենյակը մտնելուն»: Էս հարցազրույցից էդ չի հասկացվում, դրա համար սինթեզեմ էն, ինչ տարբեր տեղերից իմացել, լսել, կարդացել եմ: Հիմնականում Ազատությանը տված հարցազրույցում ասելիքս կա, բայց փորձեմ ամբողջացնել:

Թանգարանում ինքն ու Հովհաննեսը նախ քննարկում են ունեցել տնօրենի պաշտոնակատարի ու փոխտնօրենների հետ: Ասա ինձ, որտե՞ղ պետք է լիներ էդ քննարկումը, եթե ոչ տնօրենի սենյակում: Կրկնում եմ՝ տնօրենի սենյակում, ոչ թե Դեմոյանի սենյակում:

Այսինքն էդ սենյակում ուրիշ ոչինչ չի արվել, բացի աշխատանքային հանդիպումից, որին մասնակցել է այդ աշխատասենյակի իրական տերը՝ տնօրենի պաշտոնակատարը:

Դրանից հետո հանդիպում-քննարկում է եղել բոլոր աշխատողների հետ՝ արդեն խորհրդակցությունների ինչ-որ մեծ սենյակում:

Իսկ Դեմոյանն իր նամակով փորձում է պատրանք ստեղծել, թե իր անձնական տարածք են ներխուժել: Չկա տենց բան, ախպեր ջան: Էդ ինքն ա պետական հիմնարկում տարածք փորձել գրավել:



Ինչ վերաբերում ա նախարարության ընդհանուր գործելաոճին, ինձ էլ լիքը բան դուր չի գալիս: Բայց եթե խնդիրը դիտարկում եմ արտահերթ ընտրությունների պատրաստման կոնտեքստում, սաղ իրա տեղն ա ընկնում: Ոչ մեկիս համար էլ գաղտնիք չի, որ ընտրական պրոցեսների վրա ազդող մեծ գործոններից էր դառել կրթական համակարգը՝ իրա ենթակառուցվածքներով: Ու մինչ արտահերթը առաջնային խնդիր կա էս համակարգը վերաձևելու:

Եթե արտահերթից հետո նման ոճի քաղաքականություն կշարունակվի, ես էլ կլինեմ քննադատող կողմ: Իսկ հիմա ստիպված եմ համակերպվել, որ ոչ կառավարության ծրագրում նորմալ հայեցակարգ կա գիտության ու կրթության զարգացման հարցում, ոչ էլ բուն աշխատաոճում:

[Ծլնգ]

Ծլնգ ջան, ինքը պետք ա բոլոր իր ենթակայության հիմնարկներով շրջի, ծանոթանա, քննարկի: Էդ սովետական մոտեցում չի, էդ անհրաժեշտ բան ա իրականում:

Հիմա նայի, խնդիրը գալիս ա «Դեմոյանի սենյակը մտնելուն»: Էս հարցազրույցից էդ չի հասկացվում, դրա համար սինթեզեմ էն, ինչ տարբեր տեղերից իմացել, լսել, կարդացել եմ: Հիմնականում Ազատությանը տված հարցազրույցում ասելիքս կա, բայց փորձեմ ամբողջացնել:

Թանգարանում ինքն ու Հովհաննեսը նախ քննարկում են ունեցել տնօրենի պաշտոնակատարի ու փոխտնօրենների հետ: Ասա ինձ, որտե՞ղ պետք է լիներ էդ քննարկումը, եթե ոչ տնօրենի սենյակում: Կրկնում եմ՝ տնօրենի սենյակում, ոչ թե Դեմոյանի սենյակում:

Այսինքն էդ սենյակում ուրիշ ոչինչ չի արվել, բացի աշխատանքային հանդիպումից, որին մասնակցել է այդ աշխատասենյակի իրական տերը՝ տնօրենի պաշտոնակատարը:

Դրանից հետո հանդիպում-քննարկում է եղել բոլոր աշխատողների հետ՝ արդեն խորհրդակցությունների ինչ-որ մեծ սենյակում:

Իսկ Դեմոյանն իր նամակով փորձում է պատրանք ստեղծել, թե իր անձնական տարածք են ներխուժել: Չկա տենց բան, ախպեր ջան: Էդ ինքն ա պետական հիմնարկում տարածք փորձել գրավել:



Ինչ վերաբերում ա նախարարության ընդհանուր գործելաոճին, ինձ էլ լիքը բան դուր չի գալիս: Բայց եթե խնդիրը դիտարկում եմ արտահերթ ընտրությունների պատրաստման կոնտեքստում, սաղ իրա տեղն ա ընկնում: Ոչ մեկիս համար էլ գաղտնիք չի, որ ընտրական պրոցեսների վրա ազդող մեծ գործոններից էր դառել կրթական համակարգը՝ իրա ենթակառուցվածքներով: Ու մինչ արտահերթը առաջնային խնդիր կա էս համակարգը վերաձևելու:

Եթե արտահերթից հետո նման ոճի քաղաքականություն կշարունակվի, ես էլ կլինեմ քննադատող կողմ: Իսկ հիմա ստիպված եմ համակերպվել, որ ոչ կառավարության ծրագրում նորմալ հայեցակարգ կա գիտության ու կրթության զարգացման հարցում, ոչ էլ բուն աշխատաոճում:

Չուկ ջան, ես Դեմայոնի կլյաուզայի վրա հիմնվելով չեմ ասում, ու իրենք ինստիտուտում ինչ են արել, դա այնքան էլ կարևոր չի, բայց կիսա-քմծիծաղով ասել․ «բարեկամներ․․․ նախարարը ուր ուզի կարա մտնի․․․» գիտական ոլորտում բեսպրիձել ա։ Արդեն նկարագրեցի մի փոքր խնդիր այսպիսի մոտեցման սխալ լինելուն։ Մի հատ էլ քաղաքական խնդիր սրա հետ ասեմ․․․ նենց էգոներ ոնց որ գիտական ոլորտում են, ուրիշ ոչ մի տեղ չկան․․․ այդտեղ երկու իրար կողք գրասենյակներ ունեցող մարդ կարա մեկի գրասենյակը մյուսինից 10սմ-ով լայն լինելու համար տասնյակ տարիներով իրար հետ չխոսել ու իրար ասպիրատների կարիերաների վրա քար քցել։ Ու հա, կարաս ասես նախարարը պիտի սրանց սաղին տեղը դնի, բայց այդքան էլ տենց չի․ գիտությունը ոչ թե նախարարի վրա է կառուցվում, այլ այդ եգոմանիակների, ու ճիշտ քաղաքականությունը այստեղ չեզոքությունն ա ու բոլորի համար լավը լինելը, մանավանդ Դեմոյանի կարգի գիտ-հեղինակությունների, ինչքան էլ որ հիսթերիկ կլյաուզնիկներ դրանք չլինեն։

Իսկ շրջելը, հա, թող էլի շրջի, բայց հասել ա ինստիտուտ, ու իմացել ա որ Դեմոյանը երկրում չի (եթե իսկապես այդպես ա իմացել), թող հարցներ, բա երբ ա գալու, ու վերադառնար 5 օր հետո։ Կամ գնում ես ինստիտուտ, բա մի հատ չե՞ս տեղեկանում, ով ա լինելու հանդիպմանը, ու արդյոք այդ ինստիտուտը կառուցած ու տնօրենի պաշտոնի հավակնողը լինելու ա թե չէ։ Իսկ իր նկարագրած սենց՝ ահազանգ ստացանք, եկանք տեղում ծանոթանալու, հա, լրիվ սովետական մոտեցում ա, որ էս ա համպատրաստի մեկին բռնենք նալենք, կամ էլ տեղում ջոկենք խի իրար հետ յոլա չեն գնում։ Ամենայն հարգանքով բոլորի նկատմամբ, սենց գործ առաջ չի գնա, այլ միմիայն միկրոկառավարչի համբավ ձեռք կբերես, ու ամեն մի հարցի համար մարդիկ կսկսեն նախարարին կլյաուզաներ գրել։

Արտահերթին պատրաստելու կոնտեքստը կարևոր ա, բայց չպիտի սահմանափակող լինի։ Հայաստանում ԿԳ ոլորտը նախանցած դարում ա։ Եթե ժամ առաջ նախարարը չի սկսում դրա արդիականացման ռելսավորումը, մանավանդ գիտական ոլորտի, ապա գործ չի անում։ Ու հիմա Արայիկի գործունեությունը միջին շերտի սովետական ոճի մենեջերի տպավորություն ա թողնում, քան ԿԳ ոլորտի քաղ գործչի։ Կառավարության ծրագրի մասին էլ կարծիքս հայտնել եմ, ու որ քո ասածները չկան, դա Արայիկի մեղքն էլ ա։ Մի խոսքով չեմ ուզում շատ տարածվեմ, բայց լիքը հիասթափված եմ ԿԳնախից։

[Mr. Annoying]

գիտությունը ոչ թե նախարարի վրա է կառուցվում, այլ այդ եգոմանիակների, ու ճիշտ քաղաքականությունը այստեղ չեզոքությունն ա ու բոլորի համար լավը լինելը, մանավանդ Դեմոյանի կարգի գիտ-հեղինակությունների, ինչքան էլ որ հիսթերիկ կլյաուզնիկներ դրանք չլինեն։

կներես, բայց մի ուրիշ տիպի նադայել եմ եղել էդ քո ասած «եգոմանիակներից»: Թող իրանց թաշախուստեն հավաքեն ու սիգարոն գիտությունից:

[Chuk]

Չուկ ջան, ես Դեմայոնի կլյաուզայի վրա հիմնվելով չեմ ասում, ու իրենք ինստիտուտում ինչ են արել, դա այնքան էլ կարևոր չի, բայց կիսա-քմծիծաղով ասել․ «բարեկամներ․․․ նախարարը ուր ուզի կարա մտնի․․․» գիտական ոլորտում բեսպրիձել ա։ Արդեն նկարագրեցի մի փոքր խնդիր այսպիսի մոտեցման սխալ լինելուն։ Մի հատ էլ քաղաքական խնդիր սրա հետ ասեմ․․․ նենց էգոներ ոնց որ գիտական ոլորտում են, ուրիշ ոչ մի տեղ չկան․․․ այդտեղ երկու իրար կողք գրասենյակներ ունեցող մարդ կարա մեկի գրասենյակը մյուսինից 10սմ-ով լայն լինելու համար տասնյակ տարիներով իրար հետ չխոսել ու իրար ասպիրատների կարիերաների վրա քար քցել։ Ու հա, կարաս ասես նախարարը պիտի սրանց սաղին տեղը դնի, բայց այդքան էլ տենց չի․ գիտությունը ոչ թե նախարարի վրա է կառուցվում, այլ այդ եգոմանիակների, ու ճիշտ քաղաքականությունը այստեղ չեզոքությունն ա ու բոլորի համար լավը լինելը, մանավանդ Դեմոյանի կարգի գիտ-հեղինակությունների, ինչքան էլ որ հիսթերիկ կլյաուզնիկներ դրանք չլինեն։

Իսկ շրջելը, հա, թող էլի շրջի, բայց հասել ա ինստիտուտ, ու իմացել ա որ Դեմոյանը երկրում չի (եթե իսկապես այդպես ա իմացել), թող հարցներ, բա երբ ա գալու, ու վերադառնար 5 օր հետո։ Կամ գնում ես ինստիտուտ, բա մի հատ չե՞ս տեղեկանում, ով ա լինելու հանդիպմանը, ու արդյոք այդ ինստիտուտը կառուցած ու տնօրենի պաշտոնի հավակնողը լինելու ա թե չէ։ Իսկ իր նկարագրած սենց՝ ահազանգ ստացանք, եկանք տեղում ծանոթանալու, հա, լրիվ սովետական մոտեցում ա, որ էս ա համպատրաստի մեկին բռնենք նալենք, կամ էլ տեղում ջոկենք խի իրար հետ յոլա չեն գնում։ Ամենայն հարգանքով բոլորի նկատմամբ, սենց գործ առաջ չի գնա, այլ միմիայն միկրոկառավարչի համբավ ձեռք կբերես, ու ամեն մի հարցի համար մարդիկ կսկսեն նախարարին կլյաուզաներ գրել։

Արտահերթին պատրաստելու կոնտեքստը կարևոր ա, բայց չպիտի սահմանափակող լինի։ Հայաստանում ԿԳ ոլորտը նախանցած դարում ա։ Եթե ժամ առաջ նախարարը չի սկսում դրա արդիականացման ռելսավորումը, մանավանդ գիտական ոլորտի, ապա գործ չի անում։ Ու հիմա Արայիկի գործունեությունը միջին շերտի սովետական ոճի մենեջերի տպավորություն ա թողնում, քան ԿԳ ոլորտի քաղ գործչի։ Կառավարության ծրագրի մասին էլ կարծիքս հայտնել եմ, ու որ քո ասածները չկան, դա Արայիկի մեղքն էլ ա։ Մի խոսքով չեմ ուզում շատ տարածվեմ, բայց լիքը հիասթափված եմ ԿԳնախից։

Ապ, ի՞նչ կապ ունի Դեմոյանն էնտեղ ա թե չէ: Ինչ որ վիպական կերպար ես սարքել Դեմոյանին: Հա, ինքը յեքա բան ա արել, բայց նախ մենակ չի արել, հետո պետության «պատվերով» ա արել: Հիմա ինքը էնտեղ ոչ մի բան ա, իրան չպիտի որևէ մեկը սպասի: Կամ ընդհանրապես ինքն ի՞նչ գործ ունի էնտեղ:

[Ծլնգ]

կներես, բայց մի ուրիշ տիպի նադայել եմ եղել էդ քո ասած «եգոմանիակներից»: Թող իրանց թաշախուստեն հավաքեն ու սիգարոն գիտությունից:

Annoying ջան, դրանց փոխարինողներն էլ են էգոմանիակ լինելու․․․ կարող ա նույն ձևի չէ, բայց լինելու են։ Մերիթոկրատիկ համակարգի կողմնակի ազդեցություններից ա։

Որ 60-ականներին Բերկլիում հիպպիները հեղափոխություն էին անում, Բերկլիի ռոկտորը ասել էր, որ համալսարանի կառավարչի գործն է․ ապահովել ուսանողներին սեքսով, շրջանավարտներին՝ ֆուտբոլով, ու պրոֆեսորներին՝ փարքինգով։ նենց որ նույնիսկ ամենաառաջատար կրթական համակարգերով երկրներում էլ պրոֆեսորները «մեքենայի կայանատեղի համար» իրար միս են ուտում․․․

[Ծլնգ]

Ապ, ի՞նչ կապ ունի Դեմոյանն էնտեղ ա թե չէ: Ինչ որ վիպական կերպար ես սարքել Դեմոյանին: Հա, ինքը յեքա բան ա արել, բայց նախ մենակ չի արել, հետո պետության «պատվերով» ա արել: Հիմա ինքը էնտեղ ոչ մի բան ա, իրան չպիտի որևէ մեկը սպասի: Կամ ընդհանրապես ինքն ի՞նչ գործ ունի էնտեղ:

Ոչ մի վիպական կերպար էլ չեմ սարքել՝ ինքը իր ձեռքով ցույց տվեց, որ դալբայոբ ա, իսկ մնացածում․․․ արի ուղղակի համաձայնվենք, որ իրար հետ համաձայն չենք գիտական ոլորտի կառավարման մեխանիզմների շուրջ։

[Chuk]

Ոչ մի վիպական կերպար էլ չեմ սարքել՝ ինքը իր ձեռքով ցույց տվեց, որ դալբայոբ ա, իսկ մնացածում․․․ արի ուղղակի համաձայնվենք, որ իրար հետ համաձայն չենք գիտական ոլորտի կառավարման մեխանիզմների շուրջ։

Կամ էլ կարող ա ամեն մեկս մի ասպեկտի վրա ա կենտրոնացել, դրա համար զրույցը թարս ա գնում:

Ես համաձայն եմ, որ ԿԳ նախարարը չպիտի իրան տիրոջ պես զգա էդ հիմնարկներում, չպետք ա «հանցանքի վայրում» բռնելու համար անկանխատեսելի այցեր անի և այլն:

Բայց ես չեմ կարծում, որ սա էդ դեպքն ա: Իսկ հարցազրույցի ժամանակ իրա ասածը, որ երբ ուզեմ կգնամ, երկար չմտածված պատասխան եմ կարծում: Որտև երբ որ քեզ գալիս ասում են, թե ի՞նչ գործ ունեիր էնտեղ, էդ պահին շվարում ես, թե ո՞նց ինչ գործ ունեմ այ ախպեր ջան, էդ անտերն իմ գործն ա:

Էստեղ կոնկրետ խնդիր ա եղել, ու երբ գրաֆիկում ազատ ժամանակ են գտել, զբաղվել են էդ խնդրով: Դեմոյանն ուղղակի իրա նամակով թեման ուրիշ ուղղությամբ ա շեղել:

[Ծլնգ]

Կամ էլ կարող ա ամեն մեկս մի ասպեկտի վրա ա կենտրոնացել, դրա համար զրույցը թարս ա գնում:

Ես համաձայն եմ, որ ԿԳ նախարարը չպիտի իրան տիրոջ պես զգա էդ հիմնարկներում, չպետք ա «հանցանքի վայրում» բռնելու համար անկանխատեսելի այցեր անի և այլն:

Բայց ես չեմ կարծում, որ սա էդ դեպքն ա: Իսկ հարցազրույցի ժամանակ իրա ասածը, որ երբ ուզեմ կգնամ, երկար չմտածված պատասխան եմ կարծում: Որտև երբ որ քեզ գալիս ասում են, թե ի՞նչ գործ ունեիր էնտեղ, էդ պահին շվարում ես, թե ո՞նց ինչ գործ ունեմ այ ախպեր ջան, էդ անտերն իմ գործն ա:

Էստեղ կոնկրետ խնդիր ա եղել, ու երբ գրաֆիկում ազատ ժամանակ են գտել, զբաղվել են էդ խնդրով: Դեմոյանն ուղղակի իրա նամակով թեման ուրիշ ուղղությամբ ա շեղել:

Հա, Չուկ ջան, հասկանում եմ ասածներդ, ես մենակ էս դեպքի մասին չէի Արայիկի գործունեությունից իմ տպավորություններով կիսվում։ Բայց սենց տիպի «շվարումներն» էլ քաղաքական գործիչը, մանավանդ ԿԳ նախարարը, մի ոլորտիում որտեղ ակադեմիական ազատությունը ֆունդամենտալներից է, չպիտի իրեն թույլ տա։ Ինչևէ, հլը կհետևենք Արայիկի գործունեությանը։ Ու չես պատկերացնի, թե մեկը ես ինչքան եմ ուզում, որ Արայիկն էլ, ԿԳ ոլորտում բոլոր բարեփոխողներն էլ լինեն առավելագույնս հաջողակ։

[Mr. Annoying]

Annoying ջան, դրանց փոխարինողներն էլ են էգոմանիակ լինելու․․․ կարող ա նույն ձևի չէ, բայց լինելու են։ Մերիթոկրատիկ համակարգի կողմնակի ազդեցություններից ա։

Որ 60-ականներին Բերկլիում հիպպիները հեղափոխություն էին անում, Բերկլիի ռոկտորը ասել էր, որ համալսարանի կառավարչի գործն է․ ապահովել ուսանողներին սեքսով, շրջանավարտներին՝ ֆուտբոլով, ու պրոֆեսորներին՝ փարքինգով։ նենց որ նույնիսկ ամենաառաջատար կրթական համակարգերով երկրներում էլ պրոֆեսորները «մեքենայի կայանատեղի համար» իրար միս են ուտում․․․

Ես երկու դասախոս եմ ունեցել, որոնք իրանց կարդացած կուրսի ուղիղ կեսը պատմել են, որ իրանց աշխատանքներըՆոբելյան մրցանակի էին արժանի, բայց դե իրանք հրեա չէին, որ ստանային: Ինձ թվում ա ինքնագնահատականի հարց ա: Ես ցեղասպանագիտությունից գլուխ չեմ հանում, Դեմոյանի վաստակը ըտեղ չեմ կարա նշեմ կամ գնահատեմ, բայց օրինակ իմ դասախոսներին չի հասնում փարքինգի տեղ

[Chuk]

Էս էլ ԿԳՆ հայտարություն՝ ամփոփ իրավիճակը ներկայացնող.

«ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի «Հայոց Ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտ» ՊՈԱԿ-ը ՀՀ ԳԱԱ համակարգում ներառված պետական ոչ առևտրային կազմակերպություններից էր, որի տնօրենի հետ աշխատանքային պայմանագիր կնքելու և լուծելու իրավասությունը պատկանում էր ՀՀ ԳԱԱ նախագահին:

ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի «Հայոց Ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտ» ՊՈԱԿ-ի տնօրենի հետ կնքված աշխատանքային պայմանագրի ժամկետն ավարտվել է 2017 թվականի փետրվարին, որից հետո ՀՀ ԳԱԱ նախագահի հրամանով Հայկ Դեմոյանը նշանակվել է տնօրենի պաշտոնակատար՝ մինչև սահմանված կարգով նոր տնօրենի ընտրությունները։ Հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ տնօրենի պաշտոնակատարը մեկնել է ԱՄՆ, 2017 թ. սեպտեմբերին ՀՀ ԳԱԱ նախագահի հրամանով ՀՑԹԻ տնօրենի նոր պաշտոնակատար է նշանակվել Սուրեն Մանուկյանը, իսկ 2017 թ. հոկտեմբերի 23-ին` Գևորգ Վարդանյանը։

ՀՀ կառավարության 2017 թվականի դեկտեմբերի 21-ի N 1696-Ն որոշմամբ Հայաստանի Հանրապետության գիտությունների ազգային ակադեմիայի «Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտ» պետական ոչ առևտրային կազմակերպությունը վերակազմավորման ձևով վերակազմավորել է «Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտ» հիմնադրամի: Նույն որոշմամբ հիմնադրամի տնօրենի ժամանակավոր պաշտոնակատար է նշանակվել Գևորգ Հրանտի Վարդանյանը:

Միաժամանակ տեղեկացնում ենք, որ 2018 թվականի հունիս ամսին Հայկ Դեմոյանը, վերադառնալով ԱՄՆ-ից և պարտադրելով տնօրենի պաշտոնակատար Գևորգ Վարդանյանին հրաժարականի դիմում ներկայացել, ինքնակամ զբաղեցրել է ՀՑԹԻ հիմնադրամի տնօրենի աշխատասենյակը, օգտագործել ծառայողական ավտոմեքենան՝ դրա համար չունենալով ոչ մի իրավական հիմք, չհանդիսանալով ՀՑԹԻ հիմնադրամի տնօրեն կամ պաշտոնակատար։

Անհասկանալի իրավիճակը պարզելու նպատակով ՀՀ կրթության և գիտության նախարարի տեղակալ Հովհաննես Հովհաննիսյանը զանգահարել է Հ. Դեմոյանին, ով ներկայացել է որպես ՀՑԹԻ տնօրեն և հայտարարել, որ չի պատրաստվում ոչ մի տեղ հեռանալ տնօրենի աշխատասենյակից։ Փոխնախարար Հովհաննիսյանը պարոն Դեմոյանին հայտնել է նման գործելակերպի անօրինականության մասին՝ ընդգծելով, որ հարցը կարող է լուծում ստանալ իրավապահների միջամտությամբ։

2018 թվականի հունիս ամսին Հ. Դեմոյանը նամակներ է ուղարկել աշխատակազմի անունից` հանդիպում խնդրելով թանգարանի աշխատակիցների հետ։ Բազմաթիվ նամակներին ի պատասխան` ԿԳ նախարար Արայիկ Հարությունյանը և փոխնախարար Հովհաննես Հովհաննիսյանը ժամանել են ՀՑԹԻ, որտեղ և հանդիպում են ունեցել աշխատակազմի հետ, որի ընթացքում թանգարանի աշխատակիցները հավաստիացրել են, որ թանգարանի աշխատանքները ընթանում են բնականոն հունով, և հանդիպման ժամանակ որևէ մտահոգիչ հարց չեն հնչեցրել։ Նրանց տեղեկացվել է, որ առաջիկայում տեղի է ունենալու թանգարանի հոգաբարձուների խորհրդի նիստ և հայտարարվելու է մրցույթ՝ տնօրենի թափուր պաշտոնի համար։

Ինչ վերաբերում է ՀՀ կրթության և գիտության նախարար Արայիկ Հարությունյանի և փոխնախարար Հովհաննես Հովհաննիսյանի «ներխուժմանը»` տեղեկացնենք, որ ՀՑԹԻ հիմնադրամի հիմնադիրը Հայաստանի Հանրապետությունն է` ի դեմս Հայաստանի Հանրապետության կառավարության, որի անունից հանդես եկող պետական կառավարման լիազորված մարմինը Հայաստանի Հանրապետության կրթության և գիտության նախարարությունն է, և տվյալ պարագայում նախարարի և փոխնախարարի «ներխուժման» մասին խոսք լինել չէր կարող։

Անդրադառնալով թանգարան-ինստիտուտում Հայկ Դեմոյանի առանձնասենյակի խնդրին՝ նշենք, որ առնվազն անհասկանալի է, թե պետական հիմնարկում ինչպես կարող է լինել տվյալ հաստատությունում տնօրեն կամ փոխտնօրեն չաշխատող որևէ մեկի առանձնասենյակ։ Հավելենք, որ ՀՑԹԻ փոխտնօրենների հետ հանդիպումը տեղի է ունեցել ՀՑԹԻ տնօրենի ժամանակավոր պաշտոնակատար Գևորգ Վարդանյանի աշխատասենյակում։

ՀՀ կրթության և գիտության նախարարությունն անընդունելի է համարում իրեն գիտնական համարող մարդու նման ոճով և բառապաշարով հրապարակային ելույթները: Միաժամանակ, կոչ ենք անում հայ ժողովրդի համար այս կարևորագույն կառույցը՝ Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտը, երբևէ չներքաշել սկանդալների, անձնական հարցերի լուծման և աթոռակռվի մեջ։»

[StrangeLittleGirl]

ԿԳՆ֊ի էս հայտարարությունից էրևում ա, որ իրանք իրոք կիլոմետրերով հեռու են գիտական ազատություն ու էթիկա կոչեցյալից։ Անկախ նրանից Դեմոյանն էնտեղ գրասենյակ ունի, տնօրեն ա, թե չէ, եթե ինքը պաշտոնապես գրասենյակը չի հանձնել բանալիով֊բանով, անկախ ամեն ինչից իրավունք չունեն էդ տարածք մտնելու։ Հայտարարությունից տպավորություն ա ստեղծվում, որ դա իրանց տարածքն ա, ինչ կուզեն, կանեն։ Չկա տենց բան։

Դե գիտության անկախության մասին խոսելն էլ ընդհանրապես ավելորդ ա էն բանից հետո, երբ Արայիկը հայտարարել ա, որ եկամտաբեր գիտությունն են ֆինանսավորելու։

[Տրիբուն]

ԿԳՆ֊ի էս հայտարարությունից էրևում ա, որ իրանք իրոք կիլոմետրերով հեռու են գիտական ազատություն ու էթիկա կոչեցյալից։ Անկախ նրանից Դեմոյանն էնտեղ գրասենյակ ունի, տնօրեն ա, թե չէ, եթե ինքը պաշտոնապես գրասենյակը չի հանձնել բանալիով֊բանով, անկախ ամեն ինչից իրավունք չունեն էդ տարածք մտնելու։ Հայտարարությունից տպավորություն ա ստեղծվում, որ դա իրանց տարածքն ա, ինչ կուզեն, կանեն։ Չկա տենց բան։

Դե գիտության անկախության մասին խոսելն էլ ընդհանրապես ավելորդ ա էն բանից հետո, երբ Արայիկը հայտարարել ա, որ եկամտաբեր գիտությունն են ֆինանսավորելու։

Իսկ ես հետևյալը հասկացա ԿԳՆ հայտարարությունից ․․․․ Դեմոյանը իրան պահել ա ոչ թե որպես գիտնական, այլ որպես ադմիսնիտրատոր/տնօրեն։ Այսինքն ամբողջ խնիդրը կառուցել ա ոչ թե իրա գիտնական լինելու ու որպես գիտնական իրա իրավունքներըն ու անկախությունը ոտնահարված լինելու վրա, այլ իրա տնօրեն եղած լինելու, կաբինետ ունցած լինելու, ծառայողական մեքենայից օգտվելու, ու սենց բաների վրա։ Դեմոյանն իրան պահել ա ոչ թե որպես գիտնական, ալ որպես իրավախախտ նախկին տնօրեն։ ԿԳՆ արձագանքն էլ եղել ա համապատասխան։ Այսինքն հարցը դիտարկել են ոչ թե գիտնականի գործունեության կոնտեքստում, այլ հիմնադրամի տնօրենի գործունեության կոնտեքստում։

[StrangeLittleGirl]

Իսկ ես հետևյալը հասկացա ԿԳՆ հայտարարությունից ․․․․ Դեմոյանը իրան պահել ա ոչ թե որպես գիտնական, այլ որպես ադմիսնիտրատոր/տնօրեն։ Այսինքն ամբողջ խնիդրը կառուցել ա ոչ թե իրա գիտնական լինելու ու որպես գիտնական իրա իրավունքներըն ու անկախությունը ոտնահարված լինելու վրա, այլ իրա տնօրեն եղած լինելու, կաբինետ ունցած լինելու, ծառայողական մեքենայից օգտվելու, ու սենց բաների վրա։ Դեմոյանն իրան պահել ա ոչ թե որպես գիտնական, ալ որպես իրավախախտ նախկին տնօրեն։ ԿԳՆ արձագանքն էլ եղել ա համապատասխան։ Այսինքն հարցը դիտարկել են ոչ թե գիտնականի գործունեության կոնտեքստում, այլ հիմնադրամի տնօրենի գործունեության կոնտեքստում։

Տրիբուն ջան, ցանկացած գիտնական համ էլ ադմինիստրատոր ա, ուղղակի հիերարխիայում իրա տեղից կախված տարբեր ադմինիստրատիվ գործեր ա անում։
Է երկու կողմն էլ իրանց անասունավարի են պահում։ Ու մեկ ա, ԿԳՆ ադեկվատ քայլ կլիներ, եթե Դեմոյանին ասեին, որ թաշախուստան հավաքի, գնա։ Ու եթե անգամ ասել են, չի գնացել, ճիշտ կլիներ համապատասխան մարմիններով գրասենյակն ազատ տալ, ոչ թե դառնալ էդ համապատասխան մարմինը։ Գիտնականի գրասենյակ ներխուժելը հանաք֊մասխարություն չի։ Նույնիսկ տարիներ առաջ ավարտած ասպիրանտի գրասենյակ ոչ ոք չի ներխուժում, մինչև ասպիրանտը բանալին չի հանձնում, ու կոմպը ֆորմատի չի ուղարկվում։

[Շինարար]

Տրիբուն ջան, ցանկացած գիտնական համ էլ ադմինիստրատոր ա, ուղղակի հիերարխիայում իրա տեղից կախված տարբեր ադմինիստրատիվ գործեր ա անում։
Է երկու կողմն էլ իրանց անասունավարի են պահում։ Ու մեկ ա, ԿԳՆ ադեկվատ քայլ կլիներ, եթե Դեմոյանին ասեին, որ թաշախուստան հավաքի, գնա։ Ու եթե անգամ ասել են, չի գնացել, ճիշտ կլիներ համապատասխան մարմիններով գրասենյակն ազատ տալ, ոչ թե դառնալ էդ համապատասխան մարմինը։ Գիտնականի գրասենյակ ներխուժելը հանաք֊մասխարություն չի։ Նույնիսկ տարիներ առաջ ավարտած ասպիրանտի գրասենյակ ոչ ոք չի ներխուժում, մինչև ասպիրանտը բանալին չի հանձնում, ու կոմպը ֆորմատի չի ուղարկվում։

Լավ էլի Բյուր։ Նույնիսկ կոնֆլիկտի դեպքում մեյլն են մտնում։ Ես չեմ ասում ճիշտ ա, բայց նենց չի որ մի չլսված չտեսնված բան էին անում։ Ես որ փհդ էի դիմում ամերիկյան բուհերից մեկից պոտենցիալ ղեկավար էի փնտրում բա զզվել եմ ստեղի ռասիզմից դուրս եմ գալու գործից։ Մի քանի օրից նույն բուհի քարտուղարությունից այդ մարդու աշխատանքային մեյլից նամակ էլավ որ ինքը մեզ մոտ չի աշխատում էլ։