Դրսից փոխանցվող գումարների պահով բան չեմ կարա ասեմ, բայց հաստատ որևէ քչից շատից խելքին մոտ մեթոդ գոյություն ունի։Ձայնալար-ի խոսքերից
Իսկ սոցապ տեսուչ, կամ սոցիալական ախատողի ֆունկցիան շատ կարևոր ա - էս մարդիկ տեղում պիտի ընտրանքային կամ ամբողջկան վերահսկողություն անեն՝ կոնկրետ տներ այցելությունների միջոցով։ Նախ էտ տղում վերֆիկացիայա, որ մարդն իրոք աղքատ ա։ Հաճախ մարդիկ թղթերով չեն կարում ցույց տան իրանց վիճակը, բայց սոց աշխատողը մտնում ա տուն ու մի աչքով հասկանում ա, որ ս մարդկանց իչակը վիճակ չի, ու իրանց աջակցություն ա պետք։ Հետո, ահագին ընտանիքներ կան, որտեղ խնդիրը մենակ նպաստը չի - էտ մարդիկ հածմանդամ ունեն, երեխա կա, որը դպրոց չի գնում, հոգեբանական աջակցության կարիք ունեն, կամ ընդհանրապես անտեղյակ են, այսինքն ընկել են ծանր վիճակի մեջ ու չեն պատկերացնում, ոնց դուրս գան, կամ նույնիսկ տեղեկացված չեն, որ պետական աջակցության ծրագրեր կան։
Ապեր, հենց հարցը սրանում ա, որ էս նպաստները խնդիրը մատի փաթաթան սարքել ու ամեն ելույթի ժամանակ մեջ քցել պետք չի։ Ինքը զգայույն հարց ա։ Դու մի հատ անցնես որոշ գյուական համայնքներով, ընկեր, նենց բաներ կարող ա տենաս, մազերդ բիզ-բիզ կանգնի։
Ու վերջում, էլի եմ ասում, համակարգը իդեալական չի, լիքը բացեր կան, լիքը հավայի ստացողներ կան։ Բայց վարչապետից մարդիկ, հատկապես ծայրահեղ աղքատները, կարեկցանք ու աջակցություն են ուզում լսեն, ոչ թե, որ սաղ լոդր են ու 300.000 մարդ աշխատում ա, որ 800.000 լոդր պահի։ Չկա աշխարհում տենց երկիր, որտեղ աշխատանքի շուկան հասանելի ու եկամտաբեր աշխատանք ա առաջարկում, ու մարդիկ աղքատության մեջ նստած նպաստի են սպասում։ Բելգիայի կամ Ֆրանսիայի օրինակները տեղին չեն, քանի որ ընդեղ լրիվ ուրիշ խնդիր ա, ու ուրիշ «աշխատանք/աշխատավարձ/գործազրկություն/գործազրկության նպաստ/սոցիալական աջակցություն» վարքագիծ ա գործում ու աշխատանքի շուկան, հատկապես գյուղատնտեսության ոլորտում, լրիվ ուրիշ կառուցվածք ունի։
Մեջբերել
Էջանիշներ