էսօր որոշեցի արդեն քաղաքապետարան մտնեմ, մի քիչ էլ իրանց հասարակական տրանսպորտի վիճակից զրուցեմ։
Ընդունարանից զանգեցի համապատասխան վարչություն, աշխատակիցը կպած համոզում էր, թե պետը հիմա տեղում չի, մի քանի օրից արի։ Համոզեցի, որ իրա հետ զրուցեմ, հետո էլ պետին։
Հեռախոսը փոխանցեց անցագիր գրողին, մեկ էլ սա թե, ես չեմ կարա գրեմ, դուք սպորտային հագուստով եք։ Ասում եմ, նախ սա սպորտային չի, երկրորդը ես նույնիսկ սպորտայինով պտի կարանամ մտնեմ ցանկացած պետական կառույց։ Կարճ ասած, ուղարկեց ավտանգության հետ հարցերս պարզեմ, նոր գրի։
Գնացի, մի տղայա, ու անվտանգության պետը աղջիկ։
Պատկերացնելու համար իմ սպորտային հագուստը, ստորև ներկայացնում եմ նկարս։
•
•
Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Ասում եմ դու ո՞նց էս պատկերացնում, որ մարդը էս շորտիկով սպորտով զբաղվի։
Ասում ա, գլխարկդ, ասում եմ դա կհանեմ։
Սպորտային բոթասներդ, ասում եմ, էս բոթաս ա՞ քո համար։
Մայկեդ ա սպորտային (սովորական մայկայա)։
Պահանջեցի ինձ ներկայացնել օրենքը, ասին, որ օրենք չի կարգադրություն ա, որը ցույց տվեցին, բայց թույլ չտվեցին նկարել։ Պարզեցի, որ դա ստորագրել ա աշխատակազմի ղեկավարը։
Որոշեցի էդ փայլուն ուղեղի տեր մարդու հետ հանդիպեմ։
Էլի գնացի ընդունարան, արդեն տրանսպորտի վարչության աշխակիցն իջել էր, իր հետ խոսեցինք, որոշեցինք, որ մյուս շաբաթ էլ պետի հետ մի հատ զրուցեմ։
Աշխատակազմի ղեկավարը զբաղված էր, փոխանցեցին, որ էսօր չի կարա ընդունի։
Հիմի ասում եմ ցանկացած նորմալ մարդ պտի ուրախ լինի, որ իրա երկրում հեծանվորդները շատ լինեն։
Հեծանվորդը ենթադրում ա որոշակի հագուստ։ Իսկ մեր խելոքները էդ հագուստով պետական կառույց չեն թողնում։
Վաղն ավելի շուտ կգնամ, կբռնացնեմ։
Ամեն դեպքում ջղայնացած քշեցի օֆիս, հասա Նալբանդյանի սկիզբ էն պահին, որ ոստիկանության դարպասների դեմը կանգնած են ավտոբուսներն ու գազելները, որոնք օրվա վերջում իրանց աշխատողներին տանում են տներով։ Արդեն քրֆելոց անցել էի, բայց ֆռացի հետ, մոտեցա ըտեղ միշտ հերթապահող ՃՈ մեքենային ու հարցնում եմ, թե խի՞ են էդ մեքենաները կանգնած արգելված տեղում (դեղին կողնակ ա) ու զեբրի դեմը։
Սա թե ամեն օր 10 րոպե ա, ուրիշ տարբերակ չկա։
Ասում եմ, կա, թող 30 մետր ներքև կանգնեն, զեբրի դեմը չեն փակի, ու իրանց դեղին գծի կողքը կանգնելով ոչ մեկին չեն խանգարի։ Հաստատ ոտքերը չի մաշվի 30 մետր քայլելուց։
Միանգամից համաձայնեց, թե ճիշտ եք ասում։
Ասում եմ գիտեմ, ի՞նչ ա պետք անել, որ դա արվի։ Պետք ա՞ էլի ՃՈ պետի մոտ մտնեմ։
Մեկ էլ, թե չէ մենք կկազմակերպենք։
- Երբ սպասեմ փոփոխություն։
- Վաղը։
Սրտանց շնորհակալության հայտնեցի ու իհարկե վաղը, հենց էս ժամին տեղում եղա կարձանագրեմ փոփոխությունը կամ դրա բացակայությունը։
Ուզում եմ հուսալ, որ իրանց խոսքի տերը կլինեն։
Էջանիշներ