Պոպուլիզմի մասով․ որպես օրինակ հիշենք ՀՀԿ–ական ԱԺ–ի առաջ Նիկոլենց կառավարության ծրագիրի հաստատման իրավիճակը․
Նիկոլենց գրած ծրագիրը ընդհանուր առմամբ կոնկրետությունից զուրկ լոլո էր ու հեղափոխությունից անմիջապես հետո ժամանակի ու ռեսուրսների սուղ պայմաններում օբյեկտիվորեն չէին էլ կարող նենց մի բովանդակալից ծրագիր գրեին։ Ասել Չուկի «մի պուճուրիկ բուռ մարդով» հազիվ մի կերպ հաջողացրել էին հեղափոխություն կազմակերպել ու պարզ ա ոչ էդքան մասնագետ, ոչ փորձ ունեին թույն ծրագիր գրելու։ էլ չասած որ կառավարումը ստանձնելուց հետո դեռ որոշ ժամանակ կքաշի մինչև իրավիճակին խորությամբ ծանոթանաս՝ էն ամենը ինչ դրսից չի երևում ու արդյունքում կարող ա պարզվի, որ լրիվ ուրիշ ծրագիր ա պետք իրագործել։ Հիմա պիտի կամ քամակներից հանած ինչ–որ թվերով ինչ–որ «խելոք» ծրագիր գրեին ու ձև բռնեին, թե բան են ջոկում, բայց հետո էդ իրանց գրած թվերի համար իրանցից պատասխան էին ուզելու ընդիմադիրները, կամ պիտի սենց պոպուլիստական անորոշ ձևակերպումներով լոլո ծրագիր գրեին, ինչն էլ արեցին։
ՈՒ ՀՀԿ–ն էս առիթը իհարկե չէր կարա չօգտագծեր ու հերթով հելան մունաթ եկան թե բա ստեղ ծրագիր չկա, ոչ մի թիվ չեք գրել, որ հետո պատասխան տալու բան չլինի, բա չգիտեիք գոնե մեզնից հարցնեիք, մեր փորձը բան, և այլն։ Իրանք էլ շատ լավ հասկանալով, որ էդ իրավիճակում ոչ մի խելոք թիվ հնարավոր չէր գրել։ Բայց դե իրանց նպատակը իհարկե դեմագոգիան էր ու ժողովրդի աչքում Նիկոլենց սևացնելը։
Հիմա եթե Նիկոլենք կանգնեին անկեղծ ասեին, թե բա թիվ չենք գրել, որտև կոնկրետ թվերով ծրագիր չունենք, էս իրավիճակում ձև չունեինք ձեր ուզած ծրագիրը գրելու՝ էդքան մասնագետ չունենք, խորը վերլուծություններ չենք արել, որ լուրջ ծրագիր գրեինք, ապա ի՞նչ էր լինելու։ ՀՀԿ–ի դեմագոգիան էֆեկտ էր ունենալու, անգրագետ ժողովրդի մի զգալի մաս կուտը ուտելու էր ու հիասթափվեր, էդ իրանց ասածը մատի փաթաթան դառնար։ Մի օրում Նիկոլը չէր կարա սաղ ժողովրդին նենց կրթեր, որ թացը չորից տարբերեին։ Իսկ Նիկոլին ու մեզ բոլորիս պետք էր հեղափոխությունը հաջողել։ Դրա համար Նիկոլը պոպուլիստական ելույթ ունեցավ ու ճպցրեց ՀՀԿ–ի երեսին, թե բա «մերսի լավ ա, ձեր կաշառակերության փորձը ձեզ լինի․ ու դուք քյոռ եք, չեք տեսնում․ էն ա լիքը թիվ կա մեր ծրագրում՝ զրո կաշառակերություն, զրո էս, զրո էն»։ ՈՒ ժողովուրդը հրճվեց, թե ինչ թույն Նիկոլը չախեց ՀՀԿ–ին։
Ինչ որ ասում էր սուտ չէր, բայց հա, պոպուլիստական ելույթ էր։ Բայց ուղղված էր չեզոքացնելու իր դեմ ուղղված ՀՀԿ–ի դեմագոգիան։ Քաղաքականությունը հնարավորի արվեստ ա։ Եթե սենց լիքը դեպքերում պոպուլիստական քայլեր չաներ, շատ հնարավոր ա, որ հեղափոխությունը ձախողվեր ու արդյունքում բոլորիս համար վատ լիներ։ Որովհետև երբ ժողովուրդի մեծ մասը քննադատական հմտությունների բարձր մակարդակ չունի ու հեշտ մանիպուլացվում ա, առանց իր կոնտր–պոպուլիզմի տակից դուրս չէր կարա գար։ Ոչ էլ կարար մի օրում ժողովրդին երկրի կառավարման մասին գիտելիքներ տար ու քննադատական–վերլուծական հմտությունները թռիչքային բարձրացներ։
Էջանիշներ