Հակասական տպավորություն թողեց էս երկխոսությունը...
Մի կողմից, այո, լավ է, որ Նիկոլը, ոնց ասում են՝ խառնվեց, բայց մյուս կողմից... ախր Հայկո ջան, ախր ցավդ տանեմ, դու տեղական ինքնակառավարման մարմնի ղեկավար ես, իսկ դիմացինդ՝ պետական կառավարման: Դու հենց նրա համար ես այնտեղ և հենց նրա համար ես ՏԻՄ ղեկավար, որ ինքդ լուծես հարցերը տեղական մակարդակում, այլ ոչ թե գաս, ահա այսպես նստես Նիկոլի դիմացն ու փաստացի ասես.
- Շեֆ, ես չեմ կարողանում, սաղ իրարա խառնվել, մի բան արա...
Չի կարելի, սիրուն չի, ոնց կասեր դասականը:
Հետաքրքիր էր նաև Նիկոլի պահը - այսինքն ի՞նչ է ստացվում, հարգելի Նիկոլ, արդեն 1 տարուց ավելի իշխանության ես և համենայն դեպս ունես գործադիր իշխանության բոլոր լծակները, բայց ոչ միայն լիարժեք չես տիրապետում երկրումդ տիրող իրավիճակին, համենայն դեպս զարմացած տեսքով Մարությանին հարցեր տալը և ընդհանուր, սիրողական մակարդակի լուծումներ առաջարկելը դրա մասին են վկայում, այլև չունես նաև... կոնկրետ լուծումներ: Նիկոլ ջան, եղբայր, այդ զարմացած տոնդ վաղուց ժամանակն է, որ թարգես, էդ կարող էիր անել և էդ նայվում էր 2018 թ-ի առավելագույնը մինչև վերջ, բայց հիմա դա արդեն քո դեմ է խոսում, հասկանո՞ւմ ես...
Եվ վերջապես մի ուրիշ տիպի չդզեց, որ երկրիս առաջատար պաշտոնյաները, որոնք իդեալում պետք է վաղուց ի վեր հազարավոր վարչական խողովակներ ունենային տեղեկատվություն ստանալու համար և վաղուց ի վեր ձեռքի տակ ունենային այդ տեղեկատվությունը, թեկուզ դա վերաբերվեր դրսին, դա անում են... հեռախոսով ինտերնետում պոիսկ տալով..., ոնց որ բիսեդկի երկու ջահելներ?! Մեկն ասումա՝ պոիկս տուր էս բառը, մյուս պոիկսա տալիս, ինտերնետը թե հեռախոսն ատկազա անում...
Լաաավ էլի, տղեք, ախր տենց չի... էլի:
Հ.Գ.
Շուտ եմ ասել, քարերով խփել չկա - սա ասում է մի մարդ, որը ընտրել է այս մարդկանց և հիմա իրավունք ունի քննարկել իր ընտրյալներին:
Մեջբերել
Էջանիշներ