Փաշինյանի կառավարության գործունեությունը

[Արշակ]

Արշ ջան, լրիվ ուրիշ ուղղությունից ես գալիս:

Խնդիրն էն ա, որ սա ու 88-ը համեմատելի չեն: Համեմատելի լինելու դեպքում կարելի կլիներ ուրախանալ, որ ձևավորվում ա Տրիբունի ասած ուժեղ ու սկզբունքային ընդդիմությունը:

Ցավոք էսօր դրա հեռանկարը չի երևում: Քաղաքական դաշտում խաղացողները, մեծ ցավով եմ ասում, մնում են իշխանությունն ու նախկին իշխանությունը: Ու սենց ինքնաբուխ բողոքներն էլ, որոնց այո, մասնակցում են ինտելեկտուալ ու սկզբունքային մարդիկ, չի լինում բերել էն ռելսերը վրա, որ դառնա ինքն իրանով ուժ ու կոմպետենտ ուժ: Եթե քիչ մի զգացմունքային ու պաթոսային ասեմ, մենք դեռ մի վերջին ճակատամարտ ունենք նախկինների դեմ, որ հաջորդիվ սենց ուժերը կարողանան ինքնադրսևորվել: Որտև էս պահին բազմաթիվ մանիպուլյատիվ հնարքներով, փողի ու մեդիայի օգտագործմամբ, կարողանում են այլ կերպ օգտագործել: Սա ինչ-որ սարսափելի բան չի, ուղղակի իրողություն է, որի հետ պետք ա հաշվի նստել:

Ասածս ոչ թե կայուն համախմբված ընդիմություն ձևավորելու, այլ տվյալ իրավիճակում թեկուզ եղած խառը շահագրգիր ուժերին օգտագործելով կոնկրետ խնդիր լուծելու մասին էր։

Իսկ Ամուլսարի մասով... Էխ, Արշ ջան: Գոնե դու պետք ա տեսած լինեիր, որ ես էդ հարցով բերանը ջուր առած նստածը չեմ, քանի տեղ եմ բարձրաձայնել խնդիրը, մտահոգությունները հրապարակային ֆիքսել, պաշտոնյաների ու պատգամավորների ուշադրությունը հրավիրել դրա վրա, հրապարակ գցել հանրաքվեի մասին դեռևս հում իդեան (պիտի որ նկատած լինես, որ մինչ իմ էդ մասին հրապարակային խոսելը որևէ հրապարակային խոսք էդ մասին չի եղել՝ էդ թվում քո կողմից): Մի տեսակ նեղացա նախորդ գրառմանդ «բերանները ջուր առած նստելու» մասին թեզից )))

Դու ընդհանրապես բերանդ ջուր առած նստածը չես, բայց քո «Կա նախանշան, որ «մեզ հայտնի շրջանակները» օգտագործելու են մի պուճուրիկ բուռ կանաչներին՝ իրենց նպատակների համար» ասածը էդ երանգն ուներ, ես էլ առիթն օգտագործեցի ընդհանրապես նմանատիպ մտքերին հակադարձելու